Οι σπείροντες εν δάκρυσιν εν αγαλλιάσει θεριούσι !
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκά 7,11-16]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου
Μυτιληναίου
σχετικά με
την ευαγγελική περικοπή της Κυριακής Γ΄ Λουκά με θέμα:
β) Η
ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΤΩΒΙΤ
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 19-10-1986] (Β166)
Η σκηνή, αγαπητοί μου, της αναστάσεως του υιού της χήρας της Ναΐν, περιγράφεται λιτά μεν αλλά πολύ ζωηρά. Με ένα Του λόγο ο Κύριος, όπως ακούσαμε στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, ανέστησε εκείνο το παλληκάρι που ήταν μοναχοπαίδι εκείνης της φτωχιάς, χήρας γυναίκας. Και του είπε: «Νεανίσκε, σοί λέγω, ἐγέρθητι». «Νεανίσκε, νέε μου, σε εσένα το λέγω· σήκω επάνω». Και ο νεανίσκος ανεστήθη.
Όποιος έχει πραγματικά φιλοσοφημένη σκέψη και κατευθύνεται από την ελπίδα των μελλοντικών αγαθών, ούτε και τον θάνατο θα θεωρήσει ως αληθινό θάνατο. Ο δίκαιος, δηλαδή, που βαδίζει στον δρόμο του Θεού και καθημερινά περιμένει να μπει στη Βασιλεία Του, δεν ταράζεται, δεν αναστατώνεται, δεν στενοχωριέται, όταν έρχεται αντιμέτωπος με τον θάνατο, όταν λ.χ. αντικρύσει νεκρό κάποιον συγγενή ή φίλο του· γιατί γνωρίζει ότι ο θάνατος γι’ αυτούς που έζησαν ενάρετα στη γη, δεν είναι παρά μετάθεση σε μια καλύτερη ζωή, ταξίδι για έναν καλύτερο τόπο, δρόμος που οδηγεί στα στεφάνια.
ΚΥΡΙΑΚΗ
Γ΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 7,11-17]
Ο ΑΓΙΟΣ
ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΤΗΣ ΝΑΪΝ
«Ἐπορεύετο εἰς πόλιν καλουμένην Ναΐν»[Λουκ.7,11]
Πρόσεχε όμως πώς σε παράδοξα συνάπτει παράδοξα. Και στην περίπτωση όμως της θεραπείας του άρρωστου δούλου του εκατόνταρχου στην οποία αναφέρθηκε αμέσως προηγουμένως βέβαια αφού Τον κάλεσαν να βοηθήσει απάντησε, εδώ όμως, στην πόλη Ναΐν, αν και δεν καλείται για βοήθεια, πηγαίνει· γιατί κανένας δεν Τον καλούσε σε ανάσταση νεκρού, αλλά πηγαίνει σε αυτήν από μόνος Του.
Κατά Λουκάν, κεφάλαιο Ζ΄, εδάφια 11-17
11Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἑξῆς ἐπορεύετο εἰς πόλιν καλουμένην Ναΐν· καὶ συνεπορεύοντο αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἱκανοὶ καὶ ὄχλος πολύς.12 ὡς δὲ ἤγγισε τῇ πύλῃ τῆς πόλεως, καὶ ἰδοὺ ἐξεκομίζετο τεθνηκὼς υἱὸς μονογενὴς τῇ μητρὶ αὐτοῦ, καὶ αὕτη ἦν χήρα, καὶ ὄχλος τῆς πόλεως ἱκανὸς ἦν σὺν αὐτῇ. 13 Καὶ ἰδὼν αὐτὴν ὁ Κύριος ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾿ αὐτῇ καὶ εἶπεν αὐτῇ· μὴ κλαῖε·
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Συνεργοῦντες παρακαλοῦμεν, μὴ εἰς κενὸν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς. Λέγει γάρ· Καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησά σοι ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος· ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας (:Συνεργαζόμενοι λοιπόν με τον Θεό στο έργο αυτό της συμφιλιώσεως και της καταλλαγής των ανθρώπων, σας παρακαλούμε να δείξετε με τη διαγωγή σας ότι δεν δεχτήκατε μάταια και ανώφελα τη χάρη του Θεού. Και μη νομίσετε ότι πάντοτε ο Θεός θα σας στέλνει τους αντιπροσώπους Του να σας παρακαλούν. Όχι. Διότι λέει η Αγία Γραφή:
Είναι ορατές οι παρενέργειες του μπολιασμού...
Σχόλιο του π. Στυλιανού Καρπαθίου για την εξυπνάδα του Λαρίσης.
Δαμιανίδης: «…Θέλω να ακούσουμε αυτό το απόσπασμα που έλεγα πριν… από τον Μητροπολίτη Λαρίσης.»
Μητροπολίτης Λαρίσης: «ΝΑ ΕΡΘΟΥΝΕ ΟΛΟΙ ΝΑ EΜΒΟΛΙΑΣΤΟΥΝ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΟΥΝ»!!
Δαμιανίδης: «Αυτό. Το λέμε αυτό; Λέγεται αυτό;»
π. Στυλιανός Καρπαθίου: «Κοιτάξτε κάτι. Αγνοούν ότι γράφουν ιστορία οι άνθρωποι αυτοί. Και γράφουν μια ιστορία στο πλαίσιο της Εκκλησίας με μαύρα γράμματα. Αυτή είναι η αλήθεια. Να eμβολιαστούν πριν…! Εδώ πρέπει, για να είμαι απολύτως ακριβής, ή δεν πρέπει να κατανοεί το τί λέει ο άνθρωπος αυτός ή να είναι πλήρης ειρωνείας προς το ποίμνιό του. Να eμβολιαστούν…! Δηλαδή η Εκκλησία τί λέει; Μετάνοια, Εξομολόγηση, Θεία Κοινωνία πριν φύγουμε. Εκείνος λέει eμβολιασμό. Αν αυτό δεν είναι βλασφημία, έχουν χάσει πράγματι οι λέξεις το νόημά τους.
Είναι τραγικό αυτό το οποίο γίνεται κι εμείς θα παραμένουμε πάντα κατά το δη λεγόμενο στη γωνία. Δεν θα τους αφήσουμε ήσυχους.
Ο Νεκτάριος Δαπέργολας στόν Focus FM
Δεν έχει ακούσει ή δεν θυμάται πώς αντιδρούν οι Λαρισαίοι σε… πατριούς;
Θέλει να τους αγριέψει και να οργανώσει μέτωπο εναντίον του; Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν! Σε καλό δρόμο βρίσκεται!
Υπάρχουν άνθρωποι που επειδή έχουν ανέλθει σε ανώτερα αξιώματα νομίζουν ότι έχουν το δικαίωμα να φέρονται όπως θέλουν και να μην υπολογίζουν κανένα. Όταν μάλιστα αυτά τα αξιώματα είναι εκκλησιαστικά τότε δυστυχώς, ο άνθρωπος που τα κατέχει χάνει την αίσθηση του μέτρου και φέρεται με τρόπο που συχνά τον εκθέτει και τον φέρνει αντιμέτωπο με το ποίμνιο, το οποίο έστω και αν είναι πεπλανημένο ,δεν παύει να είναι ποίμνιο που θέλει ειδικό χειρισμό.
Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Ο λόγος για τον Σεβ. Μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμο, ο οποίος τον τελευταίο καιρό –εκών άκων- έχει επιδοθεί μέχρις υπερβολής σε μια καμπάνια και σ’ έναν αγώνα ώστε να εμβολιαστούν όλοι οι Λαρισαίοι.
Το ἀθέμιτο τοῦ ὅρκου
Τοῦ Ἀρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου*
Ὁ ἄνθρωπος διακατέχεται ἀπὸ ἕναν βαθὺ πόθο: Νὰ ἠμπορῆ νὰ κατακτᾶ τὴν ἀλήθεια. Δὲν ἀναπαύεται στὴν λήθη. Ἀγωνιᾶ, θέλει νὰ βρίσκη τὴν ἀλήθεια (ἀ - λήθη). Τότε ἀναπαύεται σ᾽ αὐτήν. Γιὰ τὸν λόγο αὐτό, ὅταν εὑρίσκεται στὴν ἀνάγκη νὰ ἀπονείμη δικαιοσύνη, χρειάζεται τὴν ἀλήθεια. Ἡ δικαιοσύνη εἶναι ἀρρήκτως συνδεδεμένη μὲ τὴν ἀλήθεια, διότι δικαιοσύνη χωρὶς ἀλήθεια εἶναι ἀδικία.
σ.σ. Πώς αυτογελοιοποιήθηκαν οι Επίσκοποι από σεβασμιότατοι κατάντησαν ΜΑΣΚΑΡΙΩΤΑΤΟΙ!
Για να μην είμαστε όμως μονόπλευροι, οφείλουμε να επισημάνουμε τις τραγικές ευθύνες και του ίδιου του ποιμνίου. Και οι δικές του μάσκες είναι ξεκάθαρο ότι έχουν πέσει με πάταγο. Ενός ποιμνίου που τα ανέχεται όλα αυτά και εμμέσως λοιπόν τα αποδέχεται.
«οἱ μὴ ὀργιζόμενοι ἐφ᾽ οἷς δεῖ, ἠλίθιοι δοκοῦσιν εἶναι»
του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου - συγγραφέα
ΓΕΝΙΚΑ: Μεμψίμοιρος είναι αυτός που είναι μόνιμα απαισιόδοξος, κλαίει συνεχώς τη μοίρα του, τα βλέπει όλα μαύρα. (από το “μέμφομαι” και το “μοίρα”, αυτός, δηλαδή, που κατηγορεί τη μοίρα του). Και δεν κάνει τίποτα για να αλλάξει την κατάσταση που τον κάνει να αισθάνεται θλιμμένος!
