ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Ρωμ. 15,4]
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα:
«Ἡ ΠΑΛΑΙΑ ΚΑΙ Ἡ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ Στὴ ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ»
[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 21-7-1985]
(Β140)
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἀγαπητοί μου, ἐπιθυμῶντας νὰ βοηθήσει τοὺς πιστοὺς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης, γράφει τὰ ἑξῆς: «Ὀφείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν». «Ἐμεῖς», λέγει, «οἱ δυνατοί, ἐμεῖς ποὺ νομίζομε ὅτι μπορεῖ νὰ ἔχομε κάποια δύναμη πνευματική, ἂς κρατήσομε τίς ἀτέλειες ἐκείνων οἱ ὁποῖοι ἔχουν ὀλιγοτέραν πνευματικὴ δύναμη». Καὶ γιὰ νὰ στηρίξει αὐτό, δηλαδὴ ὅτι δὲν πρέπει νὰ ὑπάρχει μία αὐταρέσκεια, «μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν», ἀλλὰ πρέπει νὰ βοηθοῦμε πραγματικὰ τοὺς ἄλλους, ἀναφέρεται σὲ ἕνα πρότυπον. Καὶ αὐτὸ τὸ πρότυπον εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός· «διὰ τὸν Ὁποῖον», λέγει, «ἐγράφῃ στὴν Παλαιὰ Διαθήκη: Οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σὲ ἐπέπεσον ἐπ᾿ ἐμέ». Ὡς νὰ ἀποτείνεται ὁ Υἱὸς πρὸς τὸν Πατέρα λέγοντας: «Ἐκεῖνοι ποὺ ὀνείδιζαν Σένα, ὦ Πατέρα μου, τώρα ὀνειδίζουν Ἐμένα». Εἶναι ἀπὸ τὸν Ψαλμὸν 68, στίχος 10.
