Belle Carter
Οι πλημμύρες του 1952 που έπληξαν το χωριό Lynmouth στην Αγγλία αποκαλύφθηκε ότι προκλήθηκαν από χειραγώγηση του καιρού.
Ο κατακλυσμός, που συνέβη στις 15 Αυγούστου 1952, σάρωσε την άλλοτε γραφική κομητεία του Ντέβον, όπου βρίσκεται το Lynmouth. Εννέα ίντσες βροχής έπεσαν μέσα σε 24 ώρες, προκαλώντας έναν χείμαρρο νερού 90 τόνων να ξεχυθεί και να προκαλέσει τον θάνατο περισσότερων από 30 ανθρώπων. Τόνοι βράχων στην περιοχή Exmooor, κορεσμένοι από την πλημμύρα, έπεσαν στο Lynmouth και κατέστρεψαν αρκετά σπίτια και επιχειρήσεις.
Το βρετανικό υπουργείο Άμυνας (MoD) αρνήθηκε κατηγορηματικά τον ρόλο του στην τραγική καταστροφή, που ονομάστηκε "χέρι του Θεού".
Όμως προηγουμένως απόρρητα έγγραφα του 2001 έδειχναν ότι μια ομάδα διεθνών επιστημόνων που συνεργάζονταν με τη Βασιλική Αεροπορία (RAF) πειραματιζόταν με την τεχνητή παραγωγή βροχής στη νότια Βρετανία, όπου βρίσκεται το Ντέβον, την ίδια εβδομάδα με την πλημμύρα. Τα έγγραφα αποκάλυψαν επίσης ότι η επιχείρηση, που ονομάστηκε "Επιχείρηση Cumulus", ήταν στην πραγματικότητα μια προσπάθεια γεωμηχανικής.
Ο μοίραρχος της RAF Len Otley αφηγήθηκε στο BBC ότι αστειευόμενοι αποκαλούσαν την άσκηση παραγωγής βροχής ως "Επιχείρηση Witch Doctor". Ο Σμηναγός John Hart, ο οποίος υπηρετούσε ως πλοηγός του Otley, αναπολεί επίσης την επιτυχία της επιχείρησης.
"Πετάξαμε κατ' ευθείαν μέσα από την κορυφή του σύννεφου [και] ρίξαμε ξηρό πάγο μέσα [σ' αυτό]", δήλωσε ο Hart. "Πετάξαμε προς τα κάτω για να δούμε αν βγήκε βροχή από το σύννεφο. Έγινε περίπου 30 λεπτά αργότερα, και όλοι ζητωκραυγάσαμε".
Μια ραδιοφωνική εκπομπή 50 ετών που έφερε στο φως ο βρετανικός εθνικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας περιέγραψε επίσης τον πιλότο ανεμόπτερου Alan Yates να πετάει πάνω από το Bedfordshire και να ψεκάζει ποσότητες αλατιού. Αργότερα πληροφορήθηκε ότι υπήρξε καταστροφική νεροποντή στο Στέινς, που βρίσκεται 50 μίλια μακριά.
Ο κατακλυσμός, που συνέβη στις 15 Αυγούστου 1952, σάρωσε την άλλοτε γραφική κομητεία του Ντέβον, όπου βρίσκεται το Lynmouth. Εννέα ίντσες βροχής έπεσαν μέσα σε 24 ώρες, προκαλώντας έναν χείμαρρο νερού 90 τόνων να ξεχυθεί και να προκαλέσει τον θάνατο περισσότερων από 30 ανθρώπων. Τόνοι βράχων στην περιοχή Exmooor, κορεσμένοι από την πλημμύρα, έπεσαν στο Lynmouth και κατέστρεψαν αρκετά σπίτια και επιχειρήσεις.
Το βρετανικό υπουργείο Άμυνας (MoD) αρνήθηκε κατηγορηματικά τον ρόλο του στην τραγική καταστροφή, που ονομάστηκε "χέρι του Θεού".
Όμως προηγουμένως απόρρητα έγγραφα του 2001 έδειχναν ότι μια ομάδα διεθνών επιστημόνων που συνεργάζονταν με τη Βασιλική Αεροπορία (RAF) πειραματιζόταν με την τεχνητή παραγωγή βροχής στη νότια Βρετανία, όπου βρίσκεται το Ντέβον, την ίδια εβδομάδα με την πλημμύρα. Τα έγγραφα αποκάλυψαν επίσης ότι η επιχείρηση, που ονομάστηκε "Επιχείρηση Cumulus", ήταν στην πραγματικότητα μια προσπάθεια γεωμηχανικής.
Ο μοίραρχος της RAF Len Otley αφηγήθηκε στο BBC ότι αστειευόμενοι αποκαλούσαν την άσκηση παραγωγής βροχής ως "Επιχείρηση Witch Doctor". Ο Σμηναγός John Hart, ο οποίος υπηρετούσε ως πλοηγός του Otley, αναπολεί επίσης την επιτυχία της επιχείρησης.
"Πετάξαμε κατ' ευθείαν μέσα από την κορυφή του σύννεφου [και] ρίξαμε ξηρό πάγο μέσα [σ' αυτό]", δήλωσε ο Hart. "Πετάξαμε προς τα κάτω για να δούμε αν βγήκε βροχή από το σύννεφο. Έγινε περίπου 30 λεπτά αργότερα, και όλοι ζητωκραυγάσαμε".
Μια ραδιοφωνική εκπομπή 50 ετών που έφερε στο φως ο βρετανικός εθνικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας περιέγραψε επίσης τον πιλότο ανεμόπτερου Alan Yates να πετάει πάνω από το Bedfordshire και να ψεκάζει ποσότητες αλατιού. Αργότερα πληροφορήθηκε ότι υπήρξε καταστροφική νεροποντή στο Στέινς, που βρίσκεται 50 μίλια μακριά.
"Μου είπαν ότι η βροχή ήταν η πιο δυνατή εδώ και αρκετά χρόνια και όλα αυτά από έναν ουρανό που έμοιαζε καλοκαιρινός. Δεν υπήρχε καμία απόκρυψη του γεγονότος ότι ο σπορέας είχε πει ότι θα έκανε τη βροχή να βρέξει, και το έκανε. Έγιναν προπόσεις στη μετεωρολογία και μόνο όταν αργότερα διαβάστηκε το δελτίο ειδήσεων του BBC [για την καταστροφή στο Lynmouth], έπεσε μια πέτρινη σιωπή στην εταιρεία", δήλωσε ο Yates.
Οι προσπάθειες χειραγώγησης του καιρού εξυπηρετούν έναν πιο σκοτεινό σκοπό
Από την πλευρά της, η Βρετανική Μετεωρολογική Υπηρεσία - η εθνική μετεωρολογική υπηρεσία του Ηνωμένου Βασιλείου - αρνήθηκε ότι διεξήγαγε πειράματα χειραγώγησης του καιρού πριν από το 1955.
Όμως έγγραφα που έλαβε το BBC από την υπηρεσία δημόσιων αρχείων, μαζί με ημερολόγια της RAF και βεβαιώσεις του προσωπικού, επιβεβαίωσαν ότι οι ασκήσεις αλλοίωσης του καιρού συνεχίζονταν από το 1949 έως το 1955. Υποδηλώνουν επίσης ότι υπήρξε μια επιχείρηση "σποράς σύννεφων" μεταξύ της 4ης και της 15ης Αυγούστου 1952 - την ημέρα της τραγωδίας.
Ο Guardian εξασφάλισε επίσης αποχαρακτηρισμένα πρακτικά από μια συνάντηση της 3ης Νοεμβρίου 1953 του πλέον καταργημένου Υπουργείου Αεροπορίας, που πραγματοποιήθηκε στο κτίριο του Υπουργείου Πολέμου στην περιοχή Whitehall του Λονδίνου. Τα πρακτικά έδειξαν ότι ο βρετανικός στρατός ενδιαφερόταν για την τεχνητή αύξηση της βροχόπτωσης για στρατιωτικούς σκοπούς.
Τα έγγραφα έθιγαν επίσης το θέμα της σποράς νεφών που είχε τη δυνατότητα "να εκραγεί ένα ατομικό όπλο σε ένα σύστημα καταιγίδας ή νέφος που έχει σπορά", παράγοντας "μια πολύ ευρύτερη περιοχή ραδιενεργού μόλυνσης από ό,τι σε μια κανονική ατομική έκρηξη". (Σχετικά: CIA προειδοποιεί ότι τα κράτη χρησιμοποιούν τώρα την τροποποίηση του καιρού ως μυστικό πόλεμο).
Αλλά μετά την τραγωδία, η επιχείρηση Cumulus αναβλήθηκε επ' αόριστον.
Τρία χρόνια μετά την τραγωδία στο Lynmouth, το θέμα της ευθύνης και των αξιώσεων αποζημίωσης που σχετίζονται με τις πλημμύρες τέθηκε στη Βουλή των Κοινοτήτων. Σύμφωνα με έγγραφα που είδε το BBC, τόσο το Υπουργείο Αεροπορίας όσο και το Υπουργείο Οικονομικών της Αυτού Μεγαλειότητας εξέφρασαν την ανησυχία τους για τις πιθανές ζημιές που μπορεί να προκαλέσει η χειραγώγηση των καιρικών συνθηκών στους πολίτες.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, το Βρετανικό Γεωλογικό Ινστιτούτο εξέτασε τα ιζήματα του εδάφους στο Lynmouth για να βρει τυχόν υπολείμματα αργύρου ή ιωδιούχου. Ενώ οι δοκιμές σε δείγματα εδάφους ήταν ασαφείς, είχαν ανακαλυφθεί υπολείμματα αργύρου στα νερά της λεκάνης απορροής των ποταμών West Lyn και East Lyn που διασχίζουν το χωριό.
Το GeoEngineering.news έχει περισσότερες ιστορίες σχετικά με την οπλοποίηση του κλίματος.
Παρακολουθήστε το παρακάτω βίντεο που μιλάει για μια συλλογική αλλαγή συνείδησης για την καταπολέμηση της χειραγώγησης του καιρού.
Από την πλευρά της, η Βρετανική Μετεωρολογική Υπηρεσία - η εθνική μετεωρολογική υπηρεσία του Ηνωμένου Βασιλείου - αρνήθηκε ότι διεξήγαγε πειράματα χειραγώγησης του καιρού πριν από το 1955.
Όμως έγγραφα που έλαβε το BBC από την υπηρεσία δημόσιων αρχείων, μαζί με ημερολόγια της RAF και βεβαιώσεις του προσωπικού, επιβεβαίωσαν ότι οι ασκήσεις αλλοίωσης του καιρού συνεχίζονταν από το 1949 έως το 1955. Υποδηλώνουν επίσης ότι υπήρξε μια επιχείρηση "σποράς σύννεφων" μεταξύ της 4ης και της 15ης Αυγούστου 1952 - την ημέρα της τραγωδίας.
Ο Guardian εξασφάλισε επίσης αποχαρακτηρισμένα πρακτικά από μια συνάντηση της 3ης Νοεμβρίου 1953 του πλέον καταργημένου Υπουργείου Αεροπορίας, που πραγματοποιήθηκε στο κτίριο του Υπουργείου Πολέμου στην περιοχή Whitehall του Λονδίνου. Τα πρακτικά έδειξαν ότι ο βρετανικός στρατός ενδιαφερόταν για την τεχνητή αύξηση της βροχόπτωσης για στρατιωτικούς σκοπούς.
Τα έγγραφα έθιγαν επίσης το θέμα της σποράς νεφών που είχε τη δυνατότητα "να εκραγεί ένα ατομικό όπλο σε ένα σύστημα καταιγίδας ή νέφος που έχει σπορά", παράγοντας "μια πολύ ευρύτερη περιοχή ραδιενεργού μόλυνσης από ό,τι σε μια κανονική ατομική έκρηξη". (Σχετικά: CIA προειδοποιεί ότι τα κράτη χρησιμοποιούν τώρα την τροποποίηση του καιρού ως μυστικό πόλεμο).
Αλλά μετά την τραγωδία, η επιχείρηση Cumulus αναβλήθηκε επ' αόριστον.
Τρία χρόνια μετά την τραγωδία στο Lynmouth, το θέμα της ευθύνης και των αξιώσεων αποζημίωσης που σχετίζονται με τις πλημμύρες τέθηκε στη Βουλή των Κοινοτήτων. Σύμφωνα με έγγραφα που είδε το BBC, τόσο το Υπουργείο Αεροπορίας όσο και το Υπουργείο Οικονομικών της Αυτού Μεγαλειότητας εξέφρασαν την ανησυχία τους για τις πιθανές ζημιές που μπορεί να προκαλέσει η χειραγώγηση των καιρικών συνθηκών στους πολίτες.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, το Βρετανικό Γεωλογικό Ινστιτούτο εξέτασε τα ιζήματα του εδάφους στο Lynmouth για να βρει τυχόν υπολείμματα αργύρου ή ιωδιούχου. Ενώ οι δοκιμές σε δείγματα εδάφους ήταν ασαφείς, είχαν ανακαλυφθεί υπολείμματα αργύρου στα νερά της λεκάνης απορροής των ποταμών West Lyn και East Lyn που διασχίζουν το χωριό.
Το GeoEngineering.news έχει περισσότερες ιστορίες σχετικά με την οπλοποίηση του κλίματος.
Παρακολουθήστε το παρακάτω βίντεο που μιλάει για μια συλλογική αλλαγή συνείδησης για την καταπολέμηση της χειραγώγησης του καιρού.
________________________________
Μετάφραση ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
«Πᾶνος»
