Ὁ σεβασμιώτατος Λάρισας Ιερώνυμος (Νικολόπουλος), ὅλη αὐτή τήν περίοδο, σκόρπισε καί σκορπίζει μεγάλη πικρία στούς πιστούς τῆς μητροπόλεώς μας.
«Ἐάν γάρ καί πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σύ μετ’ ἐμοῦ εἶ» (Ψαλμ. ΚΒ΄, 4)
Χρίστος Παναγιώτου
Στό πρόσφατο παρελθόν (17/19
Ἀπριλίου – 4 Μαΐου 2019), ἀνταλλάξαμε μέ τόν σεβασμιώτατο μητροπολίτη μας
δημόσιες ἐπιστολές γιά μία ἀρνητική πρωτιά στήν μητρόπολη Λαρίσης καί Τυρνάβου:
τό ἄνοιγμα στό ρόταρι, καθώς καί γιά τή συναυλία θρησκευτικῆς μουσικῆς πού ἔλαβε
χώρα στόν ἱερό ναό τοῦ ἁγίου Νικολάου. Στό, ξένο γιά τήν πίστη μας, ἄνοιγμα,
δόθηκε τέλος δι’ Ἐγκυκλίου Σημειώματος τῆς
Διαρκοῦς ἱερᾶς Συνόδου[1] στούς Σεβ.
Μητροπολίτες καί τόν Ἱερό Κλῆρο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μέ τή σύσταση νά ἀπέχουν
ἀπό κάθε ἐκδήλωση πού διοργανώνεται ἀπό τίς ὀργανώσεις Rotary καί Lions.
Ἀκολούθησε κείμενό μου (Σεπτέμβριος 2019)[2] γιά τόν μικτό γάμο, ἐπίσης ξένο πρός τήν ὀρθόδοξη παράδοση, πού τελέστηκε πρῶτα στόν παπικό ναό καί κατόπιν στόν ἱερό ναό τοῦ ἁγίου Κωνσταντίνου καί Ἑλένης.