Η Στάση της Ελληνικής κυβερνήσεως κατά τον Πόλεμο τοῦ Γιόμ Κιπούρ, 6 - 26/10/73 μεταξύ τῶν Φιλισταίων (Παλαιστινίων)-Αἰγυπτίων-Σύρων, ἀπό τό ἕνα μέρος καί τῶν Ἰσραηλιτῶν ἀπό τό ἄλλο.

   Όταν η Ελλάδα είχε  κυβέρνηση και ηγέτη

 που δεν ήταν μαριονέττα των ΗΠΑ

                           

Διαχρονική ἱστορία, ἐπαναλαμβανομενων πολέ­μων

  Γράφει ο θεολόγος: Παναγιώτης Κοσμίδης  

   

Διαχρονική ἱστορία, ἐπαναλαμβανομενων πολέ­μων

    Σέ προηγούμενο ἄρθρο μας μέ τίτλο «ΤΑ “ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΜΠΟΥ”[1] (ΠΥΡΗΝΙΚΑ Η “ΘΕΟΜΗ­ΝΙΑ”;)», καταγράψαμε τά φοβερά γεγονότα, τά ὁποῖα διεδραματίσθησαν ἀκριβῶς πρό πεντήκοντα (50) ἐτῶν, μέ τόν πόλεμο τοῦ Γιόμ Κιπούρ, 6-26/10/73 μεταξύ τῶν Φιλισταίων (Παλαιστινίων)-Αἰγυπτίων-Σύρων, ἀπό τό ἕνα μέρος καί τῶν Ἰσραηλιτῶν ἀπό τό ἄλλο.

Στόν πόλεμο ἐκεῖνο, ἐζητήθη ἀπό τήν Ἑλλάδα, νά ἐπιτρέψη στήν Οὐασιγκτῶνα νά χρησιμοποιήση τή Χώρα, γιά τήν διέλευσι τῶν πυρηνικῶν, ὑπέρ τοῦ Ἰσραήλ καί ἐναντίον τῶν Ἀράβων.

Ἀποφασιστικό καί ἀπόλυτο ὑπῆρξε τό “ΟΧΙ”, ἀπό τόν τότε πρόεδρο, Γεώργ. Παπαδόπουλο, μέ ἀποτέλεσμα τήν ἄμεσο πτῶσι του, μέ τό φτιαχτό ἀποκαλούμενο “Ἡρωϊκό Πολυτεχνεῖο”.

Ἐπαναφέρουμε στό προσκήνιο, τό σχετικό ἀπόσπασμα τοῦ ἐν λόγω κειμένου.

ΑΓΩΝΑΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ: ΤΑ “ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΜΠΟΥ” (ΠΥΡΗΝΙΚΑ Η “ΘΕΟΜΗ­ΝΙΑ”); (agonasax.blogspot.com)

 

          Πρίν ἀπό 50 ἔτη, ἡ αὐτή πολεμική φρίκη

 

 ΠΑΛΙ “ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ»

 

  Ὑπερήφανο Ἑλληνικό “ΟΧΙ” στούς Γκάγκτερς

 

{Πολεμική προφητεία}  [Φωτιά θά φέρουν οἱ ἀντιτιθέμενοι] «Πῦρ ἦλθον βαλεῖν ἐπὶ τὴν γῆν͵ // καὶ τί θέλω εἰ ἤδη ἀνήφθη» (Λουκ. ιβ’ 49). [Παράφρασις]: [Ἦλθα νά βάλλω φωτιά στή γῆ // (πού θά προκαλέσουν οἱ ἀντίθετοι πολεμιοί σας) // καί τί νά σᾶς πῶ, ἤδη ἔχει ἀνάψει].

  ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...

 

Γ. ΗΓΕΤΕΣ, ΟΧΙ ΔΟΥΛΟΦΡΟΝΕΣ ΙΚΕΤΕΣ

 

[Οὐασιγκτών, ἐκζητᾶ πυρηνική εἰσφορά, ἀπό Ἑλλάδα]

 

Στόν πόλεμο Ἰσραήλ-Αἰγύπτου, τοῦ 6-26/10/73, ἐζητήθη ἀπό τήν τότε κυβέρνησι, τόν Πρόεδρο Γεώργ. Παπαδόπουλο καί τόν Πρωθυπουργό Σπυρ. Μαρκεζίνη, νά χρησιμοποιηθοῦν πυρηνικά, πού ἀπεκρύπτοντο στήν Ἑλλάδα.

Οἱ δύο ἄξιοι ἡγέτες ἠρνήθησαν σθεναρά, καί τότε ὠργανώθη ἀπό τούς Ἀμερικανούς τό ξενοκίνητο Πολυτεχνεῖο καί ἐπεβλήθη ἕτερο, πιό τυραννικό καί ἐπικίνδυνο καθεστώς. Ἀκυρώθησαν οἱ ἐκλογές τῆς 10 Μαρτίου (προεβλέποντο) καί ἀνέκυψε ἡ Κυπριακή τραγωδία.

Ἰδού, ἡ ἀποκαλυπτική ἐπιστολή τοῦ τότε Ἕλληνος πρέσβεως:

 

[Ἀγαθή ἐμπλοκή Ἑλλάδος]

 

Ἡ περιβόητη ἱστορική ἐπιστολή τοῦ πρέσβη Ἀντωνίου Κοραντῆ στήν ἐφημερίδα τοῦ Λαμπράκη «Βῆμα τῆς κυριακῆς», Κυριακή 3 Ἰουλίου 2011.

Τίτλος: «Τό Πολυτεχνεῖο, ἡ χούντα καί ὁ Κίσινγκερ»

Ἀξιότιμε κύριε διευθυντά,

Τά δύο ἄρθρα τῆς κυρίας Φωτεινῆς Τομαῆ, ἱστορικοῦ, πρεσβευτοῦ συμβούλου Α΄ στό ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν, στό «Βῆμα τῆς Κυριακῆς» (15 Μαΐου 2011, σέλ. Α28 καί 29 Μαΐου 2011, σέλ. Α40), μέ ἀναγκάζουν νά λύσω τήν πλέον τῶν 37 χρόνων σιωπή μου, γιά τήν ἀποκατάσταση τῆς ἱστορικῆς ἀληθείας.

Συναφῶς, ἄς μου ἐπιτραπεῖ νά σημειώσω ὅτι, κατά τήν ἐποχή τοῦ τέταρτου Ἀραβοϊσραηλινοῦ Πολέμου ἤ, ὅπως ἀποκλήθηκε, τοῦ «Γιόμ Κιπούρ» ἤ τοῦ «Ραμαντᾶν»- πρίν καί μετά- ἤμουν πρέσβης τῆς Ἑλλάδας στό Κάϊρο- μεγαλύτερη ἑλληνική πρεσβεία, τουλάχιστον, κατά τούς τότε ἰθύνοντας, στή Μέση Ἀνατολή, στόν ἀραβικό κόσμο καί στήν Ἀφρική γενικότερα.

 

[Ἡ Ἑλλάς τροφοδοτεῖ μέ πετρέλαιο τήν Αἴγυπτο]

 

Ὁ πόλεμος ἐξερράγη μέ πρωτοβουλία ἀποκλειστικά του Σαντάτ – διαφωνῶ πλήρως μέ τόν χαρακτηρισμό του ὡς ἀνδρός «μετρίου σχήματος»-, ὅπως προκύπτει ἀπό τό βιβλίο τοῦ «Ιn search of identity» κ.λ.π.. Καί ἀφοῦ ὁ λόγος περί τοῦ ἀειμνήστου, ἄκρως φιλέλληνα, προέδρου Ἀνουάρ Ἐλ Σαντάτ, κρίνω σκόπιμο νά ὑπενθυμίσω ὅτι σ΄ αὐτόν, κατ’ ἐμέ, ὀφείλει ὁ πολύς Κίσινγκερ τό βραβεῖο Νομπέλ τῆς Εἰρήνης καί οἱ ΗΠΑ, ἴσως, τή μεγαλύτερη ἐπιτυχία τους στή μεταπολεμική ἐξωτερική πολιτική τους.

Λίγες ἡμέρες μετά τήν ἔκρηξη τοῦ πολέμου, πού κατέλαβε ἐξαπίνης τούς Ἰσραηλινούς- λόγω τῆς Μεγάλης Ἑορτῆς τῶν ὁποίων, τοῦ «Γιομ Κιπούρ», ἦσαν ὑποχρεωμένοι σέ ἀκινησία-, μέ κάλεσε στό Γραφεῖο του ἐπειγόντως, ὁ τότε ὑπουργός Ἐξωτερικῶν καί ἰσχυρός ἄνδρας τοῦ καθεστῶτος, ὁ Ἰσμαήλ Φάχμι καί μέ παρεκάλεσε νά παρέμβω στήν Ἀθήνα, γιά νά βρεθεῖ Ἕλληνας ἐφοπλιστής, νά διαθέσει πετρελαιοφόρα γιά τή μεταφορά ὑγρῶν καυσίμων ἀπό Βεγγάζη στήν Ἀλεξάνδρεια, καθ’ ὅσον ἦταν ἀδύνατος, λόγω τῶν πολεμικῶν γεγονότων, ὁ ἀνεφοδιασμός τῆς τελευταίας ἀπό τά διϋλιστήρια τοῦ Πόρτ Σουέζ. Ἡ Ἀθήνα ἀποδέχθηκε τό αἰγυπτιακό αἴτημα καί ἡ Ἀλεξάνδρεια- ἡ περί αὐτήν περιοχή εἶχε κηρυχθεῖ ἀπό τούς Ἰσραηλινούς «πολεμική ζώνη» καί ὅλα τά ἐμπορικά πλοῖα πού μετέφεραν κυρίως σιτηρά, τά ὁποῖα ἐστερεῖτο τότε ἡ Αἴγυπτος, ἀνέστρεφαν πρύμναν- ἀνεφοδιάστηκε πλήρως σέ πετρέλαιο. Δέν πρόκειται νά ἀναφέρω τό ὄνομα τοῦ διαθέσαντος τά πετρελαιοφόρα ἐφοπλιστοῦ δι’ εὐνοήτους λόγους. Πάντως, ἡ ἐνέργειά του ἔσωσε, κατά κάποιον τρόπο, τήν Αἴγυπτο, πρᾶγμα, πού ἡ τότε κυβέρνησή της ἀνεγνώρισε, ὅπως εἶμαι σέ θέση νά γνωρίζω.

 

[Κίνδυνος ἀφανισμοῦ τοῦ Ἑλληνισμοῦ στήν Ἀνατολή]

Μετά μία ἑβδομάδα περίπου, ἄν πάντοτε δέν μέ ἀπατᾶ ἡ μνήμη μου, μοῦ τηλεφώνησαν, γύρω στίς 11 (23.00) τή νύχτα νά μεταβῶ τά μεσάνυχτα στό Γραφεῖο τοῦ Σαντάτ «γιά κάτι τό κατεπεῖγον». Πράγματι, πῆγα στά Ἀνάκτορα καί ὁ Σαντάτ μου εἶπε, χωρίς περιστροφές, τά ἑξῆς- τά ἀναφέρω, κατ΄ ἀνάγκην, περιφραστικά:

«Πεῖτε στόν ὁμόλογό μου καί συνάδελφον ἐν ὅπλοις, ὅτι ὁ Κίσινγκερ προτίθεται νά στείλει ἀεροπορικῶς μεγάλη βοήθεια σέ ὑπερσύγχρονο πολεμικό ὑλικό στό κινδυνεῦον Ἰσραήλ, καί θά ζητήσει ἀπό τήν ἑλληνική κυβέρνηση τήν ἄδεια ὑπερπτήσεως καί προσγειώσεως σέ ἑλληνικά ἀεροδρόμια τῶν μεταφερόντων τό ὑλικό τοῦτο ἀμερικανικῶν ἀεροπλάνων. Ἐμεῖς οἱ στρατιωτικοί εἴμεθα τίμιοι ἄνθρωποι, γι’ αὐτό πιστεύω ὅτι καί ὁ συνάδελφός μου Ἕλληνας πρόεδρος θά συγκατανεύσει. Ὅπως βλέπετε, ὁ ἀραβικός κόσμος εἶναι τώρα ἑνωμένος στόν κοινόν ἀγώνα καί ὁ πρόεδρός σας, πρέπει νά λάβει τοῦτο σοβαρά ὑπόψη καί νά ἀπορρίψει τό αἴτημα Κίσινγκερ, ἄλλως ξεχάστε τόν κόσμον αὐτόν, μέ ὅλες τίς δυσάρεστες συνέπειες γιά τόν Ἑλληνισμό» κ.λ.π.

Ἐπιστρέψας στήν πρεσβεία, συνέταξα ἕνα ἄκρως ἀπόρρητο τηλεγράφημα- διπλῆς κρυπτογραφήσεως- καί τό ἔδωσα γύρω στίς δύο τό πρωΐ στούς συνεργάτες μου γιά τά περαιτέρω. Ὁμολογῶ ὅτι, βρέθηκα ἐνώπιόν του μεγαλύτερου διλήμματος τῆς καριέρας μου: «Μπρός βαθύ καί πίσω ρέμα»!

 

[Γεώργ. Παπαδόπουλος, Ἑλλάς: Ὄχι πυρηνικό ἀνοσιούργημα]

 

Τελικῶς, ἀναλογιζόμενος τούς Ἕλληνες στίς ἀραβικές χῶρες, εἰσηγήθηκα τήν ἀποδοχή τοῦ αἰτήματος τοῦ αἰγυπτίου προέδρου. Τό τηλεγράφημα εἶχε πρῶτο παραλήπτη, τόν τότε Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας Γ. Παπαδόπουλο, μέ κοινοποίηση στούς Σπ. Μαρκεζίνη καί Χ. Ξανθόπουλο-Παλαμᾶ, ἀντιστοίχως πρωθυπουργό καί ὑπουργό Ἐξωτερικῶν.

«Ὁ Γεώργ. Παπαδόπουλος ἦταν ἀπόλυτα κατηγορηματικός στήν ἀπορριπτική ἀπάντησή του».

Λέγεται ὅτι ὁ Γεώργ. Παπαδόπουλος, προσωπικῶς, ΣΙΧΑΙΝΟΤΑΝ τούς ἀμερικανούς καί τά ἀφεντικά τους, τούς Ἑβραίους. Στούς συνεργάτες του, τούς ἀμερικανούς, γκάνγκστερς τούς ἀνέβαζε, γκάνγκστερς τούς κατέβαζε.

 «Ὁ Κίσινγκερ ἐζήτησε τό ἀεροδρόμιον Ἐλευσίνος, διά ἀεροσκάφη μέ πυρηνικός ὁπλισμόν. Μέ διπλωματικόν τρόπον, ἡ ἄρνησίς μου ἦτο κατηγορηματική. Αὐτό προεδίκαζε δι’ ἐμέ τήν ἀνατροπήν μου» (Σπ. Μαρκεζίνης).

Ἕνας πρωθυπουργός, ὁ Μαρκεζίνης,  ὁμολογεῖ φαρδιά - πλατιά:  «Λές ΟΧΙ σέ Ἑβραίους; Τήν ἑπομένη ἀνατρέπεσαι μέ «λαϊκή ἐξέγερση Πολυτεχνείου».

... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...

[Βδελυρά πυρηνικά στό κεφάλι μας]

Συνελόντ’ εἰπεῖν: Συμπτώσεις ἐπαναλαμβανόμενες, παύουν νά εἶναι συμπτώσεις. Ὑφίσταται, εἴτε Χέρι Θεοῦ, εἴτε σχεδιασμός ἐξωφρενικῶν ἀρχόντων.

Μέσα ἀπό τίς βροντές καί τίς ἀστραπές τῆς Θεσσαλικῆς καταστροφῆς, καί πρό τριετίας, μέ τόν φοβερό “Ἰανό” καί τώρα, ἀφουγκραζόμεθα τό Κυρίου Θέλημα, τά ἐντάλματά Του καί τά προστάγματά Του; Νά ὑποθέσουμε πώς, ἀνυψώθη πάλι τιμωρητικά τό χέρι τοῦ Κυρίου, «ἀλλ΄ ἔτι ἡ χεὶρ ὑψηλή» (Ἡσαΐας ε΄ 25), ὅπως πεντάκις προειδοποιεῖ ὁ Προφήτης Ἡσαΐας;

Ὁ ὅρος “ἁμαρτία” ὑποκρύπτει προοπτική: Ἐνημερωτική-Ἀπαγο­ρευτική-Τιμωρητική. Παρακαλοῦμε τόν Κύριο νά χρίση τό χέρι τῶν δικαίων ἁγίων Χριστιανῶν, μέ ἔλεος ἐπιεικείας. Νά καταστῆ αὐτό, ἐλαφρώτερο στήν τιμωρία καί στήν κρίσι, καί ἁπαλώτερο στό χάδι.

[Ἐπισήμανσις 8]: Ἄς προβάλλουμε ἕνα, ὄχι ἀπίθανο, τρομερό,  προβοκατόρικο σενάριο: Ἡ Νατοϊκή Χώρα Α, ἐξαπολύει, παραπλανητικά, καμουφλαρισμένα, ἀτομική βόμβα στήν ΟὐκρανοΝαζιστική χώρα. Κατηγορεῖται ὡστόσο, ψευδῶς, ἡ Ρωσία. Καί στή συνέχεια, ἐναντίον της, οἱ ἈμερικανοΝατοϊκοί ἐξαπολύουν ἀντίστοιχο πύραυλο. Τέλος κόσμου! Ἔναρξις Γ’ Παγκοσμίου καί Πυρηνικοῦ πολέμου. Καί ἡ Περίδοξος Ἑλλάς μέσα σ’ αὐτόν;

[Ἐπισήμανσις 9]: Μέ αὐθαίρετο τυραννικό βδέλυγμα, οἱ, μιασμένοι ἡγεμονεύοντες, ἀόρκιστοι, ἀστεφάνωτοι, διεστραμμένοι καί ἀνίκανοι, παραχωροῦν βάσεις πυρηνικῶν στήν Ἑλλάδα, μέ κίνδυνο ἀποτροπαίου ἀφανισμοῦ!  Πόσα πυρηνικά, ποῦ, πότε, γιά ποιό λόγο; Ποιός Θεός ἤ ποιός Ἥρωας ἤ Ἅγιος τούς τό ἐνέκρινε;

Μετανοοῦμε; Μήγαρις, ἀσύστολα, κολασμένα ἐξακολουθοῦμε νά ἀποστατοῦμε; ... Εὐλόγησον, Κύριε Ἐλέησον!

{Εἴσοδος Κυρίου}  [Ἐσχατολογικές προφητεῖες]: «ἡ δὲ κεφαλὴ αὐτοῦ // καὶ αἱ τρίχες λευκαὶ ὡς ἔριον λευκόν͵ // ὡς χιών͵ καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ὡς φλὸξ πυρός͵ // καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὅμοιοι χαλκολιβάνῳ // ὡς ἐν καμίνῳ πεπυρωμένης͵ // καὶ ἡ φωνὴ αὐτοῦ ὡς φωνὴ ὑδάτων πολλῶν͵ ...» (Ἀποκάλ. α’ 15-17)῎ [Παράφρασις]: [Ἡ δέ κεφαλή (τοῦ Κυρίου), // θά εἶναι λευκή καί οἱ τρίχες ὡς λευκό ἔριο // καί σάν χιόνι καί οἱ ὀφθαλμοί του, // σάν φλόγα πυρός, // καί τά πόδια του ὅμοια μέ μέταλλο // ἀπό χρυσό καί ἄργυρο, // ἐπεξεργασμένα στή φωτιά // καί ἡ φωνή του θά μοιάζη μέ φωνή πολλῶν ὠκεανῶν, ...]._

ΦΩΤΟ-ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ

ΘΕΜΕΛΙΩΣΙΣ ΚΑΙ ΤΕΚΜΗ­ΡΙ­ΩΣΙΣ

	Πρόεδρος Γ. Παπαδό­πουλος
	Πρωθυπουργός Σπυρ. Μα­ρ­κεζίνης
	Πρέσβυς Ἀντών. Κορα­ντῆς
	Ὑπουργός Ἐξωτε­ρι­κῶν Χ. Ξανθό­πουλος Παλαμᾶς

 

	Φιλλέλην Πρόεδρος Αἰ­γύπτου, Ἀνουάρ Σα­ντάντ
	Πόλεμος Ἰσραήλ Αἰγύ­πτου 1973