ὁ π. Θ. Ζήσης και ὁ π. Εὐθ. Τρικαμηνᾶς
Ἀσφαλῶς εἶναι ἄχαρος καὶ ἐπώδυνος ὁ ρόλος ἐκείνου ποὺ ἀναγκάζεται νὰ ἀνασκευάζει
κακόδοξες θέσεις
ἀνθρώπων, μετὰ τῶν ὁποίων μάλιστα, πρὶν κάποια χρόνια, συνδεόταν φιλικὰ ἢ
καὶ συνεργαζόταν. Ἀλλὰ τοῦτο, δυστυχῶς, καθίσταται ἀναγκαῖο ἰδιαίτερα
σήμερα, καθὼς ἀντιμετωπίζουμε τὴν σύγχυση ποὺ προκαλεῖται ἐξ αἰτίας
ἐσχατολογικῶν
καταστάσεων καὶ βέβαια ἐκ τῆς ἐπεκτάσεως τῆς Παναιρέσεως τοῦ
Οἰκουμενισμοῦ. Δὲν μᾶς ἐπιτρέπεται νὰ σιωποῦμε καὶ νὰ ἀφήνουμε νὰ
διαδίδονται καὶ νὰ ἐπικρατοῦν οἱ φθοροποιὲς ἰδέες τῶν κακόδοξων.
Ἕνας ἀπὸ τὰ τάχα ἀντι-Οἰκουμενιστικὰ ἱστολόγια ποὺ συμβάλλουν στὴν ἐπικράτηση
τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι καὶ τὸ ἱστολόγιο «Τελεβάντος» (ὅπως
πολλὲς φορὲς ἔχουμε καταδείξει) διότι ἀντιστρατεύεται καὶ διαστρέφει πεισμόνως καὶ
ἀμετανοήτως τὴν Ἁγιοπατερική μας Παράδοση ὡς πρὸς τὴν ἀντιμετώπιση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
