Κατόπιν ο αρθρογράφος «δίνει γραμμή» γράφοντας: «Άλλωστε αυτός είναι ο
μονόδρομος που πρέπει να ακολουθήσει παρά το νέο μέτωπο που ενδεχομένως θα
δημιουργηθεί στη συνέχεια μεταξύ της Εκκλησίας της Ελλάδος και της Εκκλησίας
της Μόσχας.
Αλλά η Εκκλησία της Ελλάδος αντλεί την δυναμή της και την υπόστασή της από το Φανάρι! Και αυτό δεν πρέπει να το ξεχάσει κανείς!»
Η αλήθεια είναι ότι από τότε
που εκκοσμικεύθηκε η Εκκλησία οι ιεράρχες δεν
συμβουλεύονται πια το Άγιο Πνεύμα αλλά τα πολιτικά, οικονομικά και μασονικά
συμφέροντα. Είναι προφανές, προφανέστατο, ότι εκεί νοιώθουν περισσότερη
ασφάλεια, σιγουριά και εμπιστοσύνη. Οι δε ιεροπρεπείς λέξεις στις ονομασίες των
διοικητικών θεσμών της Εκκλησίας της Ελλάδος, Διαρκής ΙΕΡΑ Σύνοδος και ΙΕΡΑ
Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, στην πράξη, δεν είναι τίποτε
άλλο παρά κατάλοιπα ενός ξεχασμένου παρελθόντος, τα οποία όμως παραμένουν
τυπικώς για να ιεροποιούν γραφειοκρατικώ τω τρόπω τις ήδη ειλημμένες αποφάσεις ξένων
και σκοτεινών κέντρων τα οποία εμπνέονται τις περισσότερες φορές από τον ίδιο τον
Εωσφόρο.
Η
αλήθεια είναι ότι από τότε που οι ιεράρχες είδαν την Εκκλησία σαν εταιρία και
την κάθε επισκοπή τσιφλίκι τους, αρχίσαμε κι εμείς να
ακούμε τα γνωστά περί όπου επίσκοπος εκεί και εκκλησία. Γίναν δηλαδή
τσιφλικάδες. Και άλλο «Άγιο Πνεύμα» μπορεί να ακολουθεί ο ένας, άλλο ο άλλος,
εσύ όμως θα κάνεις υπακοή στον επίσκοπό σου!
Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο, πριν την απόφαση της ΙΕΡΑΣ
Συνόδου, να βλέπουμε να μνημονεύεται ο σχισματικός Επιφάνιος σε
δύο Μητροπόλεις, οι οποίες είτε εμφορούνται από διαφορετικό «Άγιο Πνεύμα» από
τους υπόλοιπους που δεν μνημόνευσαν, είτε βάλθηκαν εσκεμμένως να μνημονεύσουν
τον σχισματικό για να «μετρηθούν αντιδράσεις» πριν την επισημοποίηση της ήδη
ειλημμένης απόφασης της ΙΕΡΑΣ Συνόδου.
Φτάσαμε
στο σημείο να έχουμε συνηθίσει σε εκφράσεις του τύπου «έγκυρες
εκκλησιαστικές πηγές» μας είπαν ότι θα γίνει αυτό, θα γίνει το
άλλο, για αποφάσεις που υποτίθεται ότι παίρνει η Εκκλησία «εν Αγίω Πνεύματι»
συνοδικώς. Έχει δηλαδή καταργηθεί στην πράξη και ο συνοδικός τρόπος λήψεως
αποφάσεων των διοικητικών οργάνων της Εκκλησίας, όπως έχει
άλλωστε διαπιστωθεί πολλάκις. Η «εγκυρότητα» των εκκλησιαστικών αυτών πηγών
έγκειται απλά στο ότι γνωρίζουν «την γραμμή» «από μέσα» (και την διαρρέουν για
προφανείς λόγους) και στο ότι αυτή «η γραμμή» δεν προέρχεται φυσικά από το Άγιο
Πνεύμα αλλά από σκοτεινά κέντρα αποφάσεων. Για τέτοια «εγκυρότητα» μιλάμε.
Και επειδή πρόκειται περί
τσιφλικιών και τίποτε άλλο, φτάσαμε στο σημείο
να ακούμε «συμβουλές» «εκκλησιαστικών δημοσιογράφων» για «μονόδρομο» προς το
μεγάλο τσιφλίκι του Βαρθολομαίου. Το μικρό τσιφλίκι θα πρέπει να διαλέξει ένα
μεγαλύτερο τσιφλίκι. «Μονόδρομος» λοιπόν «παρά το νέο μέτωπο που ενδεχομένως θα δημιουργηθεί στη συνέχεια
μεταξύ της Εκκλησίας της Ελλάδος και της Εκκλησίας της Μόσχας.» Να συναινέσουμε κι
εμείς δηλαδή στην εμβάθυνση του σχίσματος, να ανοίξουμε και άλλο μέτωπο, να
κλείσουμε τα μάτια στον πρωτοφανή διωγμό των Ορθοδόξων της Ουκρανίας από τον
«οικουμενικό μας πατριάρχη»!!, να δεχθεί η διοικούσα Εκκλησία της Ελλάδος το
άδικο, το ψευδές, το μοχθηρό, να κοινωνούμε με ουνιτίζοντες σχισματικούς, για
να φανεί και αυτή η αυθαιρεσία του Βαρθολομαίου ορθή απόφαση στα μάτια του
κόσμου.
Χριστός υπάρχει; Αλήθεια
υπάρχει; Δίκαιο υπάρχει;
Για τους ταγούς της Εκκλησίας δεν υπάρχει τίποτε απ’
όλα αυτά, διότι στην πράξη συνεχώς επιλέγουν τα ξυλοκέρατα.
Υπάρχουν μόνο μικρά και μεγάλα συμφέροντα, μικρά και μεγάλα τσιφλίκια…. και το
πρωτείο του Βαρθολομαίου μας!
Επέλεξαν τα ξυλοκέρατα στην
ψευδοσύνοδο της Κρήτης, ενώ θα έπρεπε οι ίδιοι να είχαν από
τότε βυθίσει στον Βόσπορο το Οικουμενικό Πατριαρχείο που ΠΡΟΔΟΣΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ και
που ξεφτιλίζει παγκοσμίως τον ιστορικό Θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως.
«Παναγιώτατε, μυριάκις προτιμότερον νὰ ἐκριζωθῇ ὁ ἱστορικὸς τῆς
Κωνσταντινουπόλεως Θρόνος καὶ νὰ μεταφυτευθῇ εἴς τινα ἔρημον νησίδα τοῦ
Πελάγους, ἀκόμη δὲ καὶ νὰ καταποντισθῇ εἰς τὰ βάθη τοῦ Βοσπόρου, ἢ νὰ ἐπιχειρηθῇ
ἔστω καὶ ἡ ἐλαχίστη παρέκκλισις ἀπὸ τῆς χρυσῆς τῶν Πατέρων γραμμῆς, ὁμοφώνως
βοώντων: ‘Οὐ χωρεῖ συγκατάβασις εἰς τὰ τῆς Πίστεως’.»
[Ἀρχιμανδρίτης Ἐπιφάνιος Ἰ. Θεοδωρόπουλος]
[Ἀρχιμανδρίτης Ἐπιφάνιος Ἰ. Θεοδωρόπουλος]
Και τώρα ετοιμάζονται να
επιλέξουν πάλι τα ξυλοκέρατα κι ας τους δείχνει ο
καλός Πατέρας την πικρή τους γεύση. Αποδέχθηκαν την εωσφορική
αγαπολογία της οικουμενιστικής ψευδοσυνόδου αντί για τον Χριστό για να τα
βρούνε με τους αιρετικούς, και τώρα θα συναινέσουν στο σχίσμα, στον εμφύλιο,
στο αιματοκύλισμα Ορθόδοξων Χριστιανών. Αποκαλούσαν σχισματικούς όσους διέκοψαν
την μνημόνευσή τους ενάντια στην παναίρεση του οικουμενισμού και την
ψευδοσύνοδο, και τώρα θα κοινωνούν με πραγματικούς σχισματικούς του χειρίστου
είδους και μάλιστα ουνιτίζοντες. Αρνούνται να δουν. Αρνούνται να μετανοήσουν.
Αρνούνται να ταπεινωθούν. Είναι οι άσωτοι υιοί που δεν βρίσκουν λόγο να
επιστρέψουν στην αγκαλιά του Πατέρα. Γι’ αυτό θα τους ρίξει πιο χαμηλά μέχρι να
καταλάβουν, γι’ αυτό θα πρέπει να ετοιμάζονται για ακόμη χειρότερα.
«Αλλά η Εκκλησία της Ελλάδος αντλεί την δυναμή της και την
υπόστασή της από το Φανάρι! Και αυτό δεν πρέπει να το ξεχάσει κανείς!»,
μας γράφει ο κ. Τζούμας.
Μα για όνομα του Θεού. Είναι δυνατόν να λέγονται ακόμη
αυτά τα αστεία πράγματα; Είναι δυνατόν να αντιμετωπιζόμαστε σα να είμαστε
πανηλίθιοι; Κι όμως, το Εσβεσμένο Φανάρι έχει δημιουργήσει στους Έλληνες μία
ψυχολογία ανάλογη με εκείνη των γυφτοσκοπιανών ψευτομακεδόνων που
για να γιορτάσουν ανυπαρκτα μεγαλεία ντύνονται Μεγάλοι Αλέξανδροι με
περικεφαλαίες, χλαμύδες, σπαθιά και ασπίδες -θύματα στην πραγματικότητα
γεωπολιτικών παιγνίων και περίγελοι της ανθρωπότητας. Το ίδιο ακριβώς
καλλιεργείται και σε μας αδελφοί, για να μην βλέπουμε, να μην ελέγχουμε την
εωσφορική βρώμα και δυσωδία με την οποία το μασονοκίνητο Εσβεσμένο Φανάρι
κατασχίζει και δηλητηριάζει τις Τοπικές Εκκλησίες. Την ώρα που
εμείς ονειρευόμαστε τα περασμένα Βυζαντινά μεγαλεία, το Εσβεσμένο Φανάρι
μπροστά στα κοιμισμένα μας μάτια, όχι μόνο θάβει την Ορθοδοξία αλλά
υποσκάπτει και το μέλλον του Έθνους, δημιουργώντας όλες τις προϋποθέσεις για να
γίνουμε ακόμη και ο πιο μισητός λαός στον κόσμο.
Εις το όνομα λοιπόν του «σεπτού μας οικουμενικού
πατριαρχείου» ας προετοιμαζόμαστε για άλλο ένα ψευδές διπλωματικό κείμενο της
Ιεράς Συνόδου, το οποίο αυτή τη φορά θα μας «πλασάρει» τους σχισματικούς
«αδελφούς» για την «αγάπη», την «ειρήνη», την «ενότητα». Ένα κείμενο
υποτέλειας το οποίο στην ουσία θα δικαιολογεί με Ορθόδοξο επικάλυμμα την
ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ μας κοινωνία με ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ, επειδή έτσι τ’ αποφάσισε ο
αιρεσιάρχης Βαρθολομαίος που κατασχίζει την Εκκλησία.
Τί άλλο πρέπει να συμβεί; Πότε επιτέλους θα πούμε αυτό
το άγιο…
…ΩΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΗ ΠΑΡΕΚΕΙ;
Φαίη
για το ΑΒΕΡΩΦ.