Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ 12 ΕΚΘΡΟΝΙΣΘΕΝΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ! (1) - Αρχιμ. Ειρηναίου Μπουσδέκη

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ

ΤΩΝ 12 ΕΚΘΡΟΝΙΣΘΕΝΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ!

(1)

Αρχιμ. Ειρηναίου Μπουσδέκη

Είναι μια τεκμηριωμένη ιστορική αλήθεια ότι η εκθρόνιση των 12 μητροπολιτών το 1974 και η τοποθέτηση σ’ αυτές νέων μητροπολιτών ήταν κινήσεις στα πλαίσια της συναλλαγής του τότε μητροπολίτη Ιωαννίνων Σεραφείμ Τίκα με πλήθος επισκόπων για να κατορθώσει να γίνει Αρχιεπίσκοπος. Όταν λοιπόν έγινε Αρχιεπίσκοπος έπρεπε να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του κηρύσσοντας εκπτώτους τους 12 και φέρνοντας σε μεγάλες και κεντρικές μητροπόλεις τους αντικαταστάτες τους.

Τόσο ταπεινά ήταν τα ελατήρια της εκπτώσεως των 12 μητροπολιτών. Το δυστήχημα όμως ήταν ότι το καθεστώς Σεραφείμ έπλασε ένα «μύθο» για να δικαιολογήσει τίς απαράδεκτες μηχανορραφίες και τις τραγικές σκοπιμότητες του εκκλησιαστικού αυτού εγκλήματος. Ο «μύθος» έλεγε αρχικά ότι όλοι οι επίσκοποι πού έγιναν επί Ιερωνύμου ήταν αντικανονικοί. Γιατί η εκλογή τους έγινε από αντικανονική Αριστίνδην Σύνοδο.

Το ότι ήταν μύθος όλα αυτά τα περί αντικανονικότητος των μητροπολιτών που εξελέγησαν από τον Ιερώνυμο το απέδειξε ο ίδιος ο Σεραφείμ με τις πράξεις του:

Το χρέος της Ιεραρχίας: η μετά θάνατον αναγνώριση των αδικηθέντων 12 μητροπολιτών - π. Ειρηναίου Μπουσδέκη

Το χρέος της Ιεραρχίας:

η μετά θάνατον αναγνώριση των αδικηθέντων

12 μητροπολιτών

Αρχιμανδρίτου Ειρηναίου Μπουσδέκη

Μιά λανθασμένη άποψη έχει επικρατήσει στά εκκλησιαστικά μας πράγματα. Ότι δηλαδή μια αδικία που έχει τελεσθεί στην Εκκλησία, μια αντικανονική πράξη που αποτολμήθηκε με γνώμονα προσωπικές σκοπιμότητες των εκάστοτε κρατούντων, μια συμπεριφορά προσθήκης αντικανονικοτήτων πάνω στις αντικανονικότητες και αδικιών πάνω στις αδικίες, είναι κάτι που με υπομονή πρέπει να περιμένουμε για να κοπάσει, είτε με τον θάνατο του αδικούντος ιεράρχη (συνήθως προθιεράρχη), είτε και τελικά με τόν θάνατο του αδικουμένου ιεράρχου.

Mητροπολίτης Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικόδημος - Νεκρολογίες Αττικής Νικοδήμου

• Ἄξιος ἐργάτης τῆς Ἐκκλησίας
  Τοῦ Ἐλευθερίου Χ. Οἰκονομάκου
  Μηχανολόγου-Ἠλεκτρολόγου ἘΜΠ
  
  
  
  Ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος κυρός Νικόδημος ἔμεινε στή διοίκηση τῆς Μητροπόλεώς του, τήν ὁποία τοῦ ἐμπιστεύθηκε τό Πανάγιο Πνεῦμα νά διαποιμάνει, ἕξι μόνο χρόνια, πού σφραγίστηκαν ἀπό τήν ἀγάπη καί τήν ἐργώδη μέριμνά του, ὡς ὑπεύθυνου πατέρα, γιά τό λαό τοῦ Θεοῦ. Ἡ θητεία αὐτή διακόπηκε βίαια μέ ἄδικες καί ἀντικανονικές πράξεις τῆς διοίκησης τῆς Ἐκκλησίας μας, μιᾶς Συνόδου «ληστρικῆς», ὅπως ἀνέκυψε μέσα ἀπό τίς ἀνώμαλες πολιτικές ἐξελίξεις τοῦ 1973. Ὁ ἀνίερος αὐτός διωγμός κράτησε 40 χρόνια. Τήν 1/4/2013 ὁ μακαριστός Γέροντας Ἱεράρχης κλήθηκε ἀπό τόν Κύριο, τόν στρατολόγο καί ἀληθινό ἐργοδότη του στόν ἀγρό τῆς Ἐκκλησίας, νά ἀναπαυθεῖ, «κεκμηκώς», στούς οὐράνιους κόλπους Της.

Κυριακή Απόκρεω (Ματθ. κε΄ 31-46) Ο Διαχωρισμός των ανθρώπων

Κήρυγμα Αρχιμ. Ειρηναίου Μπουσδέκη

«και συναχθήσονται έμπροσθεν αυτού πάντα τα έθνη, και αφοριεί αυτούς απ’ αλλήλων ώσπερ ο ποιμήν αφορίζει τα πρόβατα από των ερίφων»

ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΔΙΚΑΙΩΝ ΚΑΙ ΑΔΙΚΩΝ

Μια μεγαλειώδης εικόνα ξετυλίγεται σήμερα μπροστά μας, στην ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε. Ο ευαγγελιστής Ματθαίος μας παρουσιάζει τον υιό του ανθρώπου τον Κύριο Ιησού Χριστό ότι θα έρθει δοξασμένος, περιτριγυρισμένος από τους αγίου αγγέλους του, και θα καθίσει στο λαμπρό και ένδοξο θρόνο του.

Θα μαζευτούν τότε ενώπιόν του όλα τα έθνη. Όλες οι γενεές των ανθρώπων θα σταθούν μπρος στο φρικτό αυτό βήμα του Κυρίου. Και τότε θα κάνει μια κίνηση με πολύ μεγάλη ευκολία. Θα διαχωρίσει τους ανθρώπους μεταξύ τους σε δυο ομάδες. Όπως ακριβώς ο τσοπάνος με πολλή ευκολία ξεχωρίζει τα πρόβατα από τα ερίφια. Και θα στήσει τους δικαίους, που είναι ήμεροι σαν τα πρόβατα, στα δεξιά του, και τους αμαρτωλούς, που είναι άγριοι και άτακτοι σαν τα κατσίκια, στα αριστερά του.

Να σταθούμε με δέος σ’ αυτό το φοβερό διαχωρισμό. Να κρατήσουμε αυτή την εικόνα μέσα μας και να συνειδητοποιήσουμε ότι αναγκαστικά όλοι μας θα βρεθούμε σε μια από αυτές τις δυο ομάδες ανθρώπων. Μας φαίνεται σκληρή αυτή η πραγματικότητα του διαχωρισμού των δικαίων από τους αμαρτωλούς. Κι αυτό γιατί ο Κύριος σε αυτή εδώ τη ζωή ποτέ δε διαχώρισε μεταξύ ανθρώπων αλλά τους διατήρησε η αγάπη του αναμεμειγμένους.

«και συναχθήσονται έμπροσθεν αυτού πάντα τα έθνη, και αφοριεί αυτούς απ’ αλλήλων ώσπερ ο ποιμήν αφορίζει τα πρόβατα από των ερίφων»

Ἀρχιμ. Εἰρηναῖος Μπουσδέκης: Βολές πρός Ἱερώνυμο Κοτσώνη 50 χρόνια μετά τήν ἐκλογή του σέ Ἀρχιεπίσκοπο

Ακολουθεί και: Απάντηση του  εκδότου και διευθυντη Τριαντάφυλλου Τασιόπουλου

της εφημερίδος "ΑΓΩΝΑΣ" σε δημοσίευμα της Εφημ. "Καθημερινή" με θέμα:

"Η εκκλησία της Ελλάδος και η χούντα".

Ἀρχιμ. Εἰρηναῖος Μπουσδέκης:
 Βολές πρός Ἱερώνυμο Κοτσώνη  50 χρόνια μετά τήν ἐκλογή του σέ Ἀρχιεπίσκοπο

Ἀφορμή γιά νά γραφτοῦν συνοπτικά τά παρακάτω ὑπῆρξαν οἱ θέσεις πού ἀναπτύχθηκαν στό δημοσίευμα τοῦ μητροπολίτη Ἀρκαλοχωρίου κ. Ἀνδρέα στήν Καθημερινή τῆς 11ης-6-2017 «Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καί ἡ χούντα» (γιά νά ἀπαντήσει κανείς στά θέματα πού θίγει ἀναλυτικά χρειάζεται νά γράψει ἑκατοντάδες σελίδες). Ὁ ἴδιος μητροπολίτης, καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς στό Πανεπιστήμιο τῆς Θεσσαλονίκης, ἦταν καί ὁ ἐπιβλέπων σέ   διδακτορική διατριβή μέ θέμα: «Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ 1967-1974», γραμμένη ἀπό τόν Χαράλαμπο Ἀνδρεόπουλο, μέ ἀνάλογες θέσεις πού ἀποσκοποῦν νά ἀποδομήσουν τήν μεγάλη ἡγετική μορφή τῆς Ἐκκλησίας, τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο Κοτσώνη, στιγματίζοντάς τον ὡς ἀντικανονικό. Σκοπός τῶν γραφομένων εἶναι  νά κοινοποιηθοῦν στό εὐρύτερο καί εὔκολα παραπληροφορούμενο κοινό γεγονότα γνωστά στούς «παροικοῦντας στήν Ἱερουσαλήμ».

1) Κατ’ ἀρχάς, μέ χαρά διαπίστωσα πώς παρ’ ὅλη τή σκληρή κριτική τοῦ σεβασμιωτάτου πρός τό Ἱερωνυμικό «καθεστώς», ὁ ἴδιος ὁμολογεῖ τήν ποιότητα τοῦ ποιμαντικοῦ ἔργου του, τόν ἱεραποστολικό ζῆλο τῶν ἐπισκόπων πού ἐξελέγησαν ἀπ’ αὐτόν καί τίς ἀγαθές προθέσεις του. Λέγει: «Βέβαια, οἱ ἀρχιερεῖς πού ἐξελέγησαν στή δικτατορία ἀπό τήν Ἀριστίνδην Σύνοδο τοῦ Ἱερωνύμου προήρχοντο ἀπό τίς χριστιανικές ἀδελφότητες, ὅμως καί ἀπό ἱεραποστολικό ζῆλο διακατέχονταν καί τόν λαό τοῦ Θεοῦ κατά κανόνα ἀνιδιοτελῶς καί χριστιανοπρεπῶς διακόνησαν καί ὑπηρέτησαν». «Ἔργα τοῦ Ἱερωνύμου εἶναι τό Διορθόδοξο Κέντρο τῆς Πεντέλης, τό νοσοκομεῖο γιά κληρικούς, τό Ἱεραποστολικό Κέντρο, ἀλλά καί ἡ διαμόρφωση ἱκανῶν φιλανθρωπικῶν δομῶν. Δέν ἀρνούμαστε τίς ὅποιες ἀγαθές προθέσεις τοῦ Ἱερώνυμου».

2) Τήν ἴδια στιγμή ὅμως παρουσιάζει τό δικτατορικό καθεστώς νά ἐπιδιώκει τόν ἔλεγχο τῆς Ἐκκλησίας καί νά κάνει κινήσεις γιά νά βάλει στόν Ἀρχιεπισκοπικό θρόνο τόν Ἱερώνυμο, πρόσωπο πού θά ἐκπληρώσει τά σχέδιά του. Τό χειρότερο, παρουσιάζει τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο σάν ἰνστρούχτορα («ἰδεολογικό σύμμαχο καί θεωρητικό καθοδηγητή τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ») τῆς δικτατορίας. Πρόσωπο δοτό, δηλαδή, πού ἐπιστρατεύτηκε γιά νά ἐξυπηρετήσει ἀλλότρια συμφέροντα (τῆς χούντας) καί ὄχι γιά νά διακονήσει τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἄποψη αὐτή γιά πληθώρα ἀνθρώπων πού γνωρίζανε τό πνευματικό ἀνάστημα μέ τό ποιμαντικό καί μορφωτικό βεληνεκές τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου εἶναι ἐξοργιστική. Ἐξ ἴσου ἐξοργιστική ἐπίσης εἶναι καί ἡ ἀντίθεση τῆς ἄποψης αὐτῆς μέ τίς πιό πάνω παραδοχές του γιά τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο καί τούς ἐπισκόπους του. Ἀλλά ἄς ἀφήσουμε τό θυμικό καί νά δοῦμε τά ντοκουμέντα.