"Το κακό, οὔτε φυσικὴ ὕπαρξη ἔχει, ἀλλὰ οὔτε καὶ κανένας εἶναι ἐκ φύσεως κακός. Γιατὶ ὁ Θεὸς δὲν ἔπλασε τίποτε κακό. Ὅταν κανεὶς ἐπιθυμήσει τὸ κακό, τότε τὸ ἀνύπαρκτο ἀρχίζει καὶ γίνεται ὑπαρκτό, ὅπως τὸ θέλει ἐκεῖνος πού τὸ κάνει.
Πρέπει λοιπὸν μὲ τὴν ἐπιμέλεια τῆς μνήμης τοῦ Θεοῦ, νὰ ἀμελοῦμε τὴ συνήθεια τοῦ κακοῦ. Γιατὶ εἶναι πιὸ δυνατὴ ἡ φύση τοῦ καλοῦ ἀπὸ τὴ συνήθεια τοῦ κακοῦ. Καὶ τοῦτο γιατὶ τὸ καλὸ ὑπάρχει, ἐνῶ τὸ κακὸ δὲν ὑπάρχει, παρὰ μόνο ὅταν τὸ πράττουμε".
Ἅγιος Διάδοχος Φωτικὴς"
"Δεν θα χρειάζονταν λόγια, αν έλαμπε η ζωή μας. Δεν θα χρειάζονταν δάσκαλοι, αν επιδεικνύαμε έργα. Κανείς δεν θα παρέμενε άπιστος, αν εμείς ήμασταν πραγματικοί Χριστιανοί..."
Τό στόμα σοῦ δόθηκε ὄχι γιά νά δαγκώνεις, ἀλλά γιά νά παρηγορεῖς μέ τά λόγια σου. Ξέχασε, λοιπόν, τις ξένες αμαρτίες, για να ξεχάσει και ο Κύριος τις δικές σου. Γιατί αν πεις, «Τιμώρησε τον εχθρό μου», έκλεισες το στόμα σου. Έχασε πια η γλώσσα σου το δικαίωμα να μιλάει στο Θεό. Πρώτα-πρώτα επειδή εξαρχής Τον παρόργισες, κι ύστερα επειδή ζητάς πράγματα που είναι αντίθετα στον ίδιο το χαρακτήρα της προσευχής. Αφού, δηλαδή, προσέρχεσαι για να ζητήσεις συγχώρηση αμαρτημάτων, πώς μιλάς για τιμωρία; Το αντίθετο έπρεπε να κάνεις, να παρακαλάς για τους άλλους, ώστε στη συνέχεια να παρακαλέσεις με παρρησία και για τον εαυτό σου. Αν προσευχηθείς για τους συνανθρώπους σου, τα πέτυχες όλα, έστω κι αν δεν πεις το παραμικρό για τις δικές σου αμαρτίες. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ζοφερό από μια ψυχή που μνησικακεί και μισεί. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ακάθαρτο από μια γλώσσα που κακολογεί και καταριέται. Ανθρωπος είσαι, μη γίνεσαι θηρίο. Το στόμα σου δόθηκε όχι για να δαγκώνεις, αλλά για να παρηγορείς με τα λόγια σου.
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Ἡ Χάρη του Θεοῦ ἐγκαταλείπει τον ἀμετανόητο ἄνθρωπο, γιατί αὐτός περιφρόνησε τον πλοῦτο της χρηστότητας, της ἀνοχῆς καί της μακροθυμίας τοῦ Θεοῦ".
Ἡ μὲν Χάρη τοῦ Θεοῦ προσκαλεῖ τὸν καθένα μᾶς, διαφωτίζει τὸν νοῦ καὶ τὴν καρδιὰ τοῦ κάθε ἀνθρώπου, ἡ δὲ θέληση μᾶς δέχεται τὴν εἴσοδο καὶ ἀνάπαυση τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ μέσα μᾶς, καὶ συνεργεῖ στὴν διάνοιξη τῶν ὀφθαλμῶν καὶ τὴν κάθαρση τῆς καρδιᾶς μᾶς. Ἡ σωτηρία λοιπὸν ξεκινάει ἀπὸ τὴ Χάρη, μορφοποιεῖται ἀπὸ τὴ θέληση μᾶς καὶ τελειοποιεῖται ἀπὸ τὴ Χάρη ἡ ὁποία τὴ στεφανώνει. Ἡ παραβολὴ τοῦ Σπορέα εἶναι πρόσφορο παράδειγμα. Ὁ σπορέας (Ἅγιος Τριαδικὸς Θεὸς) ἔσπειρε, ἡ ἀγαθὴ γῆ (τὸ εἶναι μᾶς, ἡ καρδιὰ μᾶς) δέχθηκε, ὁ δὲ Θεὸς αὔξησε καὶ εὐλόγησε. Ὥστε εἶναι ἀνάγκη νὰ θέλουμε νὰ σωθοῦμε, γιὰ νὰ σωθοῦμε ἀπὸ τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ.
Εὔχεσθε στὸ Θεὸ νὰ σᾶς δυναμώνει. Μὴν ἀπελπίζεστε ἂν πέφτετε συνέχεια σὲ παλιὲς ἁμαρτίες. Πολλὲς ἀπ' αὐτὲς εἶναι καὶ ἀπὸ τὴ φύση τοὺς ἰσχυρὲς καὶ ἀπὸ τὴ συνήθεια. Με τὴν πάροδο τοῦ χρόνου ὅμως καὶ μὲ τὴν ἐπιμέλεια νικούνται. Τίποτε νὰ μὴ σᾶς ἀπελπίζει.
Ἅγιος Νεκτάριος ἐπίσκοπος Πενταπόλεως
Ένα είναι το ζητούμενο στη ζωή μας, η αγάπη, η λατρεία στον Χριστό και η αγάπη στους συνανθρώπους μας. Να είμαστε όλοι ένα με κεφαλὴ τον Χριστό. Έτσι μόνο θ' αποκτήσουμε την Χάρη, τον Ουρανό, την Αιώνια Ζωή.
Οι περισσότεροι έρχονται εδώ και μου λένε: - "Κανείς δεν με θέλει, είμαι άχρηστος, δεν με καταλαβαίνουν, δεν μ' αγαπούν". Τους εξηγώ τότε «όλα αυτά προέρχονται από τον εγωισμό. Όταν στραφείς προς το Θεό, δεν ζητάς τίποτε, δεν είσαι ανικανοποίητος, κι' είσαι με όλα και με όλους ευχαριστημένος. Τους αγαπάς τότε όλους κι' εκείνοι σ' αγαπούν. Κι' αυτό εξαρτάται από εσένα, διότι ενώθηκες με τον Θεό».
Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
Συχνά ρωτούν οι άνθρωποι γιατί, για ποιο λόγο, Κύριος ο Θεός τους στέλνει θλίψεις και πολλές φορές και πολύ σοβαρές δοκιμασίες; Είναι πολύ σημαντικό για τον κάθε χριστιανό να καταλάβει ότι οι θλίψεις, μάς αποστέλλονται κατά το θέλημα του Θεού, το πάντοτε αγαθό, το πάντοτε καλό, το πάντοτε σωτήριο. Τις περισσότερες φορές μάλιστα στέλνονται όχι ως τιμωρίες, για τις αμαρτίες μας, αλλά για να επαναπροσδιορίσουμε τους δρόμους μας και τις καρδιές μας, ή, ως απάντηση στα αιτήματα που απευθύνουμε στο Θεό. Οι άνθρωποι πολλές φορές περιμένουν από το Θεό να πραγματοποιήσει αυτά που Του ζητούν στις προσευχές τους, με ένα τρόπο που οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι ο καλύτερος. Ο Θεός όμως, συχνά απαντά στις δεήσεις τους με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο και όχι μ' αυτόν που θα ήθελαν ή θα φανταζόταν.
Άγιος Λουκάς Κριμαίας & Συμφερουπόλεως (Ιατρός)
"Όταν ο Θεός Θέλει να Ελεήσει κάποιον, Εμπνέει κάποιον άλλον να προσευχηθεί για αυτόν, και Τον Βοηθάει μέσω αυτής της προσευχής."
Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης
Kάθε μέρα βλέπε τά δῶρα τοῦ Θεοῦ καί λέγε "Εὐχαριστῶ" στόν Θεό. Εὐχαριστεῖς τόν Θεό πού μπορεῖς νά περπατᾶς;
Ο άνθρωπος βλέπει καλύτερα τον εαυτό του, όταν τον καθρεφτίζει στους άλλους. Ο Θεός στον κάθε άνθρωπο δίνει το χάρισμα που του χρειάζεται, για να βοηθηθή, άσχετα αν το αξιοποιήσει ή όχι. Αν το αξιοποιήσει, θα φθάσει στην τελειότητα. Τα ελαττώματα πάλι είναι δικά μας. Είτε τα αποκτήσαμε από δική μας απροσεξία είτε τα κληρονομήσαμε από τους γονείς μας, ο καθένας μας πρέπει να κάνει τον ανάλογο αγώνα, για να απαλλαγεί από αυτά. Μέχρι να απαλλαγούμε, πρέπει να καθρεφτίζουμε τον εαυτό μας στα κουσούρια του άλλου και να εξετάζουμε που βρισκόμαστε εμείς. Αν δούμε λ.χ. στον άλλον ένα ελάττωμα , αμέσως να πούμε: «για να δω, μήπως το έχω κι εγώ;» και, αν το έχουμε, να αγωνισθούμε να το κόψουμε.
Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης
Σκέπασε τον αμαρτάνοντα, όταν δεν έχεις απ' αυτό πνευματική ζημία. Έτσι και αυτόν τον κάνεις να έχει θάρρος στον αγώνα του και εσένα σε στηρίζει το έλεος του Κυρίου σου. Στήριζε με το λόγο σου τους ασθενείς και αυτούς πού έχουν λυπημένη καρδιά και, όσο στο χέρι σου έχεις υλικά αγαθά, ελέησε τους και θα σε υποστηρίξει η δύναμη του Θεού που συντηρεί τα πάντα. Να μοιράζεσαι τη λύπη των ανθρώπων πονώντας γι' αυτούς στην προσευχή σου, με όλη σου την καρδιά και θ' ανοίξει μπροστά στις ικεσίες σου η πηγή του ελέους του Θεού.
Όσιος Ισαάκ ο Σύρος
