Κατηγορήθηκε από τις ΗΠΑ για εσχάτη προδοσία γιατί έδινε στις ελληνικές αρχές απόρρητα έγγραφα. Έμεινε 13 χρόνια σε αμερικανικές φυλακές
υψίστης ασφαλείας και τώρα, τέσσερα χρόνια μετά την αποφυλάκιση του,
το αντίτιμο για τις υπηρεσίες του είναι να μην του αναγνωρίζεται το
δικαίωμα να δηλώνει Ελληνας. Θεωρείται ο πιο σημαντικός κατάσκοπος που είχε ποτέ η Ελλάδα. Για 16 ολόκληρα χρόνια παρέδιδε
στις Ελληνικές μυστικές υπηρεσίες απόρρητα τηλεγραφήματα των
αμερικανικών υπηρεσιών και σημαντικά στοιχεία για το που και πόσες
στρατιωτικές δυνάμεις είχε η Τουρκία. Το 1993 κατηγορήθηκε για προδοσία από τις ΗΠΑ και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 13 ετών σε φυλακές υψίστης ασφαλείας.
Πρόκειται για τον κ. Σταύρο (Στηβ) Λάλα, τον οποίο οι ελληνικές αρχές φαίνεται πως έχουν ξεχάσει παρά τις υποσχέσεις τέσσερα χρόνια μετά την επιστροφή του στη χώρα.
Ομολογώ πως ντράπηκα όταν πέρασα το κατώφλι της μονοκατοικίας που ζει με την οικογένεια του ο κ. Λάλας, στη Χρυσούπολη Καβάλας. Οχι για τις απαράδεκτες συνθήκες που είδα με τα μάτια μου, αλλά για την αναλγησία του ελληνικού κράτους απέναντι σε έναν άνθρωπο που έμεινε 13 χρόνια στη φυλακή, επειδή βοήθησε τη χώρα του. Ενα κράτος που μοιράζει αφειδώς ελληνικές ταυτότητες στους μετανάστες, αλλά ακόμη δεν έχει αποδώσει την ελληνική ιθαγένεια στον κ. Λάλα.
Βλέποντας τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζείτε εσείς και η οικογένεια σας γίνεται αντιληπτό πως το επίσημο Κράτος δεν στάθηκε δίπλα σας.
Το που ζούμε το είδατε με τα μάτια σας. Οι συνθήκες είναι επιεικώς απαράδεκτες. Από τον χαρακτήρα μου δεν μου αρέσει να κλαίγομαι, αλλά είμαι εξοργισμένος με όσους μου έλεγαν: «Μη στενοχωριέσαι, εμείς θα σταθούμε δίπλα σου ό,τι και να γίνει». Μόλις επέστρεψα και είδα πού ζούσαν η σύζυγος μου και τα παιδιά μου θύμωσα, γιατί αυτοί οι άνθρωποι με κορόιδεψαν.
Αισθάνεστε πικραμένος από τη συμπεριφορά του επίσημου κράτους απέναντι σας;
Περίμενα πως θα τηρούσαν όλα όσα μου είχαν υποσχεθεί όταν περνούσα το κατώφλι των φυλακών. Κυρίως το να ήταν δίπλα στη σύζυγο μου και τα παιδιά μου. Πέρασαν δύσκολες στιγμές και εγώ δεν μπορούσα να κάνω απολύτως τίποτα για να τους βοηθήσω.
Οταν γύρισα ο μεγάλος μου γιος με ρώτησε: «Πού ήσουν, πατέρα, τόσα χρόνια!». Τι να απαντούσα στο παιδί. Τα 13 χρόνια στη φυλακή μου δημιούργησαν σοβαρά προβλήματα υγείας. Δεν μπορώ να εργαστώ. Εγώ ασχολούμαι με το σπίτι και η σύζυγός μου εργάζειαι για να τα βγάλουμε πέρα. Εχουμε και ένα παιδί με σοβαρό πρόβλημα υγείας στο οποίο προσπαθούμε να είμαστε δίπλα του. Είναι δύσκολα τα πράγματα. Είδατε την κατάσταση μας. Μου είχαν υποσχεθεί και ένα μικρό σπίτι, για να φύγουμε από εδώ που μας έχει φάει η υγρασία και η μούχλα, αλλά και αυτές οι υποσχέσεις έμειναν στα λόγια. Φανταστείτε πως ακόμη περιμένω να πάρω την ελληνική ταυτότητα στα χέρια μου.
Δεν σας έχει αποδοθεί ελληνική υπηκοότητα;
Το 2007, όταν επέστρεψα στην Ελλάδα, πίστευα πως κατεβαίνοντας από το αεροπλάνο θα μου έδιναν αμέσως ταυτότητα και διαβατήριο. Δεν έγινε αυτό και ακόμη περιμένω. Θα ήθελα να παρακαλέσω τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια και τον πρωθυπουργό κ. Γιώργο Παπανδρέου να δουν με ενδιαφέρον το θέμα μου. Δεν νομίζω πως ζητάω κάτι παράλογο.
Πως ήταν τα 13 χρόνια μέσα στη φυλακή;
Δύσκολα. Ημουν έγκλειστος σε φυλακές υψίστης ασφαλείας, ανάμεσα σε ποινικούς κατάδικους, ληστές, βιαστές, δολοφόνους. Πολλές φορές σκεφτόμουν: «Τι δουλειά έχω εγώ εδώ μέσα;». Πέρασα δύσκολες ώρες εκεί μέσα.
Σας ξέχασαν μέσα στη φυλακή;
Με θυμήθηκαν πολύ λίγοι. Είχα λάβει και μια επιστολή του κ. Γιώργου Παπανδρέου ως υπουργού Εξωτερικών τότε. Για να είμαι δίκαιος, πρέπει να αναφέρω τις ενέργειες από την κυβέρνηση του πρώην πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή, που βοήθησε σημαντικά στο να επιστρέψω στην Ελλάδα.
Αμερικανοί και Ρώσοι κατάσκοποι που συλλαμβάνονται επιστρέφουν ως ήρωες στις πατρίδες τους.
Εγώ δεν θεωρώ τον εαυτό μου ήρωα. Εκανα ό,τι έκανα γιατί πίστευα πως ήταν καλό για την πατρίδα μου. Δεν ζήτησα ποτέ να εξαργυρώσω τις υπηρεσίες μου, αλλά πίστευα πως το Κράτος θα στεκόταν δίπλα σε μένα και στην οικογένεια μου.
Πως βλέπετε την κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα;
Είναι πάρα πολύ δύσκολη λόγω της κρίσης. Ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου πιστεύω πως προσπαθεί να βάλει μια τάξη, αλλά δεν ξέρω αν τα καταφέρει. Στις ΗΠΑ είναι έγκλημα να μην πληρώνεις τους φόρους σου. Εδώ ο καθένας προσπαθεί να κλέψει το κράτος. Ετσι δεν πάμε μπροστά. Οι Έλληνες πρέπει να είμαστε ενωμένοι. Να αφήσουμε στην άκρη τους εγωισμούς και να δούμε πως θα πάμε μπροστά.
Μάθατε τελικά ποιος σας «κάρφωσε» στους Αμερικανούς;
Όχι. Αλλά είμαι σίγουρος πως θα το βρει από τον θεό. Εγώ έχω ήσυχη τη συνείδηση μου. Δεν ξέρω αν την έχει αυτός.
Μετανιώσατε για την πράξη σας; θα το ξανακάνατε;
Έκανα κάτι που πίστευα πως θα βοηθούσε τη χώρα μου, σε μια ιδιαίτερα δύσκολη στιγμή. Δεν μετάνιωσα παρά τα 13 δύσκολα χρόνια που πέρασα μέσα στη φυλακή και τις δυσκολίες που αντιμειωπίζω σήμερα.
Είναι αλήθεια πως πληροφορία που είχατε διαρρεύσει προς τις ελληνικές αρχές είχε σχέση με την τότε στάση των ΗΠΑ στο Μακεδονικό;
Ναι. Ηταν μια σημαντική πληροφορία για ένα θέμα που την εποχή εκείνη απασχολούσε τη χώρα μας και, απ’ ό,τι φαίνεται, θα συνεχίσει να μας απασχολεί για πολύ καιρό ακόμη.
Διαβάστε ακόμη:
Όσοι επιθυμούν να στηρίξουν οικονομικά τον Σταύρο Λάλα
(τι τραγικό: να έχεις δώσει την ζωή σου για την πατρίδα και να μην μπορείς να τα βγάλεις πέρα και να χρειάζεσαι οικονομική βοήθεια γιατί δυστυχώς αυτοί που διοικούν το Ελληνικό κράτος αδιαφορούν)
παρακαλούμε καταθέστε οποιοδήποτε ποσό στην
Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, αρ. λογ/σμού: 491/774264-98
(πρωτοβουλία Αντιπαρακμής)
Δείτε σχετικά εδώ.
Χρειάστηκε τόση προσπάθεια και τόση κινητοποίηση για το αυτονόητο.
Τέλος καλό πάντως .. έστω και μέσα από συμπληγάδες.
Η ανάγκη οικονομικής στήριξης του ήρωα παραμένει (ο ίδιος, λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας που απέκτησε από την πολυετή του κάθειρξη στις αμερικανικές φυλακές, αδυνατεί να εργαστεί, επιπλέον, ένα από τα παιδιά του έχει σοβαρή αναπηρία, σκεφθείτε και την "τρώγλη"-κυριολεκτικά, σε αυτή την κατάσταση είναι το πατρικό σπίτι της συζύγου του όπου διαμένει ο Στ.Λάλας με την οικογένειά του).
Οπότε, όποιος μπορεί ας τον στηρίξει.
Πρόκειται για τον κ. Σταύρο (Στηβ) Λάλα, τον οποίο οι ελληνικές αρχές φαίνεται πως έχουν ξεχάσει παρά τις υποσχέσεις τέσσερα χρόνια μετά την επιστροφή του στη χώρα.
Ομολογώ πως ντράπηκα όταν πέρασα το κατώφλι της μονοκατοικίας που ζει με την οικογένεια του ο κ. Λάλας, στη Χρυσούπολη Καβάλας. Οχι για τις απαράδεκτες συνθήκες που είδα με τα μάτια μου, αλλά για την αναλγησία του ελληνικού κράτους απέναντι σε έναν άνθρωπο που έμεινε 13 χρόνια στη φυλακή, επειδή βοήθησε τη χώρα του. Ενα κράτος που μοιράζει αφειδώς ελληνικές ταυτότητες στους μετανάστες, αλλά ακόμη δεν έχει αποδώσει την ελληνική ιθαγένεια στον κ. Λάλα.
Βλέποντας τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζείτε εσείς και η οικογένεια σας γίνεται αντιληπτό πως το επίσημο Κράτος δεν στάθηκε δίπλα σας.
Το που ζούμε το είδατε με τα μάτια σας. Οι συνθήκες είναι επιεικώς απαράδεκτες. Από τον χαρακτήρα μου δεν μου αρέσει να κλαίγομαι, αλλά είμαι εξοργισμένος με όσους μου έλεγαν: «Μη στενοχωριέσαι, εμείς θα σταθούμε δίπλα σου ό,τι και να γίνει». Μόλις επέστρεψα και είδα πού ζούσαν η σύζυγος μου και τα παιδιά μου θύμωσα, γιατί αυτοί οι άνθρωποι με κορόιδεψαν.
Αισθάνεστε πικραμένος από τη συμπεριφορά του επίσημου κράτους απέναντι σας;
Περίμενα πως θα τηρούσαν όλα όσα μου είχαν υποσχεθεί όταν περνούσα το κατώφλι των φυλακών. Κυρίως το να ήταν δίπλα στη σύζυγο μου και τα παιδιά μου. Πέρασαν δύσκολες στιγμές και εγώ δεν μπορούσα να κάνω απολύτως τίποτα για να τους βοηθήσω.
Οταν γύρισα ο μεγάλος μου γιος με ρώτησε: «Πού ήσουν, πατέρα, τόσα χρόνια!». Τι να απαντούσα στο παιδί. Τα 13 χρόνια στη φυλακή μου δημιούργησαν σοβαρά προβλήματα υγείας. Δεν μπορώ να εργαστώ. Εγώ ασχολούμαι με το σπίτι και η σύζυγός μου εργάζειαι για να τα βγάλουμε πέρα. Εχουμε και ένα παιδί με σοβαρό πρόβλημα υγείας στο οποίο προσπαθούμε να είμαστε δίπλα του. Είναι δύσκολα τα πράγματα. Είδατε την κατάσταση μας. Μου είχαν υποσχεθεί και ένα μικρό σπίτι, για να φύγουμε από εδώ που μας έχει φάει η υγρασία και η μούχλα, αλλά και αυτές οι υποσχέσεις έμειναν στα λόγια. Φανταστείτε πως ακόμη περιμένω να πάρω την ελληνική ταυτότητα στα χέρια μου.
Δεν σας έχει αποδοθεί ελληνική υπηκοότητα;
Το 2007, όταν επέστρεψα στην Ελλάδα, πίστευα πως κατεβαίνοντας από το αεροπλάνο θα μου έδιναν αμέσως ταυτότητα και διαβατήριο. Δεν έγινε αυτό και ακόμη περιμένω. Θα ήθελα να παρακαλέσω τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια και τον πρωθυπουργό κ. Γιώργο Παπανδρέου να δουν με ενδιαφέρον το θέμα μου. Δεν νομίζω πως ζητάω κάτι παράλογο.
Πως ήταν τα 13 χρόνια μέσα στη φυλακή;
Δύσκολα. Ημουν έγκλειστος σε φυλακές υψίστης ασφαλείας, ανάμεσα σε ποινικούς κατάδικους, ληστές, βιαστές, δολοφόνους. Πολλές φορές σκεφτόμουν: «Τι δουλειά έχω εγώ εδώ μέσα;». Πέρασα δύσκολες ώρες εκεί μέσα.
Σας ξέχασαν μέσα στη φυλακή;
Με θυμήθηκαν πολύ λίγοι. Είχα λάβει και μια επιστολή του κ. Γιώργου Παπανδρέου ως υπουργού Εξωτερικών τότε. Για να είμαι δίκαιος, πρέπει να αναφέρω τις ενέργειες από την κυβέρνηση του πρώην πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή, που βοήθησε σημαντικά στο να επιστρέψω στην Ελλάδα.
Αμερικανοί και Ρώσοι κατάσκοποι που συλλαμβάνονται επιστρέφουν ως ήρωες στις πατρίδες τους.
Εγώ δεν θεωρώ τον εαυτό μου ήρωα. Εκανα ό,τι έκανα γιατί πίστευα πως ήταν καλό για την πατρίδα μου. Δεν ζήτησα ποτέ να εξαργυρώσω τις υπηρεσίες μου, αλλά πίστευα πως το Κράτος θα στεκόταν δίπλα σε μένα και στην οικογένεια μου.
Πως βλέπετε την κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα;
Είναι πάρα πολύ δύσκολη λόγω της κρίσης. Ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου πιστεύω πως προσπαθεί να βάλει μια τάξη, αλλά δεν ξέρω αν τα καταφέρει. Στις ΗΠΑ είναι έγκλημα να μην πληρώνεις τους φόρους σου. Εδώ ο καθένας προσπαθεί να κλέψει το κράτος. Ετσι δεν πάμε μπροστά. Οι Έλληνες πρέπει να είμαστε ενωμένοι. Να αφήσουμε στην άκρη τους εγωισμούς και να δούμε πως θα πάμε μπροστά.
Μάθατε τελικά ποιος σας «κάρφωσε» στους Αμερικανούς;
Όχι. Αλλά είμαι σίγουρος πως θα το βρει από τον θεό. Εγώ έχω ήσυχη τη συνείδηση μου. Δεν ξέρω αν την έχει αυτός.
Μετανιώσατε για την πράξη σας; θα το ξανακάνατε;
Έκανα κάτι που πίστευα πως θα βοηθούσε τη χώρα μου, σε μια ιδιαίτερα δύσκολη στιγμή. Δεν μετάνιωσα παρά τα 13 δύσκολα χρόνια που πέρασα μέσα στη φυλακή και τις δυσκολίες που αντιμειωπίζω σήμερα.
Είναι αλήθεια πως πληροφορία που είχατε διαρρεύσει προς τις ελληνικές αρχές είχε σχέση με την τότε στάση των ΗΠΑ στο Μακεδονικό;
Ναι. Ηταν μια σημαντική πληροφορία για ένα θέμα που την εποχή εκείνη απασχολούσε τη χώρα μας και, απ’ ό,τι φαίνεται, θα συνεχίσει να μας απασχολεί για πολύ καιρό ακόμη.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ – ΘΕΜΑ – ΣΕΛ.24
Διαβάστε ακόμη:
Ρωσικά μαθήματα και η περίπτωση του Σταύρου Λάλας
Όσοι επιθυμούν να στηρίξουν οικονομικά τον Σταύρο Λάλα
(τι τραγικό: να έχεις δώσει την ζωή σου για την πατρίδα και να μην μπορείς να τα βγάλεις πέρα και να χρειάζεσαι οικονομική βοήθεια γιατί δυστυχώς αυτοί που διοικούν το Ελληνικό κράτος αδιαφορούν)
παρακαλούμε καταθέστε οποιοδήποτε ποσό στην
Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, αρ. λογ/σμού: 491/774264-98
(πρωτοβουλία Αντιπαρακμής)
Νεότερη Ενημέρωση:
Δόθηκε επί τέλους (Απρίλιος 2011) η Ελληνική υπηκοότητα στον Σταύρο Λάλα.Δείτε σχετικά εδώ.
Χρειάστηκε τόση προσπάθεια και τόση κινητοποίηση για το αυτονόητο.
Τέλος καλό πάντως .. έστω και μέσα από συμπληγάδες.
Η ανάγκη οικονομικής στήριξης του ήρωα παραμένει (ο ίδιος, λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας που απέκτησε από την πολυετή του κάθειρξη στις αμερικανικές φυλακές, αδυνατεί να εργαστεί, επιπλέον, ένα από τα παιδιά του έχει σοβαρή αναπηρία, σκεφθείτε και την "τρώγλη"-κυριολεκτικά, σε αυτή την κατάσταση είναι το πατρικό σπίτι της συζύγου του όπου διαμένει ο Στ.Λάλας με την οικογένειά του).
Οπότε, όποιος μπορεί ας τον στηρίξει.