Περί του αποκλεισμού του ( ΨΥΧΩΜΕΝΟΥ & ΘΕΟΣΕΒΟΥΣ! ) Φωτίου Κόντογλου+ από την αγιογράφηση Ναών!

Η αγάπη και η προσήλωσίς μου εις την Ορθόδοξον πίστιν των πατέρων μας με ήγαγεν πολλάκις εις σύγκρουσιν προς τους δυτικοπλήκτους καθηγητάς, θεολόγους και σπουδαστές της παπιζούσης και προτεσταντιζούσης θεολογίας των πανεπιστημίων, οίτινες εκήρυξαν τον πόλεμον εναντίον μου.


 Φίλη της σελίδας αναρωτήθηκε  γιατί είχε αποκλεισθεί ο Κόντογλου από τις εκκλησιαστικές αρχές. Απαντάμε λοιπόν σήμερα διότι μπορεί να ενδιαφέρονται και άλλοι ακόλουθοι της σελίδας του Φώτη Κόντογλου.

Ο Κόντογλου μπροστά στον αγώνα του για την Ρωμιοσύνη, την Παράδοση και την Ορθοδοξία δε λογάριαζε τίποτα και κανέναν, άσχετα με το πόσο ψηλά «στεκόταν» αυτός και τι δύναμη είχε.

Αρνήθηκε να βάλει έστω και μια σταγόνα νερό στο κρασί του, αρνήθηκε να υποκύψει στις ασφυκτικές πιέσεις που του ασκήθηκαν και δεν δέχθηκε για κανένα λόγο να κάνει τα τσαλίμια του οιουδήποτε ισχυρού, για να αποκτήσει εύνοια, ερείσματα, «κονέ» και διάφορες άλλες «πλάτες», που θα του εξασφάλιζαν μια πλουσιοπάροχη ζωή!

Άγιος Δημήτριος o Μυροβλύτης: Ο Ναός, η Κρύπτη και Ιστορία για τη μεγάλη γιορτή

 

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Δημητρίου βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη και είναι αφιερωμένος στον Άγιο Δημήτριο, τον πολιούχο της πόλης.

Βρίσκεται στην ομώνυμη οδό και είναι πεντάκλιτη βασιλική του «ελληνιστικού τύπου», αλλά με πολλά ιδιαίτερα και σπάνια χαρακτηριστικά σε σχέση με άλλους ναούς της ίδιας περιόδου στην Ελλάδα.

Η Κρύπτη του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου

Η είσοδος της κρύπτης βρίσκεται δίπλα από τον δεξιό πεσσό του ιερού βήματος και οδηγεί στο χώρο εκείνο που σύμφωνα με την παράδοση φυλακίσθηκε, μαρτύρησε και τάφηκε ο Άγιος Δημήτριος.

Πρόκειται για το ανατολικό τμήμα του μεγάλου ρωμαικού λουτρού που βρισκόταν κοντά στην αγορά και το στάδιο για την εξυπηρέτηση των αθλητών.

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΓΟΤΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΝΑΩΝ: ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΤΡΟΜΟΣ, ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΙΣΜΟΣ & ΑΡΡΩΣΤΟΣ ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΝΗΨΗ

 

Ιερομάρτυς Ιλαρίων Τρόϊτσκι

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΓΟΤΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΝΑΩΝ:

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΤΡΟΜΟΣ, ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΙΣΜΟΣ &

ΑΡΡΩΣΤΟΣ ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΝΗΨΗ

Από τα ταξίδια του στη Δύση μεταξύ 1908 και 1912, ως λαϊκός, ο άγιος Ιλαρίων γράφει προς φίλους κάποια γράμματα. Τα «γράμ­ματα» εκδίδονται από τον αρχιμανδρίτη Ιλαρίωνα το 1916. Στο τρίτο αυτό γράμμα περιγράφει την επίσκεψή του σε κάποιον διάσημο γοτθικό ναό. Σχολαστικισμός, ορθολογισμός, άρρωστος μυστικισμός είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του που δεν μπορούν να βοηθήσουν τον άνθρωπο στην αληθινή λατρεία του Θεού. Αυτά τα αντιδιαστέλλει προς τα χαρακτηριστικά των ορθοδόξων ναών που οδηγούν στη συγκέντρωση του νου, την κατάνυξη και την αληθινή προσευχή.

   

Αγαπητέ μου φίλε, μη σου περάσει από τον νου ότι το γράμμα αυτό θα είναι ολοκλη­ρωτικά αφιερωμένο στην περιγραφή του καθεδρικού ναού της Κολωνί­ας ή της ιστορίας του. Όχι. Αυτή τη φορά θα μου χρησιμεύσει μόνο ως σύμβολο της θρησκευτικής ευρωπαϊκής συνειδήσεως. Διάλεξα τον ναό αυτό για πολλές αιτίες. Από τους πολυάριθμους γοτθικούς καθεδρι­κούς ναούς που είδα, ο Καθεδρικός της Κολωνίας μου προκάλεσε την πιο καταπληκτική εντύπωση. Κάμποσες φορές τον επισκέφθηκα, τον θαύμασα απ’ έξω και απ’ όλες τις μεριές και για πολύ επιδόθηκα στην παρατήρηση των τόξων που έφθαναν στην κορυφή του ναού. Άλλους παλαιούς ναούς της Ευρώπης τους παρατήρησα γρήγορα σαν ιστορι­κά μνημεία, τους επισκέφθηκα με την ψυχρή προσοχή του τουρίστα, ο οποίος πρέπει να δει όλα τα αξιοθέατα. Εκεί κυριευόταν η ψυχή από κάποιο κύμα Ιστορικών αναμνήσεων και ονειροπολήσεων. Θύμιζαν βα­σιλιάδες, ιππότες και τουρνουά των ευγενών. Αυτό όμως δεν συνέβαινε με τον καθεδρικό της Κολωνίας.

Φώτης Μιχαήλ: ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ

 

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ ἰατρός 

 

Ἡ λαχτάρα μας γιά τήν ὡραιότητα καί τήν ἀλήθεια φέρνει τά βήματά μας στήν Ἀκρόπολη τῆς Ἀθῆνας. Ὁ πασίγνωστος ἀρχιτέκτονας Καλλικράτης, εἶναι ἐκεῖ. Τόν συναντᾶμε στά προπύλαια.                       

- Καλῶς τους. Ἀπό ποῦ μᾶς ἔρχεστε καί τί ζητᾶτε ἐδῶ στά μέρη μας τά ἱερά;

- Ἐρχόμαστε ἀπό τήν Ἑλλάδα τοῦ 2014. Εἴμαστε ἐμεῖς, πού δώσαμε τό ὄνομά σου στήν τελευταία μας διοικητική μεταρρύθμιση. Δέκα ὁλόκληρα χρόνια πέρασαν ἀπό τότε, ἀλλά ποτέ μέχρι σήμερα δέν μπήκαμε στόν κόπο νά σέ γνωρίσουμε ἀπό κοντά, νά μελετήσουμε τό ἔργο σου καί νά σέ συμβουλευτοῦμε.

"Κύριε, ἠγάπησα εὐπρέπειαν οἴκου σου καὶ τόπον σκηνώματος δόξης σου"

 

Ψαλμ. κε΄8

ΚΕΙΜΕΝΟ

"Κύριε, ἠγάπησα εὐπρέπειαν οἴκου σου καὶ τόπον σκηνώματος δόξης σου"

ΕΡΜΗΝΕΙΑ
  "Κύριε, ἐπόθησα μέ ὅλην τήν ψυχήν μου νέ εὐπρεπίζω καί νά κατακοσμῶ τόν οἶκον σου καί τόν τόπον τόν ἱερόν, εἰς τόν ὁποῖον κατασκηνώνει ἐν σχήματι φωτεινῆς καί ἐκθαμβωτικῆς νεφέλης ἡ δόξα σου ἡ πληροῦσα αὐτόν λαμπρότητος" (Ἀπό τήν ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας", τ.10ος, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").

ΣΧΟΛΙΟ

    "Ὁ νοῦς καί ἡ καρδιά τοῦ Δαβίδ ἦταν διαρκῶς στραμμένα στό πῶς θά εὐαρεστοῦσε στόν Θεό, πού πίστευε. Καί γιά νά ἐκδηλώνη αὐτή του τήν διάθεσι, φρόντιζε νά ζῆ διαρκῶς «ἐν ἀκακίᾳ» καί «ἐν εὐθύτητι», ἀνεπηρέαστος ἀπό τήν ἁμαρτωλή συμπεριφορά τῶν ἄλλων.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ ​ ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΘΗΝΙΩΤΙΣΣΑ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ

ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΘΗΝΙΩΤΙΣΣΑ

​

«Λατρεία ριζωμένη από τους αιώνες στον Παρθενώνα, που διαδέχθηκε την παρθένον η Αειπάρθενος, την Αθηνά η Αθηνιώτισσα την αρχαία κυρά η Νέα Κυρά, όπως ονομάζεται μια εικών της Παναγιάς εις τας Αθήνας».

Με το γνωστό γλαφυρό του ύφος ο Δ. Καμπούρογλου καταφέρνει να περιγράψει τόσο συνοπτικά τη συνέχεια της θρησκευτικότητας του ελληνισμού επί του Ιερού Βράχου της Ακροπόλεως. Κατά το μεγαλύτερο μάλιστα μέρος της μακραίωνης ιστορίας του, ο Παρθενώνας υπήρξε χριστιανικός ναός, καθότι για σχεδόν μια χιλιετία (αρχές 6ου ως μέσα 15ου αιώνα μ.Χ.), λειτουργούσε ως ναός αφιερωμένος στην Υπεραγία Θεοτόκο.

Καθηγητής Νεκτάριος Δαπέργολας: Ἕτοιμο τό πανθρησκειακό βδέλυγμα

Καθηγητής Νεκτάριος Δαπέργολας: Ἕτοιμο τό πανθρησκειακό βδέλυγμα

Ἕτοιμο πλέον τό λατρευτικό πανθρησκειακό βδέλυγμα (στό λεγόμενο σημεῖο Μηδέν τῆς Νέας Ὑόρκης), ποὺ ὑποτίθεται ὅτι τιμᾶται στό ὄνομα τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ἀλλά στήν πραγματικότητα θά εἶναι κέντρο διερχομένων ὅλων τῶν θρησκειῶν. 

 

Τό βλάσφημο ὄνειδος, ποὺ ἤδη μέ τήν πρώτη ματιά καθίσταται σαφής ἡ νεοεποχίτικη δαιμονική του χρήση καί ἀποστολή, διαφημίζεται μάλιστα ἀπό ἀπαξάπαν τό νεοταξικό σκυλολόϊ ὡς «ἐθνικός ναός τοῦ Ὀρθόδοξου Ἑλληνισμοῦ» (εἴπαμε: μέσα στόν ἀνάποδο κόσμο δέν ἔχουν μείνει ὄρθιες οὔτε οἱ ἔννοιες, οὔτε καί οἱ λέξεις), ἀλλά φυσικά τονίζεται καί ὅτι «ὡς τό μοναδικό σύμβολο πίστης στό Παγκόσμιο Κέντρο Ἐμπορίου, ὁ ναός θά καλωσορίζει ἀνθρώπους ὅλων τῶν θρησκειῶν καί τῶν δογμάτων γιά διαλογισμό καί περισυλλογή». 

 

Μάθαμε δέ προσφάτως ὅτι ἁγ(ρ)ιογραφήθηκε κιόλας ἀπό ἁγιορεῖτες μοναχούς, προερχόμενους βεβαίως ἀπό τό πλέον ξεσαλωμένο καί ἀπροκάλυπτο οἰκουμενιστικό ἄντρο τοῦ Βαρθολομαίου, τουτέστιν τή Μονή Ξενοφῶντος (ἐννοεῖται ὅτι τήν ἁγιογράφηση τοῦ λεγάμενου νά προσφέρει ὡς κτίτωρ τό ἀνοσιούργημα στόν Ἅγιο Νικόλαο καί ἐκεῖνος νά τόν εὐλογεῖ, ἀρνοῦμαι κἄν νά τή σχολιάσω). 

 

ὁ Ἅγιος Νικόλαος θά λειτουργεῖ ως Ἐθνικό Ἱερό γιά ὅλες τίς θρησκεῖες ( ; )

 Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ

Ὁ ἱερὀς ναός τοῦ ἁγίου Νικολάου στή Νέα Ὑόρκη βρισκόταν στή σκιά, θά λέγανε μερικοί, τῶν περίφημων δίδυμων πύργων. Ἐν πάσῃ περιπτώσει ὅ,τι τοῦ ἔλειπε σέ ὕψος δομικόν τό διέθετε εἰς ὕψος πνευματικόν, γι' αὐτό καί τραβοῦσε τήν προσοχή μπροστά ἀπό τούς δύο γίγαντες μέ τά γυάλινα, ὅπως ἀποδείχθηκε, πόδια. 

Ὁ ἱερός ναός τοῦ ἁγίου Νικολάου καταστράφηκε ὁλοσχερῶς τήν 11η Σεπτεμβρίου 2001, τήν ἡμέρα πού μπῆκε ἡ τελευταία σφραγίδα γιά τήν ἀλλαγή τοῦ κόσμου στό σημερινό ἀπερίγραπτο χάλι του. 

Ἡ ἀρχιεπισκοπή Ἀμερικῆς, τῆς ὁποίας σήμερα ἡγεῖται ὁ τοὐλάχιστον ἀμφιλεγόμενος Ἐλπιδοφόρος (κάποιοι τόν ἀποκαλοῦν Ἐλπιδοκτόνο), ἀποφάσισε νά ἀνεγείρει νέο ναό στή θέση τοῦ παλιοῦ. Στά τέλη τοῦ 2021 ἔγιναν τά θυρανοίξια καί λίγες ἡμέρες πρίν τά ἐγκαίνια. Τυπικά ὅλα ἐντάξει. 

Ὁ νέος ἅγιος Νικόλαος φέρει ἀρχιτεκτονικά τήν ὑπογραφή τοῦ γνωστοῦ Καλατράβα, πούφτιαξε καί τά στέγαστρα στίς Ὀλυμπιακές ἐγκαταστάσεις της Ἀθήνας καί πολλά ἄλλα. Ἔδωσε στόν ναό εἰκόνα φουτουριστική, πού θἄλεγε κανείς, αν κι από κάτω είναι τίγκα στο μπετόν. Λίγο science fiction, λίγο westworld! Σχετικῶς θά καλοῦσα νά πάρει θέση ὁ φίλος Nikos Delinikolas, διότι ἐγώ ἀπό ἀρχιτεκτονική δέν σκαμπάζω καί πολλά. 

Ο Τρόπος Συμπεριφοράς του Χριστιανού εντός του Ιερού Ναού

Ο Τρόπος Συμπεριφοράς του Χριστιανού εντός του Ιερού Ναού

Νικόλαος Γεωργαντώνης, Θεολόγος, Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Θεολογίας ΕΚΠΑ (Εκκλ. Γραμματεία από τον Θ’ Αιώνα)

"Καὶ ὅταν προσεύχῃ, οὐκ ἔσῃ ὥσπερ οἱ ὑποκριταί, ὅτι φιλοῦσιν ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ ἐν ταῖς γωνίαις τῶν πλατειῶν ἑστῶτες προσεύχεσθαι, ὅπως ἂν φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν.σὺ δὲ ὅταν προσεύχῃ, εἴσελθε εἰς τὸν ταμιεῖόν σου, καὶ κλείσας τὴν θύραν σου πρόσευξαι τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ." (Ματθ. 6, 5 - 6)

Έχουνε γραφτεί πολλά για το πώς πρέπει ο Χριστιανός να εισέρχεται και να στέκεται εντός του ιερού ναού. Δυστυχώς όμως, πολλοί πιστοί είτε δεν γνωρίζουν είτε αγνοούν την τάξη που γενικώς ακολουθείται. Η προσευχή των πιστών και ειδικά της λατρευτικής συνάξεως που γίνεται από όλο το λαό του Θεού, έχει συγκεκριμένο τρόπο (που καθορίζεται από το Τυπικό της Ορθόδοξης Εκκλησίας) και δεν είναι για να προβάλλεται ο καθένας. Στο σύντομο αυτό άρθρο, θα γίνει λόγος για μερικές κακές πρακτικές που ενώ φαίνονται αθώες, δύνανται να αποσυντονίσουν τον πιστό λαό.

Ὁ Ἱερός Ναός τοῦ Θεοῦ καί τά φρικτά συμβαίνοντα ἐν αὐτῷ!

 

Ὁ Ἱερός Ναός τοῦ Θεοῦ καί τά φρικτά

 συμβαίνοντα ἐν αὐτῷ!

Πορφυρίτης

Φόβος καί τρόμος καταλαμβάνει τούς ἀκατήχητους, καί ἐν πολλοῖς ἀδιάφορους νεοέλληνες περί τῆς Ὀρθοδόξου καί ἀμωμήτου Πίστεώς μας, γιά τό ἐσχάτως ἀνακῦψαν θέμα, τό ὑπερβολικῶς καί παγκοσμίως προβαλλόμενο ὡς θανατηφόρα μάστιγα τοῦ κορωνοϊοῦ. Φόβος καί τρόμος, στούς λαϊκούς, στούς ἱερεῖς, ἀλλά καί στούς ἐπισκόπους. Τό ἀποτέλεσμα γνωστό: νά κλείσουν οἱ ἱεροί ναοί, ἤ στήν καλύτερη περίπτωση νά ὑπολειτουργοῦν, λαμβανομένων αὐστηρῶν ὑγειονομικῶν μέτρων, καί ὅλα τά ἱερά καί ὅσια τῆς Πίστεώς μας νά θεωρηθοῦν μολυσματικά!

Μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους οι Έλληνες κατέστρεψαν 72 παμπάλαιες εκκλησίες – Ένα χρονικό λεηλασιών και ξεπουλημάτων

Τις προάλλες μιλήσαμε για τον Άγιο Ασώματο στα Σκαλιά (ή πιο σωστά: στα Σκαλία), ένα εκκλησάκι στο Μοναστηράκι, που κατεδαφίστηκε στα μέσα του 19ου αιώνα, και αναφέραμε ότι είναι ένα από τα 72 παμπάλαια εκκλησάκια της Αθήνας, που κατέστρεψαν μετά την απελευθέρωσή τους από τον τουρκικό ζυγό, οι ίδιοι οι Έλληνες.

Ο Άγιος Ασώματος στα Σκαλιά γύρω στο 1844, λίγο πριν κατεδαφιστεί.

Τα τελευταία εκατό χρόνια της τουρκοκρατίας η Αθήνα είχε εκατόν εβδομήντα οικοδομικά τετράγωνα και εκατόν τριάντα έξι εκκλησίες. Κάποιες από αυτές ήταν ωραία αρχιτεκτονικά δημιουργήματα της βυζαντινής εποχής των Αθηνών, οι περισσότερες όμως ήταν απλά και φτωχικά εκκλησάκια, χτισμένα κατά τους χρόνους της δουλείας, ανάλογα με την ψυχική και υλική κατάσταση των κατοίκων εκείνων των χρόνων. Ο Κώστας Μπίρης, που παραδίδει αυτές τις πληροφορίες, προσθέτει με συγκίνηση ότι οι εκκλησίες αυτές ήταν καντηλάκια, στα οποία έκαιγε χαμηλωμένη και ταπεινή η φλόγα της πίστης.

Οι Τούρκοι, ως δυνάστες μας επί τετρακόσια χρόνια, έχουν κατηγορηθεί για βαρβαρότητα ως προς τον τρόπο που αντιμετώπισαν το ζήτημα της θρησκείας των υπόδουλων. Το γεγονός όμως είναι πως επί τουρκοκρατίας η Αθήνα είχε εκατόν τριάντα έξι εκκλησίες. Ας δούμε πώς φέρθηκαν στις εκκλησίες αυτές οι ίδιοι οι Έλληνες μετά την απελευθέρωσή τους.

Από τη διδασκαλία του Αγίου Συμεών Θεσσαλονίκης για τους ιερούς ναούς.

Ιωάννης Λίτινας

Για τους ορθοδόξους πιστούς η ιερότητα των ναών είναι δεδομένη. Ο ιερός ναός δεν είναι ένας κοινός χώρος, δεν έχει καμμία ομοιότητα με οποιοδήποτε άλλο κτίριο, και ο νεότερος εξ΄αυτών είναι ασυγκρίτως ανωτέρας αξίας και σπουδαιότητος ακόμα και από το σημαντικότερο προχριστιανικό αρχαιολογικό μνημείο του κόσμου.

Σύγχρονη αμφισβήτηση εγείρεται κατά των ιερών ναών, εξισώνοντάς τους με οποιοδήποτε άλλο χώρο, ή κτίριο. Ο σκοτισμένος άνθρωπος, εγκλωβισμένος στην ολιγοπιστία -ή μάλλον απιστία του- αδυνατεί να παραδεχθεί ότι «ὅπου Θεός βούλεται νικᾶται φύσεως τάξις», πράγμα που ιδιαιτέρως συμβαίνει μέσα στον κατ΄εξοχήν χώρο παρουσίας του Θεού, τους ιερούς ναούς.

Πόσες εκκλησίες εμείς οι νεοέλληνες μετατρέψαμε σε μουσεία και κατεβάσαμε το σταυρό από αυτές;

Eπί Μωάμεθ Πορθητού, ο Θεός παραχώρησε για κάποιους λόγους, ώστε η Κωνσταντινούπολη και η Αγία Σοφία να παραδοθούν από τους ορθοδόξους Έλληνες στους μουσουλμάνους Τούρκους. Γεννάται σήμερα το εύλογο και ουσιαστικό πνευματικό ερώτημα: Στις ημέρες μας, αυτοί οι λόγοι της παραχώρησης εξέλειπαν ή επί των ημερών μας χειροτέρεψαν, δικαιολογώντας μία νέα παραχώρηση Θεού και επί της Αγίας Σοφίας και επί της αιγιαλίτιδας ζώνης;

Μην ξεχνάμε ότι πέραν των γεωπολιτικών, πολιτικών, κομματικών, οικονομικών λόγων, υπάρχει και ο πνευματικός λόγος, που αφορά στο παραχωρητικό θέλημα του Κυρίου των κυρίων, του Βασιλέως των βασιλέων, του Θεού Παντοκράτορος. Καλό είναι να εστιάσουμε σ’ αυτόν το Λόγο.

"Σώστρατος Δεξιφάνους Κνίδιος θεοῖς σωτῆρσιν ὑπὲρ τῶν πλοϊζομένων" Ο αρχιτέκτονας του Φάρου της Αλεξάνδρειας που ξεγέλασε τον Πτολεμαίο

Ο δημιουργός ενός από τα εφτά θαύματα του κόσμου και το ιστορικό τέχνασμά του να υπονομεύσει την υστεροφημία του μονάρχη

---

---

Όταν ολοκληρώθηκε το 270 π.Χ., ο Φάρος της Αλεξάνδρειας ήταν το δεύτερο ψηλότερο ανθρώπινο οικοδόμημα του κόσμου, πίσω μόνο από την περίβλεπτη Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας!
Ο γνωστότερος φάρος της αρχαιότητας και ένα από τα εφτά θαύματα του αρχαίου κόσμου ήταν ένα εντυπωσιακό αρχιτεκτόνημα που στεκόταν σε ύψος πάνω από 100 μετρά και ήταν ορατό από δεκάδες χιλιόμετρα μακριά, δεσπόζοντας σε κείνη τη γωνιά της Μεσογείου.
Χτισμένος στο ανατολικό άκρο του νησιού Φάρος στην μπούκα του λιμανιού της Αλεξάνδρειας, ο φάρος ήταν έργο του περιβόητου έλληνα αρχιτέκτονα και μηχανικού Σώστρατου του Κνίδιου, τον οποίο έφερε ο Πτολεμαίος στο βασίλειό του για να του χαρίσει ένα έργο αντάξιο της αλεξανδρινής του φήμης.

Ο Πανίερος Ναός της Αναστάσεως

Ο Πανάγιος Τάφος

Ο Πανίερος Ναός της Αναστάσεως είναι το Ιερότερο προσκύνημα όλου του Χριστιανικού κόσμου. Είναι κτισμένος επάνω στο λόφο του Γολγοθά.
Κτίστηκε από την Αγία Ελένη το 326 μ.Χ.

Για τους περισσότερους ευσεβείς Χριστιανούς, η επίσκεψη στον Πανίερο αυτό Ναό αποτελεί όνειρο και πόθο μιας ολόκληρης ζωής μιας καις εδώ σταυρώθηκε και αναστήθηκε ο θεάνθρωπος Ιησούς μας.

Ο Πανίερος Ναός της Αναστάσεως δεν είναι ένα ενιαίο κτήριο, αλλά πολλά και διάφορα, τα οποία ενώνονται μεταξύ τους. Ο εσωτερικός χώρος του Ναού περιλαμβάνει εκκλησίας, παρεκκλήσια, προσκυνήματα, υπνοδωμάτια, μπαλκόνια, διαδρόμους, βοηθητικούς χώρους.

Ο Ναός έχει καταστραφεί πολλές φορές, ενώ στην σημερινή του μορφή βρίσκεται μετά την επισκευή του από τις μεγάλες δυνάμεις του 1800 (Ρωσία, Γαλλία, Τουρκία) αλλά και αργότερα με δαπάνες του Ελληνικού δημοσίου. Οι δαπάνες αυτές από το ελληνικό κράτος συνεχίζονται μέχρι σήμερα.

Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ