ΚΕΡΙ ΣΤΗΝ ΚΡΥΦΗ ΑΓΙΑ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ, ΤΗ ΜΥΣΤΙΚΗ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ

ΚΕΡΙ ΣΤΗΝ ΚΡΥΦΗ

  ΑΓΙΑ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ,

ΤΗ ΜΥΣΤΙΚΗ 

 ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ

Τ’ Ἀόρατα κινοῦν τά Ὁρατά [[1]]

Ἀόρατοι Φυσικοί Νόμοι

i.          Τόν «Κόσμο[[2]] μας τόν Κάλλιστο»[[3]],

τά φανερά τῆς ὕλης, χρόνος κι’ ὁρατά,

στοιχεῖα συγκροτοῦν, διέπουν,

μά Νόμοι οἱ ἀόρατοι, ἐκεῖνοι τόν συνθέτουν.

ii.       Ἀθώρητοι, ὑπέροχοι καί Μυστικοί,

Νόμοι τοῦ Θείου Νοῦ[[4]], Ἀπόρρητοι διατάζουν,

Οἱ ὀφθαλμοί δέν τούς θωροῦν,

ὁ νοῦς μ’ ἀγῶνες τούς ἀνακαλύπτει.

iii.    Τ’ Ἀόρατα κινοῦν τά Ὁρατά καί Ὑλικά,

τρέπουν, συνθέτουν, πᾶν ὅτι παρατηροῦμε,

κι’ ὁ Ἐπιστήμων ὁ «Βραχύβιος» ἀγωνιᾶ,

τῆς «Μακρᾶς Τέχνης»[[5]] ψήγματα ν’ προσεγγίση.

Ὑπερβατικός Πνευματικός Νόμος

iv.     Τά Ἀνω, Ὑπερφυσικά, «μετά τή Φύσι[[6]]».

Νόμοι Ἠθικοί ἄρχουν, καί Ἄτεγκτοι,

ὁ Δημιουργός, Ἔνσαρκος νῦν Βασιλέας,

Προσωπικῶς, σαφῶς Ἀποκαλύπτει.

v.        Ὁ Νόμος μέγας καί Πνευματικός[[7]]

τά πάντα συντονίζει γιά τήν ὕπαρξί μας,

ἀλλά καί Οἰκουμενικά Παγκόσμια,

μέ κῦρος ἀπόλυτο, Κυρίου κατευθύνει.

Χάρτης Πνευματικός, Τριδιάστατος

vi.         Ἑλλάδα, Χῶρες, μύριοι Λαοί, Πολιτισμοί,

στοιχίζονται στό Χάρτη τῆς πολυδιάστατης μορφῆς,

ὄχι τοῦ Χώρου αὐτοῦ τοῦ φανεροῦ,

στοῦ Χρόνου τ’ ἄμετρο νοερό ἀλισβερίσι.

vii.  Σέ Χάρτη Ἄϋλο, Πνευματικό,

κάθε Λαός ἄν θέλη ἄς προσέλθη,

Ἦθος καί Τέχνη καί Πολιτισμό,

ἤ Τρισ-Βάρβαρο αἷμα νά προσθέση.

viii.    Φυλές μέ σκοτεινή καί «Ποινική Ἱστορία»[[8]],

στό μέλλον στό Χριστό προσβλέπουν.

Μόν’ χιλιετιῶν Ἱερά, Ἑλλάς Θωρεῖ,

Διανέμει, ἀπεικονίζει ὁλόλαμπρο τό μέλλον[[9]].

Ὑπερούσια Θυμιατά, Καμπαναριά

ix.     Ἁγιά Βδομάς, βουβά, Ναοί, Καμπαναριά.

Τό “Εἴκοσι”[[10]], Νυμφίος μές τήν νύκτα δέν ἀφίχθη,

ἀστόλιστοι Ἐπιτάφιοι, Ἀνάστασις ἐσβήσθη[[11]].

Ἄπιστοι “Θρονο-Θῆρες”[[12]] γάρ, τύραννοι τοῦ Λαοῦ.

x.  Τ’ Ἀόρατα, πραγματικά ὡς ὁρατά,

Καντηλέρια ἄσβεστα, Πιστοί ἀεί θωροῦν.

Τ’ ἀθώρητα, Ὑπερούσια Καμπαναριά,

Π’ ἀέναα σημαίνουν στήν Ἁγιά Σοφιά.

xi.         Γνῶτε, “Σαράντα Μυριάδες” μυστικά,

Ναΐδρια[[13]] στή Νεκρο-Ζώντανη Μικρά Ἀσία,

πού Κατανυκτικές, Μυστήριες κ’ Ἄφατες,

τελοῦνται οἱ ἄρρητες Θυσίες καί Λατρεῖες.

xii.      “Ἑκατομμύρια, Πέντε κι’ Εἴκοσι”[[14]], φανταστικά,

οἱ Κρυφοί ἔμπονοί μας Χριστιανοί,

Ἕλληνες μά καί ἐσαεί, κεριά, Ρωμιοί,

Ἀδελφικά “Γονίδια”, Νοῦς καί Φυλλοκάρδια.

Πατροκοσμᾶς, Λαός Κρυφός

xiii.   Ὅστις τά ἔξω “Εἶδεν” ἤ κοιτᾶ,

τά ἔσω, οὐκ “Οἶδεν”[[15]], δέν γνωρίζει,

π’ ὁ Κρυφιογνώστης Κυβερνᾶ,

χειρίζεται Παντοκρατορικά.

xiv.     Προφήτης “Προσημάντωρ” [[16]] ὁ Πατροκοσμᾶς,

ἀγγέλλει, τόν παράδοξο, ὑπέροχο Λαό,

«Χριστό πιστεύει στά κρυφά[[17]], μέ αἷμα,

ὦ! σεῖς τόν παραγράφετε, τόν ἀγνοεῖτε»;

xv.        Πιό καθαρά ὁ Θεόπνευστος,

«Γλῶσσα ἀποσβῆσαν, ἀναφέρει τῶν Ρωμιῶν.

Μά μέσα βαθειά στά ὑπόγεια τά σώκαρδα,

Τά θυμιατά, Τριαδικό Θεό λατρεύουν[[18]]».

Βλέπω ἤ θωρῶ καί θεωρῶ[[19]]

xvi.     Στό Γήϊνο “Βλέπουν” μόν’ τά μάτια του,

“Θωρεῖ” ὁ Σοφός μέ τό μυαλό του,

μά ὁ πιστός “Mετάρσιος”[[20]] ἀποκαλυπτικά,

“Θεωρεῖ” “Μύστης”[[21]] τά γῆς καί τ’ Ἐπουράνια.

Α.Ι.Α. Ἀθῆναι Ἰούλιος 2020

Ἐπεξηγήσεις

---

[[1]] Οἱ φυσικοί καί ἀόρατοι Νόμοι συνθέτουν, κινοῦν καί συγκροτοῦν τήν πανέμορφη Φύσι, ἡ ὁποία συναπαρτίζεται ἀπό Ὕλη καί Χρόνο. Γιά παράδειγμα, ὁ Νόμος τῆς Βαρύτητος, εἶναι ἀόρατος, ἀλλά κινεῖ τόν λίθο πρός τό ἔδαφος, ὅπως ἐμεῖς εὔκολα τό διαπιστώνουμε.

[[2]] (T.L.G.), Thesaurus Linguae Graecae, ἀποτελεῖ τό μεγαλειῶδες ψηφιακό ἔργο, ὅπου καταγράφεται τό σύνολο τῆς τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Γραμματείας. Τῶν λαμπρῶν μας Προγόνων, τῶν Φιλοσόφων, ἀλλά καί τῶν Θεοφόρων Πατέρων.

[[3]] «Κάλλιστο Κόσμο», χαρακτηρίζει τήν ὅρατή Κτίσι ὁ κορυφαῖος Ἕλλην Φιλόσοφος Θαλῆς ὁ Μιλήσιος: «Vit 1.35.6 Πρεσβύτατον τῶν ὄντων Θεός· ἀγένητον γάρ. Κάλλιστον Κόσμος· ποίημα γὰρ Θεοῦ. Μέγιστον τόπος· ἅπαντα γὰρ χωρεῖ. τάχιστον νοῦς· διὰ παντὸς γὰρ τρέχει. ἰσχυρότατον ἀνάγκη· κρατεῖ γὰρ πάντων. Σοφώτατον χρόνος· ἀνευρίσκει γὰρ πάντα. Οὐδὲν ἔφη τὸν θάνατον διαφέρειν τοῦ ζῆν» (T.L.G., Διογένης Λέρτιος, Βίοι  Φιλοσόφων, Θαλῆς ὁ Μιλήσιος).

[[4]] Ὁ Δημιουργός τοῦ Σύμπαντος, τῆς Ὕλης καί τοῦ Χρόνου, καθώς καί τῶν Νόμων πού τά διέπουν καί τά συγκροτοῦν, εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος καί Θεός μας. Σέ πολλά κείμενα ὅμως τῆς θύραθεν Κλασσικῆς Γραμματείας, ὁ Δημιουργός ἀναφέρεται μέ διάφορες συνώνυμες περιγραφικές ἐκφράσεις, ὅπως γιά παράδειγμα ὡς “Θεῖος Νοῦς”, ἐπί σαραντα τρεῖς (43) τουλάχιστον φορές.

[[5]] Ὁ Ἱπποκράτης, ὁ πατήρ τῆς Ἰατρικῆς, γνωματεύει γιά τόν βίο τοῦ κάθε Ἐπιστήμονος, ὅτι εἶναι σύντομος καί μικρός χρονικῶς, ἐνῶ ἡ Ἐπιστήμη εἶναι ἀπεριόριστος στό περιεχόμενό της: «Som 1.17.2 Βραχὺς μὲν γὰρ ὁ βίος͵ ἔφη τις͵ ἡ δὲ τέχνη μακρά͵...» (T.L.G., Φίλων, Ἰουδαῖος Φιλόσοφος, περί τοῦ Θεοπέμπτους εἶναι τούς ὀνείρους).

  Ὁ δέ Ἱερός Χρυσόστομος τό ἀνωτέρω ἀπόφθεγμα ἐμβαθύνει καί τό ἐπεκτείνει: «De patientia 60.727.54 Ὁ βίος βραχὺς͵ ἡ δὲ τέχνη μακρὰ͵ τὸ τέλος ἐγγὺς͵ καὶ ὁ φόβος πολὺς͵ καὶ ὁ λύων οὐδείς» (T.L.G., Ἰωάννης Χρυσόστομος, Περί ὑπομονῆς).

[[6]] Ὁ Ἀριστοτέλης, ὁ ἀποκαλούμενος καί “Γραμματεύς τῆς Φύσεως”,  ἔγραψε μελέτη ἀποτελουμένη ἀπό εἴκοσι τέσσερα βιβλία, ἀριθμημένα κατά τό Ἑλληνικό Ἀλφάβητο, ὅπου ἀναφέρεται στά “Μετά τά Φυσικά”, δηλ. στά Μεταφυσικά.

[[7]] Ἡ Φιλοκαλία καί οἱ Θεοφόροι Πατέρες, ἀναφέρουν ὅτι στή ζωή μας ἐφαρμόζεται πάντοτε ὁ λεγόμενος “Πνευματικός Νόμος”, πού κινεῖται εἰς “Κλειστούς Kύκλους” καί κατά τήν κατάλληλο στιγμή τιμωρεῖ δικαίως τούς ἐνόχους. Ἁπλῶς ἐμεῖς δέν γνωρίζουμε πόσο χρόνο διαρκεῖ ὁ κάθε κύκλος, προκειμένου νά ὁλοκληρωθῆ.

[[8]] Πολλοί λαοί ἔχουν κάνει κατά τό παρελθόν τρομερά ἐγκλήματα. Γιά παράδειγμα, μνημονεύουμε μόνον τά ἐγκλήματα τοῦ 20^οῦ αἰῶνος ἀπό τόν “Ναζισμό”, τόν “Μαρξισμό”, τήν “Ἀποικιοκρατία”, τόν “Ληστρικό Διεθνιστικό Καπιταλισμό”, τόν “Ἰσλαμισμό” κ.τ.λ.. Ἐπιπλέον, παραθέτουμε τίς φρικτές Γενοκτονίες τῶν Ποντίων, τῶν Ἀρμενίων, ἀλλά καί τήν ἀποσιωπουμένη Γενοκτονία τῶν Ἰνδιάνων πού ὑπολογίζεται στά ἑκατό ἑκατομμύρια (100.000.000).

[[9]] Ἡ Ἑλλάς μέ λαμπρό καί ἐξαίσιο παρελθόν, πρέπει νά τό ἔχη ἐγκολπώση βαθειά, καί μέ βάσι αὐτό νά πορεύεται πρός τό ἐλπιδοφόρο μέλλον.

Ἀντίθετα λαοί, μέ μεγάλα ἐγκλήματα, ὀφείλουν νά τά διαγράψουν, ἐν μετανοία, καί νά μή τά συνεχίζουν παντοιοτρόπως. Κανονκῶς, θά ἔπρεπε νά ἀπαλειφθοῦν ἀπό τίς ἐγκυκλοπαίδειες, ἀκόμη καί τά “Ἀκατονόμαστα” ὀνοματά τους. Ὅπως “Ἀκατονό­μα­στος” ὠνομάσθη, διά νόμου τῶν Ἐφεσίων, ἐκεῖνος ὁ ἀλήστου μνήμης Ἡρό­στρατος, ὁ ὁποῖος ἔκαψε ἕνα ἀπό τά ἑπτά θαύματα τῆς Ἀρχαιότητος, τόν Ναό τῆς Ἀρτέμιδος τῆς Ἐφέσου. Καί μάλιστα, καθώς λέγουν, αὐτό συνέβη κατά τήν ἡμέρα γεννήσεως τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου.

[[10]] Τό Πάσχα τοῦ 2020, μόνο στήν Ἑλλάδα, ἀπό ὅλες τίς Ὀρθόδοξες Χῶρες, μέ ἀφορμή καί πρόφασι τήν λαίλαπα τοῦ Κορωνοϊοῦ, ἐλήφθησαν ἄμετρα μέτρα καί παράλογα. Ἐσφραγίσθησαν οἱ Ἱ. Ναοί καί δέν ἑόρτασε ὁ λαός τήν Μ. Ἑβδομάδα καί τό Πάσχα. Ἔμεινε δέ ἀκοινώνητος.

[[11]] Τό δύστηνο Πάσχα τοῦ 2020, ἐσφραγίσθησαν οἱ Ἱ. Ναοί, μέ ἐντολή τῆς Πολιτείας καί μέ ὑποταγή τῆς Διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας. Ἀπηγορεύθησαν δέ οἱ Ἱ. Ἀκολουθίες, ἀκόμη καί οἱ Καμπανοκρουσίες, οἱ περιφορές τῶν Ἐπιταφίων, ἡ μετάδοσις τοῦ Ἁγ. Φωτός καί φυσικά ἡ Θεία Κοινωνία.

Μοναδική Μαύρη Μεγάλη Ἑβδομάς, ὅμοια μ’  ἐκείνη τήν εἰς τόν ἱστορικό χρόνο τοῦ 33 μ.Χ. συντελεσθεῖσα. Πρωτοφανής χαρά, γιά τούς ἀθέους ἐχθρούς, παρόμοια μέ ἐκείνη τῶν Σταυρωτῶν, καθόσον, Πάσχα καί Λαμπρή δέν συνετελέσθη, κατά τό ἐθισμένον.

[[12]] “Θεσι-Θῆρες” καί “Θρονο-Θῆρες”, οἱ ἀναξίως ἐπιζητοῦντες μανιωδῶς καί καταλαβόντες, μέ κάθε τρόπο, τούς Πολιτικούς, τούς Πολιτειακούς, τούς Πνευματικούς, ἀλλά καί τούς Ἐκκλησιαστικούς Θώκους καί Θρόνους.

[[13]] Σαράντα τουλάχιστον χιλιάδες (40.000) ὑπολογίζονται τά Μυστικά καί Κρυφά καταχωνιασμένα Ναΐδρια στήν Μικρά Ἀσία, τά ὁποῖα χρησιμοποιοῦν οἱ Κρυφοί Χριστιανοί. Ἄλλες Εἴκοσι χιλιάδες (20.000) περιώνυμοι Ἱ. Ναοί χρησιμοποιοῦνται βέβηλα ὡς Τεμένη. Ἀλλά, οἱ  ἀσβεστωμένες εἰκόνες, “Φεγγίζουν” καί ζωντανεύουν ἐκ νέου.

[[14]] Εἴκοσι πέντε ἑκατομμύρια (25.000.000) ὑπολο­γίζονται οἱ Κρυφοί Χριστιανοί καί Ρωμιοί στήν Μι­κρά Ἀσία, χωρίς νά συμπεριλάβουμε, τά Τριάντα ἑκα­τομμύρια (30.000.000), τούς ἀποκαλουμένους “Ἀλε­βῖ­τες”, πού ἀπό τούς φανατικούς Σουνῖτες Μουσουλμάνους ἀποκαλοῦνται χλευα­στικῶς “Μικροί Χριστιανοί”.

[[15]] Τό ρῆμα “εἶδα”, βλέπω, ἀναφέρεται στά φυσικά μάτια, τό δέ “οἶδα”, γνωρίζω, ἀναφέρεται στήν διάνοια. Παραπέμπει δέ εὐθέως, στό ὕψιστο γνωστό Σωκρατικό «ἕν οἶδα, ὅτι οὐδέν οἶδα».

[[16]] “Προσημάντορες” ἀποκαλεῖ ὁ Μέγας Ἀθανάσιος τούς Θεοφόρους Πατέρες πού ἔχουν τό Θεῖο Προφητικό χάρισμα τῆς προγνώσως τῶν μελλόντων γεγονότων: «Homilia de passione et cruce domini 28.201.3 οἱ Προφῆται οὐ νόμων εἰσὶ διδάσκαλοι͵ ἵνα μόνον͵ ἃ προστάττουσι͵ γίγνηται͵ ἀλλὰ τῶν μελλόντων εἰσὶ προσημάντορες. Οὐ γὰρ ἐπειδὴ λέγουσι͵ διὰ τοῦτο καὶ γίνεται τὰ γινόμενα͵ ἀλλ΄ ὅτι γίνεσθαι μέλλει͵ διὰ τοῦτο καὶ προλέγουσι͵ καὶ ἀνάγκη μὴ ψεύδεσθαι τοὺς Προφήτας͵ ὁρῶσι γὰρ ἀληθῶς» (T.L.G., Μ. Ἀθανασίου, εἰς τό Πάθος τοῦ Κυρίου καί εἰς τόν Σταυρόν).

[[17]] Σέ μία παράδοξο, ἀλλά εὔληπτο προφητεία του ὁ Ἅγ. Κοσμᾶς καί Ἰσαπόστολος ἀναφέρει: «Στρατός θά ἔλθη, Χριστό θά λατρεύη, ἀλλά ἐσεῖς δέν θά τό ξέρετε». Προφανῶς, ἀναφέρεται καθαρά στούς Κρυπτοχριστιανούς.

[[18]] Καί μέ ἄλλη, ἐπίσης παρόμοια συμπληρωματική προφητεία, διερμηνεύει καί σημειώνει μέ σαφήνεια: «Στρατός θά ἔλθη, γλῶσσα (Ἑλληνικά) δέν θά γνωρίζει, Χριστό ὅμως θά πιστεύη».

[[19]] Βλέπω μέ τά φυσικά μου μάτια, θωρῶ μέ τήν ἐπιστημονική καί τεκμηριωμένη γνῶσι, ἀλλά, θεωρῶ τά Οὐράνια καί τίς Θεῖες Ἀποκαλυψεις, μόνο μέ τήν Πίστι καί τή Βίωσι τῆς Ἀσκητικῆς Ὀρθοδοξίας.

[[20]] «Ὁ τῇ φρονήσει τῶν οὐρανίων μετέωρος͵ ὁ τῇ καταφρονήσει τῶν ἐπιγείων μετάρσιος͵ Παῦλος ὁ θεόληπτος νοῦς͵...» (T.L.G., Γρηγόριος Νύσσης, Εἰς τήν Ὑπαπαντήν τοῦ Κυρίου).

[[21]] «Ἐν μικρῷ μέγαν͵ ἐπὶ τῆς γῆς ἵστησιν͵

ἄγγελον ἄλλον͵ προσκυνητὴν μικτὸν͵

ἐπόπτην τῆς ὁρατῆς κτίσεως͵ μύστην τῆς νοουμένης͵

βασιλέα τῶν ἐπὶ γῆς͵ βασιλευόμενον ἄνωθεν͵

ἐπίγειον καὶ οὐράνιον͵ πρόσκαιρον καὶ ἀθάνατον͵

ὁρατὸν καὶ νοούμενον͵ μέσον μεγέθους καὶ ταπεινότητος·» (T.L.G., Γρηγόριος Θεολόγος, στά Θεοφάνεια).-

Α.Ι.Α. Ἀθῆναι Ἰούλιος 2020