Πού είσαι; ( Αρχιεπίσκοπέ μου, Δεσποτάδες μου, Παπά μου; Δικαστές μου αδέκαστοι, ακαδημαϊκοί μου ρήτορες, Αξιωματικέ μου; Δάσκαλέ μου; Αγρότη μου;) Πού είσαι, ωρέ Έλληνα;...

Πού είσαι; Σχόλιο Γ.Θ.: Πίστεψέ με, πρέπει να το διαβάσεις...

Που είσαι; 

(Παπά μου; Αξιωματικέ μου; Δάσκαλέ μου; Αγρότη μου;)

Που είσαι, Έλληνα;...

Πού είσαι, παπά μου;... Πού είσαι εσύ που φοράς το τιμημένο ράσο; Γιατί δε βαρά πένθιμα η καμπάνα του ναού; Πόσες παρακλήσεις τελούνται στον ναό; Πόσες αγρυπνίες τέλεσες; Σε πόσες μετάνοιες κάλεσες τους πιστούς; Κάλεσες τα κατηχητόπουλα να τους πεις για τον Μ.Αλέξανδρο και τον Παύλο τον Μελά;  Ή μήπως δεν έμαθες ότι είναι τόσο πίσω στην ύλη που δεν διδάσκεται;

Και μιας και μιλήσαμε για ύλη... Πού είσαι, δάσκαλε;... Που είσαι κύριε καθηγητή;... 


Πού ήσουν όταν στην εκδρομή στην Βεργίνα οι μαθητές σου έβλεπαν πέτρες χωρίς ξενάγηση;  Έκλεισαν τα σχολεία και τώρα ετοιμάζεσαι για διακοπές... Δεν είναι καιρός για Μακεδονίες... Ή μήπως είσαι τόσο "ανοιχτόμυαλος" και "προοδευτικός" που δε νοιάζεσαι για ονόματα, σύμβολα και σημαίες;

Και μιας και πήγε η κουβέντα σε σημαίες... Πού είσαι, απόστρατε αξιωματικέ μου;... Εσύ που κάθε μέρα στεκόσουν προσοχή μπροστά της; Εσύ που ξενύχτησες στα φυλάκια; Εσύ που πέταξες στον καταγάλανο ουρανό της; Πού είσαι εσύ που κατέθεσες στεφάνια στους τιμημένους νεκρούς; Πού είσαι εσύ που στη σχολή μάθαινες για το έπος των βαλκανικών πολέμων; Μπορείς να βλέπεις να παίζονται παιχνίδια με αυτό το ιερό όνομα και αυτή την ιερή γη;

Μιλώντας για γη θυμήθηκα εσένα... Πού είσαι, αγρότη μου;... Εσύ που την καλλιεργείς σε κρύο και σε ζεστή; Σε ποιον θα πουλάς στο μέλλον τα μακεδονικά προϊόντα σου; Οι πιπεριές Φλωρίνης σου στο εξωτερικό είναι γνωστές ως πιπεριές Μακεδονίας. Ακόμα δεν κατάλαβες; Κοίτα μην είναι αργά όταν θα καταλάβεις... Eσύ κερασοπαραγωγέ πληκτρολόγησες ποτέ "macedonian cherries" ή σου αρκεί που τα δίνεις τώρα με 0,40; Ούτε εσένα σε νοιάζει το όνομα;...

Ηπειρώτη μου, τα' μαθες τα νέα; Σειρά έχεις εσύ και οι Τσάμηδες... Μην ξεσηκώνεσαι για την Μακεδονία... Περίμενε, και ο Κοτζιάς θα σε περιποιηθεί κι εσένα...

Εσύ, Θρακιώτη μου, τί φοβάσαι και δεν αντιδράς;... Σου έκλεψε ο Τούρκος δυο παιδιά και στα κρατά φυλακή, και κυκλοφορούν κάποιοι άλλοι με σημαία ανεξάρτητης Θράκης... Περιμένεις κι εσύ τον Κοτζιά;...

Εσύ, Κρητικέ μου; Εσύ, πατριώτη μου Ρεθυμνιώτη Αρδακτιανέ; Τον προπάππου μου δεν ξέρω πού τον έχουν θαμμένο... Δεν ξέρω σε ποιο κομμάτι της Μακεδονικής γης να σκύψω ν' αποθέσω λίγα άνθη και τα δάκρυά μου... Πού είσαι;;;

Εσύ, Πελοποννήσιε, μακρινέ ξάδερφε Δωριέα, πού είσαι;... Ξέχασες πως οι Τημενίδες ήταν Αργείοι; Ξέχασες πως ο Κάρανος ξεκίνησε από τα μέρη σου για να ιδρύσει τις Αιγές; Εσύ Λακεδαίμονα ξέχασες πως σε ασπίδες και σε αμφορείς είχες το δεκαεξάκτινο αστέρι;

Πού είσαι, Έλληνα;... Το όνομά σου είναι η ταυτότητά σου, η ιστορία σου, οι νεκροί σου, οι άγιοί σου. Το όνομά σου είναι η ψυχή σου...

Με τι αντάλλαγμα τα πουλάς; Και γιατί βάλθηκαν όλοι ν' αγοράσουν...;;;

Ἔστιν μέν οὖν Ἑλλάς καἰ ἡ Μακεδονια.

Πού είσαι, Έλληνα, τώρα που σ' έχει ανάγκη;;;

Πηγή