Εν όψει των παράπλευρων ζημιών από το κλείδωμα, δεν πρέπει να μετράει κανείς μόνο τους θανάτους από τον Covid 19 – όπου, σύμφωνα με τον υπεύθυνο της σουηδικής αρχής για την Υγεία που παίρνει τις αποφάσεις στη χώρα, η καταπολέμηση της δεν είναι ένας αγώνας ταχύτητας, αλλά ένας Μαραθώνιος. Με απλά λόγια, οι άνθρωποι θα πρέπει να αντέξουν τα όποια μέτρα ληφθούν για ένα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα – σημειώνοντας πως ήδη σε αρκετές χώρες της Ευρώπης υπάρχουν διαμαρτυρίες και συγκρούσεις διαδηλωτών με την αστυνομία, όπως στην Ιταλία ή στην Ισπανία. Εν προκειμένω, σε μία κυβερνητική μελέτη της Μεγάλης Βρετανίας, υπολογίζεται πως οι θάνατοι μακροπρόθεσμα μόνο από το πρώτο κλείδωμα (lockdown) θα ανέλθουν στους 200.000 – λόγω των καθυστερήσεων στην υγειονομική περίθαλψη, καθώς επίσης των οικονομικών και κοινωνικών συνεπειών. Θα είναι δηλαδή κατά πολύ περισσότεροι από αυτούς που θα προκαλέσει ο ιός – οι οποίοι σήμερα είναι 42.736. Πρόσφατα δε ο Δρ. Scott Atlas, επικεφαλής της νευροραδιολογίας στο πανεπιστήμιο του Stanford, χαρακτήρισε τα «κλειδώματα» σε σχέση με τα χαμένα έτη ζωής του συνολικού πληθυσμού, ως μία εντελώς καταστροφική πολιτική. Δεν είμαστε πάντως αντιμέτωποι με κανένα δεύτερο κύμα της πανδημίας – αλλά με ένα εποχιακό αποτέλεσμα που θα διαρκέσει, όσο διαρκούν οι συνήθεις νόσοι της εποχής.
.Ανάλυση
Είναι
προφανώς δύσκολο να αντιμετωπίσει κανείς την παραπληροφόρηση, όταν όλα τα ΜΜΕ
εκπέμπουν το ίδιο μήνυμα μαζικά, σε καθημερινή βάση. Το λιγότερο που μπορεί να
του συμβεί είναι να χαρακτηρισθεί συνωμοσιολόγος – ενώ ειδικά όσον αφορά την
πανδημία, εύλογα κανένας δεν μπορεί να πιστέψει πως όλοι οι επικεφαλής των κρατών
είναι συνεννοημένοι μεταξύ τους να παίρνουν τα ίδια ακριβώς μέτρα. Θα
ήταν άλλωστε παράλογο, αφού δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιο κίνητρο ή κάτι που
να τους υποχρεώνει να δρομολογούν τις ίδιες ακριβώς ενέργειες – όπως είναι το
κλείδωμα των χωρών, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τις οικονομία τους.
Βέβαια, υπάρχει ένα μοναδικό κράτος που το σύνταγμα του το υποχρεώνει να μην επεμβαίνει η κυβέρνηση στις υγειονομικές κρίσεις – ούτε να περιορίζει τις ελευθερίες των Πολιτών του, όπως είναι η μετακίνηση τους ή η τήρηση καταναγκαστικών μέτρων. Πρόκειται για τη Σουηδία, στην οποία έχουμε ήδη αναφερθεί (ανάλυση) – αποδεικνύοντας τεκμηριωμένα πως είναι σήμερα σε πολύ καλύτερη κατάσταση συγκριτικά με τις άλλες χώρες, παρά την παραπληροφόρηση των κυρίαρχων ελληνικών ΜΜΕ.
Ακόμη δε και στο απόγειο της πανδημίας στη Σουηδία, την άνοιξη, όπου πέθαιναν περί τους 100 ανθρώπους την ημέρα από τον Covid (250 από άλλες αιτίες), ο αριθμός των θανάτων τον Ιανουάριο του 2000, με 110,8 θανάτους ανά 100.000 κατοίκους, ήταν υψηλότερος από τον Απρίλιο του 2020, με 101,1 θανάτους ανά 100.000 πληθυσμό (πηγή). Όσον αφορά τα θύματα του Covid στη χώρα, ο μέσος όρος της ηλικίας τους ήταν 86 ετών, άρα στα όρια του προσδόκιμου ζωής – οπότε πολύ σωστά οι Σουηδοί γιατροί τονίζουν πως εάν δεν πέθαιναν από Covid, θα πέθαιναν από κάποια άλλη ασθένεια.
Πώς είναι δυνατόν να πιστέψουμε λοιπόν τις αναφορές των ελληνικών ΜΜΕ, τα οποία επικεντρώνονται παραπλανητικά στο μέσον όρο της ηλικίας σε σχέση με τα κρούσματα και όχι με τους θανάτους, γράφοντας πως «ο μέσος όρος ηλικίας του συνόλου των κρουσμάτων που έχουν καταγραφεί από την αρχή της πανδημίας χαμηλώνει, φτάνοντας πλέον τα 38 έτη»; Γιατί να ενδώσουμε σε αυτήν την απίστευτη τρομοκρατία που είναι πιο επικίνδυνη υγειονομικά, ψυχολογικά και οικονομικά για τη χώρα, από την πανδημία; Με ένα ακόμη παράδειγμα, τα ΜΜΕ γράφουν τα εξής:
«Την ίδια ώρα, ο αριθμός των διασωληνωμένων καταδεικνύει τη συνεχιζόμενη επιβάρυνση στο σύστημα υγείας. Η πληρότητα σε κλίνες ΜΕΘ/ΜΑΦ για κρούσματα COVID-19 στην επικράτεια παρουσιάζει αύξηση σε 46% (από 41% στην προηγούμενη έκθεση), σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ. Στην Αττική, η πληρότητα κλινών ΜΕΘ/ΜΑΦ για κρούσματα COVID-19 ανέρχεται σε 58%….
….153 ασθενείς νοσηλεύονται διασωληνωμένοι. Η μέση ηλικία τους είναι 66 ετών. Το 90,8% έχει υποκείμενο νόσημα ή είναι ηλικιωμένοι 70 ετών και άνω. Σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας, λειτουργούν 312 κλίνες ΜΕΘ-COVID εκ των οποίων οι 188 είναι κατειλημμένες και 124 κενές (ποσοστό 40%)» (πηγή).
Ο γκεμπελισμός εδώ είναι πολλαπλός, ξεκινώντας από τον αριθμό των ΜΕΘ – όπου δεν υπάρχουν ουσιαστικά ΜΕΘ-Covid, αφού όλες οι ΜΕΘ είναι κατάλληλες για τον Covid, αλλά απλά έχουν καταχωρηθεί κάποιες ως τέτοιες. Συνολικά η χώρα μας διαθέτει 1.013 κλίνες ΜΕΘ (πηγή), όσες περίπου η Σουηδία, όλες κατάλληλες για Covid – οπότε με 153 διασωληνωμένους βρισκόμαστε πολύ μακριά, από την επικίνδυνη επιβάρυνση του συστήματος υγείας. Προς τι λοιπόν το κλείδωμα;
Σε κάθε περίπτωση, η σωστή ερώτηση εδώ δεν είναι πόσες ΜΕΘ χρησιμοποιούνται για ασθενείς με Covid, αλλά πόσες συνολικά εφέτος για ασθενείς που τις έχουν ανάγκη, συγκριτικά με το 2019 – όπου στη Γερμανία που τέθηκε αυτό το ερώτημα, η απάντηση ήταν πως ο αριθμός είναι ο ίδιος με το 2019 (πηγή). Δηλαδή πως οι ίδιες ΜΕΘ χρησιμοποιούνται συνολικά εφέτος, σε σχέση με πέρυσι – οπότε ο Covid δεν έχει επιβαρύνει καθόλου το σύστημα υγείας. Γιατί λοιπόν το νέο lockdown; Αλήθεια, σε πόσα ελληνικά ΜΜΕ βλέπει κανείς να υπάρχουν πηγές που αποδεικνύουν αυτά που γράφονται, όπως κάνουμε πάντοτε εμείς; Πώς είναι δυνατόν να τα εμπιστεύονται οι Έλληνες, όταν δεν αναφέρουν καθόλου πηγές για τους ισχυρισμούς τους;
Θάνατοι από Covid
Επιστρέφοντας στη Σουηδία, το συγκριτικό γράφημα των Financial Times είναι ασφαλώς πολύ πιο αντικειμενικό, από την παραπληροφόρηση που διασπείρουν αρκετά ελληνικά ΜΜΕ – τα οποία είτε στηρίζουν χρηματιζόμενα την κυβέρνηση που προσπαθεί να κρύψει τις αποτυχίες της πίσω από τον Covid (ανάλυση), είτε απλά θέλουν να κερδίσουν περισσότερα, γνωρίζοντας πως η τρομοκρατία πουλάει. Αυτή τη στιγμή δε ο ιός είναι υπεύθυνος μόνο για το 1,2% των θανάτων στη Σουηδία – ένα ποσοστό που δεν είναι ασφαλώς ούτε κατά διάνοια τρομακτικό.
Ένα επόμενο ερώτημα που τέθηκε στη χώρα, είναι εάν ο συνολικός αριθμός των θανάτων στο ενιάμηνο του 2020 ήταν υψηλότερος, σε σχέση με τα προηγούμενα έτη – κάτι που επίσης δεν συμβαίνει, όπως φαίνεται από το επόμενο γράφημα. Μπορεί δε η Σουηδία να βρέθηκε στην κορυφή της καταιγίδας τον Απρίλιο του 2020, αλλά σήμερα η εικόνα έχει αλλάξει εντελώς – αφού την έχουν ξεπεράσει πολλά κράτη που επιβάλουν μάσκες, που κλειδώνουν τις οικονομίες τους και που στερούν αντισυνταγματικά τις ελευθερίες των Πολιτών τους, όπως το Βέλγιο, η Ισπανία, η Γερμανία, η Ιταλία ή η Μ. Βρετανία.
Ένα ακόμη ερώτημα που αφορά και την Ελλάδα, είναι πόσοι πέθαναν από γρίπη τα προηγούμενα επικίνδυνα έτη στη Σουηδία και πόσοι σήμερα – όπου το επόμενο γράφημα δείχνει ακριβώς τι έχει συμβεί, σε σχέση με τον Covid.
Στην Ελλάδα την περίοδο 2014-15 οι αποδιδόμενοι στη γρίπη θάνατοι ήταν 4.161 και το 2016-17 περί τους 3.544 (πηγή, σελίδα 22) – ενώ υπήρχαν σημαντικές ελλείψεις σε ΜΕΘ, μεγάλες αναμονές εισαγωγής και νοσοκομεία γεμάτα με ράντζα (πηγή). Εν τούτοις, κανένας δεν σκέφθηκε τότε να κλειδώσει την οικονομία.
Συνεχίζοντας, εν όψει των παράπλευρων ζημιών από το κλείδωμα, δεν πρέπει να μετράει κανείς μόνο τους θανάτους από την πανδημία – όπου, σύμφωνα με τον υπεύθυνο της σουηδικής αρχής για την Υγεία που παίρνει τις αποφάσεις στη χώρα, η καταπολέμηση της δεν είναι ένας αγώνας ταχύτητας, αλλά ένας Μαραθώνιος. Με απλά λόγια, οι άνθρωποι θα πρέπει να αντέξουν τα όποια μέτρα ληφθούν για ένα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα – σημειώνοντας πως ήδη σε αρκετές χώρες της Ευρώπης υπάρχουν διαμαρτυρίες και συγκρούσεις διαδηλωτών με την αστυνομία, όπως στην Ιταλία ή στην Ισπανία.
Εν προκειμένω, σε μία κυβερνητική μελέτη της Μεγάλης Βρετανίας (πηγή), υπολογίζεται πως οι θάνατοι μακροπρόθεσμα μόνο από το πρώτο κλείδωμα (lockdown) θα ανέλθουν στους 200.000 – λόγω των καθυστερήσεων στην υγειονομική περίθαλψη, καθώς επίσης των οικονομικών και κοινωνικών συνεπειών. Θα είναι δηλαδή κατά πολύ περισσότεροι από αυτούς που θα προκαλέσει ο ιός – οι οποίοι σήμερα είναι 42.736 (πηγή). Πρόσφατα δε ο Δρ. Scott Atlas, επικεφαλής της νευροραδιολογίας στο πανεπιστήμιο του Stanford, χαρακτήρισε τα «κλειδώματα» σε σχέση με τα χαμένα έτη ζωής του συνολικού πληθυσμού, ως μία εντελώς καταστροφική πολιτική.
Ειδικά όσον αφορά την Ελλάδα, το κόστος τους μέχρι σήμερα είναι θηριώδες, αφού το έλλειμμα του δημοσίου (=η ζημία χρήσης 2020) θα υπερβεί ενδεχομένως το 10% του ΑΕΠ ή τα 18 δις € – ενώ το κόστος του ιδιωτικού τομέα θα είναι ανυπολόγιστο, με τη φτώχεια να απειλεί πλέον μεγάλες μερίδες του πληθυσμού, με δεκάδες χιλιάδες χρεοκοπίες, με την ανεργία στο ζενίθ κοκ. Μία χώρα λοιπόν με εντελώς άδεια δημόσια ταμεία (στην ουσία δεν υπάρχει κανένα μαξιλάρι), με κρατικό χρέος άνω του 200% του ΑΕΠ της, με έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της, με ένα λανθασμένο οικονομικό μοντέλο που παράγει ζημίες αντί κέρδη κοκ., πόσον καιρό θα μπορεί να επιβιώνει με νέα δανεικά από τις αγορές;
Πόσες ανθρώπινες ζωές θα κοστίσει το κλείδωμα όταν η Βρετανία, με πολύ λιγότερα οικονομικά προβλήματα, υπολογίζει στις υπερτετραπλάσιες σε σχέση με την πανδημία; Πόσοι Έλληνες δεν θα μπορέσουν να νοσηλευθούν για άλλου είδους ασθένειες, μη έχοντας τα οικονομικά μέσα για να ανταπεξέλθουν; Πόσοι επιχειρηματίες θα αντέξουν τις ψυχικές πιέσεις από την αδυναμία τους να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, αφού η κυβέρνηση τους καταδίκασε για έναν ακόμη μήνα στο μηδενισμό του τζίρου τους, χωρίς να λάβει καν μέτρα για τις μεταχρονολογημένες επιταγές;
Ας μην ξεχνάμε δε πως η Ελλάδα βιώνει συνεχώς τα τελευταία δέκα χρόνια μία κρίση δίχως τέλος – μία κυλιόμενη χρεοκοπία, λόγω των μνημονίων που, μεταξύ άλλων, είχαν ως αποτέλεσμα να υπερβούν οι θάνατοι τις γεννήσεις μετά το 2011 (γράφημα). Επομένως η κατάσταση της δεν μπορεί να συγκριθεί με καμίας άλλης χώρας – γεγονός που σημαίνει πως τα απαιτούμενα μέτρα δεν πρέπει να είναι ανάλογα με αυτά άλλων κρατών.
Κλείνοντας, τα δύο πολύ μεγάλα λάθη της κυβέρνησης ήταν (α) το κλείδωμα του Μαρτίου χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος, αφού η εποχή των λοιμώξεων στην Ελλάδα είχε παρέλθει, καθώς επίσης (β) το ανεξέλεγκτο άνοιγμα των συνόρων, επειδή το επέβαλαν οι εταίροι μας και οι αεροπορικές εταιρείες, κατά την κυρία Μπακογιάννη. Δυστυχώς τα λάθη αυτά, τα οποία θα κοστίσουν τόσο στην οικονομία, όσο και στην υγεία μας, δεν διορθώνονται – ενώ όταν προσπαθείς εναγωνίως να διορθώσεις ένα λάθος, κάνεις ένα ακόμη χειρότερο.
Το κόστος που θα κληθούμε να πληρώσουμε όλοι μας θα είναι λοιπόν αντίστοιχα πολύ μεγάλο – οπότε πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να ανταπεξέλθουμε, χωρίς να τρομοκρατούμαστε ή/και να πανικοβαλλόμαστε από τα διατεταγμένα ΜΜΕ. Δεν είμαστε πάντως αντιμέτωποι με κανένα δεύτερο κύμα της πανδημίας – αλλά με ένα εποχιακό αποτέλεσμα που θα διαρκέσει, όσο διαρκούν οι συνήθεις νόσοι της εποχής (γρίπη, αναπνευστικά, κρυολόγημα κλπ.).
