Τοῦ κ. Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
Ὁ Ἀρχιμανδρίτης Χαράλαμπος Βασιλόπουλος, στὸ βιβλίο του «Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος» (τῶν ἐκδόσεων τοῦ “Ὀρθοδόξου Τύπου”), διασῴζει ἕνα περιστατικὸ μὲ τὸν Πατριάρχη Μελέτιο Μεταξάκη καὶ τὸν Ἅγιο Νεκτάριο. Τὸ φιλομόναχο καὶ ἀσκητικὸ φρόνημα τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, προσέκρουσε στὴν ἐκκοσμικευμένη στάση τοῦ Πατριάρχη Μελέτιου Μεταξάκη. Αἰτία ἦταν ἡ ὁλοκλήρωση τοῦ κτισίματος τοῦ ἐρειπωμένου Μοναστηριοῦ, τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς στὴν Αἴγινα.
Θὰ πρέπει νὰ ἀναφερθεῖ ὅτι τὸ Μοναστήρι αὐτὸ στὴν Αἴγινα, ἦταν καὶ τὸ μόνο ποὺ ὑπῆρχε. Τότε λοιπὸν ὁ Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης, ὅταν ἦταν Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ Πάσης Ἑλλάδος, εἶχε μεταβεῖ στὴν Αἴγινα γιὰ νὰ ἀποτρέψει τὸν Ἅγιο Νεκτάριο νὰ ὁλοκληρώσει τὸ κτίσιμο τοῦ Μοναστηριοῦ.
Χαρακτηριστικὴ ἦταν καὶ ἡ παρατήρηση – ὑπόδειξή του, γιὰ νὰ σταματήσει τὸ κτίσιμο: «Τί κάνεις ἐδῶ; Μοναστήρι κτίζεις τώρα; Δὲν βλέπεις ὅτι τόσα ἐξωκκλήσια γύρω ἐδῶ ἐρήμωσαν; Δὲν εἶναι γιὰ Μοναστήρια στὴν σημερινὴ ἐποχή». Ἡ τελευταία παρατήρησή του, «δὲν εἶναι γιὰ Μοναστήρια στὴν σημερινὴ ἐποχή», ἐμφανῶς καταδεικνύει τὸ ὀλίσθημα τῆς ἐκκοσμίκευσης.
Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος, ὁ «ἔνθεος θεράπων Χριστοῦ», ὅπως χαρακτηριστικὰ ἀναφέρει τὸ Ἀπολυτίκιόν του, τὴν ἐκκοσμικευμένη ὑπόδειξη ἀγνόησε καὶ συνέχισε τὴν ὁλοκλήρωση τοῦ Μοναστηριοῦ.
Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος ἀναστήλωσε τὴν ἐρειπωμένη ἀπὸ τὸ ἔτος 1834 «ἀπὸ τότε ποὺ οἱ Βαυαροὶ μαγαρίσαν τὶς ἐκκλησίες καὶ τὰ Μοναστήρια» κατὰ τὸν Μακρυγιάννη, Μονὴ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, ἡ ὁποία μετὰ τὴν ἀναστήλωσή της ἀφιερώθηκε στὴν Ἁγία Τριάδα.
Θὰ πρέπει νὰ προσθέσομε ὅτι ἡ ἐπίσημη ἀναγνώριση τῆς Μονῆς ἔγινε μετὰ τὴν κοίμηση τοῦ Ἁγίου στὶς 15 Μαΐου 1924. Ἡ ἀνυπακοὴ στὸ ἐκκοσμικευμένο φρόνημα, ὑπακοὴ εἰς Χριστὸν γέγονεν.
Πρὸς τοῦτο ἡ εὐγνωμονοῦσα Ἐκκλησία, εἰς τὰ Προσόμοια τοῦ Ἑσπερινοῦ, “Ἐν τῷ Μικρῷ Ἑσπερινῷ”, ψάλλει το ἀκόλουθο: «Τὴν Μονὴν ἥν ἀνήγειρας καὶ κανόσι τετείχικας, εἰς ψυχῶν Νεκτάριε περιποίησιν…» καὶ «ὅθεν ἐν Αἰγίνῃ, θεοφρόνως ἐγείρεις, Μονὴν σεπτὴν Ὅσιε».
Κατὰ τὸν λόγο τοῦ Προφήτη Ἰωήλ «ἐζήλωσε Κύριος τὴν γῆν αὐτοῦ καὶ ἐφείσατο τοῦ λαοῦ αὐτοῦ» (Ἰωὴλ 2,18) καὶ ὄντως Ἅγιον Ἱεράρχη «τὸν νεοφανῆ φωστῆρα τῆς Ἐκκλησίας» (Δοξαστικὸ Μικροῦ Ἑσπερινοῦ) ἀνέδειξε «ἐν ἐσχάτοις χρόνοις». Ὅπως εἶχε προειπεῖ ὁ Ἅγιος Νεκτάριος, «ἡ Αἴγινα θὰ γίνει, τὸ Ἅγιον Ὄρος τῶν Μοναζουσῶν», ἔτσι καὶ ἔγινε. Περί τὰ δέκα γυναικεῖα Μοναστήρια, λειτουργοῦν στὴν Αἴγινα.
Τὸ ἐπακόλουθο γιὰ τὸν Ἅγιο Νεκτάριο, τὸν «ἐν ὁσιότητι καὶ ἀληθείᾳ θεοπρεπῶς πολιτευσάμενον» (Δοξαστικὸ Μικροῦ Ἑσπερινοῦ) καὶ «Ὀρθοδόξων δογμάτων ἑρμηνευτὴν» (Κάθισμα Ὄρθρου), ἦταν ἡ ἁγιοκατάταξή του καὶ τὸ πλῆθος τῶν θαυμάτων του, ἐνῷ γιὰ τὸν Πατριάρχη Μελέτιο Μεταξάκη, ὁ ὁποῖος ἔχει σὲ ἀπόλυτο βαθμὸ διαψευστεῖ, ἡ πληθὺς τῶν θεολογικῶν ἐνστάσεων.
Σχόλιον «Ο.Τ.»:
Τὸ ἐξαιρετικόν ἄρθρον τοῦ κ. Χαραλάμπους εἶναι τόσον ἐπίκαιρον ὅσον ποτέ ἄλλοτε. Μήπως ὁ σημερινὸς Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν δὲν συνεφώνησε μὲ τὴν Πολιτείαν διὰ τὴν κατάργησιν τῶν Ἱ. Ἡσυχαστηρίων, δηλ. τὴν ἀνατροπὴν τῆς βουλήσεως τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου; Μήπως ὁ σημερινὸς Πατριάρχης Κων/λεως δὲν ἐπεμβαίνει -συμφωνῶν μὲ τὸ Κράτος- εἰς τὴν Ἱ. Μ. Ἐσφιγμένου, ὅπως ὁ Μεταξάκης εἰς «τὸ Ἅγιον Ὄρος τῶν Μοναζουσῶν»; Εἶναι διάδοχοι τοῦ Ἁγίου Ἱεράρχου ἤ τοῦ Μασόνου Ἐπισκόπου; Ἀθῆναι καὶ Φανάρι διοικοῦνται ἀπὸ τοὺς μασόνους πολιτικοὺς καὶ τὸ αὐτὸ θέλουν νὰ ἐπιβάλλουν, θέτοντες χεῖραν εἰς τὸ αὐτοδιοίκητον τοῦ μοναχισμοῦ;
