Θεοφάνης Μαλκίδης
Εξι χρόνια μετά, ελπίζω ο Τιτάνας της παγκόσμιας πολιτικής σκέψης να κράτησε τουλάχιστον τη γραβάτα του αδελφού Ζαεφ, γιατί από τη " Συμφωνία" έμεινε μόνο το σκέτο "Μακεδονία" των Σκοπίων....
Εξι χρόνια μετά, με τετρακόσιες παραβιάσεις από τα Σκόπια και την ένοχη σιωπή στην Αθήνα όσων έκαναν καριέρα πάνω στο πτώμα της Μακεδονίας, η μοναδική πρόταση για τα συμφέροντά μας, είναι η καταγγελία, η ακύρωση, η κατάργηση της παρανομίας των Πρεσπών!
Οι πρόσφατες δηλώσεις και αναφορές της ηγεσίας των Σκοπίων για τη Μακεδονία, αλλά και η πρωτοβουλία του πρώην πρωθυπουργού της Ελλάδας για εκδήλωση- βράβευση για τις Πρέσπες (!), επανέφεραν στην ελληνική δημόσια συζήτηση το παράλογο το οποίο οι παράνομες πράξεις και η βία, προσπαθούν να επιβάλλουν ως λογικό.
Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης*
Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης
Πέντε χρόνια μετά τη «Συμφωνία» οι προηγούμενοι, οι τωρινοί και οι επόμενοι, όσοι έχουν υπογράψει, κυρώσει, ψηφίσει, σιωπήσει(….) , νομίζουν ότι ξεμπέρδεψαν με τη Μακεδονία, όμως η αλήθεια είναι ο «λόγος ο δυνατός, μέσα σε μια πολιτεία που σωπαίνει» όπως γράφει ο Γιάννης Ρίτσος.
Η συμπλήρωση πέντε ετών από υπογραφή της λεγόμενης «Συμφωνίας» για τη Μακεδονία, έδειξε ότι οποιαδήποτε πράξη, παρά τη θέληση του λαού, οποιαδήποτε πράξη της «ηγεσίας» ερήμην του λαού, νομοτελειακά θα εξαφανιστεί.
Δείχνεις θαυμασμό πως χωρίς υποκρισία, παραχάραξης, αδιαφορία, ολιγωρία, σιωπή, λήθη, εθνομηδενισμό και προσδοκίες πολιτικών ωφελειών, όλοι οι πολιτικοί και ακαδημαϊκοί θεσμοί τα κόμματα, συμφωνούν για το ζήτημα της Γενοκτονίας. Γιατί άραγε δεν συμβαίνει το ίδιο σε μία χώρα του ευρωπαϊκού Νότου, η οποία και επισήμως, πλην της οικονομικής της χρεοκοπίας, χρεοκόπησε πολιτικά και πνευματικά στην υπόθεση αναγνώρισης της Γενοκτονίας;
Την πρόταση του Μιχάλη Χαραλαμπίδη και την ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου για την αναγνώριση της Γενοκτονίας ενός εκατομμυρίου Ελληνίδων και Ελλήνων στη Μικρά Ασία, στον Πόντο, στη Θράκη, στην Καππαδοκία το Φεβρουάριο του 1994 και η θέσπιση της 19ης Μάιου ως ημέρα Εθνικής μνήμης( λίγα χρόνια αργότερα ακολούθησε η ψήφιση του νομοσχεδίου για τη Γενοκτονία στη Μικρά Ασία η ανακήρυξη και της 14ης Σεπτεμβρίου ως ημέρα μνήμης), ακολούθησαν μία σειρά από ενέργειες οι οποίες πραγματικά άφησαν έκπληκτους τους Έλληνες και τους Φιλέλληνες.
ΜΑΛΚΙΔΗΣ: "Μακεδονική γλώσσα" (malkidis.blogspot.com)
Μαθήματα… «Μακεδονικής» γλώσσας στη Φλώρινα θα παραδίδει Μη Κυβερνητική Οργάνωση μετά την έγκριση και επικύρωση του καταστατικού του από τα δικαστήρια της πόλης. Η αίτηση του συλλόγου εγκρίθηκε από το Πρωτοδικείο Φλώρινας στις 28 Ιουλίου 2022 και η απόφαση ανακοινώθηκε στο Δελτίο Δικαστικών Εκδόσεων στις 7 Νοεμβρίου 2022.
Στόχος του Κέντρου όπως λέει είναι να εργαστεί για την:
τη διδασκαλία της μακεδονικής πρότυπης γλώσσας σε πολίτες της Ελλάδας, μέσω διαδικτυακού ιστότοπου.
Θεοφάνης Μαλκίδης
ΜΑΛΚΙΔΗΣ: 23 Οκτωβρίου 1941 : Το διπλό και ατιμώρητο Ολοκαύτωμα στο Μεσόβουνο Εορδαίας (malkidis.blogspot.com)Το διπλό και ατιμώρητο Ολοκαύτωμα στο Μεσόβουνο Εορδαίας – Οκτώβριος 1941 και Απρίλιος 1944.
Στις 23 Οκτωβρίου του 1941 δυνάμεις των Γερμανών Ναζί κατακτητών και των δοσίλογων ελληνόφωνων συνεργατών τους, εισβάλλουν στο Μεσόβουνο Εορδαίας, ένα χωριό προσφύγων από τον Πόντο. Ο οικισμός περικυκλώνεται από σαράντα αυτοκίνητα με στρατιώτες της Βέρμαχτ, που ήρθαν από τη Φλώρινα, την Έδεσσα και τη Θεσσαλονίκη.
Θεοφάνης Μαλκίδης
11 Σεπτεμβρίου 1921 : Το Ολοκαύτωμα της Σάντας του Πόντου.
Ήταν εκατό και ένα χρόνια πριν, την 11η Σεπτεμβρίου 1921, όταν πάνω από 500 Ελληνίδες και Έλληνες της Σάντας του Πόντου, κυνηγημένοι από τους Γενοκτόνους Τούρκους και για να μην προδωθούν, αποφάσισαν να θυσιάσουν επτά νήπια, των οποίων το κλάμα αποκάλυπτε τη θέση τους.
Τα βρέφη της Σάντας έσωσαν τους γονείς τους, τα αδέλφια τους, τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους και αποτελούν την κορυφαία ίσως στιγμή του Ελληνικού Ολοκαυτώματος, τραγική και επώδυνη πράξη που σημάδεψε τις επτά μητέρες που αποχωρίστηκαν τα σπλάχνα των σπλάχνων τους.
Μία από αυτές ήταν και η προγιαγιά μου Ελένη......
Θεοφάνης
Μαλκίδης
Το διπλό και ατιμώρητο Ολοκαύτωμα στο Μεσόβουνο . Οκτώβριος 1941 και Απρίλιος 1944
Στις 23 Οκτωβρίου του 1941 δυνάμεις των Γερμανών Ναζί και των δοσίλογων ελληνόφωνων συνεργατών τους, εισβάλλουν στο Μεσόβουνο Εορδαίας, ένα χωριό Ποντίων προσφύγων.
Το χωριό περικυκλώνεται από σαράντα αυτοκίνητα με στρατιώτες της Βέρμαχτ, που ήρθαν από τη Φλώρινα, την Έδεσσα και τη Θεσσαλονίκη. Οι κατοχικές δυνάμεις συγκεντρώνουν όλους τους κατοίκους, χωρίζουν τους άντρες ηλικίας 16 έως 69 χρόνων και δίνουν στα γυναικόπαιδα δίωρη διορία να συγκεντρώσουν «όσα κινητά πράγματα μπορούν». Ενώ μεταφέρονται στο γειτονικό χωριό των Κομνηνών, όλοι οι συλληφθέντες άνδρες εκτελούνται «ομαδικώς και δι' αυτομάτων όπλων». Η αναφορά του νομάρχη Κοζάνης αναφέρεται σε 135 άτομα, της γερμανικής διοίκησης για 142, ενώ άλλες πηγές ανεβάζουν τους εκτελεσμένους σε 165.
Η συμπλήρωση εξηνταπέντε ετών από την αντίσταση και εν τέλει τη θυσία του Γρηγόρη Αυξεντίου την 3η Μαρτίου 1957 και την κορύφωση του αγώνα του Ελληνισμού της Κύπρου για Ελευθερία, συμπίπτει με το θράσος των Τούρκων εισβολέων -κατακτητών για την νομιμοποίηση των εγκλημάτων τους και με την υποχώρηση του αποκαλούμενου πολιτικού προσωπικού στην Κύπρο και την Ελλάδα.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Στις 22 Φεβρουαρίου 1923 στον οικισμό Γκιουρούμτζε (Ουρούμκιοι - Ρωμιοχώρι) , 85 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Καισάρειας Καππαδοκίας , οι Κεμαλικοί, δάσκαλοι των Ναζί, τέλεσαν ένα ακόμη έγκλημα εναντίον του Ελληνισμού, εναντίον της ανθρωπότητας.
Το σχέδιο μαζικής δολοφονίας ανθρώπων και εξαφάνισης τόπων, πόλεων και χωριών έδειξε στο Γκιουρούμτζε πως η μήτρα του βρίσκεται στον Κεμαλισμό. Στη βαρβαρότητα που αναδείχτηκε στις αρχές του 20ου αιώνα εναντίον Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων, καθώς και άλλων ιστορικών λαών που ζούσαν στο οθωμανικό κράτος.
