Ἄχ! Σε ἔχασα παιδί μου!
Όχι τίποτ’ άλλο, αλλά έρχεται στο μυαλό συνέχεια ο μύθος με το χταποδάκι,
(του Κόντογλου)… Στην θέση της «μαμάς -χταπόδι», οι σημερινοί πνευματικοί…
– Πάτερ μου, έκαναν συμπροσευχές με αιρετικούς!
– Δεν πειράζει… Εμείς να μην πέφτουμε σε Ιεροκατάκριση. Εμείς λόγο θα δώσουμε για την ψυχή μας. Μη φοβάσαι, δεν πειράζει…
– Αναγνώρισαν σχισματικούς φασίστες Ουκρανούς!
– Παιδί μου, είναι σύνθετο το θέμα. Είναι διοικητικό, όχι δογματικό ζήτημα.
Μη φοβάσαι, δεν πειράζει…
– Αναγνώρισαν ως εκκλησίες τους Αιρετικούς!
– Παιδί μου, έχουμε και την εκκλησία του Δήμου.
Δεν τους αναγνώρισαν ως κανονικές εκκλησίες…
Μη φοβάσαι, δεν πειράζει…
– Έκλεισαν τους ναούς…
– Από αγάπη, παιδί μου…
Για το υπέρτατο αγαθό της υγείας.
Δεν κινδυνεύει η πίστη, αλλά οι πιστοί…
– Ζητάνε να κάνουμε εμβόλια για την παραγωγή των οποίων χρησιμοποιήθηκαν κύτταρα από εκτρωμένα έμβρυα!
– Δεν πειράζει παιδί μου.
Δεν εκτρώθηκαν γι’ αυτόν τον σκοπό.
Εμείς να τρέξουμε να τα κάνουμε…Δώρο Θεού....
– Μα να βάλουμε μάσκες στην εκκλησία;
Μα να γίνουμε καρναβάλια; Μα να μην ασπαζόμαστε τις εικόνες;
– Από αγάπη κι αυτό, παιδί μου…
Στις εικόνες και υπόκλιση να βάλεις το ίδιο είναι…
Δεν ξέρουν οι άγιοι ότι τους αγαπάμε;
– Μα, άλλαξαν και την ώρα της Αναστάσεως του Κύριου μας;
– Δεν πειράζει παιδί μου… Δεν κολλάει σε ρολόγια και ημέρες ο Χριστός μας…
– Μα, αύριο θα μου ζητάνε να σφραγιστώ με το 666!
– Παιδί μου, εσύ θα βάλεις έναν σταυρό από πάνω και δεν θα πειράζει…
– Πήραν την ψυχή μου οι δαίμονες και γελάνε…
– Ἄχ! Σ᾿ ἔχασα, παιδί μου!
Ευχόμαστε να ξυπνήσουμε πρίν είναι πολύ αργά....
Στώμεν καλώς!!!
Μας το έστειλε ο Νεκτάριος
