[εκφωνήθηκε στην Ιερά
Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 22-3-1981] Β45
Σήμερα η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, δευτέρα
Κυριακή των Νηστειών, εορτάζει τη μνήμη του μεγάλου πατρός και θεολόγου του 14ου
αιώνος, του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης.
Εάν
η Κυριακή της Ορθοδοξίας, που εορτάσαμε την περασμένην Κυριακήν, είναι η εορτή
κατά την οποίαν οι Πατέρες της Εκκλησίας
μας, στην 7η Οικουμενική Σύνοδο έδειξαν ότι ο Υιός του Θεού αληθινά
έγινε άνθρωπος, για να θεωθεί ο άνθρωπος, αυτό με τη σημερινή Κυριακή και
την προβολή του μεγάλου προσώπου και αγίου, του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, που
δεν είναι βεβαίως σήμερα η κανονική του μνήμη, αλλά η προβολή του, ως θεολόγου και μαχητού υπέρ της Ορθοδοξίας, με τον
άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά έγινε αυτό πολύ σαφές· διότι ο άγιος Γρηγόριος ο
Παλαμάς ηγωνίσθη ως μοναχός και ως
επίσκοπος, ακριβώς να δείξει ότι είναι
δυνατόν αυτό να γίνει.
Μην ξεχνάτε ότι ζούμε στον Θαυμαστό Ανάποδο Κόσμο: Ο
εορτασμός της Α ν ε ξ α ρ τ η σ ί α ς μεταφράζεται σε εορτασμό της Σ κ λ
α β ι ά ς.
Τα 199 και όχι 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση: Ασυγχώρητο λάθος στο μέτρημα!
Γράφει ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Κων/νος Βαθιώτης
σ.σ.: Γράφτηκε Βράδυ 25/03.
Σήμερα
είναι η πρώτη φορά στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους που ο ευαγγελισμός
της κυρίας Θεοτόκου ΔΕΝ συμπίπτει με τον εορτασμό της Ελληνικής
Επαναστάσεως.
Οι α ι χ μ ά λ ω τ ο ι ΔΕΝ έχουν λ ό γ ο να
γιορτάζουν την ανύπαρκτη ελευθερία τους. Αλλά προπάντων ΔΕΝ έχουν καν το
δ ι κ α ί ω μ α: ο Έλληνας Ναβουχοδονόσορ και η κουστοδία του στέρησαν
αυτό το δικαίωμα από τους Έλληνες για να στρογγυλοκαθίσουν με τον
συρφετό των καλεσμένων τους στην α ρ έ ν α των μ α σ κ ο φ ό ρ ω ν και
να γιορτάσουν πριβέ την μαύρη επέτειο της υ π ο δ ο ύ λ ω σ η ς του
Έθνους μας.
Μην ξεχνάτε ότι ζούμε στον Θαυμαστό Ανάποδο Κόσμο: Ο
εορτασμός της Α ν ε ξ α ρ τ η σ ί α ς μεταφράζεται σε εορτασμό της Σ κ λ
α β ι ά ς. Οι αφέντες μας, λοιπόν, δεν παρακολούθησαν σ τ ρ α τ ι ω
τ ι κ ή παρέλαση αλλά παρέλαση κ α ρ ν α β α λ ι σ τ ώ ν, διακωμωδώντας
μία από τις σημαντικότερες στιγμές του Ελληνικού Γένους. Απολύτως αναμενόμενο: κάθε τύραννος ΔΕΝ έχει ούτε ι ε ρ ό ούτε ό σ ι ο.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΠΡΟΣ Δ.Ι.Σ. ΜΕ 1900 ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ
Επιστολή διαμαρτυρίας κατά της
απόφασης της Δ.Ι.Σ. μέσω της Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής, υπέρ των
εμβολίων, κατά της βλάσφημης χρήσης της μάσκας εντός των ιερών ναών και
των κλειστών ναών για το πλήθος των πιστών.
Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται στο email – ihsousxristosnika2@gmail.com αυτό που χρειάζεται να αποστείλετε είναι το ονοματεπώνυμο σας, η ιδιότητα και η πόλη διαμονής σας.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΠΡΟΣ Δ.Ι.Σ. ΜΕ 1900 ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ
Επιστολή διαμαρτυρίας κατά της
απόφασης της Δ.Ι.Σ. μέσω της Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής, υπέρ των
εμβολίων, κατά της βλάσφημης χρήσης της μάσκας εντός των ιερών ναών και
των κλειστών ναών για το πλήθος των πιστών.
Συντάχθηκε, με τη συνεργασία της
Πανελλήνιας Κοινότητας Ορθοδόξων Χριστιανών ”ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΙΚΑ” και
την Ορθόδοξη αδελφότητα ”Testimonianza Ortodossa” Ορθόδοξη μαρτυρία. Την
επιστολή έχουν υπογράψει 1900 άτομα μέχρι στιγμής. Μεταξύ αυτών ιερείς,
μοναχοί, αδελφότητες, γιατροί, νομικοί, νοσηλευτές, σώματα ασφαλείας
και απλοί άνθρωποι από όλη τη χώρα. Η συλλογή των ονομάτων συνεχίζεται
και θα αποστέλλεται κατά τακτά χρονικά διαστήματα προς την Δ.Ι.Σ.
Ακολουθεί η κεντρική επιστολή.
Για την επιστολή μαζί με τα παραρτήματα σε μορφή pdf πατήστε εδώ.
Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται στο email – ihsousxristosnika2@gmail.com αυτό που χρειάζεται να αποστείλετε είναι το ονοματεπώνυμο σας, η ιδιότητα και η πόλη διαμονής σας.
23 Φεβρουαρίου 2021
ΠΡΟΣ ΔΙΑΡΚΗ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Σεβαστοί Αρχιερείς,
Ως μέλη της Μίας, Αγίας, Καθολικής
και Αποστολικής Εκκλησίας και, ειδικότερα, ως πνευματικά τέκνα της
επισκοπικής ευθύνης σας, αισθανόμαστε την ανάγκη να απευθύνουμε σε εσάς,
τους εκκλησιαστικούς μας Ποιμένες, τον προβληματισμό, την ανησυχία, την
αγωνία, αλλά και την αντίθεσή μας σχετικά με την ευθεία εκ μέρους της
Ιεράς Συνόδου προτροπή προς τον πιστό λαό (βλ. απόφαση της Δ.Ι.Σ. από
04/01/2021, απηχώντας πλήρως μια γενικόλογη τοποθέτηση της Συνοδικής
Επιτροπής Βιοηθικής), προκειμένου να αποδεχθούμε στο σώμα μας το
(πολυδιαφημιζόμενο από το κράτος και σύσσωμα τα ελληνικά Μ.Μ.Ε. αλλά και
τον παγκόσμιο μηχανισμό διαμόρφωσης της κοινής γνώμης) «εμβόλιο» ως
πανάκεια, «a priori», άνευ της επιβεβλημένης με αδιάσειστα στοιχεία
επιστημονικής τεκμηρίωσης.
«Καὶἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον διεπέρασε, καὶἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. Καὶἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ
παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης
βεβλημένον. Καὶἰδὼν ὁἸησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν, εἶπε τῷ
παραλυτικῷ· ‘’Θάρσει, τέκνον, ἀφέωνταί σου αἱἁμαρτίαι’’(: και αφού μπήκε σε ένα πλοίο, πέρασε στην απέναντι
όχθη της λίμνης, και ήλθε στη δική Του πόλη, την Καπερναούμ. Τότε Του έφεραν
έναν παράλυτο, που τον είχαν βάλει πάνω σ’ ένα κρεβάτι. Και καθώς ο Ιησούς είδε
την πίστη που είχε και ο παράλυτος κι εκείνοι που τον μετέφεραν, είπε στον
παράλυτο, ο οποίος ανησυχούσε και φοβόταν μήπως οι αμαρτίες του γίνουν εμπόδιο
στη θεραπεία του: ‘’Έχε θάρρος, παιδί μου˙ έχουν συγχωρηθεί οι αμαρτίες σου’’)»[Ματθ.9,1-2]
Επετειακό βίντεο
για τα 20Ο χρόνια, από την απελευθέρωση της Πατρίδας μας, από τον τουρκικό
ζυγό και για την προσφορά της εκκλησίας στην εθνική μας παλιγγενεσία.
Στο πόνημα αυτό
αξιοποιήθηκε μεταξύ άλλων και οπτικοποιημένο υλικό το οποίο παρήγαγε το Πολεμικό
Ναυτικό καθώς και η Χριστιανική Φοιτητική Δράση.
Εάν θέλετε να
ενημερωθείτε σχετικά με την Ιερά Μονή Αγίου Νικοδήμου Πυργετού Λαρίσης και να
ακροασθείτε τον διαδικτυακό της ραδιοφωνικό σταθμό, μπορείτε να επισκεφτείτε
την ιστοσελίδα http://www.imagnap.gr
«Ὃταν δὲ πάλιν εἰσαγάγῃ τὸν
πρωτότοκον εἰς τὴν οἰκουμένην, λέγει· καὶ προσκυνησάτωσαν αὐτῷ πάντες ἄγγελοι
Θεοῦ. καὶ πρὸς μὲν τοὺς ἀγγέλους λέγει· ὁ ποιῶν τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ
πνεύματα, καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα· πρὸς δὲ τὸν υἱόν· ὁ θρόνος
σου, ὁ Θεός, εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος· ῥάβδος εὐθύτητος ἡ ῥάβδος τῆς βασιλείας
σου (:και όταν θα εισαγάγει ο Πατήρ με δόξα και δύναμη τον Υιό που
γεννήθηκε από Αυτόν πριν δημιουργηθεί όλη η κτίση, για να κρίνει την οικουμένη,
λέει: “Να Τον προσκυνήσουν όλοι οι άγγελοι του Θεού”. Ο Υιός λοιπόν που έγινε
άνθρωπος είναι Κύριος και των αγγέλων· και για τους αγγέλους λέει: “Ο Θεός
κάνει τους αγγέλους Του ταχυκίνητους και αιθέριους σαν τους ανέμους, και τους
λειτουργούς που Τον υπηρετούν λαμπρούς και δραστικούς σαν την πύρινη φλόγα”.Για
τον Υιό όμως λέει: “Ο βασιλικός Σου θρόνος, Θεέ, μένει στερεός και ασάλευτος
στους ατέλειωτους αιώνες. Η βασιλική Σου ράβδος είναι ράβδος και εξουσία
ευθύτητας και δικαιοσύνης”)»[Eβρ.1,6-8].
Ιστορικέςδιευκρινήσεις ως προς το τέλος τουΚαποδίστρια
Επειδή τα καλοκάναλα της Δημοκρατίας ξεσαλώνουν πάλι μέρες επετειακές που είναι εναντίον του Καποδίστρια και παρουσιάζουν τους δολοφόνους του Μαυρομιχαλαίους σαν τα καημένα θύματα που σκότωσαν έναν δικτάτορα, παραθέτουμε τα κάτωθι σύντομα ιστορικά στοιχεία προς διευκρίνιση και γνώσιν.
Ο Καποδίστριας είχε φυλακίσει στο Ναύπλιο τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, πολιτικό ηγέτη, δημογέροντα και πρωτοπόρο της επαναστάσεως στην Πελοπόννησο, κάτω στη Μάνη. Για τη νομή της πολιτικής εξουσίας η διαμάχη. Η γνωστή ελληνική διχόνοια που φυλάκισε επανειλημμένα και καταδίκασε σε θάνατο και τον ίδιο τον Κολοκοτρώνη το 1832 αμέσως μετά από τον Καποδίστρια και που η ποινή την τελευταία στιγμή δεν εκτελέστηκε με την παρέμβαση των δικαστών Γεωργίου Τερτσέτη και του Προέδρου Αναστάσιου Πολυζωίδη, για να λάβει κατόπιν χάρη από τον βασιλέα Όθωνα μόλις αυτός ενηλικιώθηκε και ανέλαβε την εξουσία από την Αντιβασιλεία. Διαφορετικά, θα είχαμε καταγράψει στην Ιστορία μας άλλο ένα φρικτό έγκλημα εμφύλιου σπαραγμού και πολιτικής δολοπλοκίας.
Επειδή οι μέρες πλησιάζουν ας θυμηθούμε κάποιες σκηνές "ΑΡΜΟΝΙΚΗΣ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ" μας με τούς Τούρκους, σύμφωνα πάντα με τούς παραχαράκτες τής Ιστορίας (που συνεχώς αποθρασύνονται). Περιγράφει, λοιπόν, ξένος αυτόπτης μάρτυρας: «Οι Τούρκοι σκότωσαν επιτόπου πολλούς Έλληνες ενώ άλλους τούς έδεσαν με σκοινιά και τούς έσερναν στα καλντερίμια, ώσπου οι σάρκες αποκολλήθηκαν από τα οστά και οι δύστυχοι βρήκαν φρικτό θάνατο». «Το άλλο πρωί είδα πολλούς Έλληνες, άνδρες και γυναίκες, κρεμασμένους ανάποδα στα παράθυρά τους. Τα θύματα ακόμα σπαρταρούσαν, ενώ στα οπίσθια πολλών είχαν καρφώσει μαχαίρια και σπαθιά.
θα είχε ενδιαφέρον να μας πει ο εικονιζόμενος αρχιερεύς εάν το άγιο λείψανο που λιτανεύει , θεωρεί πως μεταδίδει , δια των αλλεπάλληλων ασπασμών των χριστιανών, λοιμώξεις .... Αν έτσι νομίζει , προς τι η λιτάνευσις ;; αν δεν πιστεύει πως το άγιο λείψανο μεταδίδει θάνατο , προς τι η μασκοφορία ;;
Το Άγιο Λείψανο του Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστή Λουκά
Το Ιερό Λείψανο είναι του Αγίου Λουκά του Ιατρού, του πολιούχου και προστάτου της πόλεως Λαμίας και ολοκλήρου της Φθιώτιδος
Καποδίστριας: Ποιοι ήταν οι ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας του
Το χρονικό της δολοφονίας ενός μεγάλου Έλληνα ανάμεσα σε τόσους σκάρτους
Στο
εξωτερικό όταν οι πολιτικοί επιστήμονες, οι ιστορικοί και οι καθηγητές
πανεπιστημίων αναφέρονται στο έργο του Ιωάννη Καποδίστρια, μιλούν για
την Δεύτερη Μεγάλη Ελληνική Αφύπνιση. Η Πρώτη ήταν ο αγώνας που έδωσε το
Γένος και η οποία έγινε γνωστή στο εξωτερικό μετά τις φρικαλεότητες που
έπραξαν οι Οθωμανοί σε μέρη όπως την Χίο. Ο ομώνυμος πίνακας του
Ντελακρουά με την Σφαγή, ήταν εκείνος που όχι μόνο συγκλόνισε την κοινή
γνώμη αλλά που υπενθύμισε πως ο κίνδυνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
παραμένει – άλλωστε κάποια στιγμή στο παρελθόν έφτασαν έξω από την
Αυστρία, γράφει ο Κώστας Χρήστου στο ratpack. gr.
Η
συμμετοχή του Οικουμενικού Πατριαρχείου και γενικά όλου του Ράσου στον
πανεθνικό Αγώνα του '21 ήταν αδύνατη χωρίς μία πολύ δύσκολη αυθυπέρβαση.
Και η αυθυπέρβαση αυτή δεν έχει σχέση, όπως θα δεχόταν η αντικληρική
προπαγάνδα, με κάποια εθελοδουλία ή αδιαφορία για το Γένος. Αντίθετα,
σχετιζόταν άμεσα με την γνήσια και αυθεντική αποκατάστασή του.
Ας
θυμηθούμε εδώ το βαθύτερο στόχο της Εθναρχίας και του Κλήρου μέσω της
«περιορισμένης συνεργασίας» με τον κατακτητή. Ήταν η ανάσταση όλου του
Ρωμαίικου, δηλαδή της αυτοκρατορίας της Ρωμανίας, με την παλαιά έκταση
και εύκλειά της. Αυτό εννοούσε ο Πατροκοσμάς λέγοντας συχνά: «αυτό μια
μέρα θα γίνει ρωμαίικο». Αυτό εννοούσε και ο Ρήγας Βελεστινλής, έστω και
σε ένα άλλο ιδεολογικό πλαίσιο, όταν έλεγε στο «Θούριό» του: «Βούλγαροι
κι Αρβανίτες και Σέρβοι και Ρωμηοί, αράπηδες και άσπροι, με μια κοινή
ορμή, για την ελευθερίαν να ζώσωμεν σπαθί».
«Ήταν πρωί,
Σάββατο του Λαζάρου, 10 Απριλίου του 1826, όταν συγκροτήθηκε το νεκροδόξαστο
εκείνο συμβούλιο αποφάσεως. Ήταν ένα συμβούλιο θανάτου. Οι καπεταναίοι είχαν
αναλάβει να διερευνήσουν, με ανιχνευτές την ύπαρξη μυστικού δρόμου-διόδων για
ακίνδυνο πέρασμα των Ελεύθερων Πολιορκημένων στην ελευθερία. Κανένας όμως δεν
έφερε ελπιδοφόρα πληροφορία. Οι λόγχες και οι στενωποί φυλάγονταν άγρυπνα από
τους πολιορκητές σε βάθος χώρου και τόπου. Γενική ήταν η κατήφεια και η σιωπηλή
θλίψη. Την σιωπή της στιγμής έσπασε η βροντώδης και σταθερή έκρηξη του
τρανοδύναμου αρχηγού της Φρουράς, του Θανάση Ραζη-Κότσικα.
ΑΚΡΙΒΗΣ ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΚΑΡΑΜΙΝΤΖΑ
Για
την Υπεραγία Θεοτόκο!
Αύριο έχουμε του Ευαγγελισμού. Πότε
συνελήφθη ο Χριστός; Εις τα σπλάχνα της Παναγίας μας; Συνελήφθη μόλις πήρε ο
άγγελος την απάντησιν της Θεοτόκου ότι είναι δεκτική εις την πρόταση του Θεού. «Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το
ρήμα Σου». Να, εγώ προσφέρομαι. Είμαι δούλη του Κυρίου και ας γίνει όπως το
είπες. Από την στιγμή, λοιπόν που αποδέχεται η Θεοτόκος το μήνυμα αυτό του
Θεού, διά του αγγέλου, έγινε η σύλληψις εις τα σπλάχνα της Υπεραγίας Θεοτόκου!
Δηλ. ο Θεός Λόγος πήρε την ανθρώπινη φύση. Την πήρε απ’ ό,τι εκλεκτότερο και
αντιπροσωπευτικότερο από τους ανθρώπους, από την ανθρωπίνη φύση. Και αυτή ήτο η
Θεοτόκος. Δεν μπορούμε να συλλάβωμε, αγαπητοί,
το μέγεθος, το βάθος και το ύψος της αγιότητος της Θεοτόκου. Δεν μπορούμε να το
συλλάβωμε. Όση προσπάθεια κι αν κάνομε, δεν μπορούμε. Γι’ αυτό ακριβώς δεν
είναι ένας λεκτισμός, ένας τριτονισμός, όταν λέμε ότι η Θεοτόκος είναι
πλατυτέρα των ουρανών, υψηλοτέρα, καθαρωτέρα λαμπηδόνων ηλιακών, Χερουβείμ και
Σεραφείμ. Δεν είναι ρητορισμοί. Δεν είναι φιλολογικά άνθη. Είναι μια
πραγματικότητα. Κι αυτό δεν μπορούμε να το συλλάβωμε. Δεν μπορούμε.
«Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου».
Ω, βάθος ταπεινώσεως, που μας ανεβάζει στους ουρανούς! Ω, θαυμαστή
δύναμη μιας παρθένου Κόρης, που με ένα: «γένοιτο» κάνει το Θεό και
αλλάζει με τη γη τα αστέρια! Μα, για ποιό λόγο πανακήρατη Κόρη,
θεόσοφη Μαριάμ, τώρα, που υψώθηκες σε τόση μεγαλειότητα και τιμή,
πέφτεις σε τόση ταπείνωση; Τάχα δεν έπρεπε να δοξαστείς, τώρα που έγινες
δοχείο χωρητικό της Θεότητας και θρόνος ηλιοστάλακτος του Βασιλέως της
δόξας; Εσύ τώρα είσαι Μητέρα Θεού, και πώς ονομάζεσαι δούλη Κυρίου;
«Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτο μοι κατά το ρήμα σου». Αλλά μου φαίνεται
εύλογο να μου απαντά η Παρθένος. Επειδή σε αυτήν κατοικούσε ο Κύριος,
που «υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν», σωστά
ταπεινώθηκε και ξέροντας πως «εγγύς Κύριος τοις συντετριμμένοις τη
καρδία», έπρεπε να ετοιμασθεί με κάθε ταπείνωση, για να δεχθεί το θείο
Λόγο.