Σύμφωνα με το γαλλικό οικονομικό περιοδικό Valeurs Actuelles, μια μελέτη, που δημοσιεύθηκε στις 5 Ιανουαρίου, υπογεγραμμένη από έναν κορυφαίο επιδημιολόγο του αμερικανικού Πανεπιστημίου Στάνφορντ, διαπίστωσε ότι ο εγκλεισμός δεν είναι πιο χρήσιμος από τα μέτρα προστασίας.
Καθώς το συμβούλιο άμυνας υγείας συνεδρίασε την Παρασκευή για να αποφασίσει και να ανακοινώσει αυστηρότερους περιορισμούς υγείας, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό European Journal of Clinical Investigation επικρίνει σοβαρά τις επιπτώσεις του εγκλεισμού.
Ο εγκλεισμός θα έκανε την κατάσταση της υγείας χειρότερη;
Η μελέτη με επικεφαλής τον Ιωάννη Ιωαννίδη, έναν από τους κορυφαίους ειδικούς επιδημιολογίας στον κόσμο και έναν από τους περισσότερο επικαλούμενους επιστήμονες, ουσιαστικά λέει το ίδιο πράγμα με τον καθηγητή Raoult* στη συνέντευξή του στο Sud Radio.
Η μελέτη αυτή επισημαίνει ότι ο περιορισμός και το κλείσιμο πολιτιστικών χώρων, μπαρ και εστιατορίων δεν έχει καμία χρησιμότητα. Δεν θα είχε αντίκτυπο στον αριθμό των περιπτώσεων μόλυνσης και συνεπάγεται ακριβώς το αντίθετο. Το αναμενόμενο αποτέλεσμα του εγκλεισμού δεν εμφανίζεται, όπως αποκαλύπτουν τα στοιχεία που ανέλυσε η ομάδα του Ιωάννη Ιωαννίδη.
Ο εγκλεισμός έχει ευνοήσει τη μόλυνση εντός των κατοικιών.
Σύμφωνα
με το οικονομικό περιοδικό Valeurs Actuelles, η ομάδα του Ιωάννη
Ιωαννίδη για να καταλήξει σε αυτά τα συμπεράσματα, έχει θέσει σε
εφαρμογή ένα πρωτόκολλο. Μεταξύ των δέκα χωρών που αναλύθηκαν από την
ομάδα ήταν η Γαλλία. Οι επιστήμονες έθεσαν τον αριθμό των μολύνσεων στη
Γαλλία, από τη στιγμή που κηρύχθηκε ο περιορισμός και έκλεισαν οι
επιχειρήσεις, μπροστά από εκείνες τις χώρες όπου ο περιορισμός δεν ήταν
έντονος όπως συνέβη στη Σουηδία ή τη Νότια Κορέα. Το αποτέλεσμα είναι
αδιαφιλονίκητο. Τα περιοριστικά μέτρα δεν είχαν αποδώσει σχεδόν κανένα
όφελος στον αριθμό των μολύνσεων.
Από την άλλη πλευρά, αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι ο εγκλεισμός είναι πολύ δαπανηρός για τη γαλλική οικονομία. Σύμφωνα με το «Capital», το οποίο επικαλείται το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, εγκλεισμός ενός μηνός θα μειώσει το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν κατά 1%περίπου.Υπό αυστηρούς περιορισμούς, από το κλείσιμο των επιχειρήσεων, εντός τεσσάρων εβδομάδων η Γαλλία θα έχανε το ευτελές ποσό των … 20 δισεκατομμυρίων.
Ο σκοπός αυτής της συσσώρευσης χρέους μήπως είναι να περάσει αυτό το διάταγμα που λείπει από τη Γαλλία, που να καθιστά το κράτος ιδιοκτήτη όλων των ακινήτων, λόγω της “μεγάλης κρίσης”; Μιας κρίσης εντελώς προπαρασκευασμένης και που οδηγεί προς την Μεγάλη Επανεκκίνηση του προέδρου Schwab και του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ; “Θα μπορούσε το κράτος να γίνει συνιδιοκτήτης όλων των γαλλικών ακινήτων;” Σύμφωνα με τον Σβαμπ, ναι, σε δέκα χρόνια.
“Δεν θα σου ανήκει τίποτα” – Και “θα είσαι ευτυχισμένος.”
Σε δέκα χρόνια λοιπόν, πό τώρα. Αυτή είναι η κατάληξη της «Ατζέντας 2930» σης «Ο Κόσμος το 2030» όπως τον βλέπει η CIA, έκδοση Ισημερινού του 2013. Στην πραγματικότητα, κάντε μια αναζήτηση στο Sott μόνο με μόνο “Ατζέντα 2030”. Λέει πολλά για το τι η “προθεσμία” του τρέχοντος έτους αντιπροσωπεύει σε πολλούς τομείς … Σύμφωνα με ένα άρθρο στην ιστοσελίδα «Armonstrong Εconomics»:
“Αυτός είναι ο πραγματικός κίνδυνος που αντιμετωπίζουμε – το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και το όραμά του για μια νέα παγκόσμια τάξη. Ο Τύπος δεν κάνει τη δουλειά του. Διότι αν την έκανε, θα είχε αποκαλύψει το γεγονός ότι το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ πούλησε όλες τις επενδύσεις του λίγο πριν από την οικονομική κρίση. Είναι η μεγαλύτερη οργανωμένη συνωμοσία στην ιστορία της ανθρωπότητας και ο Τύπος την καλωσορίζει με ανοιχτές αγκάλες.
Δεν θα έχεις τίποτα σε δέκα χρόνια, αλλά ούτε κανένα δικαίωμα.
“Τα χαρτιά σας, παρακαλώ! »
Σημείωση Μτφρ: Didier Raoult, διεθνώς διάσημος Γάλλος καθηγητής της Ιατρικής, φορτωμένος με 11 κορυφαία γαλλικά και ξένα παράσημα για το ερευνητικό και συγγραφικό έργο του, δημοσίευσε από τον περασμένο Μάρτιο έκθεση ερεύνης ότι τα φάρμακα hydroxychloroquine και azithromycin είναι αποτελεσματικά κατά του Κορωναϊού και αρνήθηκε να συμμετάσχει στην επιστημονική επιτροπή συμβούλων της κυβέρνησης. Έκτοτε υφίσταται αντιμετώπιση λεπρού ( απομόνωση και φίμωση) από τα παντοδύναμα μονοπώλια της φαρμακοβιομηχανίας (“Big Farma”) και των πολιτικών, ιατρικών και πληροφοριακών φερεφώνων τους.
