Μνημονεύει σήμερα η Εκκλησία μας, την «αποτομή της τιμίας κεφαλής» του Ιωάννη Προδρόμου από τον Ηρώδη. Η Εκκλησία θεωρεί την εορτή μέρα νηστείας, διότι ο Ιωάννης θανατώθηκε εξαιτίας της οινοποσίας και του ηδονισμού ενός βασιλιά σε συμπόσιο της εορτής των γενεθλίων του. Πρόκειται για τον τελευταίο προφήτη, στο μεταίχμιο δύο εποχών, που συνδέει Καινή και Παλαιά Διαθήκη και του οποίου σκοπός της ζωής υπήρξε η αναγγελία της ενανθρώπισης του Υιού του Θεού.
Με
την παρούσα μου και έχων προς τούτο υποχρέωση από τον Κώδικα Ποινικής
Δικονομίας (Ν.4620/2019), όπου στο Άρθρο 40παρ.1 ορίζει ότι:
Ακόμα
και ιδιώτες οφείλουν στις συγκεκριμένες περιπτώσεις που προβλέπονται
από τον Νόμο, αν αντιληφθούν οι ίδιοι αξιόποινη πράξη που διώκεται
αυτεπαγγέλτως, να την αναγγείλουν στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών ή σε
οποιονδήποτε Ανακριτικό Υπάλληλο.
Η
αναγγελία αυτή μπορεί να γίνει είτε εγγράφως με μια αναφορά ή προφορικά
οπότε συντάσσεται Έκθεση, σας γνωρίζω ο Καθηγητής Ιατρικής Κος ΤΣΙΟΔΡΑΣ
Σωτήριος διέπραξε την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του
Εγκλήματος της Απάτης, σύμφωνα με το άρθρο 386, αλλά και της Διάδοσης
Ψευδών Ειδήσεων, σύμφωνα με τα Άρθρα 386 και 191 αντίστοιχα τα οποία
προβλέπουν:
Θαρραλέα στάση του
Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ. Ειρηναίου, ο οποίος είπε το αυτονόητο σε ερώτηση
δημοσιογράφου απο το creta24.gr. Ο πόλεμος από τα συστημικά μέσα
ενημέρωσης εναντίον του είναι ανελέητος, όμως ο λαός του Θεού μαθαίνει
την αλήθεια και τον στηρίζει.
Ο Άγιος Φανούριος [27.8] του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου Ο ΘΑΥΜΑΣΤOΣ ΑΝΑΦΑΝΗΣ ΑΓΙΟΣ: Αυτός ο τόσο αγαπητός άγιος ήταν και παράμενε άγνωστος για πολλούς αιώνες. Έγινε γνωστός από την τυχαία εύρεση της εικόνας του τον 14ο αιώνα μ.Χ. στη Ρόδο, όταν έσκαβαν παλιά σπίτια στο νότιο μέρος του παλιού τείχους. Εκεί βρέθηκε αρχαίος ναός με πολλές κατεστραμμένες εικόνες και μεταξύ αυτών και η καλά διατηρημένη εικόνα επί της οποίας ο τότε μητροπολίτης Ρόδου Νείλος ο Β' ο Διασπωρινός (1355-1369) διάβασε το όνομα του Αγίου «ὁ ἅγιος Φανῶ».
«Ιερή» προσφορά στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών από τον φίλο του πρωθυπουργού Νταβέλη
«Οφείλουμε ως χριστιανοί ορθόδοξοι να μπορούμε να έχουμε τη Θεία Χάρη χωρίς να υπάρχει κανένας φόβος στον εκκλησιασμό»
Μετά το πατριωτικό καθήκον, τώρα υπηρετούν και το θρησκευτικό οι άνθρωποι της LARIPLAST S.A.
«Οφείλουμε ως χριστιανοί ορθόδοξοι να μπορούμε να έχουμε τη Θεία Χάρη χωρίς να υπάρχει κανένας φόβος στον εκκλησιασμό».
Αυτό ήταν το μήνυμα του Αχιλλέα Νταβέλη, αφού ανακοίνωσε σήμερα, από
κοινού με τον συνεργάτη του στη LARIPLAST S.A. Γιάννη Τσερέπα, την πράξη
εταιρικής
κοινωνικής ευθύνης να προσφέρουν μάσκες για την κάλυψη των
αναγκών των πιστών στις 150 ενορίες της Αρχιεπισκοπής Αθηνών για όσο
χρονικό διάστημα χρειαστεί. «Η ελληνική βιομηχανία παραγωγής μασκών LARISA FACE COVER
αρχίζει σήμερα μια προσπάθεια κοινωνικής εταιρικής ευθύνης από την
Εκκλησία της Ελλάδος. Θα είμαστε στη διάθεση του Αρχιεπισκόπου ώστε να
καλύψουμε τους πιστούς με τις απαραίτητες μάσκες καθ’ όλη τη διάρκεια
της πανδημίας», δεσμεύτηκε ο κ. Νταβέλης, ο οποίος έγινε δέκτης
της ευγνωμοσύνης του Αρχιεπισκόπου τις κρίσιμες αυτές ώρες που περνά ο
τόπος και ο κόσμος στη σκιά της πανδημίας του κορονοϊού. Η οπωσδήποτε ευγενική χειρονομία του επιχειρηματικού διδύμου ήδη έχει
χαιρετιστεί από τα μέσα ενημέρωσης -εκτενές ρεπορτάζ φιλοξενήθηκε και
στο δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ-, που έτσι κι αλλιώς από την έκρηξη κιόλας
της πανδημίας έδειξαν ζωηρό ενδιαφέρον για τις δραστηριότητες του κ.
Νταβέλη. Όσο κι αν αποσιωπάται, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο το γεγονός
ότι το «δαιμόνιο», όπως εμφανίζεται στον δημόσιο λόγο, επιχειρηματικό
δίδυμο, που καταπιάστηκε με την κατασκευή προστατευτικών μασκών
στο παρά πέντε της αναγκαστικής χρήσης τους, έχει εξασφαλίσει σίγουρη
πελατεία, δηλαδή το κράτος, χάρη στις φιλικές σχέσεις που διατηρεί με την οικογένεια Μητσοτάκη.
Σύγχρονη Εικονομαχία Σε κεντρικό ναό μεγάλου αστικού κέντρου υπάρχουν αναρτημένες περισσότερες ανακοινώσεις περί της υποχρεωτικότητας εισόδου με μάσκα παρά εικόνες. Τούτο και μόνο ως θέαμα προβάλλει αποκρουστικό. Εισέρχονται, λοιπόν, άνθρωποι μασκοφορούντες, ασπαζόμενοι τις εικόνες. Με τη στάση αυτή φανερώνεται ότι βρισκόμαστε σε μια νέα εικονομαχική περίοδο, όπου η τιμή δεν αποδίδεται στο εικονιζόμενο πρόσωπο, αλλά στο υλικό μέσο.
Ποιός θα το πίστευε, ότι οι Χριστιανοί του 21ου αιώνος, και μάλιστα οι Ποιμένες, οι διακριτικοί Γέροντες και πνευματικοί, δεν μπορούν να συμφωνήσουν με την ορθόδοξη αγιοπατερική παράδοση δυό χιλιάδων χρόνων, που θέλει την απομάκρυνση των πιστών από τους αιρετικούς!
Ποιός θα το πίστευε, πως οι διάφοροι Γέροντες υπηρετούν το ίδιο Άγιο Πνεύμα, αλλά παίρνουν διαφορετική πληροφορία από το ίδιο Άγιο Πνεύμα, καθώς στην πράξη δίνουν διαφορετικές κατευθύνσεις στα πνευματικά τους τέκνα –στην αντιμετώπιση της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού– «φωτιζόμενοι» από το ίδιο Άγιο Πνεύμα!
Ήρθε κάποια να εξομολογηθή και μού λέει:“Δεν κοινωνάω”, λέει:
“σιχαίνομαι τή Θεία Κοινωνία γιατί κοινωνούν όλοι με το ίδιο κουτάλι". Της λέω "σε εστιατόρια τρώς;"
"Συνήθως όχι", λέει "αλλά τρώω". "Σεκαφενεία"τηςλέω"πίνειςκαμμιάφοράνερό;" «Ναι»
λέει. «να ΄ξερες της λέω, ¨πόσα σάλια πίνεις εκεί μέσα. Όπως είναι εκεί τα
ποτήρια» της λέω, «τα βουτάνε εκεί και τα ξαναβγάζουνε». Με κοίταξε έτσι.
«Έχεις φάει σάλια», της λέω . «Και εδώ είναι το αίμα του Χριστού», της λέω. «
Εκεί έχεις σκέτο νεράκι της βρύσης», της λέω «κακομοίρα μου. Και κουτάλια και πηρούνια», της λέω, «μόλις τα περνάνε από την
πετσέτα και στα δίνουνε».
Ναι, κάποτε είχε και τέτοιους, Αγίους μητροπολίτες η Θεσσαλονίκη.
Ένας αφανής Άγιος... παραμένει και ως κεκοιμημένος, αυτό που ήταν και ως τέως Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης: αφανής, ταπεινός, εργατικός Ικέτης προς Κύριον για την Ανθρωπότητα. Τα θαύματα που ενεργεί δεν διατυμπανίζονται, γιατί κι οι άνθρωποι που τον περιστοίχιζαν ήταν ταπεινοί εργάτες, στρατιώτες Χριστού και όχι συνταγματάρχες, μέραρχοι και όμοια, δεν κοιτούν να δημοσιοποιήσουν κάθε τι που καθαρά δείχνει πως υπάρχει και ζει στην ζωή μας. Οφείλω τόσα σ'αυτόν, τόσες φορές βρέθηκε κοντά μου, κι όχι μόνον σε μένα... ωστόσο η Θεσσαλονίκη δεν κατάφερε καν την απαισίου ονόματος και ύφους Πλατεία Εμπορίου να την μετονομάσει σε πλατεία πατρός Λεωνίδου των Θεσσαλονικέων.
Πριν από χρόνια σε ένα προσκύνημά μου στο Άγιον Όρος,
επισκέφθηκα τον π. Π…, άμεσο μαθητή του αγίου Παϊσίου και μου έλεγε
ωφέλιμα περιστατικά από την ζωή του Αγίου! Μεταξύ άλλων μου ανέφερε ότι ο
Άγιος δεν ήθελε να ακούει τίποτα για τον Νίκο Καζαντζάκη.
Κάποια ημέρα που είχε πάει ο π. Π… στο κελί του Αγίου, ήταν
και ένας μοναχός από την Κρήτη που ανέφερε με καμάρι τον Κρητικό
συγγραφέα, μια και είχαν την ίδια καταγωγή. Τότε ο άγιος Παΐσιος του
είπε αυστηρά: » Άλλη φορά εδώ μέσα στο κελί μου δεν θέλω ούτε το όνομά
του να ακούσω»! Κι αυτό γιατί στα βιβλία του και ειδικά στο «Τελευταίος
πειρασμός», έγραψε απίστευτες βλασφημίες κατά του Κυρίου μας. Επίσης όταν ασκήτευε στο Σινά, βρήκε στην κορυφή του Όρους
μια επιγραφή του Καζαντζάκη, στην οποία ο ίδιος είχε χαράξει στα βράχια
το όνομά του. Την χάλασε όπως είπε με πολύ χαρά, για να μη μολύνει το
όνομα αυτού του βλάσφημου ανθρώπου, τον άγιο τόπο της αγίας Κορυφής! Βλέπουμε ότι ήταν ασυμβίβαστος στα θέματα της πίστεως, χωρίς
εκπτώσεις, αντίθετα με μερικούς χριστιανούς που είναι θαυμαστές του
Κρητικού αυτού λογοτέχνη! Η φλογερή και αδιαπραγμάτευτη πίστη του, ας
είναι φωτεινό παράδειγμα για όλους μας! Αμήν!
Παραμονές της 25ης Μαρτίου του 2016, κάποιος μου διαβίβασε την εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας προς τα σχολεία. Ήταν ένα πολύ αλλόκοτο κατασκεύασμα. Αφού, πέρα από κάθε λογική και συνείδηση, δεν έλεγε ούτε λέξη για τους αγωνιστές του ’21: Καραϊσκάκης, Κολοκοτρώνης, Παπαφλέσσας, Κανάρης, Ανδρούτσος, Μπότσαρης, κλπ, στον κάλαθο των αχρήστων! Και δικαίως!
«Οι πιο σκοτεινές (πυρακτωμένες, στο αγγλικό κείμενο) γωνιές στην Κόλαση είναι φυλαγμένες για εκείνους που διατηρούν την ουδετερότητά τους σε εποχές ηθικής κρίσης». Αυτό το ρητό θα διαβάσει πρώτα κάποιος ανοίγοντας το βιβλίο του «προφήτου» Dan Brown με τίτλο “Inferno”. Inferno, σημαίνει κόλαση. Το ρητό αυτό αντικατοπτρίζει απόλυτα την σημερινή κοινωνική κατάσταση, ειδικά στην Ελλάδα. Οι αδιάφοροι είναι αυτοί που παρασέρνουν όλους προς την κόλαση που μας ετοιμάζουν, ενώ οι ίδιοι νομίζουν ότι η αδιαφορία τους τούς κάνει καλό επειδή, κουτοπόνηρα σκεπτόμενοι, φαντάζονται ότι κάποιοι άλλοι θα τους σώσουν, χωρίς ν’ αντιλαμβάνονται ότι οι ίδιοι είναι πρόξενοι πολλών κακών που βιώνουν. (Λέτε να χωρέσουν οι ουδέτεροι στις πιο σκοτεινές γωνιές της κόλασης; Πολλούς τους βλέπω).
Με πνευματική χαρά και ευφροσύνη γιορτάζει και σήμερα, ημέρα απόδοσης της εορτής, ο ευσεβής ορθόδοξος λαός το μεγάλο γεγονός της ενδόξου Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Όπου υπάρχει ενορία ή μοναστήρι ή προσκύνημα αφιερωμένο στη μνήμη της κατακλείστηκε, πριν από οκτώ ημέρες, από χιλιάδες πιστών που αυθόρμητα έσπευσαν να εκδηλώσουν την υιική αφοσίωση και αγάπη τους προς Εκείνην, που δεν παύει στον ουρανό και στη γη να πρεσβεύει γι’ αυτούς.
Υποχρεωτική χρήση μάσκας: μέτρο που προστατεύει ή υπονομεύει την δημόσια υγεία; Παύλος μοναχός αγιορείτης Δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο εγχείρημα, στην εγωλατρική κοινωνία μας, ένας απρόσμενος επισκέπτης, σαν το ιό SARS-CoV-2, να δαιμονοποιηθεί και να προσδιοριστεί ως αόρατος φονικός εχθρός. Ο πολιτισμός μας βέβαια, αποφεύγει να παραδεχτεί πόσο εχθρικός για την υγεία του ανθρώπου είναι ο σύγχρονος "παχύσαρκος", αλλά ατροφικός πνευματικά, τρόπος ζωής. Κάτι, που επιβεβαιώνεται από την έξαρση των εκφυλιστικών νοσημάτων (καρκίνος, αυτοάνοσα, καρδιοπάθειες, διαβήτης κτλ), που διαμορφώνουν το υπόβαθρο (συνοσηρότητες) για να δώσει η ίωση COVID-19 σοβαρά κλινικά συμπτώματα.
«Θα πέφτουμε σαν τα κοτόπουλα»: Η απίστευτη ανάρτηση του Λεωνίδα Μπαλάφα για τις μάσκες και τον Μπιλ Γκέιτς (Pic)Dailymedia Newsroom
Μια ανάρτηση σχετικά με τον κορωνοϊό και τις μάσκες προστασίας που προκάλεσε πολλά σχόλια και μεγάλες αντιδράσεις έκανε λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Πέμπτης ο Λεωνίδας Μπαλάφας.
Ο καλλιτέχνης κατάφερε να συζητηθεί πολύ για όσα έγραψε, με τους διαδικτυακούς του φίλους να διχάζονται και σχόλια του στυλ «Τι ήπιες ρε μεγάλε;» να είναι ενδεικτικά όσων ακολούθησαν από κάτω.
Τι έγραψε και γιατί οι ακόλουθοι της σελίδας του αντέδρασαν;
«Αν όλος ο κόσμος φοράει μια μάσκα φοβούμενος το πρόστιμο των 150 ευρώ και τρομακρατημένος βεβαίως βεβαίως από την προπαγάνδα των κυβερνητικών ΜΜΕ που έχουν πάψει να δέχονται τον αντίλογο και την αντίθετη γνώμη ρίχνοντας προφίλ και σελίδες(μας λέγανε οι μεγαλύτεροι “εσείς δεν έχετε ζήσει χούντα να καταλάβετε τι σημαίνει,” νομίζω τελικά τη ζούμε εις το τετράγωνο) σκεφτείτε λοιπόν τι θα γίνει όταν τα 150 ευρώ γίνουν 1000 ή και δύο χρόνια φυλάκιση.
Όπως στην περίπτωση της κιθάρας δεν αρκεί μόνον μια χορδή για να προκληθεί μελωδία, αλλά πρέπει όλες να τις κρούουμε με τον κατάλληλο τρόπο και ρυθμό, έτσι και στην περίπτωση της ψυχικής αρετής δεν αρκεί για τη σωτηρία μας η τήρηση μόνο μίας εντολής του Κυρίου, αλλά πρέπει να τις τηρούμε όλες με ακρίβεια και αυστηρότητα, εάν βέβαια έχουμε διάθεση να επιτύχουμε πραγματική μελωδία.
«Οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος; οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος; οὐχὶ Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν ἑώρακα; οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ; (: δεν είμαι απόστολος με ίσα δικαιώματα με τους άλλους αποστόλους; Δεν είμαι ελεύθερος όπως οι άλλοι χριστιανοί; Δεν είδα τον Ιησού Χριστό τον Κύριό μας; Και δεν είστε εσείς το έργο που με τη βοήθεια του Θεού επιτέλεσα;)»[Α΄Κορ.9,1].
Επειδή προηγουμένως είχε πει ότι «εἰ βρῶμα σκανδαλίζει τὸν ἀδελφόν μου, οὐ μὴ φάγω κρέα εἰς τὸν αἰῶνα, ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω(:εάν αυτό που τρώω γίνεται αιτία σκανδάλου και αμαρτίας για τον αδελφό μου, δεν θα φάω ποτέ οποιοδήποτε είδος κρέατος, για να μην σκανδαλίσω τον αδερφό μου)»[Α΄Κορ.8,13], πράγμα το οποίο δεν είχε μεν κάνει, υποσχόταν όμως ότι θα το έκανε, εάν παρίστατο ανάγκη, για να μη λέγει κανείς ότι «κομπάζεις άσκοπα και φιλοσοφείς με λόγια και υπόσχεσαι με το στόμα μόνο, που είναι εύκολο και σε μένα και στον καθένα· εάν αυτά τα λέγεις από την ψυχή σου, δείξε με τα έργα τι καταφρόνησες, για να μη σκανδαλίσεις τον αδελφό σου», για τον λόγο αυτόν αναγκάζεται στη συνέχεια να προχωρήσει στην απόδειξη αυτών και να δείξει ότι απείχε ακόμη και από όσα επιτρέπονταν προκειμένου να μην προκαλέσει σκανδαλισμό, εάν και κανείς νόμος δεν τον εξανάγκαζε σε αυτό. Και δεν είναι βέβαια αυτό θαυμαστό, αν και είναι θαυμαστό, ότι απείχε από όσα επιτρέπονταν, για να μη σκανδαλίσει, αλλά ότι το έκανε με πολύ κόπο και κίνδυνο.