Ὁμιλία τῆς 11-8-1963 στον ἱ. Ναὸ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου
Χαϊδαρίου κήρυξε τὸν θεῖον λόγον ὁ τὀτε ἀρχιμανδρίτης π.
Αὐγουστῖνος ὡς ἱεροκῆρυξ τῆς ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν.
Ερμηνευτικὴ προσέγγιση στο Α΄ Κορ.4,9-13. ποὺ μὲ κάποιες κοινωνικοπολιτικὲς προσαρμογὲς, ἀποδεικνύει ὅτι ὁ Χριστιανὸς δἐν πρέπει νὰ λαμβάνει ὑπ' ὄψιν του τὶς ἐφάμαρτες κρατοῦσες ἀπόψεις τῆς περιρρέουσας κοινωνικῆς ἀκόμη καὶ τῆς ἑκάστοτε θρησκοληπτικῆς ἀτμόσφαιρας, ἀλλὰ πρέπει νὰ πατάει σταθερὰ στὸ στήριγμα τῆς Πίστης κατὰ τὸ Εὐαγγέλιο, στὸ μετερίζι τῆς ἀνθρωπιᾶς καὶ στῆς τιμῆς τὸ χρέος. Κι ἂς εἶναι ὁ τελευταῖος. Διότι, χέρια ποὺ δὲν ἁρπάξανε ξένο ψωμἰ νὰ φᾶνε, αὑτὰ βαστοῦνε τὴν τιμή ὅσο βαρειὰ καὶ νἆναι.
Περισσότερα στὴν ὁμιλία τοῦ ἁγίου ἐπισκόπου Φλωρίνης μακαριστοῦ π. Αὐγουστίνου, ποὐ εἴτε, ἀλλοτε μὲ φλογέρα ποίμαινε τὰ λογικὰ πρόβατα, ἄλλοτε μὲ σφενδόνη κυνηγοῦσε τοὺς λύκους ποὺ έπεβουλεύοντο τὴν ἅπαξ παραδοθεῖσα τοῖς ἁγίοις Πίστιν, ὑπῆρξε πανθομολογουμένως μία ἁγία, μεγάλη, προφητική , ἱεραποστολική, Χρυσοστομική, συγγραφική, θεολογική, κηρυκτική, ἀγωνιστική, ἀνιδιοτελής, φιλανθρωπική, πατερικὴ μορφὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ 20οῦ αἱῶνα.
