Η ΑΞΙΑ ΚΑΙ Η ΑΠΑΞΙΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΘΡΟΝΟ
[Ἄμετρα-Μέτρα καί σκλάβοι]
Μέ ἀφορμή τήν ἔκθυμο καί φανατική ὑποστήριξι τῶν Κρατικῶν
σκοτεινῶν Ἀντιεκκλησιαστικῶν “Ἀμέτρων Μέτρων” γιά τήν «Πανδημία», ἀπό πολλούς ρασοφόρους,
δεχόμεθα πλῆθος ἀγωνιωδῶν ἐρωτημάτων ἀπό τούς πιστούς ἀδελφούς.
-Γιατί οἱ Ἐπίσκοποι, νά εἶναι τόσο ὑποταγμένοι στήν Κυβέρνησι;
-Γιατί οἱ ἴδιοι ἑκουσίως νά ὁμιλοῦν καί νά
ἀποφασίζουν ὡς Ἐπρόσωποι τῆς Ξενόδουλης Ἐξουσίας;
Ἀντί ἄλλης ἀπαντήσεως, ἀνασύρουμε και Ἐπικαιροποιοῦμε ἕνα παλαιό κείμενο.
Καί ὁ καθένας δικαιοῦται νά κάνη τούς λογικούς συλλογισμούς του. Νά τούς προσαρμώση μέ πρόσωπα καί
καταστάστεις, καί στή συνέχεια νά ἐξάγη τά δικά του ἀντίστοιχα καί ἀναλογικά Συμπεράσματα.
[Εὐτελισμοί γιά τό δεσποτηλίκι]
«Ἄν ἤξερες πόσο φτηνόν καί περιφρονημένον πρᾶγμα εἶναι τό φαινόμενο πού λέγεται Ἀρχιμανδρίτης. Πιό πολύ κι ἀπ' τόν ἁπλό παπά, γιατί ὀρέγεται τό
δεσποτηλίκι. Μαρτύριο... καί νἄχεις τό διάβολο μέσα
σου, νά θές νά γίνῃς Δεσπότης.
Μή μοῦ πεῖς ὅτι "καλοῦ ἔργου ἐπιθυμεῖ". Δέν ξέρω γιά ἄλλες ἐποχές, ἀλλά σήμερα εἶναι
φρίκη. Τί ἐξευτελισμούς περνᾶς, πόσα φαρμάκια καταπίνεις, πόσες φορές σοῦ ζητοῦν κι ἀναγκάζεσαι
νά πουλήσεις τήν ψυχή σου καί τό κορμί σου,
θά τρόμαζες.
Πνίγεσαι ἀπό τή ζήλεια τῶν
ἄλλων, σέ κυνηγοῦν τά Δεσποτάρια κι οἱ ἀνιψιές τῶν Δεσποτάδων, τό σκυλολόϊ ἀπό τό συγγενολόϊ κι ἐσύ βουβός βουλιάζεις στό μίσος σου καί τσαλαβουτᾶς στίς πλεκτάνες καί τίς βρωμιές, μαχαιρώνεσαι ἀπό λόγια καί ξεσκίζεις τά ὄνειρα καί
τά ἰδανικά σου, ὥσπου σιγά-σιγά νά μεταλλάξεις σέ πονηρό ζούμπερο, μέ γλυκά χείλια καί τροχισμένα δόντια, νά χωνεύεις
ὅτι κι ἄν ἀκούσεις βρώμικο, χωρίς νά σβήσῃς τό ἀγγελικό χαμόγελο ἀπ' τό στόμα.
