Βλέποντας το θαύμα

 

«Καί τότε θά ἐκπληρωθεῖ σ ̓ αὐτούς ἡ προφητεία τοῦ Ἠσαΐα, πού λέγει: “Θά ἀκούετε συνέχεια, ἀλλά δέν θα καταλαβαίνετε. Καί θά βλέπετε συνέχεια,
ἀλλά δέν θά βλέπετε» (Μτ. 13: 14).

«Να, τώρα όλοι λένε: ο Θεός, πίστη, εκκλησία… Και γιατί τώρα δε συμβαίνουν τέτοια θαύματα, όπως στο Ευαγγέλιο; Γιατί; Δε βλέπω οι βουβοί να αρχίζουν ξαφνικά να μιλάνε και οι κωφοί να ακούνε! Πού είναι εκείνοι οι παράλυτοι που σηκώνονται, παίρνουν το κρεβάτι τους και βγαίνουν από το σπίτι με τα δικά τους πόδια; Αν είχα δει ένα τέτοιο θαύμα, με τα δικά μου μάτια, αμέσως θα είχα πιστέψει! Πρώτος θα πήγαινα στην εκκλησία!» (από μια συζήτηση σε τραίνο).

Ο ηγούμενος Σαββάτιος (Ρουντακόβ) αφηγείται

Ένα διαφορετικό πρότυπο ηγέτη (Μνήμη Αγ.Σπυρίδωνος)

 

Στην εποχή μας γίνεται ολοένα και περισσότερο λόγος για την απουσία ηγετών, προσωπικοτήτων δηλαδή που με σοφία και αυταπάρνηση θα οδηγήσουν τους πολλούς στην αληθινή πρόοδο, αυτήν που θα έχει και μακροπρόθεσμες ωφέλειες τόσο για την κοινωνία όσο και για τα άτομα, αλλά και θα βλέπει τον κόσμο σε μία προοπτική δικαιοσύνης.

 

Αυτή η απουσία εν μέρει πηγάζει και από το γεγονός ότι οι περισσότεροι δεν πιστεύουν σ’ αυτό το ηγετικό πρότυπο. Ηγέτης κατ’ αυτούς είναι εκείνος ο οποίος θα τονώσει την υπερηφάνεια διά των λόγων και δια της μαγκιάς του. 

Και όμως! Οι άνθρωποι αλλάζουν! Με τη Θεία Χάρη…

 

Κάποτε ένας νέος, πλουσιωτάτης οικογένειας υιός, με πτυχία, με γλώσσες, μου έλεγε το εξής: είχαν ένα υπάλληλο στην επιχείρηση του πατερά του στην οποία εργαζόταν κι αυτός. Του είπε, λοιπόν, κάποτε ο υπάλληλος ότι θα πάει ένα ταξίδι στην Πάτμο. Κι ο νέος απάντησε:

– Θα έλθω και εγώ στην Πάτμο, γιατί δεν έτυχε να έχω πάει εκεί.

Πήγαν στη Πάτμο. Ο υπάλληλος ήταν πιστός και είχε μια γνωριμία με τον πατέρα Αμφιλόχιο το Μακρή. Πολλοί από σας θα τον έχετε ακούσει. Του είπε, λοιπόν, ότι θα περάσω να δω τον πατέρα Αμφιλόχιο, όσες φορές έρχομαι -κάθε χρόνο πήγαινε στην Πάτμο- εξομολογούμαι εδώ. Του είπε ο νεαρός ο άλλος, το αφεντικό του θα λέγαμε, θα έλθω και εγώ μαζί σου.

Και όταν πήγε ο νέος να εξομολογηθεί, αποφάσισε κι αυτός να μπει. Όχι διότι είχε πραγματικά μετανοήσει. Έτσι, δεν ξέρω πως του ήρθε . Φυσικά κάτι λάλησε μέσα του.

Ό,τι σπέρνεις θερίζεις! (Διδακτική ιστορία)

 

Μια μέρα, μια γυναίκα είδε έναν ζητιάνο να κάθεται σε ένα πεζοδρόμιο.
Τον πλησίασε και καθώς ο καημένος έχει ήδη συνηθίσει να ταπεινώνεται από όλους, την αγνόησε.
Ένας αστυνομικός, παρατηρώντας τη σκηνή, πλησίασε:
- Σας ενοχλεί;
Αυτή απάντησε:
- Όχι! Μόνο που χρειάζεται να τον πάω σε αυτό το εστιατόριο, γιατί βλέπω ότι πεινάει και είναι ακόμη χωρίς δύναμη να σηκωθεί. Εσείς, ως αστυνομία, θα με βοηθήσετε να τον πάω στο εστιατόριο;

Γρήγορα, ο αστυνομικός βοήθησε τον φτωχό που δεν πίστευε στα μάτια του.
Φτάνοντας στο εστιατόριο, ο σερβιτόρος, που πήγε να τους βοηθήσει, είπε αμέσως:
- Με συγχωρείτε κυρία, αλλά δεν μπορεί να μείνει εδώ. Θα τρομάξει τους πελάτες!!!

Κάθε καλό χορήγημα προέρχεται απο τον Θεό

«Κάθε καλό χορήγημα και κάθε τέλειο δώρο προέρχεται και κατεβαίνει από πάνω, από τον Πατέρα των φώτων» (Ιακ. 1:17)

Σε μια συζήτηση με τον Σ. Φ. Μορς, τον εφευρέτη του τηλέγραφου, ο αιδ. Τζορτζ Χάρβεϋ τον ρώτησε: 

- Κύριε καθηγητά, όταν κάνατε τα πειράματά σας στο εργαστήριο, φτάσατε ποτέ στο σημείο να μην ξέρετε τι να κάνετε;

- Και βέβαια! Πολλές φορές!

- Και σε τέτοιες στιγμές τι κάνατε;