Εφημέριος του Ι.Ν. Αγίου Σπυρίδωνος Τριανδρίας Θεσσαλονίκης*
Πανικόβλητος ο μητροπολίτης Σιδηροκάστρου κ. Μακάριος,
δεν μπόρεσε να κρατήσει τα προσχήματα. Δείτε στο τέλος του άρθρου το βίντεο με
τις δηλώσεις του[1].
Πρόσβαλε τους πάντες για να μείνει στον αφρό. Αλλά αποκαλύφθηκε... Με μηδενικές
θεολογικές γνώσεις για το ιεροκανονικό θέμα της διακοπής μνημοσύνου,
ένθερμος υπερασπιστής της παναίρεσης του Οικουμενισμού, θιασώτης της δεσποτικής
νοοτροπίας και του εξευτελισμού του απλού κληρικού, επικαλέστηκε θεωρίες
συνωμοσίας και φανταστικούς εχθρούς για να χλευάσει και να ειρωνευτεί τον πατέρα
Φώτιο Τζούρα, ως αδαή, αγράμματο, παίγνιο στα χέρια φανατικών και ακραίων
αντιοικουμενιστών...
Κάθε φράση του είναι να τραβάς τα μαλλιά σου… Μου θυμίζει
στο ύφος και στους λόγους τον δικό μου επίσκοπο, τον γερασμένο δεσπότη
Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμο. Νομίζω άλλωστε πως συνδέονται πνευματικά.
Ξαφνικά, όλοι ξέχασαν τα πεπραγμένα των παλαιών αγίων, όπως
του αγ. Γρηγορίου Παλαμά, αλλά και των μητροπολιτών και των άλλων πατέρων
του 1969-1973, που διέκοψαν το μνημόσυνο του πατριάρχη Αθηναγόρα και
βαπτίζουν τη διακοπή μνημοσύνου ως κάτι άγνωστο στην Εκκλησιαστική ιστορία.
Φαίνεται ότι για τον Σιδηροκάστρου, η Εκκλησία είναι οργάνωση ρασοφόρων με
διοικητές τους ομοίους του. Ακούστε φράση που ξεστόμισε προς τον παπα Φώτη:
"Κάτσε ήσυχος στα παιδιά σου"!!!
Δυστυχώς γι αυτόν, το μόνο που δεν έκανε, είναι, να σκύψει
με ενδιαφέρον στην ηρωική απόφαση του παπά του, ο οποίος με φωνή εξ ουρανού του
βροντοφωνάζει ότι πήρε ως δεσπότης τον στραβό δρόμο που οδηγεί εκτός της
Ορθοδοξίας. Να ελεγχθεί από το αγωνιστικό φρόνημα του ιερέως και να οσφρανθεί
την πραγματικά εν Χριστώ αγωνία και λαχτάρα του για την κατάσταση της Εκκλησίας
μας. Να κατανοήσει πως ο ταπεινός αυτός ιερέας είναι πληγωμένος από την
άνανδρη στάση του επισκόπου του. Στην ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου,
μαζί με τους υπόλοιπους συνοδικούς, έβαλε την υπογραφή του και αυτός
σε αποφάσεις που καταλύουν την Ορθόδοξη εκκλησιολογία και καθιστούν τον Οικουμενισμό
δόγμα της Εκκλησίας...
Αλλά βέβαια, για να συμπεριφερθεί τόσο χριστιανικά κάποιος
και να ακούσει την διαμαρτυρία και τους αλάλητους στεναγμούς του αδελφού του,
χρειάζεται αυτομεμψία και ταπεινό φρόνημα. Πού να τα βρει αυτά, όμως, ο
μητροπολίτης Σιδηροκάστρου που θεωρεί ανώτερο πνευματικά τον εαυτό του από τον
αγράμματο, απλό ιερέα; Σεβασμιώτατε, η αρετή δεν έχει κουδούνια που να
προειδοποιούν για τα μύχια της ψυχής των αγίων. Δεν μπορείς φερόμενος
υπεροπτικά εσύ ο “εγγράμματος και σπουδαίος”, να απορρίπτεις κατά το δοκούν
τους ανθρώπους με προσβλητικές και αναιδείς εκφράσεις. Υποτιμώντας τον ιερέα
σου, περιφρονείς την αγάπη του απλού λευίτη για την Εκκλησία. Όμως με αυτό τον
τρόπο κατρακυλάς ο ίδιος στο βάραθρο της παναιρέσεως.
Βλέπουμε λοιπόν πως υποστηρίζει τις αιρετικές πράξεις του
Πατριάρχη. Θολώνει τα νερά της ασχήμιας των συμπροσευχών του Οικουμενικού και
των συν αυτώ. Προσπαθεί να δικαιολογήσει την απαράδεκτη πράξη του να μνημονεύει
ενώπιον της αγίας Τραπέζης, αυτόν τον Πατριάρχη που έχει ξεπουλήσει την
Ορθοδοξία στο βωμό της Πανθρησκείας. Έτσι, σε κάθε θεία Λειτουργία, αναφωνεί
ψευδόμενος ενώπιον Θεού και ανθρώπων πως ο κ. Βαρθολομαίος “ορθοτομεί τον
Λόγον της Αληθείας”. Κάνει πως δεν βλέπει τις αιρετικές δράσεις του, πως δεν
ξέρει τί γίνεται παραέξω από την μητρόπολή του, εφόσον... δεν έχει ταξιδέψει
στο εξωτερικό! Αυτά φυσικά είναι ταπεινές δικαιολογίες. Πιστεύω πως δεν βλέπει
το κακό που κάνει στους πιστούς ο οικουμενικός Πατριάρχης, με την καταπάτηση
των αγίων ιερών κανόνων, γιατί και ο ίδιος εμφορείται από το ίδιο πνεύμα. Έτσι
εξηγείται η στάση του για τον ερχομό του Πάπα στη Λέσβο το 2016 και
για τις συμπροσευχές εκεί[2].
Όμως τις συνέπειες εκείνης της αποφράδας ημέρας για το νησί της Μυτιλήνης τα
βλέπουμε μπροστά μας με την πιο ανερμήνευτη σεισμική καταστροφή στην
παγκόσμια ιστορία! Αξιοσημείωτο συμβάν είναι και η καταστροφή του Ι. Ναού που
ήταν αφιερωμένος στους αγίους πατέρες της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου!
Πρόκειται για εγκατάλειψη του Θεού και αυτό θα πρέπει να απασχολεί
πρωτίστως τους επισκόπους, όσους έχουν συνείδηση.
Ο κ. Μακάριος, αντιμετωπίζει την διακοπή του μνημοσύνου του
από τον πατέρα Φώτιο, με την μέθοδο των διώξεων και των απειλών, χωρίς να
φοβάται ότι με τις πράξεις του αυτές έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το θέλημα
του Θεού, με την ίδια την κεφαλή της Εκκλησίας τον Ιησού Χριστό, και ότι
καθίσταται κατ’ αυτόν τον τρόπο θεομάχος. Ενώ ο ιερός κανόνας (ο ΙΕ΄ της
πρωτοδευτέρας συνόδου) απαγορεύει να τιμωρούνται οι ιερείς που
διακόπτουν το μνημόσυνο των εν δυνάμει αιρετικών επισκόπων, των ψευδεπισκόπων
όπως τους ονομάζει, ακόμη και προ της συνοδικής καταδίκης αυτών, ο
Σιδηροκάστρου ανακοινώνει τιμωρίες και διώξεις. Οι ιεροί κανόνες και οι άγιοι,
ομιλούν για τον έπαινο από την Εκκλησία αυτών που διακόπτουν το
μνημόσυνο των επισκόπων για λόγους Πίστεως, όχι για τιμωρίες και διώξεις.
Δυστυχώς ο κ. Μακάριος, δεν διαθέτει ούτε το βίωμα, ούτε την νομοκανονική
κατάρτιση, αλλά ούτε και την σοφία του Φαρισαίου Νομοδιδασκάλου Γαμαληίλ που
συμβούλεψε το συνέδριο των Φαρισαίων να αφήσουν τους Αποστόλους ήσυχους “ ὅτι
ἐὰν ᾖ ἐξ ἀνθρώπων ἡ βουλὴ αὕτη ἢ τὸ ἔργον τοῦτο, καταλυθήσεται· εἰ δὲ ἐκ Θεοῦ ἐστιν,
οὐ δύνασθε καταλῦσαι αὐτό, μήποτε καὶ θεομάχοι εὑρεθῆτε”[3].
Αν ήταν καλοπροαίρετος τί είχε να φοβηθεί από έναν απλό ιερέα ενός ακριτικού
χωριού; Όμως φοβάται και αυτός, όπως και όλοι οι ομοϊδεάτες συνεπίσκοποί
του, γιατί γνωρίζει ότι “Οὐκ ἐξ ἀνθρώπων ἡ βουλὴ αὔτη καὶ τὸ ἔργον τοῦτο, ἐκ
Θεοῦ ἐστὶν καὶ οὐ δύνασθε καταλύσαι αὐτὸ”.
Η διακοπή του μνημοσύνου των αιρετιζόντων επισκόπων από τους
απλούς παπάδες θα γίνει το εγερτήριο σάλπισμα που θα ξυπνήσει το
κοιμώμενο ποίμνιο της Ελλαδικής Εκκλησίας και όχι μόνο. Σύντομα οι ιερείς που
θα αντιδράσουν θα είναι εκατοντάδες και οι απλοί πιστοί εκατοντάδες χιλιάδες. Όχι
εκτός Εκκλησίας, όχι σε σχίσματα και παρασυναγωγές όπως μας κατηγορούν και μας
ωθούν. Εντός Εκκλησίας, αλλά εκτός της αίρεσης. Η Ορθοδοξία θα νικήσει και τον
Οικουμενισμό όπως τόσες και τόσες αιρέσεις κατά το παρελθόν. Δεν θα την σώσουμε
εμείς, αλίμονο αν το πιστεύαμε αυτό. Αυτή θα μας σώσει γιατί σαν στρείδια θα
μείνουμε κολλημένοι πάνω της, γιατί δεν θα ακολουθήσουμε ξένα φώτα και πλάνες
φωνές οικουμενιστικής αγαπολογίας.
Λυπάμαι για τον μητροπολίτη Σιδηροκάστρου. Ο πατήρ Φώτιος με
την διακοπή του μνημοσύνου, του έδωσε χρυσή ευκαιρία να κάνει μια
ανασκόπηση της μέχρι τώρα πορείας του και να στρίψει το τιμόνι του επισκοπικού
του βίου προς την Ορθοδοξία. Από τις δηλώσεις του δεν φάνηκε κάτι τέτοιο.
Εύχομαι στον πατέρα Φώτιο, να μείνει στέρεος στα κύματα που θα τον χτυπήσουν από εδώ και εμπρός, να συνεχίσει να ομολογεί Χριστό και να γίνει άλλη μια ορθόδοξη φωνή, παραδοσιακή, καθαρή και δυνατή, εναντίον της παναίρεσης του Οικουμενισμού.
Εύχομαι στον πατέρα Φώτιο, να μείνει στέρεος στα κύματα που θα τον χτυπήσουν από εδώ και εμπρός, να συνεχίσει να ομολογεί Χριστό και να γίνει άλλη μια ορθόδοξη φωνή, παραδοσιακή, καθαρή και δυνατή, εναντίον της παναίρεσης του Οικουμενισμού.
Υ.Γ. Δεν έχω σχεδόν λόγια να πω για τους δημοσιογράφους που
πήραν την συνέντευξη. Κατά τη γνώμη μου δεν κράτησαν τα προσχήματα. Με τρόπο
αντιδημοσιογραφικό και αντιδεοντολογικό πήραν σαφώς τη θέση υπέρ του
μητροπολίτη. Αλλά φαίνεται πως συνέχονται από τις θέσεις του, ακόμη και από τις
πιο ανορθόδοξες, όπως στην περσινή συνέντευξή του που μνημόνευσα ανωτέρω, στο
ίδιο κανάλι. Ο Θεός να μας λυπηθεί…
