19.11.2024
Μία πολύ μεγάλη αρχαιολογική και θρησκευτική ανακάλυψη πραγματοποιήθηκε στο Ισραήλ όπου βρέθηκε η η παλαιότερη επιγραφή που ονομάζει τον Ιησού Χριστό, Θεό.
19.11.2024
Μία πολύ μεγάλη αρχαιολογική και θρησκευτική ανακάλυψη πραγματοποιήθηκε στο Ισραήλ όπου βρέθηκε η η παλαιότερη επιγραφή που ονομάζει τον Ιησού Χριστό, Θεό.
Ξέρεις γιατί τα δάχτυλα του Θεού και του Αδάμ δεν
ακουμπάνε μεταξύ τους στο διάσημο έργο του Michelangelo στην οροφή της Καπέλα Σικστίνα;
Στο έργο, το δάχτυλο του Θεού είναι τεντωμένο στο
μέγιστο, αλλά οι τελευταίες φάλαγγες του δακτύλου του Αδάμ συσπώνται.
Το νόημα είναι ότι ο Θεός είναι πάντα εκεί, αλλά η
απόφαση να τον αναζητήσει εξαρτάται από τον άνθρωπο.
Αν ο άνθρωπος θέλει να αγγίξει τον Θεό, θα χρειαστεί
να τεντώσει το δάχτυλό του, αλλά αν δεν το κάνει, μπορεί να περάσει μια ζωή
χωρίς να τον συναντήσει.
Η τελευταία φάλαγγα του δακτύλου του Αδάμ που είναι χαλαρή αντιπροσωπεύει την Ελεύθερη Βούληση.
Το
εικονοστάσιον, κοινώς τέμπλον, του ιερού ναού χωρίζει το Άγιον Βήμα από τον
κυρίως ναόν. Πρέπει δε να είναι χαμηλόν, διά να φαίνεται η Θεοτόκος Πλατυτέρα,
και να έχη τρεις θύρας, ήγουν εις το μέσον την Ωραίαν Πύλην, και δύο πλαγίας
μικρότερας θύρας. Να έχη και θυρίδας, εις τας οποίας να μπαίνουν αι εικόνες,
ζωγραφισμένες επάνω εις σανίδι.
Η δε θέσις των Ιερών εικόνων είναι αύτη: Δεξιόθεν της Ωραίας Πύλης ίσταται η εικών της Θεοτόκου Βρεφοκρατούσης και αριστερόθεν η εικών του Χριστού. Εις την θυρίδα οπού ευρίσκεται παραπλεύρως της Παναγίας εκ δεξιών, ίσταται η εικών του αγίου ή της εορτής εις την οποίαν αφιέρωται ο ναός, εις δε την θυρίδα όπου ευρίσκεται παραπλεύρως του Κυρίου, ίσταται ο Τίμιος Πρόδρομος. Εις τας άλλας θυρίδας τοποθετούνται αι εικόνες των λοιπών αγίων. Η τοιαύτη διάταξις των εικόνων είναι κανών διά τας ορθοδόξους εκκλησίας.
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία Τού Πρωτοπρεσβύτερου Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου στά πλαίσια τῶν μαθημάτων ἁγιογραφίας τῶν Ἁγίων εἰκόνων τῆς Ὀρθοδοξίας μας, πού ἔγινε τήν Παρασκευή, 4-11-2005. Πηγή: |
Μάθημα 1ο, Βασικές ἀρχές τῆς Ἁγιογραφίας καί ἀνάλυση τῆς θεολογίας τῆς εἰκόνας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.
Στήν ἀρχή τῶν μαθημάτων μας θά κάνουμε ἕνα εἰκοσάλεπτο τό ὁποῖο θά τό λέμε «θεολογία τῆς εἰκόνας», γιατί ἡ θεολογία τῆς εἰκόνας εἶναι πάρα πολύ οὐσιαστική γιά νά ξέρουμε πῶς θά ἁγιογραφοῦμε. Δέν περιγράφουμε ἁπλῶς γεγονότα καί τά ἀποτυπώνουμε ὅπως μᾶς ἦρθε στό μυαλό. Ἡ κάθε γραμμή πού κάνουμε καί χαράσσουμε εἶναι μιά θεολογία, γιατί στήν εἰκόνα συμπυκνώνεται ὅλη ἡ θεολογία τῶν Πατέρων. |
Ιερομάρτυς Ιλαρίων Τρόϊτσκι
ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΓΟΤΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΝΑΩΝ:
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΤΡΟΜΟΣ, ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΙΣΜΟΣ &
ΑΡΡΩΣΤΟΣ ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΝΗΨΗ
Από τα ταξίδια του στη Δύση μεταξύ 1908 και 1912, ως λαϊκός, ο άγιος Ιλαρίων γράφει προς φίλους κάποια γράμματα. Τα «γράμματα» εκδίδονται από τον αρχιμανδρίτη Ιλαρίωνα το 1916. Στο τρίτο αυτό γράμμα περιγράφει την επίσκεψή του σε κάποιον διάσημο γοτθικό ναό. Σχολαστικισμός, ορθολογισμός, άρρωστος μυστικισμός είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του που δεν μπορούν να βοηθήσουν τον άνθρωπο στην αληθινή λατρεία του Θεού. Αυτά τα αντιδιαστέλλει προς τα χαρακτηριστικά των ορθοδόξων ναών που οδηγούν στη συγκέντρωση του νου, την κατάνυξη και την αληθινή προσευχή. |
Αγαπητέ μου φίλε, μη σου περάσει από τον νου ότι το γράμμα αυτό θα είναι ολοκληρωτικά αφιερωμένο στην περιγραφή του καθεδρικού ναού της Κολωνίας ή της ιστορίας του. Όχι. Αυτή τη φορά θα μου χρησιμεύσει μόνο ως σύμβολο της θρησκευτικής ευρωπαϊκής συνειδήσεως. Διάλεξα τον ναό αυτό για πολλές αιτίες. Από τους πολυάριθμους γοτθικούς καθεδρικούς ναούς που είδα, ο Καθεδρικός της Κολωνίας μου προκάλεσε την πιο καταπληκτική εντύπωση. Κάμποσες φορές τον επισκέφθηκα, τον θαύμασα απ’ έξω και απ’ όλες τις μεριές και για πολύ επιδόθηκα στην παρατήρηση των τόξων που έφθαναν στην κορυφή του ναού. Άλλους παλαιούς ναούς της Ευρώπης τους παρατήρησα γρήγορα σαν ιστορικά μνημεία, τους επισκέφθηκα με την ψυχρή προσοχή του τουρίστα, ο οποίος πρέπει να δει όλα τα αξιοθέατα. Εκεί κυριευόταν η ψυχή από κάποιο κύμα Ιστορικών αναμνήσεων και ονειροπολήσεων. Θύμιζαν βασιλιάδες, ιππότες και τουρνουά των ευγενών. Αυτό όμως δεν συνέβαινε με τον καθεδρικό της Κολωνίας.
Εἴδαμε στην Πτολεμαϊδα, στον καταμεστο από πιστούς, μεγάλο ναό τοῦ Ἁγίου Στεφάνου, ανεβασμένα στα ψαλτηρια κορίτσια του Μουσικοῦ Σχολειου Πτολεμαϊδος να βοηθοῦν τους νεαρούς ψάλτες, που πιθανον κάποιος να ἦταν και καθηγητής τους, παρουσία του νέου Μητροπολίτου Ειρηναίου.
https://youtu.be/mB0AmB1nEuI?si=6owG9A0eFHpKFnQf
Και κάνουμε τρεις ἐρωτήσεις:
α) Αὐτό ἐπιτρέπεται στην Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία;
β) Το μουσικό σχολεῖο δεν εἶχε ἀγόρια να ἀνεβάσει στο ψαλτήρι;
γ) Εγινε ἡ προηγιασμένη για να ἐπιδείξουν τις ωραιες φωνές των κοριτσιων ἢ για να προσευχηθουν οι πιστοι;
Σε τι διαφέρει το σκεπτικό των υποστηρικτών των βλάσφημων ταινιών της Πίστεώς
μας, των οπαδών αυτών των ταινιών και
ζωγραφικών απεικονίσεων (και μάλιστα της πρόσφατης ταινίας-ντοκιμαντέρ «Αδέσποτα
Κορμιά» ) από το σκεπτικό του δεσπότου;;; Λένε : "
Λέγει στην ομιλία του:
"Η μουσική και κάθε μορφή έκφρασης και τέχνης είναι απαραίτητη στη ζωή μας
για να μπορούμε να πούμε ότι έχουμε ποιότητα....... και η τέχνη, επειδή δεν ορίζεται, δεν
περιορίζεται..."
Ας μας επιτραπεί να πούμε στον σεβασμιότατο, ότι η σωστή τέχνη έχει κανόνες που την οριοθετούν και ειδικότερα η Εκκλησιαστική τέχνη διέπεται από αυστηρότατους κανόνες.
Οι Ιεροί ναοί και η Θεία Λατρεία δεν προσφέρονται για επίδειξη και προβολή.
Παναγιώτης Παπαϊωάννου Καθηγητής
ἡ συμβολική μέ τούς τρεῖς Ἀγγέλους στή Δρῦ τοῦ Μαμβρῆ, δηλαδή "ἡ φιλοξενία τοῦ Ἀβραάμ" (Γένεσις, κεφ. 18), ἤ ἐκείνη πού δείχνει τόν Θεόν Πατέρα ὡς πολιόν λευκασμένο καί ἔνθρονο Γέροντα ("Παλαιόν τῶν Ἡμερῶν"), τόν Υἱόν ἔνσαρκον, ὡς Χριστόν, ἔνθρονον εἰς τά δεξιά τοῦ πολιοῦ "Πατρός" καί τό Ἅγιον Πνεῦμα "ἐν εἴδει περιστερᾶς";
Στήν ὁμιλία αὐτή ὁ Μοναχός π. Σεραφείμ ἀναπτύσσει, ὅση δύναμις, τό ἐνδιαφέρον θέμα τῆς ἀπεικονίσεως τῆς Ἁγίας Τριάδος βάσει παλαιοτέρων ἐπιστημονικῶν μελετῶν καί μιᾶς ἰδικῆς του. Στα πλαίσια της σειράς εκδηλώσεων «Θέματα Ορθοδόξου Δογματικής» ομιλία του Οσιολογιωτάτου Μοναχου π. Σεραφείμ Ζήση με θέμα: Ἡ ἀπεικόνιση τῆς Ἁγίας Τριάδος Η ομιλία θα μεταδοθει στο κανάλι του youtube εδώ: / katihisis Η ὁμιλία πραγματοποιήθηκε τήν Κυριακή, 4 Φεβρουαρίου 2024 στίς 11:30 π.μ., στή νέα Αἴθουσα τῆς Ἑταιρείας Ὀρθοδόξων Σπουδῶν στή Θεσσαλονίκη (Σούτσου 3) στό πλαίσιο τῶν καθιερωμένων ἑβδομαδιαίων ὁμιλιῶν.
Πρωτ. Στέφανος Στεφόπουλος
Όταν η τέχνη περιπατεί εν τη σκοτία!
“Εγώ ειμί το φως του κόσμου, ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ’ έξει το φως της ζωής” (Ιωά. η’ 12) διαβεβαίωσε ο Κύριος.
Πολλούς αιώνες μετά, κατά την δεκαετία του 1960, ένας μεγάλος Έλληνας καλλιτέχνης, ο Μ. Χατζηδάκις έγραψε και ο Δ. Χορν ερμήνευσε το τραγούδι “Ο ηθοποιός” με στίχους: “Ο ηθοποιός σημαίνει φως… Έλα στο φως, παίζω, θα δεις… Ηθοποιός ό, τι κι αν πεις είναι καημός πολύ πικρός και στεναγμός πολύ βαθύς… Πιές το κρασί, στάλα χρυσή απ την ψυχή ως την ψυχή”!!!
Αποβλήθηκε σκιτσογράφος από φεστιβάλ: Δεν αντέχουν ούτε στα κόμικς την ελληνική σημαία!
Τον λογόκριναν ως «φασίστα» και εθνικιστή - Τι λέει στην εφημερίδα «Εστία» ο δημιουργός Κωνσταντίνος Παππάς
Και όμως αυτά συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα. Υπάρχει λογοκρισία. Πραγματική, σκληρή, αντιδημοκρατική, λογοκρισία. Λογοκρισία που στρέφεται εναντίον κάθε φωνής και κάθε προσπαθείας για την προβολή της πατρίδας, της σημαίας, της ιστορίας, των ιδανικών.
εφημερίδα «Εστία»
Και δεν μιλάμε για αοριστίες όπως το γεγονός ότι χλευάζονται θεμέλια της κοινωνίας όπως το τρίπτυχο «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια». Μιλάμε για πολύ συγκεκριμένη περίπτωση αποκλεισμού ενός νέου Έλληνα δημιουργού από εκδήλωση σε χώρο του Δήμου Αθηναίων και με χορηγούς την Περιφέρεια Αττικής και την ΕΡΤ.
Ἡ πάντιμος τέχνη τῆς Εἰκονογραφίας τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, εἶναι μία ἱερὰ τέχνη καὶ λειτουργική, ὅπως εἶναι ὅλαι αἱ ἐκκλησιαστικαὶ τέχναι, ὅπου ἔχουν σκοπὸν πνευματικόν. Αἱ ἅγιαι αὐταὶ τέχναι δὲν θέλουν νὰ στολίσουν μόνον τὸν ναὸν μὲ ζωγραφικὴν διὰ νὰ εἶναι εὐχάριστος καὶ τερπνὸς εἰς τοὺς ἐκκλησιαζομένους, ἢ νὰ τέρψουν τὴν ἀκοήν των μὲ τὴν μουσικήν, ἀλλὰ νὰ τοὺς ἀνεβάσουν εἰς τὸν μυστικὸν κόσμον τῆς πίστεως μὲ τὴν πνευματικὴν κλίμακα, ὅπου ἔχει διαβαθμίδας ἤγουν σκαλούνια, τὰς ἱερὰς τέχνας, τὴν ὑμνολογίαν, τὴν ψαλμωδίαν, τὴν οἰκοδομήν, τὴν ἁγιογραφίαν καὶ τὰς λοιπὰς τέχνας, ὁποῦ συνεργούν, ὅλες μαζί, εἰς τὸ νὰ μορφωθῆ μέσα εἰς τὰς ψυχὰς τῶν πιστῶν ὁ μυστικὸς Πράδεισος, ὁ εὐωδιάζων μὲ πνευματικὴν εὐωδίαν. Δία τοῦτο, τὰ ἔργα τῶν ἐκκλησιαστικῶν τεχνῶν τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὑπομνήματα εἰς τὸν θεῖον λόγον.
Αυτός ο πίνακας με την νεαρή που θηλάζει έναν ηλικιωμένο άντρα στη φυλακή, πουλήθηκε έναντι 30 εκατομμυρίων ευρώ.
Ο πίνακας θα μπορούσε να θεωρηθεί διαστροφικός, όμως, κρύβει μια πραγματικά ενδιαφέρουσα συγκινητική ιστορία.
Ο φτωχός άντρας, καταδικάστηκε σε "θάνατο από ασιτία" διότι έκλεψε ένα καρβέλι ψωμί, κατά τη Βασιλεία του Λουδοβίκου ΙΔ, στην Γαλλία. Η κοπέλα ήταν η μονάκριβη κόρη του και η μόνη που μπορούσε να τον επισκέπτεται στην φυλακή. Μπορούσε να τον επισκεφθεί καθημερινά, περνώντας προηγουμένως από εξονυχιστικούς ελέγχους προκειμένου να βεβαιωθούν πως δεν θα κουβαλούσε τρόφιμα.
Μετά από 4 μήνες, ο άντρας ήταν ζωντανός δίχως να έχει υποστεί απώλεια βάρους, μπερδεύοντας έτσι τις αρχές, οι οποίες αποφάσισαν να κατασκοπεύουν την κόρη μέσα στην φυλακή, μέχρι που είδαν το εξής εκπληκτικό. Η γυναίκα βύζαινε τον πατέρα της, μοιράζοντας το γάλα του παιδιού της, προκειμένου να παραμείνει ζωντανός.
Η κίνησή της αυτή, συγκίνησε τους δικαστές, οι οποίοι αποφάσισαν να τον ελευθερώσουν.