ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ : "ΑΓΩΝΑΣ" Εφημερίδα
Αγωνιζομένων
Χριστιανών
Λαρίσης αρ. φύλλου 214 & 215 Μάρτιος -Απρίλιος 2015 http://www.agonas.org/
ΙΓΝΑΤΙΕ – ΙΓΝΑΤΙΕ !
'Ο ὀρύσσων βόθρον εἰς αὐτὸν ἐμπεσεῖται, (Π.Δ.Εκκλ.10,8)
άνοιξες λάκκο να μας ρiξεις μέσα....
"ΖΕΙ ΚΥΡΙΟΣ ΣΑΒΑΩΘ”
'Ο ὀρύσσων βόθρον εἰς αὐτὸν ἐμπεσεῖται, (Π.Δ.Εκκλ.10,8)
άνοιξες λάκκο να μας ρiξεις μέσα....
"ΖΕΙ ΚΥΡΙΟΣ ΣΑΒΑΩΘ”
Το Σεραφειμικό
Κονκλάβιο χρόνια προσπαθούσε με ψέματα να εξοντώσει τον μακαριστό Θεολόγο διότι
τους ήταν βαρύς και βλεπόμενος. Η ελληνική πολιτική Δικαιοσύνη όμως, με
ανώτατους δικαστές στο Συμβούλιο της Επικρατείας και με ανοιχτές τις πόρτες –
για να το παρακολουθεί όποιος ήθελε – με τριάντα (30) και πλέον αποφάσεις
δικαίωσε τον Σεβ. Θεολόγο. Επίσης η Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του
Κράτους με ομόφωνη απόφαση (698/29-10-92) κατέδειξε ότι νόμιμος και κανονικός
μητροπολίτης Λάρισας και Τυρνάβου ήταν ο Σεβ. Θεολόγος και μόνον αυτός είχε
δικαίωμα υπογραφής.
Η
Εκκλησιαστική Δικαιοσύνη συνεδριάζοντας με κλειδωμένες πόρτες και ζωσμένο το
Συνοδικό Μέγαρο με δεκάδες διμοιρίες των ΜΑΤ, δίκαζε και καταδίκαζε το Θεολόγο.
Και χωρίς ποτέ να τον γνωρίσει κατ’ όψιν, να τον ακούσει, να εξετάσει μάρτυρες
υπεράσπισης, να δεχθεί συνηγόρους, να απολογηθεί, του έστειλαν την
προαποφασισθείσα καταδίκη του ως μη έχοντες ανάγκην μαρτύρων.φωτ.1
Τέτοιες δίκες δεν έγιναν στους αιώνες. Εκεί που θα έπρεπε να λάμπει ο ήλιος της δικαιοσύνης, έπεφτε βαρειά η σκιά της αδικίας και της σκοπιμότητας. Αυτό που δεν τόλμησε το ιουδαϊκό Συνέδριο να κάνει, να θανατώση αναπολόγητο τον Κύριό μας, το έπραξε μια “Συναγωγή Πονηρευομένων”, το σεραφειμικό κονκλάβιο βρίζοντας και απειλώντας όποιον δεν συμφωνούσε με τα κελεύσματά του, παρόντος του Ιγνατίου Λάππα ως πρώτου γραμματέα και πρακτικογράφου των Συνοδικών Συνεδριάσεων (φωτ. 1).
Εδώ μέσα, στις
συνοδικές υπηρεσίες, έγινε το μαγείρεμα των “πονηρευόμενων”, και η υπόσχεση του
Σεραφείμ «Μόλις φάμε τον Θεολόγο θα γίνεις Λάρισας, Ιγνάτιε!!». Το βεβαίωσε και
η “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” γράφοντας στις 25-5-96: «Ο Αρχιεπίσκοπος τον καλεί και του λέει
ότι θα τον προτείνει για την Λάρισα. Κι ο π. Ιγνάτιος (Λάππας) – φανερά
έκπληκτος – τον ακούει και συγκατανεύει χωρίς να σχολιάσει. Λίγο μετά η είδηση
μαθαίνεται μεταξύ των Σεραφειμικών μητροπολιτών…».
Για χρόνια
περίμεναν, σαν όρνεα, να κατασπαράξουν το σώμα του Θεολόγου! Έφθασαν μάλιστα οι
ξεδιάντροποι να ρωτήσουν τους γιατρούς του Νοσοκομείου “Ευαγγελισμός” πόσο
χρόνο ζωής έδιναν στο Θεολόγο μετά την εγχείρηση που είχε κάνει!
«Σκληροτράχηλοι και απερίτμητοι τη καρδία και τοις ωσίν…» (Πράξ. 7,51). Η
κακότητα και το πάθος τους τύφλωσαν τα μάτια, αυτιά και νου. Όποιος μπορούσε να
διαβάσει τις καρδιές και τους νεφρούς των ενόχων και πονηρών εντεταλμένων
οργάνων, θα έβλεπε ότι το Σραφειμικό Κονκλάβιο αποφάσιζε μυστικά και εν κρυπτώ,
επισκεπτόταν γραφεία υπουργών, δικαστών…, ως και στο σπίτι του Πρωθυπουργού
Ανδρέα Παπανδρέου έγινε σύσκεψη υπό την “ηγεσία” της Δήμητρας Λιάνη [εφ. “το
ΠΑΡΟΝ”, 13-11-95] (φωτ. 2) και προαποφασίστηκε η καταδίκη του αθώου Θεολόγου.
Και ο Θεολόγος κατά το πρότυπο του Κυρίου «Ως πρόβατον επί σφαγήν ήχθη και ως
αμνός εναντίον του κείροντος αυτόν άφωνος ουκ ανοίγει το στόμα αυτού…» (Ησ.
53,7).
Αφού είδαν και
αποείδαν ότι ο Θεολόγος παρέμενε όρθιος σαν το κυπαρίσσι, παρά τις τσεκουριές
που δέχονταν – συκοφαντίες, διαβολές, βρισιές, βασανιστήρια πιεστικά – από τους
αχρείους “ξυλοκόπους”, κατέστρωσαν το τελευταίο δικτατορικό τους σχέδιο.
.φωτ.2
ΣΑΤΑΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ
Ο
Αρχιεπίσκοπος κάλεσε με εγκύκλιό του, για τις 25 Μαΐου 1994, Σύνοδο της
Ιεραρχίας με θέμα την πλήρωση «των κενών μητροπολιτικών εδρών» χωρίς όμως να
αναφέρει ποιες ήταν, φοβούμενος μην μπλοκαριστούν, αν ανακάλυπταν τις
παρανομίες που είχαν σχεδιάσει, και δεν αναδείκνυαν τους προεκλεγμένους, για
την Λάρισα τον Ιγνάτιο Λάππα και την Αττική τον Παντελεήμονα Μπεζενίτη (που
αργότερα καθαιρέθηκε για ακατανόμαστες πράξεις και κλοπές) αγαπημένα παιδιά του
συστήματος, αποτελούντα «σάρκα εκ της σαρκός των και οστούν εκ των οστέων
τους».
Με ψέματα
έπεισαν τους δικαστές του Συμβουλίου Επικρατείας ότι δεν πρόκειται να συμβεί
κάτι το μεμπτό, γι’ αυτό και ο Πρόεδρος του ΣτΕ, σε προσφυγή του Θεολόγου,
απάντησε με έγγραφά του την 24-3-1994, παραμονή της συνεδρίασης της Συνόδου:
«Από τα στοιχεία δεν προκύπτει ότι στην αυριανή συνεδρίαση η Ι.Σ.Ι. θα προβεί
στην πλήρωση της Μητρόπολης Λαρίσης και Τυρνάβου (αρ. απ. 336/1994).
φωτ.3 |
Αποδεικτικό της ονομαστικής άδειας εισόδου διότι η χειροτονία του Ιγνατίου Λάππα Λάρισας έγινε κεκλεισμένων των θυρών του καθεδρικού ναού Αθηνών με μόνη την μικρή παρουσία Σαλαμίνιων αρβανιτών. Ενώ οι Λαρισαίοι Αγωνιζόμενοι Χριστιανοί Αιματοκυλίζονταν έξω του ναού απο εκατοντάδες ασφαλίτες και αστυνομικούς καταστολής. |
Έτσι, ενώ ο
Ιγνάτιος γνώριζε, ως Α΄ γραμματέας και πρακτικογράφος της Συνόδου, ότι η
μητρόπολη Λάρισας δεν ήταν σε χηρεία και δεν μπορούσε να γίνει εκλογή, όπως
προέβλεπε και ο Καταστατικός Χάρτης 570/1977 αρθρ. 25/1 («προς πλήρωση χηρεύοντος
μητροπολιτικού θρόνου τα μέλη της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος,
συνερχόμενα εις συνεδρίαν…») συμφώνησε με την εκλογή του Δεν μας είπε όμως εάν
ήταν χηρεύουσα η μητρόπολη Λάρισας, γιατί έφυγε ο Δημήτριος Μπεκιάρης που ήταν
και εψηφισμένος ως μητροπολίτης Λάρισας; Ή γιατί εκδιώχθηκαν ως παράνομοι οι
τοποτηρητές Καρδίτσης Κλεόπας, ο Φθιώτιδος Δαμασκηνός, οι έξαρχοι Θηβών
Ιερώνυμος (ο νυν αρχιεπίσκοπος) και ο Σερρών Μάξιμος κ.α.;
Οι τριάντα
(30) περίπου αποφάσεις του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου της χώρας μας, από
το 1989 έως το 1995, στηρίζονταν στο αλάνθαστο σκεπτικό ότι «Η Μητρόπολις
Λάρισας και Τυρνάβου δεν ήταν εν χηρεία και κάθε προσπάθεια εκλογής νέου
μητροπολίτη είναι μη νόμιμη, κατά τα εκτεθέντα ανωτέρω, διότι ακυρώθηκε εξ
υπαρχής η απομάκρυνση του αιτούντος (Θεολόγου) από τη ρηθείσα Μητρόπολη. Για το
βάσιμο αυτό λόγο, πρέπει να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση της Ιεράς Συνόδου
της Ιεραρχίας (εκλογή μητροπολίτη) και να απορριφθεί η παρέμβαση του υπουργού Παιδείας…
(ΣτΕ αρ. 3805/90)» (είχε κάνει παρέμβαση ο υπουργός εναντίον του Θεολόγου).
Εκτός των
ανωτέρω επιχειρημάτων έχουμε και τους Θείους και Ιερούς Κανόνες που είναι
αμείλικτοι για τους παραβαίνοντας διαλαλώντας: «Ο επίσκοπος ουκ εκβάλλεται της
εαυτούς επισκοπής ειμή κατόπιν δίκης, συμφώνου προς τους Θείους και Ιερούς
Κανόνες…». «Επίσκοπος ου καθίσταται επισκοπής, ζώντος του Επισκόπου αυτής» (Ι.
Καν. 1ος Κυρ. Αλεξανδρείας, 87ος Καρθαγένης, 16ος
Συν. Πρωτοδευτέρας κ.π.α.).
Και το
Εκκλησιαστικό Δίκαιο τονίζει: «Πας εν ενεργεία Μητροπολίτης κανονικώς
χειροτονηθείς και κατασταθείς δεν στερείται της Μητροπόλεως αυτού ει μη κατόπιν
αμετακλήτου καταδίκης…».
Όλα αυτά
έπρεπε να τα γνώριζε ο Ιγνάτιος Λάππας ώστε να μην δεχθεί την εκλογή του. Εάν
όμως δεν τα γνώριζε – πράγμα απίθανο – τότε έχει υποπέσει και σε άλλα Κανονικά
αδικήματα όπως οι Ιεροί Κανόνες ορίζουν (2ος τ΄ Οικουμενικής
Συνόδου, ο 24ος της Καρθαγένης, κ.α. καθώς και ο ψαλμός 118,16) και
γι’ αυτό έπρεπε να καθαιρεθεί.
Με ψέματα
λοιπόν προχώρησαν στην χειροτονία του. Κι ενώ όλο το σεραφειμικό κονκλάβιο και
ο ίδιος ο Ιγνάτιος γνώριζαν ότι, όλα ήταν αντικανονικά και παράνομα, αυτοί
προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να δημιουργήσουν τετελεσμένα γεγονότα. Το Τμήμα
αναστολών του ΣτΕ συνήλθε άμεσα – την θεώρησε ως εμπαιγμό – στην προσφυγή του
Σεβ. Θεολόγου και ανέστειλε την εκλογή του Ιγνατίου ως παράνομη (Απ. Αρ.
407/94).
Και παρά την
εναντίον τους απόφαση καταπέλτης δεν πτοήθηκαν οι παράνομοι “Ιουδαίοι” και το
Σάββατο 28 Μαΐου 1994, αφού κατέβασαν όλες τις αστυνομικές δυνάμεις της Αθήνας
και με αποκλεισμένο το χώρο γύρω από την μητρόπολη Αθηνών, προχώρησαν στην “χειροτονία”.
Να πως
περιγράφει τα γεγονότα η φίλη του τοπική εφημ. «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» την 29-5-1994: «Από
πολύ νωρίς ο χώρος πέριξ της Μητρόπολης Αθηνών είχε αποκλεισθεί από ισχυρές
αστυνομικές δυνάμεις, οι οποίες περιέφραξαν την περιοχή με συρματόσχοινα. Το
προαύλιο και την είσοδο του ναού πλησίαζαν μόνο όσοι είχαν «άδεια
εισόδου» (φωτ. 3) από το γραφείο τύπου και δημοσίων σχέσεων της Ιεράς Συνόδου».
Και συνεχίζει:
«Με πρωτοφανή
αγριότητα οι δυνάμεις των ΜΑΤ αντιμετώπισαν τους Χριστιανούς της Λάρισας…
Ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου ηλικιωμένους, γυναίκες, άνδρες και παιδιά και
έστειλαν στο νοσοκομείο αρκετούς» (αναφέρονται ονομαστικά δέκα πέντε άτομα που
νοσηλεύτηκαν στο νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός) (φωτ. 4).φωτ4
Τι κρίμα! Το
χέρι που έπρεπε να μας ευλογεί και να μας κοινωνεί, έγινε φονικό όργανο,
γεμίζοντας τα κράσπεδα του Μητροπολιτικού Ναού Αθηνών με αιμόφυρτους…
Και μόνο γι’
αυτό είναι καθηρημένος όπως ορίζουν οι Ιεροί Κανόνες: «Όχι μόνον καθαιρούνται
οι ιερωμένοι εκείνοι όπου κτυπήσουν οι ίδιοι με το χέρι των, αλλά και εκείνοι
όπου βάλουν άλλους να κτυπήσουν» (Ι. Καν. Αγ. Αποστόλων κ.τ. σελ. 26).
Και σύμφωνα με
το Εκκλησιαστικό δίκαιο η χειροτονία του είναι παράνομη γιατί είχε ανασταλεί η
εκλογή του και συνεπώς δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί και μάλιστα
«κεκλεισμένων των θυρών».
Και κατά το
Κανονικό Δίκαιο είναι αντικανονική γιατί παραβιάστηκαν οι Ιεροί Κανόνες που
ορίζουν: «Χειροτονείν εν μέσω της Εκκλησίας, παρόντος του λαού και
προσφωνούντος του επισκόπου, ει και ο λαός δύναται αυτώ μαρτυρείν, χειροτονία
δε λαθραίως μη γίνεσθω» (Ι. Καν. Ζ΄ Θεοφ. Αλεξ.). «Και επί αυτού του λαού, ου
μέλει χειροτονείσθαι… και ότε καθαρός φανείη επί δημοσίας προσόψεως ειθ’ αυτώ
χειροτονηθείη» (Ι. Καν. ΗΘ΄ της εν Καρθαγένης Τ.Σ.) κ.ά.
Η εντολή του
Χριστού στους Αποστόλους ήταν κρυστάλλινη «καθώς απέσταλκέ με ο Πατήρ καγώ
πέμπτω υμάς…». Με αυτή την εξουσία οι Απόστολοι έκαναν το «τυπικό» της εκλογής
των διαδόχων τους, επισκόπων. Ο λαός εξέλεγε, αυτοί χειροτονούσαν και το Άγιο
Πνεύμα γέμιζε με φως και πνεύμα άγιο τους άξιους επισκόπους.
Άρα, οι Θείοι
Ιεροί Κανόνες μας προστάζουν: Η χειροτονία επισκόπων δεν γίνεται ποτέ
«κεκλεισμένων των θυρών», αλλά με την συμμετοχή του λαού, που επισφαλίζει τα
τελούμενα, καταθέτοντας την «συμμαρτυρία» του με το “άξιος” ή “ανάξιος”.
ΨΕΥΔΟΕΝΘΡΟΝΙΣΗ
«Τί να το
κάνουμε το Προεδρικό Διάταγμα; Για την Εκκλησία είμαστε Μητροπολίτες, αφού
χειροτονηθήκαμε» αποφάνθηκε ο “μέγας” Δωδώνης! Έτσι με τη νέα αυτή σατανική
θεωρία, που ονομάστηκε “Δωδώνια & Σια”, και την αργυροπληρωμένη “ελεύθερη
δημοκρατική πληροφόρηση”, η προσφιλής μέθοδος της Σεραφειμικής Φατρίας πέρασε
το μήνυμα στο λαό.
Με το ψέμα
πλέον αυτό ήλθατε στη Λάρισα προστατευόμενος από 30 διμοιρίες των ΜΑΤ και 2500 αστυνομικούς,
ένα κόστος τεράστιο το οποίο τώρα το βιώνει ο ελληνικός λαός. Τί κρίμα!!
Κι όλα αυτά
γιατί; Για να ανεβείτε για μία ώρα (τόσο περίπου κράτησε η όλη διαδικασία της
«ενθρόνισής» σου) στο θρόνο του μητροπολιτικού ναού του Αγίου Αχιλλείου – «σθένων
και τρέμων», υπό την προστασία των ασπίδων των Ειδικών Δυνάμεων –, να σας
δώσουν μια πατερίτσα, να σας φορέσουν την μίτρα στο κεφάλι και να έχετε έτσι
την ψευδαίσθηση ότι καταφέρατε να υποκλέψετε το κατ’ ευδοκίαν θέλημα του Θεού;φωτ.5
Το πώς φθάσατε
στη Λάρισα και εισήλθατε στο ναό, το είδε όλη η υφήλιος χάριν των ΜΜΕ. Ευτυχώς
τα απ’ ευθείας προβληθέντα γεγονότα δεν πρόλαβαν να τα μοντάρουν και είδαμε την
πραγματικότητα σε όλο το τραγελαφικό μεγαλείο της.
Κακοποιήσατε
εκατοντάδες απλούς πολίτες (150 νοσηλεύτηκαν στο Κρατικό Νοσοκομείο και ακόμη
περισσότεροι, ελαφρότερα) βάφοντας τους δρόμους της Λάρισας με αγνό χριστιανικό
αίμα, και γίνατε αιτία να κλεισθούν στα κρατητήρια μοναχοί, κληρικοί και
λαϊκοί. Και όλα αυτά, γιατί;
Ο Κύριός μας
στους αιώνες φωνάζει: «Αμήν αμήν λέγω υμίν (για τις περιπτώσεις αυτές), ο μη
εισερχόμενος δια της θύρας εις την αυλήν των προβάτων, αλλά αναβαίνων
αλλαχόθεν, εκείνος κλέπτης εστί και ληστής» (Ιωαν. 10,1).
Εσείς το ίδιο
βράδυ μαζέψατε τους κλακαδόρους που
κουβαλήσατε μαζί σας για να κάνετε το ΣΟΟΥ, το σκάσατε από την Λάρισα
γιατί δεν βρήκατε ούτε εξοχικό κέντρο ούτε ξενοδοχείο – σας κλείσανε την πόρτα
– για να κάνετε την προγραμματισμένη δεξίωση! Αφήσατε πίσω μια πόλη
βομβαρδισμένη από τις δυνάμεις καταστολής.
Είναι φοβερό,
κληρικός και μάλιστα υποψήφιος δεσπότης, να μην γνωρίζει τους Ιερούς Κανόνες
που θέσπισαν οι Θεοφόροι Πατέρες και που ορίζουν την κάθε λεπτομέρεια για την
ζωή και λειτουργία της Εκκλησίας; Κι εσείς, ο γαλουχημένος με τα νάματα της
χατζηφώτιας Παιδείας θα θυμάστε ότι μας αποκαλούσατε: «φασιστοειδή,
τραμπούκους, τυφλοπόντικες…» γιατί αγωνιζόμασταν για τα Νομοκανονικά μας
δικαιώματα που μας τα ορίζουν πληθώρα Ιεροί Κανόνες (ο 36ος Αγ.
Αποστόλων, ο 18ος Συνόδου Αντιοχείας, ο 18ος Συνόδου
Αγκύρας, κ.α.) που επιτάσσουν: «Οι πιστοί κάτοικοι μιας επαρχίας-επισκοπής
έχουν δικαίωμα, και μάλιστα καταλυτικό, επί του Επισκόπου, που θα τους
αποσταλεί. Δικαιούνται ν’ αρνηθούν την τοποθέτησή του, όχι μόνον όταν υπάρχουν
αποχρώντες λόγοι, αλλά και για ανυποταξία και για τη μοχθηρία του. Στις
περιπτώσεις αυτές ο Επίσκοπος δεν μεταβαίνει στην Επισκοπή για να μην
προκληθούν σκάνδαλα και ταραχές στην Εκκλησία… Κατά συνέπεια οι διαμαρτυρόμενοι
για την τοποθέτηση ενός Επισκόπου, δεν διαπράττουν κανένα λάθος, αλλά
διεκδικούν τα Νομοκανονικά τους δικαιώματα και δύνανται να επαναστατήσουν
ωσάκις προκαλούνται βάναυσα» (για την ερμηνεία π. Ευσ. Κολλάς).
Σας ρωτήσαμε
τότε, σας ρωτάμε ακόμη και σήμερα: ήσασταν παράνομος ΝΑΙ ή ΟΧΙ; Εάν όχι, γιατί
ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Καραμανλής δεν υπέγραψε το Διάταγμα
αναγνωρίσεώς σας αλλά το επέστρεψε πίσω στο υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων
με την ένδειξη “επιστρέφεται – απαράδεκτο”;
Γιατί δεν δώσατε τη νενομισμένη διαβεβαίωση; Γιατί δεν είχατε δικαίωμα υπογραφής;
Γιατί δεν πληρωνόσασταν από το Δημόσιο και σας δίναν από τα χρήματα του
Παναγίου Τάφου…;
Επιτρέπεται,
ένας Α΄ Γραμματέας - πρακτικογράφος μιας καθ’ ύλην αρμόδιας υπηρεσίας, να μη
γνωρίζει ότι στη χώρα μας ισχύει η αρχή
της «Νόμω της Κρατούσης Πολιτείας», και συνεπώς χωρίς Διάταγμα της Πολιτείας
και τη νενομισμένη διαβεβαίωση στον Π. της Δ. κανένας κληρικός δεν
τοποθετείται, δεν μισθοδοτείται, δεν νομιμοποιείται; Και ότι με το σύστημα της
“συναλληλίας” τις σχέσεις Εκκλησίας και Κράτους όλες οι Κανονικές αποφάσεις της
Εκκλησίας επικυρώνονται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ώστε ν’ αποτελούν και
νόμους του κράτους;
Αν, όπως
ψευδώς ισχυριζόσασταν (ο Δωδώνης, εσείς και όλοι η Σεραφειμική φατρία) δεν
χρειάζονται τα Προεδρικά Διατάγματα, τότε γιατί βάλατε λυτούς και δεμένους,
γυναίκες και άνδρες, υπουργούς και πρωθυπουργούς να πετύχετε την άρση των
νόμιμων Προεδρικών Διαταγμάτων – Θεολόγου, Νικοδήμου και Κωνσταντίνου; Και
γιατί μόλις την πετύχατε τρέξατε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να δώσετε την
κατά την εκκλησιαστική και πολιτική τάξη “διαβεβαίωση”; ΚΑΙ ΜΕΤΑ; (φωτ.5)
Βαβαί της
διαστροφής! Ακολούθησαν φωτογραφικές πόζες με τους «ανέντιμους» Π.Δ/ας, υπουργό
Παιδείας, Αρχιεπίσκοπο… τις εφημερίδες και τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ κρατώντας το…
διάταγμα στο χέρι και προβάλλοντας πλέον την νομιμότητα, την οποία δεν είχατε
επί δύο χρόνια, αλλά ενεργούσατε παρανόμως ως νόμιμος, απολαμβάνων κάθε
προστασία!
Αλήθεια,
μπορείτε και κοιμάστε ήσυχος; Μπορείτε να λέγεστε Χριστιανός; Μ’ αυτά που
κάνατε, για ένα μόνο μπορείτε να καυχάσθε: ότι με πάθος υπήρξατε ο επικεφαλής
των διωκτών του οσίου Θεολόγου και της Κανονικής Εκκλησίας! «Συνηγάγατε όλην
την σπείραν» στην μαρτυρική Λάρισα, σκοτώνοντας τον Αθώο και Δίκαιο,
δολοφονώντας την αλήθεια και τώρα, πάλι με ψέματα, καταδιώκετε τον πιστό λαό
γιατί δεν σας αποδέχεται.
Με ψέματα δέκα
οκτώ (18) χρόνια προσπαθείτε να παραμένετε σαν βδέλλα γαντζωμένος στο
μητροπολιτικό θρόνο του Αγ. Αχιλλείου επιχειρώντας κάθε φορά να πείσετε τους
Λαρισαίους ότι επιτελείτε έργο και ως εκ τούτου δικαιολογούνται οι – κατόπιν
συγγνώμης – δίσκοι, η αφαίμαξη των παγκαριών και η διαγραφή του ένοχου
παρελθόντος.
Γι’ αυτά
σύντομα θα μάθετε περισσότερα.
Το ότι με
ψέματα καταδίκασες 34 χριστιανούς είχαμε γράψει στο φύλλο 211/12/2014
αναφέροντας δέκα μεγάλα ψέματα, που μόνο ένας τεχνοκράτης του ψεύδους μπορούσε
να τα λέει, να τα γράφει και να ζητάει χρηματική ικανοποίηση είκοσι χιλιάδων
(20.000) ευρώ από τον κάθε απλό και αθώο πολίτη ως «αποκατάσταση (!) της ηθικής
βλάβης που υπέστης» (εξ αιτίας της μη αποδοχής σου).
Τα ψέματά σου
δεν έχουν τελειωμό. Θα επανέλθουμε όμως εάν χρειαστεί.