Αριστείδης Π. Δασκαλάκης: Ποίημα για τα Χριστούγεννα. Το φτωχικό Παχνί

Το φτωχικό Παχνί

1 Σε μονοπάτι ερημικό το γαϊδουράκι το σκυφτό τις τύχες του κόσμου κουβαλάει 2 Στη ράχη, κόρη νεαρή σεμνή , γλυκιά και ταπεινή τον Κύριό της προσδοκάει 3 Κει στο παχνί το φτωχικό τα ζώα φτιάχνουνε χρυσό στρώμα απ’ άχυρα πλεγμένο 4 Ζεσταίνουν χνώτα και μαλλί θέλουν να δώσουν θαλπωρή στο βρέφος το νεοφερμένο 5 Στον Άδη μέγας χαλασμός στις πύλες του συνωστισμός όλοι οι νεκροί αγωνιούνε 6 Άλλοι αλαλάζουν με χαρά άλλοι με δάκρυα πικρά τα ανομήματα θυμούνται 7 Κάπου στιλβώνουν το σταυρό θανάτου σύμβολο μιαρό που κάποιος θα το αγιάσει 8 Κάπου γεννιέται ένα παιδί που όλη την άσωτη ζωή με ένα μνήσθητι θα σβήσει

9 Πίσω απ’ το λόφο οι βοσκοί με πρόσκληση τιμητική το βρέφος έρχονται να βρούνε 10 Ύμνοι που λούζουν τη νυχτιά μια ακατάληπτη βραδιά σάλπιγγες αντηχούνε 11 Ποιο πέρα άστρο φωτεινό τη στράτα δείχνει , το συρμό στους τρεις πιστούς απ’ την Περσία 12 Δώρα κομίζουν μυστικά πολύτιμα και ακριβά στου σπήλαιου την αφθονία 13 Άγγελοι ψάλουν ευλαβικά δόξα εν υψίστοις ωσαννά ουρανομήκης χορωδία 14 Και το παχνί το ταπεινό φέρνει στον κόσμο το φτωχό, Ελπίδα,     Σωτηρία! Αριστείδης Π. Δασκαλάκης

Αριστείδης Π. Δασκαλάκης : 1940 Η Υπογραφή του Θεού.

Αριστείδης Π. Δασκαλάκης

Παράξενα συναισθήματα κατακλύζουν το είναι μας αυτές τις ημέρες. Για εμάς που αγαπάμε την Πατρίδα. Περήφανοι για την εποποιία του ‘40, τον αγώνα του ’21, μα και αμήχανοι για τους επιγόνους εκείνων των τεράστιων αναστημάτων της εθνικής αντίστασης. Του αγώνα της λεφτεριάς.

Ράσο και λαός, ένα σώμα. Μια φωνή, μια ψυχή. Τι σθένος, τι ρώμη, τι πίστη και ελπίδα στο Θεό, όπλισαν τα χέρια και τις καρδιές των Ελλήνων. Και έδωσαν παράδειγμα φωτεινό σε ολόκληρη την οικουμένη. Τότε ήταν που ειπώθηκε το «οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες». Και όχι από χείλη Έλληνα. Και ο Έλληνας πλέον, δεν έχει την ανάγκη να γίνει ήρωας, μα ο ήρωας να μοιάσει του Έλληνα.

Αριστείδης Π. Δασκαλάκης, Σε γνωρίζω από την κόψη - ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΤΑΤΟ !!!

σ.σ. ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΤΑΤΟ !!! γράφτηκε με την καρδιά του Έλληνα και με τα συναισθήματα που πρέπει να εμπνέουν κάθε Έλληνα και να  εμφορούνται οι νέοι μας.

Ἀριστείδης Δασκαλάκης: Σέ γνωρίζω ἀπό τήν κόψη

Γράφει ὁ Ἀριστείδης Δασκαλάκης

Δὲν ξέρω ἂν ἦταν ὄνειρο, ἢ πραγματικότητα. Ὅραμα, ἢ ἀποκύημα φαντασίας παιδικῆς.

Μὰ τόσο πολὺ ἐπέδρασε στὴν ψυχή μου, ποὺ χάραξε πολλὲς σελίδες τῶν τρυφερῶν μου χρόνων.

Ἦταν παραμονὴ μεγάλης ἑορτῆς. 27η Ὀκτωβρίου. Νωρὶς ξάπλωσα, γιατὶ τὸ πρωί θὰ παρήλαυνα μὲ τὸ σχολεῖο.

Προσπάθησα, μὰ δὲν μποροῦσα νὰ κοιμηθῶ. Στριφογύριζα νευρικά, ἐν ὄψει τῶν ἑορταστικῶν ἡμερῶν, τῆς χαρᾶς καὶ ἀναμονῆς τῶν ἐντυπωσιακῶν ἐκδηλώσεων.

Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης: Ένταξη Σκοπίων στην Ε.Ε.: Η περήφανη στάση της Βουλγαρίας και ο ενδοτισμός της Ελλάδας

 

Konstantinos Vathiotis

Sep 23, 2025

Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών

Λεπτομέρειες σχετικά με την συνδρομή υπάρχουν στον ακόλουθο σύνδεσμο:

kvathiotis.substack.com/subscribe

---

Με την επικύρωση της επαίσχυντης και προδοτικής συμφωνίας των Πρεσπών από το Ελληνικό Κοινοβούλιο κατέστη εφικτή –ενάντια στην εκπεφρασμένη βούληση και θέληση της συντριπτικής πλειονότητας του κυρίαρχου ελληνικού λαού, όπως αυτή διατρανώθηκε στα μεγαλειώδη και μαζικά συλλαλητήρια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης– η παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας, της «μακεδονικής ιθαγένειας» και της «μακεδονικής γλώσσας» στο κρατικό μόρφωμα των Σκοπίων.

Η Ελληνική κυβέρνηση της «πρώτης φοράς Αριστερά», υπακούοντας στην ανάγκη εξυπηρέτησης των ευρύτερων νατοϊκών γεωπολιτικών σχεδιασμών, περιφρόνησε επιδεικτικά την πάνδημη πατριωτική βούληση των Ελλήνων πολιτών και συλλογικών φορέων (Ομοσπονδιών, Ενώσεων, Μητροπόλεων) που αξίωναν την απαγόρευση της χρήσης του ονόματος «Μακεδονία» από την κρατική οντότητα των Σκοπίων. Μόνο το 2018 υπολογίζεται ότι διοργανώθηκαν πάνω από 100 μικρά και μεγάλα συλλαλητήρια για την Μακεδονία σε πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Στο Σταυρό (ποίημα 18/4/22 - Αριστείδης Δασκαλάκης)

 

 

Στο Σταυρό  (ποίημα 18/4/22 - Αριστείδης Δασκαλάκης)

 

Απ’ ένα ψεύτικο φιλί η αιματηρή πορεία ,

εκκίνησε στου Γολγοθά το δύσβατ’ ανηφόρι,

πήραν  βουλή  αρχιερείς, ελήφθη απριόρι,

για Σἐνα που μας πρόσφερες δώρο, υιοθεσία.

 

Φραγκελωμένος, με βρισιές , σέρνεσαι  σαν τον σκλάβο,

ύβρεις και σχόλια καρφιά , σε συνοδεύουν στα ψηλά,

σβαρνίζεσαι με το Σταυρό , μόνος , ελπίδα πουθενά,

της τιμωρίας τ’ όργανο, βαρύ, στου Γολγοθά το μαύρο .

 

Αριστείδης Π. Δασκαλάκης: H Παναγιά η παραμελημένη, η τελευταία μας ελπίδα

 

 

H Παναγιά η παραμελημένη, η τελευταία μας ελπίδα

  (Αριστείδης Π. Δασκαλάκης) 

«Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι, ἐν σοὶ Παρθένε

ἄχραντε·»

(Εἱρμὸς τῆς θ ́ ὠδῆς ἐν τῷ Ὄρθρῳ τῆς ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς

Θεοτόκου.)

Κι έφτανε ένα και μόνο ένα «γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά Σου» για να ανατραπούν όλοι  οι φυσικοί νόμοι που διατρέχουν παρελθόν, παρόν και μέλλον. Σε όλη την έκτασή του ο χωροχρόνος ταλαντώνεται και ανασυντάσσεται και ατακτεί μέσα στην τάξη του , υπηρετώντας , την μοναδική εκείνη κτιστή ύπαρξη , το μόνο δημιούργημα σε όλη την κτίση που  πλήρωσε στο ακέραιο, τον σκοπό  για τον οποίο υπάρχει η κτίση.  Τον μοναδικό προορισμό του ανθρώπου. Την πληρέστερη δυνατή ενότητα με τον Θεό.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: «Οδοιπορικό στο μικρό Πάσχα του καλοκαιριού και οι κακοτοπιές του Οικουμενισμού»

Την εορτή της «Κοιμήσεως της Θεοτόκου» το «Πάσχα του καλοκαιριού», μέσα στο «κατακαλόκαιρο», σε κάθε γωνιά της Ορθόδοξης Ελλάδος, τιμάται επἀξια, με τόση λαμπρότητα και λαϊκό παλμό, η Μητέρα του Κυρίου μας, που είναι και «Μάννα» όλου του κόσμου.

 Η ορθόδοξη ψυχή στρέφει τις αισθήσεις της με βαθειά κατάνυξη και παρακλητική διάθεση προς την Παναγία. Καθημερινά η βυθισμένη μέσα στο πένθος και την οδύνη, βα­ρυ­αλ­γού­σα ψυ­χή του πι­στού, ζη­τά πα­ρά­κλη­ση και πα­ρη­γο­ριά α­πό την Πα­να­γί­α. Σε αντίθεση με τον υμνολογικό τόνο της περιόδου των Χαιρετισμών, όπου κυριαρχεί η θρι­αμ­βι­κή δο­ξο­λό­γη­ση των α­πεί­ρων χα­ρί­των της «Μη­τρός του Θε­ού γε­νο­μέ­νης».

 Οι χριστιανοί επικαλούνται με δεήσεις και ικεσίες το όνομά της Θεοτόκου, για να λάβουν βοήθεια στους καιρούς των πειραμσμών , των πόνων και των θλίψεων, «Δέξαι παρακλήσεις αναξίων σων ικετών».

Παιδιά μου, βοηθήστε εσείς μόνοι σας τον εαυτό σας. Εμείς οι κληρικοί σήμερα δεν μπορούμε να σας βοηθήσουμε αλλά σας οδηγούμε σε λάθος δρόμο... (γέρων Αθανάσιος Μυτιληναίος)

 

Υπακοή στην υπακοή ,σε κυβέρνηση, σε επίσκοπο, σε πνευματικό  .  Αδιάκριτη υπακοή χωρίς κριτήριο πίστεως . Χωρίς κριτήριο πατριωτισμού.  Μας κυβερνούν αχρείοι κι επικίνδυνοι. Και δεν αντιδρούμε.

Οι ποιμένες έχασαν το δρόμο τους και δεν τους επαναφέρουμε. Τους ακολουθούμε. Πνευματικοί πλανήθηκαν .

Και μας παρασέρνουν. Μας παρασέρνουν  γιατί δεν μελετάμε  Ευαγγέλιο , δεν μελετάμε Πατέρες της Εκκλησίας.

Δεν αντιδράσαμε ως ανθρωπότητα στην αρχή και τώρα στο τέλος τα πράγματα είναι πιο δύσκολα.

Αριστείδης Π. Δασκαλάκης: Τιμή στον δάσκαλο

Σπουδή στο Νίκο Φρουδαράκη, τον μουσικό και δάσκαλο

Τιμή στον δάσκαλο

Του Αριστείδη Π. Δασκαλάκη*

«Στους γονείς οφείλομεν το ζην, στους δε διδασκάλους το ευ ζην». (Μέγας Αλέξανδρος).

Ήταν μια αρκετά δύσκολη εβδομάδα και παρόλο τον εργασιακό φόρτο , έπρεπε να προετοιμάσω ένα σύντομο μουσικό πρόγραμμα κλασικής κιθάρας ,για μια λογοτεχνική βραδιά , στα γραφεία της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδας στη Θεσσαλονίκη.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Ο ΚΑΛΟΣ ΑΥΛΙΚΟΣ

Ένα θαυμάσιο διδακτικό άρθρο  του φιλόκαλου και δόκιμου αρθρογράφου κ. Αριστείδη Π. Δασκαλάκη 

           ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: 

 Ο ΚΑΛΟΣ ΑΥΛΙΚΟΣ

   

Κάλλιο γλύστρα στο δρόμο το δικό σου

παρά στο δρόμο του άλλου να ‘σαι ορθός.

(Κ.Παλαμάς)

 

Ο καλός αυλικός (λαϊκός ή κληρικός) είναι ένα αξιοπερίεργο πλάσμα. Παλαιότερα μπορεί να κινδύνευε να εκλείψει  μα τώρα είναι σε αφθονία.

Σαν τον λαγοκέφαλο,  το δηλητηριώδες ψάρι που «εισέβαλε» απ’ την Ερυθρά θάλασσα  στη Μεσόγειο, με θανατηφόρα νευροτοξίνη που σκοτώνει.

Δεν τρώγεται με τίποτα.

Έτσι και ο καλός αυλικός, που υποτάσσεται σε κάθε παράγγελμα του αφεντικού.

Δεν το γνωρίζει (το αφεντικό). Φτάνει που ξέρει τις ορντινάτσες του αφεντικού. Αυτές είναι γι’  αυτόν   οι κύριοί του , που θα πουν ένα καλό λόγο γι’ αυτόν , που θα του πετάξουν ένα ξεροκόμματο ελευθερίας , ισχύος, αναγνώρισης ή συντήρησης  των μέχρι τώρα δικαίως ή αδίκως αποκτηθέντων , έστω και μιας μικρής απώλειας αυτών σε σχέση  με την πλειοψηφία.

Κόλακας και υποτελής από  κάθε άποψη. Δύσκολα ταξινομείται ως είδος.

Παρότι οι άλλοι άνθρωποι έχουν μια ψυχή αυτός διαθέτει «πολλές».

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Προς Εμμαούς

Η πορεία στους Εμμαούς. “μείνον μεθ’ ημών…” (Λουκ. 24, 29)

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ : Προς Εμμαούς

Δύο μαθητές, τρεις μέρες μετά το θάνατο τού Κυρίου, προχωρούν προς  Εμμαούς,  συζητώντας  μεταξύ τους για τον Ιησού.

Αγωνιούν. Μιλούν για τα γεγονότα. Απελπίζονται.

Έρχεται ο αναστημένος Χριστός, άγνωστος συνοδοιπόρος. Δεν τον αναγνωρίζουν. Μιλούν για ελπίδες ανεκπλήρωτες . Το κουράγιο τους σώνεται .  Κι Εκείνος τους στηρίζει.

Ερμηνεύει τίς Γραφές. Τους υπενθυμίζει πως η Δόξα περνά  μέσα απ’ τα Πάθη και τη Σταύρωση. Δίνει ελπίδα στην θλίψη και την κατήφειά τους.  Εν τέλει,  Τον αγαπούν αυτόν τον Συνοδοιπόρο. Του λένε "μείνε μαζί μας". Τ’  αυτιά τους έχουν γλυκαθεί. Οι καρδιές τους ζεστάθηκαν .  Στο τραπέζι και στην κλάση του άρτου Τον αναγνωρίζουν.

Τα μάτια όσων Τον γνώρισαν πριν τη Σταύρωση, τώρα,   εμποδίζονται  κατά ανερμήνευτο τρόπο,   να Τον αναγνωρίσουν .

"Οι δέ οφθαλμοί αυτών εκρατούντο του μή επιγνώναι αυτόν" .

Αριστείδης Π. Δασκαλάκης : Ν' αγιάσει το χέρι του

 

 

(Αριστείδης Δασκαλάκης)

«καὶ ἐγγὺς ἦν τὸ πάσχα τῶν Ἰουδαίων , καὶ ἀνέβη  εἰς Ἱεροσόλυμα  ὁ Ἰησοῦς.

καὶ εὗρεν ἐν τῷ ἱερῷ τοὺς πωλοῦντας βόας καὶ πρόβατα καὶ περιστεράς , καὶ τοὺς κερματιστὰς  καθημένους.

καὶ ποιήσας φραγέλλιον  ἐκ σχοινίων  πάντας ἐξέβαλεν ἐκ τοῦ ἱεροῦ , τά τε πρόβατα καὶ τοὺς βόας , καὶ τῶν κολλυβιστῶν  ἐξέχεε τὸ κέρμα  καὶ τὰς τραπέζας ἀνέστρεψε» (Ιωαν. 2,13-15)

«Χαμό έκανε ο βουλευτής Νίκος Παπαδόπουλος Βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης με το Δημοκρατικό Πατριωτικό Κίνημα ΝΙΚΗ, στην Εθνική Πινακοθήκη σπάζοντας τζάμια και προθήκες.»

Είδηση που ήχησε σαν ουράνια μελωδία στ’ αυτιά μου. Που γλύκανε την ψυχή μου.

Αριστείδης Π Δασκαλάκης Ο λέων της Ορθοδοξίας

 

               

                        Ο λέων της Ορθοδοξίας

                   (Αριστείδης Π. Δασκαλάκης)

«…παρακαλῶν ἐπαγωνίζεσθαι τῇ ἅπαξ παραδοθείσῃ τοῖς ἁγίοις πίστει.»(Ιούδα α-3)

Η νέα ορολογία της woke ατζέντας περιλαμβάνει και όρους αντεστραμμένους και διαβρωμένους , με στόχο την παραλλαγή και την παραπλάνηση του πλήθους.

Κατηγορούνται ως ζηλωτές και φανατικοί, όλοι αυτοί που μιλούν και κηρύττουν εναντίων καινοφανών και "κενοφανών" φαινομένων στην εκκλησία μας.

Ακούμε περί υποχρεώσεως αδιάκριτης υπακοής σε πνευματικούς και ιεράρχες , για συνωμοσιολογίες, για φανατικούς και πλανεμένους που δεν υπακούν στην "αρχή". Επιστρατεύονται πλειάδες θεολόγων - θολολόγων , εντεταλμένων υπαλλήλων της Νέας Τάξης Πραγμάτων, ουσιώδες κεφάλαιο της οποίας είναι , ο αποχρωματισμός της πίστης μας, η αλλοίωση της Ορθοδοξίας και ο διωγμός των πιστών. Καμιά θρησκεία δεν διώκεται . Μόνο η Ορθοδοξία που σαφώς και δεν είναι θρησκεία, αλλά η αποκάλυψη του Θεού στον άνθρωπο.