Μακεδονικό: Παρέμβαση του π. Ιερόθεου Αργύρη Ιεροκήρυκος της Ι.Μ. Πειραιώς

Μακεδονικό: Του Αρχιμ. π. Ιεροθέου Αργύρη, Ιεροκήρυκος Ι. Μ. Πειραιώς «Και άλλα πρόβατα έχω α ουκ έστιν εκ της αυλής ταύτης· κακείνα δει με αγαγείν, και της φωνής μου ακούσουσιν, και γενήσονται μία ποίμνη, εις Ποιμήν» (Ιωάνν. ι  16). Αίτιον δημιουργίας του Σκοπιανού ζητήματος.

Εδώ και δεκαετίες ιδρύθη το λεγόμενο «Κράτος των Σκοπίων». Αυτό ήτο δημιούργημα του κομμουνιστού Γιόσιπ Μπροζ Τίτου, με το ψευδεπίγραφο όνομα «Μακεδονία», ώστε να αποτελέση το όχημα εξόδου της Γιουγκοσλαβίας προς το Αιγαίο και την Θεσσαλονίκη.

Ο «Πνευματικός Νόμος»

Οι θεοφώτιστοι Πατέρες πάντοτε τονίζουν την διαχρονική ισχύ και εφαρμογή του «Πνευματικού Νόμου». Σύμφωνα με αυτό τον αδήριτο νόμο, οι παραβάσεις και παρεκτροπές της ηθικής τιμωρούνται πάντοτε σε πραγματικό, άλλα άγνωστο στη διάρκειά του χρόνο. Έτσι, ο «Πνευματικός Νόμος» κάνει πάντοτε κύκλους με χρονική διάρκεια που ρυθμίζει μόνον ο ίδιος ο Θεός, ο διοικών τον κόσμον.

Αυτός ο νόμος εξεπληρώθη με την περίπτωσι του «Κράτους των Σκοπίων». Οι Γιουγκοσλάβοι έκτισαν ένα Ομόσπονδο Κρατίδιο με σκοπό, να κατακτήσουν και μέρος της Μακεδονίας εντός των Ελληνικών γεωγραφικών συνόρων. Αλλά, τα πράγματα κατέληξαν στη διάλυσι του κράτους της Γιουγκοσλαβίας εις έξη (6) Ανεξάρτητα Κράτη η Κράτη-Προτεκτοράτα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, όχι μόνον δεν εκέρδισαν την Θεσσαλονίκη, αλλά έχασαν και τα Σκόπια, το Μοναστήριον και την Βυζαντινή Αχρίδα, τα οποία είχαν ουσιαστικά στην κατοχή τους.

Ποίοι κατοικούν εις τα σημερινά Σκόπια;

Και ερωτά κανείς: Ποιοί είναι οι κάτοικοι του σημερινού «Κράτους των Σκοπίων»; Μα είναι απλό. Τα παιδιά και τα εγγόνια των γονέων και των παππούδων τους. Και γνωρίζουμε ποιοί είναι αυτοί. Έχουμε καλή γνώσι, την μόνη αντικειμενική και αληθινή, που δεν χωρά ουδεμία λογική και επιστημονική αμφισβήτησι.

Είναι η απογραφή, η οποία έγινε από το Οθωμανικό Κράτος κατά το 1910-1912, προ των Βαλκανικών πολέμων. Η εν λόγω απογραφή είναι αληθής και ακριβής, διότι οι κατακτητές Τούρκοι δεν είχαν κανένα λόγο να αλλοιώσουν τα στοιχεία υπέρ κάποιου από τους λαούς των Βαλκανίων, Έλληνες, Ιλλυριούς (Αλβανούς), Σέρβους και Βουλγάρους. Το πολύ να υποθέσουμε ότι, θα ενίσχυαν κάπως διακριτικά το Ιλλυρικό στοιχείο, λόγω Ισλαμικού θρησκεύματος.

Και ιδού τα πραγματικά διαχρονικά δεδομένα Αίματος, θρησκεύματος, γλώσσης, συν­ειδήσεως, που αποκαλύπτει αυτή η αντικειμενική απογραφή:

Ιλλυριοί (Αλβανοί) 37%, με την όποια ενίσχυσι εδόθη από τους απογραφείς Τούρκους Μουσουλμάνους.
Έλληνες 33%, συν 10% των Βλάχων, οι οποίοι είναι καθαροί Έλληνες, ομιλούντες την Βλαχική Διάλεκτο, μία αρχαιοελληνική δημώδη Αιολοδωρική (από την οποία αντλεί τα πλείστα στοιχεία της η Λατινική γλώσσα). Επομένως, σύνολον Ελλήνων 43%.
Σέρβοι 10%.
Βούλγαροι 10%.

Ο πρόεδρος Μιλόσεβιτς επιβεβαιώνει

Υπάρχει και μία απρόσμενος περίτρανος απόδειξις, ότι τα ανωτέρω ποσοστά είναι πραγματικά και ακριβή, όσον αφορά τον Ελληνικό πληθυσμό.

Εσχάτως κοινοποιήθηκε, η γνωστή ήδη στους γνωρίζοντες, πρότασις του Προέδρου της Γιουγκοσλαβίας, του Σέρβου Σλ. Μιλόσεβιτς προς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος Κ. Μητσοτάκη το 1991-92, να μοιράσουν το Κράτος των Σκοπίων. Να καταλάβη το μισό του Νότιο τμήμα, ως δικαιούται, η Ελλάς και το Βόρειο τμήμα η Γιουγκοσλαβία. Η πρότασις ευκαιρίας απερρίφθη από τον Κ. Μητσοτάκη κατ’ εντολήν των θεωρουμένων «φίλων» Ευρωπαίων και «συμμάχων» Αμερικανών.

Προφανώς, η πρότασις του Προέδρου Σλ. Μιλόσεβιτς ήτο αυτή, διότι εγνώριζε καλώς από τα μυστικά αρχεία του Τίτο, του κομμουνιστού δημιουργού της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, ότι οι μισοί περίπου κάτοικοι των Σκοπίων είναι καθαρόαιμοι Ρωμιοί-Έλληνες.

Διαφορετικά, δεν θα παρέδιδε ο Πρόεδρος της Ενωμένης τότε Γιουγκοσλαβίας, ο Σέρβος Σ. Μιλόσεβις το μισό Ομόσπονδο Κράτος της καλουμένης «Μακεδονίας», σε μια ξένη Χώρα, αφού αυτή την περιοχή την είχε απελευθερώσει ο Σερβικός στρατός στους Βαλκανικούς Πολέμους κατά το 1912-13. Ποτέ δεν θα διενοείτο να παραχωρήση περιοχή κατοικουμένη κυρίως από Σέρβους, η έστω Σλάβους και Ιλλυριούς στην Ελλάδα, παρά μόνον γνωρίζοντας την πραγματική δομή και κατανομή του πληθυσμού των Σκοπίων.

Είκοσι πέντε εκατομμύρια εις την λεγομένην Τουρκίαν

Παρενθετικώς σημειώνουμε ότι στην μνημονευθείσα ήδη Τουρκική απογραφή του 1910-12, οι Έλληνες της Μικράς Ασίας ήσαν περί τα 14 εκατομμύρια, συν 10 εκατομμύρια στον Ανατολικό και Δυτικό Πόντο, στην Καππαδοκία, στην Λυκία, στη Κιλικία κ.τ.λ., σύνολον 24 εκατομμύρια.

Γνωρίζουμε πως με την Μικρασιατική Καταστροφή έφθασαν στην Ελλάδα περί το 1,5 εκατομμύρια Έλληνες. Που να πήγαν οι υπόλοιποι Ρωμιοί; Ασφαλώς ευρίσκονται ακόμη εκεί, στον τόπο των Πατέρων τους, ως Κρυπτο-Χριστιανοί, Κρυπτο-Ορθόδοξοι και Κρυπτο-Έλληνες, Κρυπτο-Ρωμιοί και αναμένουν την αποκάλυψί τους και την αποκατάστασί τους. Υπολογίζεται ότι σήμερα είναι περί τα 25 εκατομμύρια εκ των οποίων τα 12 εκατομμύρια είναι ήδη βαπτισμένοι με βάπτισμα η αεροβάπτισμα.

Σ’ αυτό τον αριθμό πρέπει να προστεθούν και άγνωστος αριθμός Ελλήνων, που κρύβονται μέσα και πίσω από τους «Αλεβίτες», τους οποίους οι Σουνίτες Μουσουλμάνοι αποκαλούν με χαρακτηριστικό βαθύ νόημα «μικρούς Χριστιανούς».

Προσθέτουμε στα προηγούμενα και μία ολοφάνερη, αλλά άγνωστη λεπτομέρεια: Ακόμη και κόρη του Προέδρου της ονομαζομένης σημερινής Τουρκίας, του Ποντίου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ονομάζεται «Σουμελά» (Σουμεγιέ), δηλ. Μαρία, από το όνομα της Παναγίας του Σουμελά.

Μυστικός Ελληνισμός κατά τον Άγιον Κοσμάν τον Αιτωλόν

Προφανώς λοιπόν, δίπλα μας γύρω μας, στα Σκόπια, στην Ασία, αλλά και αλλαχού ζη πραγματικά ένας Μυστικός και Κρυφός Ελληνικός Χριστιανικός πληθυσμός. Αυτό μας το επιβεβαιώνει με σαφείς προφητείες ο Εθναπόστολος και Ισαπόστολος Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.

Υπάρχουν τουλάχιστον δύο μυστηριώδεις, συνάμα και σαφείς προφητείες από τον μεγάλο Εθνεγέρτη:

«Ξένος στρατός θα έλθη, Χριστό θα πιστεύη, γλώσσα δεν θα ξέρη… «.

«Θαρθή και μια φορά ασκέρι ξένο που το Χριστό θα πιστεύη. Αλλά σεις δεν θα το ξέρετε». («Κοσμάς ο Αιτωλός», Μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγ. Καντιώτη, εκδ. Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Αδελφότητας «Ο Σταυρός»)

Σύγκρουσις του Διαδόχου Αρχιστρατήγου Κωνσταντίνου ΙΒ με τον Πρωθυπουργόν Ελ. Βενιζέλον

Εκτός από τις αποδείξεις της μεγάλο-Ελληνικότητος των Ρωμιών των Σκοπίων, που παρέχει η απογραφή του 1910-12 και η πρότασις του Σ. Μιλόσεβιτς, υπάρχει και μία τρίτη ατράντακτος απόδειξις.

Όταν ο Ελληνικός Στρατός, κατά τους Βαλκανικούς πολέμους προήλαυνε και απελευθέρωνε την Ήπειρο και τη Μακεδονία, τότε προέκυψε μέγα στρατιωτικό δίλημμα:

Ο Ελληνικός Στρατός, υπό τον Αρχιστράτηγο Διάδοχο τότε Κωνσταντίνο ΙΒ  ἔπρεπε να βάδιση προς απελευθέρωσι της Θεσσαλονίκης η του Ελληνικού Μοναστηρίου. Ο μεν Ιων. Δραγούμης επρότεινε την απελευθέρωσι του Ελληνικού Μοναστηρίου, αλλά ο Ε. Βενιζέλος της Θεσσαλονίκης, για να μη προλάβουν να εισέλθουν εις αυτή οι Βούλγαροι. Τότε επελέγη η Θεσσαλονίκη, αλλά αφέθηκε ακάλυπτο το Μοναστήριον, που κατελήφθη από τους Σέρβους.

Η επιλογή από πλευράς Στρατιοτικοπολιτικής συζητείται, διότι επιφανείς αναλυταί διατείνονται ότι με την αντίθετο επιλογή θα είχαμε και το Μοναστήριον και τη Θεσσαλονίκη. Εν πάση περιπτώσει, δυστυχώς τότε εχάθη το Ρωμαίϊκο Μοναστήριο και οι άλλες Ελληνικές περιοχές, όπως η πανέμορφη Βυζαντινή Αχρίδα με τα εξαίσια μνημεία της κ.λπ.

Προφανώς, ο Ελληνικός Στρατός δεν εστόχευε να κατακτήση περιοχή, όπου κατοικείτο από Σλάβους, αλλά μία σφύζουσα από Ελληνισμό Επαρχία με πολυπληθές, ισχυρό, ακμαίο και ομοιογενές στοιχείο. Δεν θα προήλαυνε να απελευθερώση περιοχή με κύριο πληθυσμό, Σέρβων η Ιλλυριών η Βουλγάρων.

Δυστυχώς, η περιοχή, αφού κατελήφθη από τους Σέρβους, ωνομάσθη αργότερα από τον Κομμουνιστή Γιόσιπ Μπροζ Τίτο «Μακεδονία», για το σκοπό που ήδη εξηγήσαμε, κάτι που, δυστυχώς, το ανέχθησαν επί δεκαετίες σχεδόν όλες οι Ελληνικές Κυβερνήσεις.

Ένα απαγορευμένον δημοσίευμα δια τον «Αρχιεπίσκοπον Στέφανον των Σκοπίων»

Διακεκριμένος φίλος δημοσιογράφος, κορυφαίας Αθηναϊκής Εφημερίδος, μου εζήτησε τη βοήθεια, για να λάβη συνέντευξι από τον Αρχιεπίσκοπο της λεγόμενης «Μακεδονικής Εκκλησίας», τον κ. Στέφανο, για την πολυσέλιδο Κυριακάτικη Έκδοσι της Εφημερίδος.

Κατέθεσα αρκετά βασικά στοιχεία προς τον λειτουργό του τύπου. Τέλος, ανάμεσα στα υπόλοιπα του επρότεινα να θέση και μία κρίσιμο ερώτησι προς τον «Αρχιεπίσκοπο των Σκοπίων κ. Στέφανο», ο οποίος εγεννήθη εις μικρό χωρίο, κείμενο μόλις 27 χιλόμετρα έξω από το Ελληνικό Μοναστήριο:

-Επειδή οι Χριστιανοί των Σκοπίων είναι κατά ποσοστό 43% Έλληνες, 10% Σέρβοι και 10% Βούλγαροι, πέστε μας παρακαλώ εσείς σε ποιά από τις τρεις Εθνότητες ανήκετε; Αληθεύει ότι είστε Έλλην;

Ο φίλος δημοσιογράφος αιφνιδιασμένος, αντέδρασε άμεσα λέγοντάς με:

-Πάτερ μου, όλα τα άλλα που προετοιμάσαμε είναι άριστα, αλλά αυτή την πρότασι δεν μπορώ να την θέσω, αν δεν ερωτήσω πρώτα τον ίδιο τον ιδιοκτήτη της εφημερίδος, τον κ. Τάδε.

Ήτο Πάσχα, Τετάρτη της Διακαινησίμου, ευρισκόμουν στην Πατρίδα μου την Καρδίτσα και περίμενα στο κινητό εναγωνίως την απάντηση του επωνύμου και πασίγνωστου Ιδιοκτήτου της μεγάλης Αθηναϊκής Εφημερίδος.

Δεν πέρασε, πάρα μισή ώρα περίπου και το τηλέφωνο εσήμανε, χαρούμενα θα έλεγα.

-Πάτερ, μου είπε ο φίλος, ο κ. Τάδε, χάρηκε πολύ για όλες τις ερωτήσεις και κυρίως για την επίμαχη, την οποία και εγκρίνει εκθύμως και με Εθνικό Ενθουσιασμό.

Ευχαρίστησα τον φίλο δημοσιογράφο και του εζήτησα να μεταφέρη την ευαρέσκειά μου και τα συγχαρητήρια προς τον ιδιοκτήτη της εφημερίδος, τον κ. Τάδε.

Χαρούμενοι αμφότεροι εκλείσαμε το τηλέφωνο και αφήσαμε τα πράγματα να πάρουν την Ελληνική και Χριστιανική τους πορεία.

Αλλά… δυστυχώς.

«Όπου κι αν πάω η Ελλάδα με πληγώνει», διακηρύσσει συχνά ο κάθε πονεμένος Έλλην Ορθόδοξος Χριστιανός.

Οι Δημόσιες Υπηρεσίες της ελευθέρας Πατρίδος ενημερώθηκαν εγκαίρως για το δημοσίευμα και το καυτό περιεχόμενό του. Έτσι επενέβησαν οι Πράκτορες, Προδότες και Πουλημένοι (Π.Π.Π.) ώστε το επίμαχο σημείο να αφαιρεθή εντελώς από την συνέντευξι, … με το δόλιο και πονηρό επιχείρημα, «… να μη χαλάσουμε το φιλικό κλίμα… με τα Σκόπια …».

Πλήθος Βυζαντινών Μνημείων εις τα Σκόπια

Αλλά ο Κύριός μας αναφέρει χαρακτηριστικώς ότι, ακόμη και εάν εμείς σιωπήσουμε για ουσιώδη θέματα, ακόμη και οι πέτρες θα σηκωθούν και θα μιλήσουν. «Αποκριθείς (ο Ιησούς) είπε· λέγω υμίν· εάν ούτοι σιωπήσωσιν· οι λίθοι  κεκράξονται»  (Λουκ. ιθ  40).  Πρα­γματι:

Εάν αναζητήσουμε την πραγματική ταυτότητα των Σκοπίων οφείλουμε να μελετήσουμε προσεκτικά τα δεκάδες Μνημεία και να προσεγγίσουμε τους «Ομιλούντες Λίθους».

Να καταφύγουμε στην Ελληνική πόλι του Μοναστηρίου, όπου τα πάντα βοούν ευγλώττως για την Ελληνισμό.
Να προσκυνήσουμε ταπεινοί στην πανέμορφη Βυζαντινή Αχρίδα, με το πλήθος Βυζαντινών Μνημείων, Ι. Ναών και Ι. Μονών, επιγραφών, αρχιτεκτονημάτων κ.λπ., που διακηρύττουν εναργέστατα, «Εδώ Βυζάντιο», «Εδώ Βυζάντιο», «Εδώ Ρωμαίϊκο».
Να καταλήξουμε στο υπέροχο Αρχαιοελληνικό κοι­λο Θέατρο, το οποίο ακόμη δεσπόζει ακατάλυτο από το 200 π.Χ., ώστε να διασαλπίζει την Ελληνικότητα της όλης περιοχής εδώ και 3000 χρόνια.

Ποίον όνομα να δοθή εις το Κράτος των Σκοπίων

Αναφερόμενοι στο όνομα που πρέπει να δοθή στο «Κράτος των Σκοπίων» φρονούμε ότι, ουδόλως επιτρέπεται να περιέχη τον όρο «Μακεδονία».

Επιπροσθέτως, παραλλήλως και συγχρόνως, οφείλουμε να πράξουμε το καθήκον μας και για τον φιμωμένο-παγιδευμένο Ελληνικό πληθυσμό των Σκοπίων, που ξεπερνά, όπως ήδη επαρκώς ετεκμηριώσαμε, το 43% του συνόλου των κατοίκων του. Αυτό το Ελληνικό και Ορθόδοξο Αίμα, πρέπει να αναγνωρισθή και να αποκατασταθή δεόντως από την Ελληνική Ελεύθερη Πατρίδα, αλλά … και από την Ελληνική Ορθόδοξο Εκκλησία. Να προστατευθή δε όπως έχουμε χρέος και δυνατότητα.

Πως; Με μυριάδες τρόπους… Να αρχίση η αναγνώρισις των Ελλήνων με … την χορήγησι Ελληνικών Διαβατηρίων στους «ομαίμους ημών».

Ο στόχος εις ένα πλαίσιον κείται εκτός του πλαισίου

Για το ζήτημά μας πρέπει να γνωρίζουμε ότι το πρα­γματικό Πλαίσιό του ευρίσκεται εκτός του παρουσιαζομένου από τους εχθρούς μας Πλαισίου.

Θα πρέπει σε αυτό το Κράτος να συντελεσθούν τρία κυρίως ουσιαστικά βήματα:

Να γίνη υποχρεωτική διδαχή της Γλώσσης του Μ. Αλεξάνδρου, δηλ. τα Ελληνικά, στα Σχολεία όλων των βαθμίδων.
Να καθιερωθή η διδαχή της Ελληνικής Ιστορίας, συνολικώς μαζί με την Ιστορία του Μ. Αλεξάνδρου.
Να εγερθή υπαγωγή της λεγόμενης «Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Μακεδονίας» στην Ελληνική Ορθόδοξο Εκκλησία και άμεσο εκχώρησις της Αυτονομίας η Αυτοκεφαλίας από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος (Ι.Σ.Ι.), όχι από τη Βουλγαρική. Αυτό βάσει των σαφών Ιερών Κανόνων, που επιτάσσουν αυτό να συντελεσθή από την πλησιεστέρα Ορθόδοξο Εκκλησία, γεωγραφικά και πληθυσμιακά, αλλά και συμφώνως προς τις πάγιες Ευαγγελικές διατάξεις της φιλαδέλφου και μετά σεβασμού ελευθερίας.
Απίστευτα πράγματα θα πη κανείς. Αλλά, δυσ­τυχώς, μας έχουν τόσο πολύ δηλητηριάσει με τις εθνομηδενιστικές προπαγάνδες, ώστε ακόμη και εμείς οι ίδιοι δεν πιστεύουμε στην ολοφάνερη απαστράπτουσα αλήθεια.

Μεγάλα και χρόνια προβλήματα επιλύονται εντός πέντε λεπτών

Όταν κανείς προσπαθή να τακτοποιήση μεγάλα προβλήματα, με βάσι γνωστά πονηρά γεωστρατηγικά συμφέροντα, ουδέν επιτυγχάνει. Εν προκειμένω, η επίλυσις του ζητήματος του «Χάρτου» των Σκοπίων, είναι περίπλοκος με τις λογικές των «Γεροκολασμένων Μεγάλων (αθλίων πράγματι) Δυνάμεων της γης».

Με βάση όμως το δίκαιο και την αλήθεια, το θέμα επιλύεται ευκόλως, καλώς και σταθερώς, προς όφελος όλων των Πολιτών της ενιαίας Πατρίδος της Οικουμένης.

Ας συντελεσθούν όσα ήδη αναφέραμε. Η επίσημος ελευθέρα Ελληνική Πολιτεία ας αναγνωρίση και ας προστατεύση τα παιδιά της Ελλάδος που αναπνέουν Ρωμαίϊκα εκτός των γεωγραφικών συνόρων της. Η Ελλαδική Εκκλησία ας μη βλέπη εκ του μακρόθεν και αδιαφόρως το θέμα, μεταφέροντάς το σε άλλους.

Επί πλέον ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΜΕ και τους πραγματικούς Έλληνες (και τους Βλαχοφώνους) των Σκοπίων, που είναι πλήθη και έχουν ικανότητες μεγάλες να λάβουν θάρρος και δύναμι, να κραυγάσουν και να αποκαλύψουν τον «Αυτό-Εαυτό» τους. Το Ελληνικό Ορθόδοξο Αίμα τους, που καίει ως ηφαίστειο μέσα στην καρδιά τους.

Τέλος ας αρχίσουμε όλοι μαζί, Εκκλησία, Πολιτεία, Ρωμιοί του Μοναστηρίου και της Αχρίδος να άδουμε το Ψαλμοτράγουδο:

«Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η Χώρα.
Μακεδονία Μοναστηριού η Αλεξάνδρου Χώρα,
Μακεδονία της Αχρίδος και Αλεξάνδρου η Χώρα,
που εδίωξες κατακτητές κ’ ελεύθερη είσαι τώρα…».