
Ὁ Μητρ. Περιστερίου Γρηγόριος εἰς τὰς ἐργασίας τῆς CEC τὸν Δεκέμβριον 2024, εἰς τὴν Βαρσοβίαν, ὡς ἐκπρόσωπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Συνδιοργανώνει μὲ τοὺς Λατίνους ἐπιστημονικά συνέδρια (καὶ μὲ τὴν συμμετοχὴν Οὐνιτῶν), συνεργάζεται μὲ αἱρετικούς, σχισματικοὺς καὶ παπαδίνες καὶ εἰσάγει εἰς τὴν Μητρόπολιν Περιστερίου τοὺς ἀχειροτονήτους σχισματικοὺς τῆς Οὐκρανίας.
Μήπως ὁ Μητρ. Περιστερίου ἔθεσε τὸν ἑαυτόν του ἐκτὸς Ἐκκλησίας;
«ΓΡΗΓΟΡΙΕ, ΓΡΗΓΟΡΙΕ, ΤΙ ΜΕ ΔΙΩΚΕΙΣ;»!
Νίτσε: «Ὁ Θεὸς εἶναι νεκρός. Ὁ Θεὸς παραμένει νεκρός. Καὶ ἐμεῖς τὸν σκοτώσαμε».
Κάποιοι, μερικοὶ μεγαλοσχήμονες ρασοφόροι.
Γράφει ὁ κ. Γεώργιος Τραμπούλης, θεολόγος
Ἡ ἐπισκοπική ὑπευθυνότητα δέν ἐξαντλεῖται σέ ἕναν διοικητικό ρόλο κοσμικοῦ τύπου, ὁπότε καί δέν θυσιάζεται ἀπό ὁποιαδήποτε σκοπιμότητα, καθώς ἀποκλειστικά κριτήριά της εἶναι ἡ ἀλήθεια, τό δίκαιο καί ἡ ἀγάπη: ἡ ἀλήθεια, ὅπως αὐτή πηγάζει ἀπό τό ἱερό Εὐαγγέλιο, τό δίκαιο, ὅπως αὐτό διαμορφώθηκε ἀπό τούς θεόπνευστους ἱερούς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας καί ἡ ἐν Χριστῷ ἀγάπη. Τά τρία αὐτά, ἐν ἀπολύτῳ συμπνοίᾳ, ἀποτελοῦν τήν ἑνιαία βάση πού ἀναπτύσσεται καί λειτουργεῖ τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Στήν ἀπαράβατη τήρηση τῶν τριῶν αὐτῶν συνίσταται ἄλλωστε -ἐνώπιον τοῦ ἱεροῦ θυσιαστηρίου- ὁ φρικτός ὅρκος πού δίνει ὁ μέλλων ἐπίσκοπος ἐνώπιον τοῦ ἱεροῦ θυσιαστηρίου.