[Συμπαράσταση πάσει
δυνάμει πρός τόν “Ορθόδοξο Τύπο” (Π.Ο.Ε.)]
Για την ομολογιακή τόλμη του να προσφύγει
στο ΣτΕ και να προσβάλλει την παράνομη απόφαση της Ιεραρχίας για την αναγνώριση
της Ψευδο-Εκκλησίας της
Ουκρανίας προς όφελος της Ορθοδοξίας.
Η ενέργεια αυτή εκφράζει σύσσωμο το συνειδητό πλήρωμα της Εκκλησίας
και συμπαρίσταται ολοθύμως στον «ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟ», τήν “Πανελλήνιο Ορθόδοξο Ένωση”
για την επιβαλλόμενη αυτή προσφυγή.
Η ενέργεια αυτή ενοχλεί τον «Ανθύπατο» πράκτορα που
υποκαθιστά Αρχιεπισκόπους-Πατριάρχες και κυβερνήσεις και τους χθόνιους
κύκλους, γιατί
καταστρέφει τα σχέδια των συμφερόντων των ΗΠΑ.
Ανησυχεί δε τα μέγιστα τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και τους υποτεταγμένους αυλικούς του διότι θα βρεθούν υπόλογοι ενώπιον της δικαιοσύνης, αν και στη συνείδηση των πιστών είναι ήδη καθαιρεμένοι.
Ο λαός πλέον θα υπερασπισθεί σθεναρά το ανόθευτο της ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, στήν οποία έχει ταχθεί ακοίμητος φύλακας καί προστάτης.
Δεν ανέχεται άλλο εμπαιγμό.
[Άξιοι Πανάξιοι και μύρια
Συγχαρητήρια]
Αυτή η έπαλξη της
μικρής μας Ιστοσελίδας αλλά δυναμικός δίαυλος με υπολογίσιμη εμβέλεια, θεωρεί ότι έχει χρέος να αξιολογεί
και να προβάλλει μερικά σημαντικά γεγονότα του πνευματικού αγώνος.
Ο ΜΟΝΟΣ πνευματικός
φορέας της Ελλάδος πού τόλμησε να αμφισβητήσει την δουλική “Ρασο-Εξουσία”
και να προσφύγει στα Δικαστήρια της Ελλάδος (Σ.Ε.), εναντίον της ανυπόστατης “αποφάσεως” της Ιεραρχίας της Ελλάδος,
της άνευ ψηφοφορίας “ληφθείσης”, για την αναγνώριση του Ψευτοαυτοκεφάλου της Ουκρανίας, είναι η εφημερίδα “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ”
με την Αδελφότητα “Π.Ο.Ε.” στην οποία ανήκει.
Είναι
γνωστόν πώς. ο έπαινος τους συνετούς τους
δυναμώνει και τους άφρονες τους εκτροχιάζει.
Όμως, σε
εποχή δειλίας, λειψανδρίας και δουλικότητος,
οφείλουμε να ενισχύουμε με κάθε τρόπο τους τολμηρούς.
Αυτούς
πού μεθάνε με τά ίδια τους τά λόγια και ριψοκινδυνεύουν, ακόμη και για τά
ανθρωπίνως αδύνατα, αλλά δυνατά από τον
Θεό.
Προφανώς,
«Τοὺς πόνους ἁγαθοὶ τολμῶσι͵
δειλοὶ δ΄ εἰσὶν οὐδὲν οὐδαμοῦ»
(Εὐριπίδης, Ἰφιγένεια ἐν
Ταύροις).
(Δηλαδή,
τους κόπους και τά μεγάλα καί σημαντικά έργα
οι ενάρετοι
άνδρες τά τολμούν,
οι δε
δειλοί δεν είναι τίποτε και σε κανέναν
τόπο).
Εφημερίς
“Ορθόδοξος Τύπος”[1], 20-12-19 και 27-12-19.
[Ντροπή και Ψόγος στους
ισχυρούς των Ευσεβών]
Την ίδια ώρα, κατά χρέος,
διατυπώνουμε την βαθυτάτη λύπη μας για την διπλωματική απουσία, την αιδήμονα σιωπή των “μεγαλοσχήμων” και ισχυρών του, ευσεβούς λεγομένου
χώρου.
·
ΝΤΡΟΠΗ εις τίς “Σημαντικές” Μοναστικές Αδελφότητες, Ανδρώες,
αλλά και Γυναικείες.
·
ΝΤΡΟΠΗ, εις άπαντα τα “Ισχυρά” Ησυχαστήρια.
· ΝΤΡΟΠΗ, εις τις “Επώνυμες” Ιεραποστολικές Αδελφότητες.
·
ΝΤΡΟΠΗ, εις τους Συλλόγους των θεολόγων, ήτοι τήν Π.Ε.Θ.
· ΝΤΡΟΠΗ, εις μερικούς “Μεγαλόσχημους” ευσεβείς λαϊκούς, πού αποζημιώνουν αδρά, σε μία πραγματική
ιδιότυπο Σιμωνία, ώστε να “φορέσουν” “Κορδέλες
με Σταυρούς”, δηλαδή πληρωμένα εκκλησιαστικά Οφίκια, κενά οιουδήποτε πνευματικού περιεχομένου ή πραγματικής
προσφοράς. Και μάλιστα από πρόσωπα λίαν αμφιβόλου εκκλησιαστικής αξίας και πορείας.
[Οι δειλοί άς κρυφτούν
στην αφάνεια, σαν τά νυκτόβια πουλιά]
Οι ριψάσπιδες, άς μη αντιστρέφουν τά πράγματα με την αντικατάσταση
της αρετής της δειλίας τους, εις δήθεν σύνεση και σωφροσύνη. Είναι δειλοί καί όχι συνετοί.
Είναι υποτεταγμένοι σε άνομα αφεντικά και
δεν έχουν κανένα χάρισμα της αληθούς πατερικής διακρίσεως.
·
Οι δειλοί άς μη προφασίζονται πώς, όλα είναι προδιαγεγραμμένα και ότι δεν
γίνεται τίποτε, όλα είναι περιττά…
·
Τέτοια δειλία δεν την έχουν ούτε χίλιοι λαγωοί. Ασφαλώς καθένας τους
είναι «ἄνθρωπος ἰχθύος ἀφωνότερος καὶ βατράχου ἀπραγότερος (Ὅσιος Παλάδιος).
·
Άς μη μεταβιβάζουν και εις τους άλλους την δική τους κεκρυμμένη ανανδρία.
·
Άς την κατακρατούν στην ψυχή τους μόνον για τον εαυτό τους και για
την λαγοπόδαρο ύπαρξή τους.
·
Πολύ ορθά τους περιγράφει, ως «άνδρες ανάνδρους» ο θεοφόρος πατήρ μας Γρηγόριος ο Θεολόγος:
«Φύλλων λαγωούς ἐκφοβοῦσιν
οἱ ψόφοι,
Ἀνδρας δ’ ἀνάνδρους
αἱ σκιαί τῶν πραγμάτων»
(Γρ. Θεολόγου, Ἔπη ἠθικά,
Α’ παρθενίης ἔπαινος).
(Ήγουν,
οι ήχοι των φύλλων των δένδρων φοβίζουν
τους λαγούς,
καί τους
άνδρας τους ανάνδρους
τους τρομοκρατούν
οι σκιές των υποθέσεων).
[Τρόποι συμπαραστάσεως]
Αφήνουμε στην μοναξιά
τους και την υποταγή τους τους δειλούς και τους δήθεν συνετούς. Για όλους τους άλλους
υπάρχει ακόμη χώρος, χρόνος και τρόπος ενεργείας.
Έστω και τώρα, δεν
είναι αργά,
Απέμειναν, μυριάδες μέθοδοι
είτε ιδίας αναλόγου κινητοποιήσεως, είτε συμπαραστάσεως και ενισχύσεως των Πρωτοπόρων και Πρωτοστατών.
Υφίστανται, χίλιοι τρόποι
ενδυναμώσεως των Ηρωϊκών αυτών ανδρών, πού τόλμησαν και προχωρούν αταλάντευτα προς το
στόχο τους.
·
Θα συγκρουσθούν με την αντικανονικά μεθοδεύουσα Εκκλησιαστική ρασοφορία.
·
Με την Ελληνόφωνο υπεροχική Άρχουσα Τάξη, και,
· κυρίως με την μυστική υπερφίαλο “Σκλαβο-Κρατία” των “Νεο-Kατοχικών”, “Νέο-Βαρβάρων” και αλλοθρήσκων περιφερομένων
εις Δεσποτικές αυλές “Ανθυπάτων”.
[Μη στρατευμένες ευσεβείς
Ιστοσελίδες]
Και οι θεωρούμενες,
ευσεβείς Εκκλησιαστικές Ιστοσελίδες, όσες δεν είναι στρατευμένες στις ανωτέρω κυριαρχίες του πονηρού κόσμου
τούτου, οφείλουν να “σηκώσουν” το θέμα, όπως επιβάλλεται, και να το καταστήσουν
Σημαία Αληθείας και Ορθοδοξίας.
·
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, με κάθε σιγουριά, θα παρεμποδίσουμε το
επικείμενο βδελυρό Σχίσμα μέσα στην Παγκόσμιο Ορθοδοξία.
·
Θα αποτρέψουμε έναν καταστροφικό πνευματικό “Ελληνο-Σλαβικό” και “Ελληνο-Ρωσικό” πόλεμο.
·
Θα αποδυναμώσουμε κάθε εξωγενή δολία προσπάθεια αναπτύξεως επικινδύνου
“Ανθ-Ελληνισμού” στην Ομόδοξο και
αδελφή Ρωσία
·
Θα αφανίσουμε την καλλιέργεια κρισίμου “Αντι-Ρωσισμού” στον ανά την οικουμένη
ανθηρό Ελληνισμό της γνησίας Ρωμιοσύνης.
[Δεν είναι ομόφυλοι οι
Προδότες και Εγκληματίες]
Ως ακραιφνέστατοι Έλληνες Ρωμιοί και
ευσεβείς Ορθόδοξοι, ποτέ δεν θα επιστηρίξουμε
τους Προδότες και τους εγκληματίες,
εκείνους πού καταλύουν τά Ιερά Ευαγγέλια και τους Θεοπνεύστους Κανόνες, επειδή τάχα έχουν τό ίδιο Αίμα με μάς. Το αίμα τους
είναι νοθευμένο, σκουριασμένο και
δηλητηριασμένο από αλλότριες ιδέες και από τά ξένα συμφέροντα.
Προφανώς, εμείς «Δεν ελπίζουμε εις
ξένους // και υιούς νενοθευμένους.
Αλλά μόνον στην ανδρείαν // των Ελλήνων την καρδίαν» (Ρήγας Φεραίος, Βελεστινλής).
Διότι εμείς «Χριστού και Γένος εσμέν» (Πραξ. Ιζ’ 28), καθώς μας αποκαλεί ο θείος Παύλος από τον άμβωνα του Αρείου Πάγου.
Δεν πρέπει να μας
διαφεύγουν τά πατερικά παραδείγματα, ήθους και ανδρείας.
Είναι γνωστό πώς, ο
Μέγας και Άγιος Αθανάσιος, ο πραγματικός Πατριάρχης Αλεξανδρείας, ποτέ δεν συμπαρετάχθη με τον
Αιρεσιάρχη Άρειο, επειδή τάχα αυτός ήτο
συμπατριώτης του. Κέρδισε εξορίες
και διωγμούς, αλλά και την νίκη της
Αληθείας του Χριστού.
Ούτε ο πυρφόρος Ιερός Χρυσόστομος εφείσθη του
Αυτοκράτορος και της Ευδοξίας και του Πρωθυπουργού Ευτροπίου, επειδή αυτοί τον προσεκάλεσαν στον Πατριαρχικό Θρόνο της Κωνσταντίνου Πόλεως.
Τους βομβάρδισε ανηλεώς για τις ανομίες και τις αδικίες τους, πράγμα πού βεβαίως τον
ωδήγησε στην εν τη εξορία μαρτυρική θυσία του.
Αλλά γι’ αυτό είναι, ο
πρώτος Αθανάσιος και Μέγας, και ο
δεύτερος, Χρυσόστομος ο θείος.
[Οι αληθινοί ευσεβείς,
είμαστε αμέτρητες Μυριάδες Μυριάδων]
Πρέπει οι τολμήσαντες
της Εφημερίδος του “Ορθοδόξου Τύπου”, να νιώσουν, να είναι βέβαιοι, ότι δεν
είναι μόνοι τους εγκαταλελειμμένοι, αλλά μυριάδες μυριάδων πιστές ψυχές τους αγκαλιάζουν και τους συμπαραστέκονται. Πρωτίστως τους
ενισχύει ο Κραταιός Κύριος και συνακολουθούν, παραστεκόμενοι δεόντως οι μύριοι Κυριακοί ευσεβείς
Στρατιώτες.
Εκείνος, ο Τριαδικός
Θεός μας, σε κάθε εποχή και σε κάθε δοκιμασία αψευδώς μας βεβαιώνει, και μας, όπως τον
Πυρφόρο Ηλία, πώς υπάρχει μέγα πλήθος ευσεβών δίπλα μας:
«Ἑπτὰ χιλιάδας
ἀνδρῶν͵ πάντα γόνατα͵
ἃ οὐκ ἔκλιναν γόνυ τῷ Βααλ͵ καὶ πᾶν στόμα͵
ὃ οὐ προσεκύνησεν αὐτῷ» (Γ’ Βασιλ. Ιθ’ 18).
(Τουτέστιν,
Επτά χιλιάδες
ανδρών, όλα τά γόνατα,
δεν
προσκύνησαν και δεν γονάτισαν μπροστά στο άγαλμα του
Ειδώλου
του Βάαλ και κάθε ευσεβές στόμα δεν προσεκύνησε αυτό).
Σεραφείμ Νικολάου
