Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Πάντα προκαλοῦν οἱ πολιτικοί τῆς πατρίδας μας μὲ διάφορους νόμους ποὺ ψηφίζουν καὶ ἔρχονται σὲ πλήρη ἀντίθεση μὲ τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καὶ εἰδικότερα τὴ χριστιανικὴ ἠθική. Καὶ εἶναι πολλοὶ οἱ ἀντιχριστιανικοὶ νόμοι ποὺ ἰσχύουν καὶ αὐτοὶ ποὺ πρόκειται νὰ προωθηθοῦν γιὰ νὰ ὁλοκληρωθεῖ ἡ πνευματικὴ ὑποβάθμιση τοῦ λαοῦ. Οἱ ἐθνοπατέρες θεωροῦν ἐκσυγχρονισμὸ καὶ πρόοδο τὴν «ἀπελευθέρωση» ἀπὸ τοὺς ἠθικοὺς κανόνες, οἱ ὁποῖοι κρατοῦν – κατὰ τὸν παραλογισμό τους – σὲ καθυστέρηση τὸ λαὸ καὶ τὸν ὁδηγοῦν πολλοὺς αἰῶνες πίσω, ὅταν πυκνὸ ἦταν τὸ σκοτάδι κλπ. Νομίζουν ὅτι ἡ ἁμαρτωλὴ ζωὴ φέρνει τὴν εὐτυχία στὸν ἄνθρωπο, ἐνῷ δὲν ἀνησυχοῦν γιὰ τὴν ἐξαθλίωση τοῦ λαοῦ, γιὰ τὴν ἐγκληματικότητα καὶ τὴν παρακμή. Δυστυχῶς, οἱ πολιτικοὶ πιὰ δὲν εἶναι παραδείγματα πρὸς μίμηση, ἀλλὰ παραδείγματα πρὸς ἀποφυγὴ καὶ ἄξια περιφρόνησης.