ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ με αφορμή την δίωξη τὴν Πέμπτη 2 Νοεμβρίου σὲ 2ο βαθμό (Συνοδικό δικαστήριο) του γνωστού σὲ ὅλους μας αγωνιστού π. Στυλιανού Καρπαθίου.
Αγαπητοί ἀδελφοί,
Ὀφείλουμε νὰ προσευχόμαστε γιὰ τοὺς ἱερεῖς ποὺ στὴν σκοτεινή περίοδο τῆς πανδημίας κράτησαν ὀρθή στάση καὶ διώκονται ἀκριβῶς γιὰ αὐτήν.
Οἱ δικαστές του, μέλη τῆς Διαρκούς Ἱερᾶς Συνόδου, δυστυχῶς δὲν μᾶς ἐμπνέουν καμιά ἐμπιστοσύνη. Ἐπάνω ὅμως ἀπό τὴν ἀνθρώπινη δικαιοσύνη (καὶ τὴν Ἐκκλησιαστική), εἶναι ὁ Δικαιοκρίτης Κύριος.
Ἄς ἐπικαλούμεθα μὲ πίστη καὶ πόνο τὴν δική Του ἐπέμβαση γιὰ τὸν σεβαστό καὶ ἀγαπητό μας π. Στυλιανό.
“Η κανονική δίωξη ενός ιερέως ως όπλο για την φίμωση της αλήθειας και την προώθηση του εμβολιαστικού προγράμματος”
Δημήτρης Δασκαλάκης: “Με μια νηφάλια και αντικειμενική εκτίμηση της παρούσας κατάστασης κρίνεται πολύ πιθανό ο μητροπολίτης Σεραφείμ να βρίσκεται σε διατεταγμένη αποστολή και με τις συχνές τηλεοπτικές του εμφανίσεις, με την παρουσία του στους χώρους των νοσοκομείων, με τις ομιλίες του επιχειρεί να δώσει «πνοή ζωής» στο θνήσκον εμβολιαστικό πρόγραμμα βλάπτοντας όμως ανεπανόρθωτα την εικόνα της Εκκλησίας στην συνείδηση των Ελλήνων πολιτών οι οποίοι αντικρίζουν εμβρόνητοι την «Μάνα του Γένους» να συμπλέει σήμερα με τους πιο «σκληροπυρηνικούς» κύκλους της κυβερνητικής εξουσίας που προωθούν με κάθε μέσο και με κάθε τίμημα τον εμβολιασμό της κοινωνίας.
Θα αποφύγω να σχολιάσω οτιδήποτε για την στάση του Πειραιώς, εκτός του ότι το συγκλονιστικό άρθρο ΚΟΛΑΦΟΣ, του έγκριτου νομικού κ. Δημήτρη Δασκαλάκη, είμαι απόλυτα βέβαιη, πως εκφράζει το υγιές κομμάτι αυτού του λαού, που δεν έχει παρασυρθεί από τον εκκλησιαστικό παροξυσμό κάποιων ιεραρχών, η στάση των οποίων υπέρ του εμβολιασμού, προκαλεί ερωτηματικά και αρνητικούς συνειρμούς.
Καλλιόπη Σουφλή
Υ.Γ.1. Θερμή παράκληση προς όλους τους αναγνώστες των ΑΤΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ, των σελίδων μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τους συναδέλφους ιστολόγους, να διαδώσουν το άρθρο αυτό, με κάθε τρόπο, ακόμα και αφαιρώντας το ότι το πρωτοδημοσιεύουν τα ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ… μου είναι αδιάφορα τα κλικς..
Έχει τεράστια σημασία να στηρίξουμε τον πατέρα Στυλιανό Καρπαθίου που διώκεται…
Σήμερα ο πατήρ Στυλιανός, αύριο ΕΜΕΙΣ…
Και πρόσωπα όπως ο πατήρ Στυλιανος, είναι οι τελευταίες μας ελπίδες σωτηρίας.
Υ.Γ.2. Η παρακάτω εικόνα, με τα λόγια του μακαριστού Αυγουστίνου Καντιότη, που μου έστειλε αγαπημένη φίλη, τα λέει όλα…
Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών
Με προφανή κατάπληξη και ιερή αγανάκτηση αλλά και με πόνο ψυχής πληροφορηθήκαμε την άσκηση κανονικής δίωξης εκ μέρους της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς κατά του ευλαβεστάτου και ομολογητού Πρωτοπρεσβυτέρου Στυλιανού Καρπαθίου, κληρικού της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών, Εφημερίου του Ιερού Παρεκκλησίου του Προφήτου Ηλία στην Ηλιούπολη Αττικής, για τις θέσεις που διατύπωσε κατά την συνέντευξη που παραχώρησε στις 9-11-2021 στον Ραδιοφωνικό Σταθμό FOCUS 103,6 FM και στον δημοσιογράφο κ. Στέφανο Δαμιανίδη.
Στην πιο πάνω συνέντευξη ο πατήρ Στυλιανός Καρπαθίου εκφράστηκε με καθαρότητα συνειδήσεως, παρρησία και σθένος ψυχής επιχειρώντας να αποδομήσει τον δημόσιο λόγο του Μητροπολίτου Πειραιώς Σεραφείμ (κατ΄ εφαρμογή του Χρυσοστομικού ρητού «Τα δημοσίως λεγόμενα και πραττόμενα δημοσίως να ελέγχονται») ο οποίος σε πρόσφατη συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό ΣKAΪ είχε υποστηρίξει μεταξύ άλλων επί λέξει τα εξής: «Όσοι εναντιώνονται στον εμβολιασμό είναι άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση ούτε με το Χριστό, ούτε με την Εκκλησία του γιατί δεν αγαπούν τον άνθρωπο, δεν αγαπούν το συνάνθρωπο ούτε τον εαυτό τους».
Η πιο πάνω ακραία τοποθέτηση του Μητροπολίτου Πειραιώς συνιστά παράνομη, αδικαιολόγητη και βαρύτατη προσβολή της προσωπικότητας των πιστών που έχουν επιλέξει για λόγους προσωπικής και θρησκευτικής συνειδήσεως και προστασίας της ατομικής τους υγείας να μην εμβολιαστούν προκάλεσε δε την άμεση και εύλογη αντίδραση του πατρός Στυλιανού Καρπαθίου ο οποίος τον προσκάλεσε σε δημόσιο τηλεοπτικό διάλογο με αντιπαράθεση επιχειρημάτων εν σχέσει προς το ζέον θέμα της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού και της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας των εμβολίων.
Επιπροσθέτως η ανωτέρω συμπεριφορά του Μητροπολίτου Σεραφείμ συνιστά ποινικώς κολάσιμη πράξη που διώκεται και τιμωρείται σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 1 του νόμου 927/1979, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει σήμερα με τον ν. 4285/2014 (αντιρατσιστικός νόμος), διότι εκ της δημόσιας τοποθέτησής του υποκινεί, προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά ομάδας προσώπων που αρνούνται εκ λόγων προσωπικής και θρησκευτικής συνειδήσεως να εμβολιαστούν και ως εκ τούτου χαρακτηρίζεται ως ρητορική μίσους και εμπάθειας που οφείλει να ενεργοποιήσει τα αντανακλαστικά των αρμόδιων εισαγγελικών αρχών.
Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ αντί να αδράξει την ευκαιρία και να ανταποκριθεί με χαρά στην πρόσκληση-πρόταση του δημοσίου διαλόγου από την διεξαγωγή του οποίου οι πολίτες θα ωφελούνταν τα μέγιστα καθόσον από την ανταλλαγή των επιχειρημάτων, στοιχείων και ιατρικών πληροφοριών θα σχημάτιζαν οι ίδιοι σαφή και ολοκληρωμένη άποψη σχετικά με το θέμα της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας των εμβολίων που ταλανίζει την ελληνική κοινωνία, έδειξε να εμφορείται από ναρκισσιστική εγωπάθεια και αλαζονεία και προτίμησε να φυγομαχήσει κρύβοντας τον πανικό του για την ένδεια των επιχειρημάτων του κάτω από την επισκοπική του μίτρα.
Ο Μητροπολίτης Σεραφείμ έμπλεος φόβου και ταραχής από τις αποκαλύψεις στις οποίες προέβη ο πατήρ Στυλιανός σχετικά με τα μέσα και τις μεθόδους που μετέρχονται οι διαχειριστές της υγειονομικής κρίσης προκειμένου να επιτύχουν τον σκοπό τους για τον καθολικό εμβολιασμό της ελληνικής κοινωνίας, άσκησε κανονική δίωξη κατά του ανωτέρω ιερέως σε μια προσπάθεια εκφοβισμού και πάταξης του ελεύθερου φρονήματός του και ανέσυρε από το χρονοντούλαπο της εκκλησιαστικής νομοθεσίας τον πολυκαιρισμένο νόμο 5383/1932 «Περί Εκκλησιαστικών Δικαστηρίων και της προ αυτών διαδικασίας» σε μια μάταιη και εγκόσμια απόπειρα επίδειξης επισκοπικής πυγμής και αυθαιρεσίας.
Η επίκληση και εφαρμογή ενός αναχρονιστικού νόμου δεν περιποιεί τιμή για τον Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, συνιστά όνειδος για τον νομικό μας πολιτισμό, αφού καθιστά τον ίδιο τον Μητροπολίτη κατήγορο και συγχρόνως δικαστή (ή αυτού κωλυομένου αντικαθίσταται από τον νόμιμο αναπληρωτή του) του διωκόμενου κληρικού και αξιοποιείται με προφανή και αποκλειστικό σκοπό την πειθάρχηση και υποταγή της συνειδήσεως των διαφωνούντων κληρικών στην επισκοπική αυθεντία.
(Αξίζει να επισημανθεί η εξής αντίφαση: Ενώ η Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία αντικρούει και απορρίπτει ως κακοδοξία του παπισμού το παπικό πρωτείο και το αλάθητο, εντούτοις μερικοί ορθόδοξοι επίσκοποι γοητευμένοι από το παπικό απολυταρχικό σύστημα διακυβέρνησης της εκκλησίας, απαιτούν τυφλή υποταγή από το ποίμνιο και τους συλλειτουργούς τους ιερείς).
Με την στάση του αυτή ο συγκεκριμένος μητροπολίτης όχι μόνο εκδήλωσε την απέχθειά του στην διαδικασία του δημόσιου διαλόγου αλλά έδειξε να περιφρονεί και την αγωνία των πολιτών που διψούν για την αληθινή και αυθεντική ενημέρωση (για ζητήματα που άπτονται της δημόσιας υγείας) η οποία ασφαλώς δεν προέρχεται από τους τηλεοπτικούς μονολόγους (στους οποίους ο ίδιος αρέσκεται) που αποκοιμίζουν και αποχαυνώνουν τον τηλεθεατή και δεν συνεισφέρουν στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης αλλά πηγάζει από την ζωντανή, δημόσια αντιπαράθεση των επιχειρημάτων, δεδομένων και αποδεικτικών στοιχείων.
Ο Μητροπολίτης Πειραιώς απέρριψε σιγή την ευγενική πρόσκληση του πατρός Στυλιανού Καρπαθίου περί διεξαγωγής δημοσίου τηλεοπτικού διαλόγου διότι φοβήθηκε ότι εκ της δημόσιας αντιπαράθεσης και ανταλλαγής των επιχειρημάτων θα αποκαλυπτόταν η ταύτιση και συμπόρευσή του με το σκληρό και αδυσώπητο προπαγανδιστικό μηχανισμό της κυβέρνησης που χρησιμοποιεί αδιακρίτως κάθε θεμιτό ή αθέμιτο μέσο και κάθε δημόσιο πρόσωπο (ακόμη ή κυρίως της Εκκλησίας) προκειμένου να πείσει τους πολίτες να εμβολιαστούν.
Με περισσή θλίψη διαπιστώνεται ότι ο μητροπολίτης Σεραφείμ είναι ένας εκ των βασικών εκκλησιαστικών συντελεστών ο οποίος φαίνεται να έχει συμπεριλάβει στα διευρυμένα (κακώς νοούμενα) ποιμαντικά του καθήκοντα και την προώθηση του κυβερνητικού εμβολιαστικού προγράμματος το οποίο έχει όμως βαλτώσει εντός του χώρου της Εκκλησίας γιατί έχει προσκρούσει στην σθεναρή άρνηση των πιστών να εμβολιαστούν προβάλλοντας με περισσότερη αποφασιστικότητα από άλλες κατηγορίες πολιτών, λόγους προσωπικής και θρησκευτικής συνείδησης και προστασίας της ατομικής τους υγείας.
Με μια νηφάλια και αντικειμενική εκτίμηση της παρούσας κατάστασης κρίνεται πολύ πιθανό ο μητροπολίτης Σεραφείμ να βρίσκεται σε διατεταγμένη αποστολή και με τις συχνές τηλεοπτικές του εμφανίσεις, με την παρουσία του στους χώρους των νοσοκομείων, με τις ομιλίες του επιχειρεί να δώσει «πνοή ζωής» στο θνήσκον εμβολιαστικό πρόγραμμα βλάπτοντας όμως ανεπανόρθωτα την εικόνα της Εκκλησίας στην συνείδηση των Ελλήνων πολιτών οι οποίοι αντικρίζουν εμβρόνητοι την «Μάνα του Γένους» να συμπλέει σήμερα με τους πιο «σκληροπυρηνικούς» κύκλους της κυβερνητικής εξουσίας που προωθούν με κάθε μέσο και με κάθε τίμημα τον εμβολιασμό της κοινωνίας.
Η απόλυτη ταύτιση του μητροπολίτου Πειραιώς με τον κυβερνητικό σχεδιασμό για την προώθηση της ατζέντας του εμβολιασμού ολόκληρου του ελληνικού λαού που υλοποιείται από τον κρατικό μηχανισμό με την άσκηση αφόρητης ψυχολογικής πίεσης, εργασιακού εκφοβισμού και τρομοκράτησης εκατομμυρίων ανθρώπων καθιστά το γεγονός του εμβολιασμού επαίσχυντη ιατρική πράξη που παραβιάζει τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας, προσβάλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και απάδει με την αποστολή του Ορθόδοξου Κληρικού που οφείλει να απέχει από κάθε πράξη ή λόγο που αποσκοπεί στην υποταγή της συνειδήσεως και στην εξουδετέρωση της ατομικής βούλησης του ανθρωπίνου προσώπου.
Η εκ μέρους του Μητροπολίτη Πειραιώς φανατική υποστήριξη του εμβολιασμού με την ταυτόχρονη εκτόξευση ύβρεων, την διατύπωση προσβλητικών και ειρωνικών σχολίων, την εκμηδένιση της προσωπικότητας των διαφωνούντων, ως ανθρώπων που δεν έχουν καμία σχέση με τον Χριστό και την άσκηση κανονικής (και αργότερα ποινικής) δίωξης εναντίον οποιουδήποτε τον προσκαλεί σε δημόσιο διάλογο διατυπώνοντας διαφορετική άποψη από την δική του, σχετικά με μια αμφιβόλου αποτελεσματικότητας ιατρική πράξη που διενεργείται με ένα πειραματικό σκεύασμα το οποίο δύναται να προκαλέσει τον θάνατο ή βαριά σωματική βλάβη, ενώ την ίδια στιγμή παραμένουν άγνωστες οι μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες παρενέργειες και επιπτώσεις του εμβολιασμού στην ανθρώπινη υγεία, αποδεικνύει την βαθιά σήψη στην οποία έχει παραδοθεί η διοικούσα εκκλησία της Ελλάδας που την έχει μεταβάλλει από φιλόστοργη και ηρωική Μάνα του Γένους σε κακή και άσπλαχνη μητριά που διώκει τα παιδιά της εναγκαλιζόμενη την κρατική εξουσία.
Η κανονική δίωξη του ιερέως Στυλιανού Καρπαθίου είναι προφανώς κατασκευασμένη και υπηρετεί συγκεκριμένες πολιτικές σκοπιμότητες και επιδιώξεις που καλύπτονται υπό τον μανδύα των δήθεν εκκλησιαστικών παραπτωμάτων. Το μακρύ κατηγορητήριο εντάσσεται στην ίδια λογική να πλήξει τον διωκόμενο κληρικό στην πνευματική, εκκλησιαστική και ηθική του διάσταση, να τον εμφανίσει δηλ. ως καταφρονητή των ιερών κανόνων και της εκκλησιαστικής τάξης.
Ο Μητροπολίτης Σεραφείμ είναι κοσμικά πανίσχυρος. Προίσταται μιας μητροπόλεως που διαθέτει ραδιοφωνικό σταθμό, η μητρόπολή του παρουσιάζει πλούσιο φιλανθρωπικό έργο, καλείται και προβάλλεται συχνά από τα συστημικά ΜΜΕ (Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης και Επιρροής) και έχει αγαστές σχέσεις με τον οικονομικά ισχυρότερο άνθρωπο στην Ελλάδα, τον κ. Μαρινάκη. Το πλαίσιο αυτό φαίνεται να προδιαγράφει και την δικαστική εξέλιξη της υπόθεσης.
Από την έναρξη της πανδημίας η Εκκλησία της Ελλάδος τάχθηκε αμέσως στο πλευρό της επιτροπής των ειδικών και υποστήριξε σθεναρά το κυβερνητικό εμβολιαστικό πρόγραμμα απευθύνοντας επανειλημμένες ισχυρές συστάσεις για τον εμβολιασμό των πολιτών. Επομένως εγείρεται η εξής ερώτηση: Θα καταστεί εφικτή η διαφοροποίηση της κρίσης του εκκλησιαστικού δικαστηρίου από την επίσημη διακηρυγμένη θέση της Εκκλησίας της Ελλάδος, όταν τεθεί ενώπιον του, ως παρεμπίπτον ζήτημα, ο έλεγχος της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας του εμβολίου;
Επομένως κρίνεται πολύ πιθανό το εκκλησιαστικό (επισκοπικό ή συνοδικό) δικαστήριο που θα συγκροτηθεί να μην ενδιαφέρεται για την εξεύρεση της αλήθειας και την απονομή του δικαίου (ώστε να έχουν σημασία οι εκκλησιαστικές και νομικές διατάξεις του κατηγορητηρίου) αλλά θα συνέλθει με την προειλημμένη απόφαση να καταδικάσει (τηρώντας την επίφαση της δίκαιης δίκης ύστερα από κλήση για απολογία) με συνοπτικές διαδικασίες έναν άξιο και ομολογητή ιερέα που τόλμησε να ορθώσει το ανάστημά του και να τα βάλει με το πανίσχυρο και διεφθαρμένο πολιτικό, ιατρικό, φαρμακευτικό και εκκλησιαστικό κατεστημένο.
Η σύνθεση του εκκλησιαστικού δικαστηρίου καθώς και η κρίση του θα είναι ελεγχόμενη, χειραγωγούμενη και μεροληπτική. Η δίωξη κατά του πατρός Στυλιανού Καρπαθίου επιφέρει αναντίρρητα ένα βαρύ πλήγμα στον νομικό μας πολιτισμό και στο σύστημα προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων, αφού άνετα μπορεί να χαρακτηριστεί ως κανονική δίωξη του ελεύθερου φρονήματος κάθε Έλληνα Κληρικού καθόσον:
α) πλήττει με βάναυσο τρόπο την συνταγματικώς κατοχυρωμένη ελευθερία της έκφρασης και γνώμης,
β) περιστέλλει την άσκηση του δικαιώματος του δημοσίου ελέγχου, ως συστατικού στοιχείου κάθε ευνομούμενης δημοκρατικής πολιτείας και
γ) επιχειρεί να υποτάξει τις ψυχές και τις συνειδήσεις των ανθρώπων στην αυθεντία της μίας και μοναδικής κρατικής αλήθειας.
Καθίσταται προφανές ότι η επίκληση και εφαρμογή ενός απαρχαιωμένου νόμου αποσκοπεί στον εκφοβισμό του εφημεριακού κλήρου στο σύνολό του και στην δίωξη της διαφορετικής άποψης που διατυπώνεται στα ΜΜΕ σχετικά με την διαχείριση της πανδημίας, την υποχρεωτικότητα ή μη των εμβολιασμών και την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των εμβολίων.
Αξίζει να επισημανθεί με έμφαση ότι η αλήθεια και η γνώση κατακτώνται μέσα από την πολυφωνία, την ελευθερία της έκφρασης, την επιστημονική διχογνωμία, την σύνθεση των διαφορετικών απόψεων και όχι με την αποφυγή του διαλόγου, τον χλευασμό της διαφορετικής γνώμης, την άσκηση διώξεων που στοχεύουν στην συμμόρφωση, πειθάρχηση και ταπείνωση των διαφωνούντων.
Ο επίσκοπος οφείλει και πρέπει να είναι η ζωντανή εικόνα του Χριστού. Η παρουσία του οφείλει να ενώνει και να μην διχάζει, να κατασιγάζει τα πάθη και να μην τα εξάπτει, να συγχωρεί και να μην μνησικακεί, να ταπεινώνεται όταν σφάλλει και να μην γυρεύει εκδίκηση όταν ελέγχεται. Να κηρύττει την μετάνοια όντας ο ίδιος υπόδειγμα ταπείνωσης και αγάπης. Να είναι προσηνής και συγκαταβατικός με τους συλλειτουργούς του ιερείς και αυστηρός και ελεγκτικός με την κρατική εξουσία. Να αγκαλιάζει πατρικώς και να προστατεύει τον πιστό λαό από την κρατική αυθαιρεσία και αδικία θέτοντας ο ίδιος την ψυχή του στην υπηρεσία των λογικών προβάτων.
Ο Μητροπολίτης Πειραιώς οφείλει να σταθμίσει το γεγονός ότι καμία άσκηση δίωξης δεν μπορεί να φιμώσει οριστικά την ελευθερία της έκφρασης, της γνώμης και του λόγου.
Η επιβολή της ποινής ή η απειλή της τιμωρίας αναστέλλουν μόνο προσωρινά την «ανεπιθύμητη συμπεριφορά» αλλά δεν είναι σε θέση να ματαιώσουν την έμφυτη τάση και ροπή του ανθρώπου να σκέπτεται και να εκφράζεται ελεύθερα και να εναντιώνεται με όλα τα μέσα σε κάθε μορφή καταπιεστικής και ολοκληρωτικής διακυβέρνησης και εξουσίας.
Η εξακολούθηση της διαδικασίας κανονικής δίωξης κατά του πρωτοπρεσβυτέρου Στυλιανού Καρπαθίου θα επιφέρει μεγαλύτερο σκανδαλισμό των πιστών και θα διαιρέσει και θα διχάσει το εκκλησιαστικό σώμα.
Προτείνουμε από την θέση αυτή στον Μητροπολίτη Πειραιώς να προβεί στην ανάκληση ή στην παύση της κανονικής δίωξης και να αναλάβει ο ίδιος την γενναία πρωτοβουλία για την διεξαγωγή ενός ανοιχτού δημοσίου τηλεοπτικού διαλόγου με την συμμετοχή εξειδικευμένων επιστημόνων από τους κρίσιμους τομείς της ιατρικής και νομικής επιστήμης που θα διαφωτίσουν την κοινή γνώμη αξιόπιστα, αμερόληπτα και αντικειμενικά με την παράθεση επιστημονικών στοιχείων και δεδομένων σχετικά με την ασφάλεια, την αποτελεσματικότητα, τις παρενέργειες και τις επιπτώσεις του εμβολιασμού στην ανθρώπινη υγεία.
Σε διαφορετική περίπτωση ο καθένας θα αντιληφθεί ότι πίσω από την «σωρεία των εκκλησιαστικών παραπτωμάτων» για τα οποία διώκεται ο πατέρας Στυλιανός Καρπαθίου κρύβεται μια ενορχηστρωμένη, μεθοδική και υποχθόνια προσπάθεια κυβερνητικών και εκκλησιαστικών κύκλων εξουσίας που αποσκοπεί στην συγκάλυψη της αλήθειας και στην παραπλάνηση του ελληνικού λαού.
