Πώς σώθηκε ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος από την Σφαγή των Νηπίων;
Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής (Ιωάννης ο Βαπτίζων) ως βιβλικό πρόσωπο θεωρείται ότι βρίσκεται στο μεταίχμιο μεταξύ της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης.
Στην Παλαιά θεωρείται ως "Προφήτης" και αγγελιοφόρος του Θεού (Μαλαχίας 3,1) και στην Καινή ως "Πρόδρομος". Ο Ιωάννης αναφέρεται και από τους τέσσερις Ευαγγελιστές.
Η Σφαγή των Νηπίων εκτυλίχθηκε στη Βηθλεέμ λίγο μετά τη γέννηση του Ιησού Χριστού, σύμφωνα με τις Γραφές. Με διαταγή του διανοητικά ανισόρροπου βασιλιά της Ιουδαίας Ηρώδη του Μεγάλου (73 - 4 π.Χ.) θανατώθηκαν όλα τα νήπια έως δύο ετών, στην προσπάθειά του να ανακαλύψει και να εξαφανίσει από προσώπου γης τον Ιησού Χριστό, που σύμφωνα με προφητεία θα αμφισβητούσε την εξουσία του. Ο χριστιανικός κόσμος, που θεωρεί τα θανατωθέντα νήπια ως τους πρώτους μάρτυρες της πίστης, τιμά τη μνήμη τους κάθε χρόνο στις 29 Δεκεμβρίου.
Με ποιο τρόπο σώθηκε ο Άγιος Ιωάννης
ο Πρόδρομος από την Σφαγή των Νηπίων;
Η μητέρα του Ελισάβετ τον πήρε στην αγκαλιά της και έτρεξε να κρυφτεί. Ανέβηκε στο βουνό. Πάνω στην μεγάλη της αγωνία έβγαλε κραυγή και είπε: «Όρος Θεού! Δέξου την μάνα και το παιδί». Ευθύς το βουνό κόπηκε στην μέση. Μάνα και παιδί πέρασαν απέναντι. «Η δε Ελισάβετ λαβούσα τον Ιωάννη πέτρα παρεκάλει. Δέξαι μητέρα μετά τέκνον, Λίθος μητέραν συν τέκνον δέχεται» (Όρθρος ΚΘ Δεκεμβρίου).
Εν τω μεταξύ ο Ηρώδης έψαχνε για τον Ιωάννη. Έστειλε στρατιώτες τον Ζαχαρία, τον πατέρα του Ιωάννη.
-Πού έκρυψες το παιδί σου; του είπαν.
-Εγώ είμαι λειτουργός του Υψίστου, δεν γνωρίζω πού είναι τώρα ο υιός μου, απάντησε.
Οι στρατιώτες μετέφεραν τα νέα στον Ηρώδη. Ο Ηρώδης θύμωσε. Έδωσε εντολή να σφάξουν τον πατέρα του Προδρόμου. Και τον έσφαξαν μεταξύ του ναού και του θυσιαστηρίου (Μτ.23:35).
Από το βιβλίο «Χαίρε Κεχαριτωμένη», του π. Βασιλείου
Μπακογιάννη, των εκδόσεων Θαβώρ, έκδ. 2005, σ. 81-82
Μετά την Γέννηση του Χριστού ο Προφήτης Ζαχαρίας, πατέρας του Τιμίου Προδρόμου, του μεγαλύτερου άνδρα που γέννησε γυναίκα, κατά τον λόγο του Κυρίου, σύμφωνα με την παράδοση, εκήρυττε με παρρησία ότι η Μαριάμ όντως εγέννησε τον Θεό και ότι μετά τον θείο τοκετό έμεινε και πάλι Παρθένος. Επειδή, δέ, στον ναό της όρισε να στέκεται όπου εστέκοντο αι παρθένοι, διήγειρε εναντίον του το μίσος των Εβραίων.
Έτσι, όταν κατά την βρεφοκτονία της Βηθλεέμ έκρυψε την Ελισάβετ μαζί με τον Ιωάννη, νήπιο τότε δυόμισι ετών, σε σπήλαιο πέραν του Ιορδάνου, τον κατήγγειλαν στον θηριώδη Ηρώδη και τον κατεδίωξαν ως το εσωτερικό του ναού. Εκεί τον εφόνευσαν μεταξύ ναού και θυσιαστηρίου, στον τόπο όπου είχε ορίσει να στέκεται η Παρθένος μετά την θεοτοκία της. Το αίμα του κύλησε έως το εσωτερικό του θυσιαστηρίου, μαρτυρώντας ενώπιον του Θεού την μιαιφονία των Εβραίων. Οι ιερείς ενεταφίασαν το σώμα του στον τάφο των πατέρων του, στα Ιεροσόλυμα.
πηγή
