TO ΔΑΙΜΟΝΙΟ ΤΟΥ ΓΥΜΝΙΣΜΟΥ

Προσφώνησις τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου στις 3-8-1993 πρὸς τὶς κατασκηνώτριες τοῦ γυμνασίου.

«Βούλομαι οὖν… τὰς γυναῖκας ἐν καταστολῇ κοσμίῳ, μετὰ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης κοσμεῖν ἑαυτάς»(Α΄ Τιμ. 2,8-9)
«Καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο» (Λουκ. 8,27)

Ἀγαπητά μας παιδιὰ!
ΗΔΗ ἔχετε μπῆ στὴν ἡλικία τῆς ἐφηβείας, ἡ ὁποία, ὅπως λένε οἱ παιδαγωγοὶ καὶ οἱ ψυχολόγοι, εἶνε ἡ πιὸ ὡραία ἀλλὰ συγχρόνως καὶ ἡ πιὸ ἐπικίνδυνη περίοδος τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς. Στὴ σημερινὴ μάλιστα ἐποχὴ ἡ νεότητα πολεμεῖται ὄχι μόνο ἐσωτερικὰ ἀπὸ τὸ λεγόμενο προπατορικὸ ἁμάρτημα, τὸ ὁποῖο ἡ σύγχρονη ἐπιστήμη ὀνομάζει κληρονομικότητα, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἐξωτερικοὺς κινδύνους ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὸ διεφθαρμένο περιβάλλον τῆς κοινωνίας μας. Ἡ ἐποχή μας, γιὰ νὰ μιλήσουμε μὲ τὴ γλῶσσα τοῦ Εὐαγγελίου, μπορεῖ νὰ ὀνομασθῆ «λεγεὼν δαιμονίων». Ἕνα δὲ ἀπὸ τὰ δαιμόνια, ποὺ κυριαρχοῦν στὴ σημερινὴ νεολαία, εἶνε τὸ δαιμόνιο τοῦ γυμνισμοῦ. Θυμᾶστε τὸν δαιμονιζόμενο ἐκεῖνο τῆς χώρας τῶν Γεργεσινῶν, ποὺ ἔσχιζε τὰ ροῦχα του καὶ περπατοῦσε γυμνός; Τὸ δαιμόνιο αὐτὸ κυριαρχεῖ σήμερα.

* * *

Ὁ Θεός, ποὺ ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο κατ᾿ εἰκόνα καὶ ὁμοίωσί του, τὸν ὥπλισε μὲ μιὰ δύναμι ποὺ ὀνομάζεται αἰδώς (=ντροπή). Ὁ Ἀδὰμ καὶ ἡ Εὔα, ὅταν ἁμάρτησαν, τότε αἰσθάνθηκαν ὅτι εἶνε γυμνοὶ καὶ προσπάθησαν νὰ καλύψουν τὴ γυμνότητά τους μὲ φύλλα συκῆς καὶ δερμάτινους χιτῶνες. Ὁ Νῶε, ποὺ δὲν γνώριζε τὶς συνέπειες τῆς ὑπερβολικῆς χρήσεως τοῦ κρασιοῦ, ἤπιε παραπάνω ἀπὸ τὸ κανονικό, μέθυσε καὶ ξεγυμνώθηκε. Ἕνας ἀπὸ τὰ παιδιά του, ὁ Χάμ, ἀντὶ νὰ τὸν σκεπάση, τὸν περιέπαιξε, καὶ γι᾿ αὐτὸ τιμωρήθηκε ἀπὸ τὸ Θεὸ ὡς ἀναιδὴς καὶ ἀσεβής. Κι ἄλλα περιστατικὰ ἀναφέρει ἡ Παλαιὰ Διαθήκη γιὰ πρόσωπα, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, ποὺ δημιούργησαν πειρασμούς, διότι δὲν πρόσεξαν καὶ μὲ τὴ γύμνωσί τους προκάλεσαν σκάνδαλα.
Kαὶ οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας, μολονότι ζοῦσαν σὲ ἄλλου εἴδους ἐποχή, εἶχαν σὲ μεγάλη ὑπόληψι τὴν αἰδῶ. Στὴν Ὀδύσσεια π.χ., τὸ περίφημο ποίημα τοῦ Ὁμήρου, λέγεται ὅτι ὁ Ὀδυσσεύς, ὅταν ἐκβράσθηκε γυμνὸς στὴν παραλία τῆς νήσου τῶν Φαιάκων (Κέρκυρας), δὲν τόλμησε νὰ ἐμφανισθῇ ἔτσι ἐμπρὸς στὶς νεάνιδες ποὺ εἶχαν κατέβη στὴν παραλία συνοδεύοντας τὴν κόρη τοῦ βασιλέως Ἀλκινόου, ἀλλὰ ζήτησε ροῦχα γιὰ νὰ καλύψῃ τὴ γύμνωσί του.
Ἡ αἰδώς, τὸ αἴσθημα τῆς ντροπῆς, δὲν κοσμεῖ μόνον τοὺς ἄνδρας. Εἶνε ἀρετὴ ἰδίως τοῦ γυναικείου φύλου. Ἡ αἰδώς, ποὺ ὕμνησαν ποιηταὶ καὶ φιλόσοφοι, ὡς ἄλλος ἄγγελος Κυρίου φυλάει τὴ γυναῖκα. Τὸ κοκκίνισμα, ποὺ αἰσθάνεται μιὰ ἁγνὴ κόρη στὸ πρόσωπό της σὲ κάθε ἀπρέπεια, ὀρθῶς ὠνομάσθηκε τὸ χρῶμα τῆς γυναικείας ἀρετῆς, τὸ καλύτερο καλλυντικό. Ἀλλοίμονο ἂν τὸ χάσῃ ἡ κόρη. Ὁσοδήποτε ὡραία καὶ ἂν εἶνε, δὲν ἑλκύει πλέον τὴν ἐκτίμησι τῶν σοβαρῶν ἀνθρώπων.
Ὑπάρχει καὶ προφητεία σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία,

ὅταν ἡ αἰδὼς ἐξαφανισθῇ ἀπὸ τὸ πρόσωπο τῆς γῆς, τότε θὰ ἔρθουν στὴν ἀνθρωπότητα ὅλα τὰ κακά. Μία δὲ νεώτερη προφητεία ―ἀποδίδεται στὸν ἅγιο Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλό, ποὺ γιορτάζουμε τὴ μνήμη του στὶς 24 Αὐγούστου― λέει, ὅτι ἕνα σημεῖο τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν τῆς ἀνθρωπότητος θὰ εἶνε τὸ ὅτι γυναῖκες καὶ ἄνδρες θὰ βγάλουν τὰ ροῦχα τους καὶ δὲν θὰ ντρέπωνται. Καὶ δυστυχῶς τὸ θλιβερὸ αὐτὸ φαινόμενο παρατηρεῖται σήμερα. Ἀκόμη καὶ χριστιανὲς γυναῖκες, ποὺ ἄλλοτε κατὰ τὴ θεόπνευστη συμβουλὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου παρουσιάζονταν «ἐν καταστολῇ κοσμίῳ» (Α΄ Τιμ. 2,9), δηλαδὴ ἡ ἐνδυμασία ποὺ φοροῦσαν κάλυπτε ὅλο τὸ σῶμα τους μέχρι τοὺς ἀστραγάλους, στὶς μέρες μας ἔχουν παρασυρθῆ. Σὰν τὰ σφαχτὰ ποὺ ὁ κρεοπώλης κρεμάει γυμνὰ ἀπὸ τὰ τσιγγέλια τοῦ κρεοπωλείου, ἔτσι καὶ οἱ σημερινὲς γυναῖκες, ποὺ ἐπηρεάζονται ἀπὸ τὸ πνεῦμα τῆς ἐποχῆς, δὲν ντρέπονται νὰ ξεγυμνώνωνται καὶ νὰ παρουσιάζωνται σὲ δημοσίους χώρους, σὰν κινητὰ κρεοπωλεῖα, προκαλώντας δημόσιο σκάνδαλο. Μόνο σὲ μερικὰ χωριὰ τῆς ἐπαρχίας μας διασώζεται ἀκόμη ἡ σεμνὴ ἐνδυμασία, ἀπὸ τὴν ὁποία διακρίνονταν ἀνέκαθεν οἱ Ἑλληνοποῦλες τῆς Μακεδονίας. Οἱ περισσότερες γυναῖκες τῶν σημερινῶν καιρῶν παρουσιάζονται μὲ ἔξαλλη ἐνδυμασία, καὶ μερικὲς τολμοῦν νὰ μπαίνουν ἔτσι καὶ στὶς ἐκκλησιὲς γιὰ νὰ «ἐκκλησιασθοῦν». Κι ὅταν κάποιος εὐλαβὴς ἱερεὺς τοὺς ὑποδείξη ὅτι δὲν ἐπιτρέπεται τέτοια ἐμφάνισι στοὺς ἐκκλησιαζομένους, διαμαρτύρονται μὲ ἀναίδεια.

* * *

Ἀγαπητά μας παιδιὰ! Ναί, σεμνὰ νὰ ἐμφανίζεσθε μέσα στὴν κοινωνία. Κι ὄχι μόνο σεμνὰ στὴν ἐξωτερικὴ ἐνδυμασία, ἀλλὰ σεμνὰ καὶ σ᾿ ὅλα. Σεμνὰ στὸ βλέμμα σας. Σεμνὰ στὴ γλῶσσα σας. Σεμνὰ στὴ σκέψι σας. Διότι, ὅπως λέει ὁ φιλόσοφος καὶ ποιητὴς Βίκτωρ Οὑγκώ, μιὰ κακὴ σκέψι εἶνε ἕνα εἶδος αὐτοκτονίας.
Ἐὰν ἔτσι βαδίζετε, θὰ ἐξακολουθήσετε νὰ εἶσθε μέσα στὴν κοινωνία σὰν ὡραῖα δροσερὰ καὶ ἀνέγγιχτα ἄνθη, θὰ σκορπίζετε τὸ ἄρωμα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἠθικῆς, καὶ θὰ ἔχετε τὴ συνείδησί σας καθαρὴ καὶ ἀκηλίδωτη.

Προσφώνησις τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου στις 3-8-1993 πρὸς τὶς κατασκηνώτριες τοῦ γυμνασίου.
(Μ. Ἀστραπὴ τ. 105, Ἰούλιος 1997)