Το σχόλιο από «Ρωμαίικο Ὁδοιπορικό» για το «Γράμμα»
Βαρθολομαίου προς τις Εκκλησίες για τη Θ. Κοινωνία:
«Ἀφοῦ ὅλο τὸ
Γράμμα ἐξαντλεῖ τὸν λόγο στὰ πατροπαράδοτα, στὰ εὐλόγως καὶ ἀναντιρρήτως ἀποδεκτὰ
περὶ αὐτῆς καθ΄ ἑαυτῆς τῆς θείας Κοινωνίας καὶ γλυκαίνει τὸ αὐτὶ τοῦ ἀναγνώστη,
στὸ τέλος ρίχνει τὸ μυστηριῶδες ὑπονοούμενο:
"Ἐνώπιον
τῶν διαμορφουμένων συνθηκῶν, ἐπιθυμοῦμεν νά ἐνωτισθῶμεν τόν ἀδελφικόν Ὑμῶν
λογισμὸν καί τάς σκέψεις, ὥστε, ἀπό κοινοῦ νά πορευθῶμεν εἰς τήν ποιμαντικὴν ἀντιμετώπισιν
τῶν ἀμφισβητήσεων τοῦ καθιερωμένου τρόπου μεταδόσεως τῆς Θείας Κοινωνίας".
Οἱ ἀμφισβητήσεις τῶν
καθιερωμένων, ἅγιοι δεσποτᾶδες, δὲν ἀντιμετωπίζονται ποιμαντικῶς, ἀλλὰ προστατεύονται, ἀφοῦ ἀπορριφθοῦν ἐξ ἀρχῆς ὡς ἀπαράδεκτες,
ἄνευ οὐδεμιᾶς παραχωρήσεως! Νὰ ἀντιμετωπίσετε τὴν ἀμφισβήτηση τοῦ καθιερωμένου
τρόπου (καθ-ἱερῷ = ἁγιάζω, καθιερώνω, καθορίζω κάτι ὡς ἱερό)! Ἀμφισβήτηση ἀπὸ
ποιούς; Ἀπὸ τοὺς ἁγίους Νεκτάριο, Ἰουστῖνο Πόποβιτς, Νικόλαο Πλανᾶ, Νικόλαο
Βελιμίροβιτς ἢ τοὺς ἀκόμη πιὸ σύγχρονους ἁγίους Παΐσιο, Ἰάκωβο, Πορφύριο…;
Τοὺς συνοδοιπόρους σας στὸν
δρόμο τοῦ οἰκουμενιστικοῦ πανδαιμονίου, τοὺς ἐχθροὺς
τῆς Ἀληθείας. Εἴθε, θείᾳ παρεμβάσει, νὰ σταματήσει πρὶν κἂν ἀρχίσει, αὐτὸ τὸ ἐπιχειρούμενο
πονήρευμα. Διότι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μας ἔχει ἀπομείνει. Ἐξέλειπε κάθε ἐλπίδα ἀπὸ
τοὺς ἀνθρώπους».
