Μητροπολίτης Γουμενίσσης Δημήτριος: Εξαπάτηση, απλή Πλάνη ή ειδωλολατρία; Νέα δεδομένα (Φωτογραφίες – Βίντεο)
Συνέχεια στο αποκαλυπτικό μας δημοσίευμα!
ΠΗΓΗ: https://katanixi.gr/2020/06/01/%ce%bc%ce%b7%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%af%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b3%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%af%cf%83%cf%83%ce%b7%cf%82-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%bf%cf%82/
Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr
Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGraΩς συνέχεια στο αποκαλυπτικό μας δημοσίευμα ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΜΕΝΟΣ “ΧΡΙΣΤΟΣ” ΣΑΝ ΖΟΜΠΙ !!! έρχεται το άρθρο που αναδημοσιεύουμε από το apotihisi.wordpress.com:
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΗΣ, ΑΞΙΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΚΑΣΤΡΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Εξαπάτηση, απλή Πλάνη ή ειδωλολατρία; Νέα δεδομένα (Φωτογραφίες – Βίντεο)
Τις προηγούμενες ημέρες οι διαχειριστές του ιστολογίου katanixis.gr δημοσίευσαν το ζήτημα της απύθμενης πλάνης, στην οποία έχει περιπέσει ο Μητροπολίτης Γουμενίσσης Δημήτριος Μπεκιάρης (https://katanixi.gr/2020/05/17/παραμορφωμενοσ-χριστοσ-σαν-ζομπι/).Σαφώς τίθεται ζήτημα μείζονος σημασίας για την ποιμαντική της Μητροπόλεως Γουμενίσσης, αλλά και συνολικά των Ορθοδόξων Χριστιανών με την παρείσφρηση της πλάνης στην ποιμαντική όλων των Μητροπόλεων, δια μέσου των κοινωνικών μέσων δικτύωσης.
Θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε να δει με ευκολία ότι οι τρύπες (υποτιθέμενα μάτια) προϋπάρχουν της βυθίσεως του Τιμίου Άρτου μέσα στο Τίμιο Αίμα. Άξιον παρατηρήσεως και προβληματισμού είναι το γεγονός ότι η κάμερα έχει κληθεί να αποθανατίσει το «θαύμα» πριν αυτό πραγματοποιηθεί. Κατόπιν, στο μοντάρισμα ο Μητροπολίτης «θεολογεί» πάνω στο είδωλο, μιλώντας για «Θεού θέα».
Η επίσημη περιγραφή του «θαύματος» είναι η εξής :
«Θεοῦ Θέα Θεῖον Θαῦμα: Πάνω στόν ἅγιο Ἄρτο, μέσα στό ἅγιο Ποτήριο, τήν ὥρα τῆς θείας Λειτουργίας (29.06.2016, ἱ.ναό Ἀπ. Πέτρου & Παύλου, Στάθη–Γουμενίσσης) ἐμφανίσθηκε, ἀνερμήνευτα, ἡ εἰκόνα τῆς μορφῆς τοῦ πάσχοντος Χριστοῦ ὁλοζώντανη· τό πρόσωπό Του, μέ οἰδήματα καί μώλωπες ἀπό τά κτυπήματα. Ἡ διογκωμένη παρωτίδα, τά σχισμένα χείλη, τό ματωμένο μάτι Του, ἀποκαλύπτουν τήν τοῦ μαρτυρίου Του. Ἡ ἐμφανής ἄκρα ταπείνωσή Του, τί ἄραγε νά σημαίνει γιά τόν κόσμο μας καί τήν ἐποχή μας; Ὁ καθένας μας ἄς ἀναρωτηθεῖ».
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ: https://www.youtube.com/watch?time_continue=144&v=X3vx-CVxl-M&feature=emb_logo
Μπορούμε, όμως, να ρωτήσουμε: Τί είναι χειρότερο; Η εξαπάτηση ή η ειδωλολατρία;
Πριν προχωρήσουμε στην εξέλιξη αυτής της πλάνης και της σοβαρότητας των πραγμάτων, είναι επιβεβλημένο να επισημάνω τα παρακάτω ως εισαγωγή στο θέμα, καθώς μία μεγίστη πτώση δεν παρουσιάζεται έτσι ξαφνικά, αλλά θρέφεται από μία προϋπάρχουσα.
Η συγκεκριμένη πλάνη του Μητρ. Γουμενίσσης Δημητρίου είναι γνωστή σε κληρικούς και Μητροπολίτες εδώ και τέσσερα χρόνια. Ποιός ανέδειξε το θέμα στην Αρχιεπισκοπή; Ποιός έτρεξε να βοηθήσει τον Μητρ. Δημήτριο; Ποιός έσπευσε να ενημερώσει για τον κίνδυνο, που διατρέχει το ποίμνιο της Ιεράς Μητροπόλεως Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου; Ποιός θα αναλάβει την ευθύνη για την πνευματική ζημία των νέων παιδιών (που θα δείτε παρακάτω στις φωτογραφίες) και συνολικά του λαού, που συμμετείχε, μετά από πρόσκληση της Μητροπόλεως, στην περεταίρω παρεκτροπή του Μητροπολίτη; Εφ’όσον ο κλήρος της Μητροπόλεως σιώπησε, δεν φέρει ευθύνη; Τί έκανε η Αρχιεπισκοπή για το θέμα;
Εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι δεν έκανε τίποτα τόσο η Αρχιεπισκοπή, όσο και ο κλήρος της Μητροπόλεως. Όπως τίποτα δεν κάνουν, σε οποιονδήποτε παραποιεί τους λόγους των Αγίων Πατέρων, διότι η ίδια η «Ιερά Σύνοδος» βρίσκεται εκτός των Ιερών Κανόνων. Απόδειξη είναι η ψευδοσύνοδος του Κολυμβαρίου, το Ουκρανικό σχίσμα και η καθολική βλασφημία κατά του Τριαδικού Θεού, που επιβλήθηκε σε όλες τις ενορίες της Ελλάδος, με μερίδα του κλήρου να μιλά ευθαρσώς για προσκλαίοντες και την αμαρτωλότητα του λαού, άρα το συνεπαγόμενο επιτίμιο του Θεού κατ’ αυτούς είναι η ακοινωνησία. Αυτό ονομάζεται «μεταβίβαση ευθύνης» και η προτύπωση συναντάται στην πτώση των πρωτοπλάστων, καθώς η αμαρτία γέννησε το ψέμα, την δειλία, την υποκρισία.
Εξαιρώ τους ελάχιστους κληρικούς και ιερομονάχους από την βλασφημία, που τελείται, οι οποίοι αρνήθηκαν να λάβουν οποιοδήποτε μέτρο για την πρόληψη κατά των δήθεν υποκειμένων μολύνσεων εντός των Ιερών Ναών. Οι άξιοι κληρικοί, που αρνήθηκαν να βλασφημήσουν, είναι αφανείς και δεν έχουν ανάγκη καμιάς μνημόνευσης των ονομάτων τους, διότι αποστρέφονται την δόξα, τους επαίνους και την δημοσιότητα. Οι συγκεκριμένοι Ιερείς μπόρεσαν να μην υποκύψουν στην «υπακοή», που διατάχθηκε, διότι δεν παρασύρθηκαν και δεν συναίνεσαν στην αυτόβουλη εκπαραθύρωσή τους εκ των Ιερών Κανόνων.
Θα πρέπει να ενημερώσω τους αδελφούς της Μητροπόλεως Γουμενίσσης ότι υπάρχουν Ιερείς στην Μητρόπολή τους, οι οποίοι αντιστάθηκαν στην πλάνη του Μητροπολίτη και προσπάθησαν το κατά δύναμιν να προστατέψουν τον λαό. Είναι οι ελάχιστοι Ιερείς, που μάχονται και κατά της παναιρέσεως του επαράτου Οικουμενισμού.
Πώς θα τους καταλάβετε; Κάντε ερωτήσεις και οι απαντήσεις θα σας οδηγούν. Αγαπητοί αδελφοί, προσέξτε πού εμπιστεύεστε την σωτηρία σας. «Ἄφετε αὐτούς· ὁδηγοί εἰσι τυφλοὶ τυφλῶν· τυφλὸς δὲ τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται» (Ματθ. 15, 14).
Σηκώστε τοίχος προστασίας στους ψευδοδιδασκάλους, όπως ο Κύριος και οι Άγιοι Πατέρες μας τονίζουν με αμέτρητους λόγους. Δώστε χαστούκι στην αίρεση, κατά μίμηση του Αγίου Νικολάου – όχι στα πρόσωπα – ζητώντας με ειλικρίνεια ενίσχυση, προστασία και καθοδήγηση από τον Κύριο. «Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε, κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν· πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται» (Ματθ. 7, 7-8)
Κλείνοντας αυτή την εισαγωγή θα ήθελα να ρωτήσω όσους λένε ότι πραγματοποιείται στοχοποίηση και επίθεση στον κλήρο και τους Μητροπολίτες. Τί έκαναν, για να προστατέψουν οι ίδιοι τον Μητροπολίτη και τον Λαό της Μητροπόλεως αυτής; Είναι αγάπη να τους αφήνουμε όλους στην «μοίρα» τους, καλύπτοντας τις πλάνες και τις κακοδοξίες με την σιωπή; Είναι αγάπη ή δηλητήριο να λέει και να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει, χωρίς να ελέγχεται;
Η Βαβέλ, που έχει δημιουργήσει εντός της Ορθοδοξίας ο αντίχριστος Οικουμενισμός, κατακερματίζοντας την Καλή Ομολογία των Δογμάτων και της Παραδόσεως, δεν είναι αγάπη, αλλά μίσος, πρώτα για την Αλήθεια και κατόπιν για τον Άνθρωπο, διότι του στερεί το Φως της Αληθείας προς την σωτηρία. Γι’ αυτό εξυπηρετεί η υποκινούμενη «σύγχυσις», γι’ αυτό επιβουλεύεται από τους «χαρισματικούς» και «πεφωτισμένους», κατά τα πεντηκοστιανά πρότυπα, νέο «ορθοδόξους». Ωστόσο αντέστρεψαν οι δόλιοι οικουμενιστές και οι υποκριτές σιωπούντες τις δύο πρώτες εντολές του Κυρίου, προκειμένου να εκβιάσουν συναισθηματικά τον λαό. Η δήθεν αγάπη για τον άνθρωπο είναι λατρεία του εαυτού (εωσφορική υπερηφάνεια) και στρέφεται κατά του Κυρίου και Θεού ημών Ιησού Χριστού, καθώς και της Μιάς Εκκλησίας Του. Η δήθεν αγάπη είναι αντίθετη με τον λόγο του Αγίου Ιωάννου του Βαπτιστού: «Εκείνος πρέπει να δοξάζεται, ενώ εμείς να μικραίνουμε» (Ιω. 3, 30).
Ψεῦδος ἡ κακία ἢ ἀλήθεια;
Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός, Κατά Μανιχαίων διάλογος
Πολλοί αδελφοί, βλέποντας την απύθμενη πλάνη του Μητρ. Γουμενίσσης Δημητρίου, στην σχετική δημοσίευση της Κατάνυξης, κυριολεκτικά βίωσαν πολύπλοκα συναισθήματα θλίψης.
Προσοχή σε όλους μας, καθώς ο Απόστολος Παύλος μας λέγει: Διερχόμαστε την παρούσα ζωή με πίστη, χωρίς να βλέπουμε με τρόπο αισθητό κατά πρόσωπον τον Κύριο. «Διὰ πίστεως γὰρ περιπατοῦμεν, οὐ διὰ εἴδους» (Β΄ Κορ. 5, 7)
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης, είναι κατηγορηματικός και δεν μπορεί να γίνει περισσότερο σαφής.
10. Πρόσεχε, λοιπόν, εραστή του Θεού, με ακρίβεια και γνώση. Όταν εκεί ,που εργάζεσαι αυτό το πνευματικό έργο, δεις φως ή φωτιά εξωτερικά ή εσωτερικά, ή κάποιο σχήμα δήθεν του Χριστού ή ενός Αγγέλου ή κάποιου άλλου, μην τα παραδεχθείς, για να μην πάθεις καμία βλάβη. Μήτε συ ο ίδιος, προσέχοντας τις εικόνες αυτές, αφήσεις το νου σου να τις αποτυπώνει. Γιατί όλα αυτά, που μετασχηματίζονται εξωτερικά με αταξία, γίνονται, για να πλανήσουν την ψυχή. Η αληθινή αρχή της προσευχής είναι η καρδιακή θέρμη, η οποία καίει τα πάθη, προκαλώντας στην ψυχή ιλαρότητα και χαρά, και στηρίζει την καρδιά με αδίστακτο πόθο και αναμφίβολη βεβαιότητα. Όπως λένε οι Πατέρες, κάθε τι, που έρχεται στην ψυχή, είτε αισθητό είτε νοερό, αλλά η ψυχή αμφιβάλλει γι’ αυτό και δεν το παραδέχεται, δεν είναι από το Θεό, αλλά το έχει στείλει ο εχθρός. Κι αν δεις το νου σου να τον έλκει απ’ έξω ή από ψηλά κάποια αόρατη δύναμη, μην τον πιστέψεις, ούτε να τον αφήσεις να έλκεται, αλλά σφίξε τον ευθύς στο έργο του. Εκείνα, που είναι του Θεού —λέει ο άγιος Ισαάκ— έρχονται μόνα τους, χωρίς να γνωρίζεις εσύ το πότε. Ενώ ο φυσικός εχθρός, ο δαίμονας, που ενεργεί εσωτερικά στην περιοχή της μέσης —της έδρας του επιθυμητικού—, μετασχηματίζει τα πνευματικά με τη φαντασία σε άλλα αντί άλλων. Έτσι αντί θέρμη, προκαλεί τη δική του ανώμαλη πύρωση, ώστε να ταλαιπωρεί την ψυχή με την απάτη αυτή, κι αντί ευφροσύνη, φέρνει μια χαρά άλογη και μια κάθυγρη ηδύτητα, που γεννούν οίηση και αλαζονεία. Και προσπαθεί να κρύβεται από τους άπειρους και τους κάνει να νομίζουν ενέργεια της χάρης την πλάνη, που τους προξενεί. Αλλ’ όμως ο χρόνος και η πείρα και η αίσθηση τον φανερώνουν σ’ εκείνους, που δεν αγνοούν ολότελα την πανουργία του. Γιατί λέει η Γραφή : «Ο φάρυγγας διακρίνει τις τροφές»(Σ. Σειρ. 36, 19), δηλαδή η πνευματική γεύση φανερώνει χωρίς πλάνη τα πάντα, τί είδους είναι». [Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών, Τόμος Δ΄ (σελ. 220-229)]
Ομοίως, μας κατηχεί και ο Άγιος Διάδοχος Φωτικής, λέγοντας :
«Όμως κάθε σχήμα, που φανερώνεται στο νου, είτε σαν φως, είτε σαν φωτιά, προέρχεται από την πανουργία του εχθρού, όπως μας διδάσκει φανερά ο θείος Παύλος, λέγοντας ότι ο διάβολος μετασχηματίζεται σε άγγελο φωτός (Β΄ Κορ. 11, 14). Δεν πρέπει, λοιπόν, με μια τέτοια ελπίδα οραμάτων να διεξάγει κανείς τον ασκητικό βίο, μην τυχόν βρει ο σατανάς έτοιμη την ψυχή και την παρασύρει» [Φιλοκαλία, τομ. Α΄, σελ. 297, λόγος 40]
Έχει σπουδαία αξία να αντιληφθούμε τί είναι αυτό, που συμβαίνει στον χώρο της Αγίας Τραπέζης και μέσα στο Άγιο Ποτήριο την ώρα του Καθαγιασμού. Θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε τί είναι αυτό, που ο Μητροπολίτης Δημήτριος βιντεοσκόπησε.
Για να πάρουμε μία ιδέα του τί συμβαίνει εκείνη την ώρα, που ο Άρτος και ο Οίνος μεταβάλλοντα σέ Σώμα και Αίμα Χριστού, αρκεί να αναρωτηθούμε για ποιό λόγο σκεπάζεται με πετσέτα το κεφάλι του Διακόνου κατά την χειροτονία, στην τέλεση του Μυστηρίου της Ιεροσύνης.
Ο Προφήτης Ησαΐας από την Παλαιά Διαθήκη μας δίνει μία εικόνα. Τα Άγια Σεραφείμ Ομολογούν την Δόξα του Κυρίου, με καλυμμένα πρόσωπα.
Ησ. 6, 1: «Καὶ ἐγένετο τοῦ ἐνιαυτοῦ, οὗ ἀπέθανεν Ὀζίας ὁ βασιλεύς, εἶδον τὸν Κύριον καθήμενον ἐπὶ θρόνου ὑψηλοῦ καὶ ἐπῃρμένου, καὶ πλήρης ὁ οἶκος τῆς δόξης αὐτοῦ.
Ησ. 6, 2: καὶ Σεραφὶμ εἱστήκεισαν κύκλῳ αὐτοῦ, ἓξ πτέρυγες τῷ ἑνὶ καὶ ἓξ πτέρυγες τῷ ἑνί, καὶ ταῖς μὲν δυσὶ κατεκάλυπτον τὸ πρόσωπον, ταῖς δὲ δυσὶ κατεκάλυπτον τοὺς πόδας καὶ ταῖς δυσὶν ἐπέταντο.
Ησ. 6,3: καὶ ἐκέκραγεν ἕτερος πρὸς τὸν ἕτερον καὶ ἔλεγον· ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος Κύριος σαβαώθ, πλήρης πᾶσα ἡ γῆ τῆς δόξης αὐτοῦ. (Και εφωναζε δυνατά ο ένας άγγελος προς τον άλλον και έλεγαν· “άγιος, άγιος, άγιος είναι ο Κυριος ο παντοκράτωρ, γεμάτη είναι όλη η γη από την υπερλαμπρον δόξαν του”)!
Και φτάνουμε στην ευχή, που λέει ο Ιερεύς την στιγμή του καθαγιασμού των Τιμίων Δώρων στην Θεία Λειτουργία του Μ. Βασιλείου:
«Σὲ γὰρ αἰνοῦσιν Ἄγγελοι, Ἀρχάγγελοι, Θρόνοι, Κυριότητες, Ἀρχαί, Ἐξουσίαι, Δυνάμεις, καὶ τὰ πολυόμματα Χερουβείμ, Σοὶ παρίστανται κύκλῳ τὰ Σεραφείμ, ἓξ πτέρυγες τῷ ἑνί, καὶ ἓξ πτέρυγες τῷ ἑνί, καὶ ταῖς μὲν δυσὶ κατακαλύπτουσι τὰ πρόσωπα ἑαυτῶν, ταῖς δὲ δυσὶ τοὺς πόδας, καὶ ταῖς δυσὶ πετόμενα, κέκραγεν ἕτερον πρὸς τὸ ἕτερον, ἀκαταπαύστοις στόμασιν, ἀσιγήτοις δοξολογίαις».
Συμπερασματικά, αυτό, που συμβαίνει στην Αγία Τράπεζα και μέσα στο Άγιο Ποτήριο, δεν το χωράει ο νους, είναι υπερφυές, απερίγραπτο, αδιανόητο, ασυλλόγιστο, είναι το δια της χάριτος, γνώσεως και πίστεως απίστευτο. Είναι το Μυστήριο των Μυστηρίων, που ούτε όλες οι τάξεις των Αγίων Αγγέλων δεν τολμούν να αντικρύσουν. Μόνον ο Ιερεύς, κατά παραχώρηση του Κυρίου, μπορεί να στέκεται όρθιος μέσα στο πλήθος των Αγγελικών Δυνάμεων και των Αγίων μας, που παρίστανται και εκείνοι, μη μπορώντας να κοιτάξουν την πλήρη Δόξα του Κυρίου.
Τελικά, τί είναι αυτό, που βιντεοσκόπησε ο Μητρ. Δημήτριος;
Πρόκειται για τον υπεραιρόμενο εαυτό του, είτε είναι εξαπάτηση είτε είναι ειδωλολατρία. Είναι η εωσφορική υπερηφάνεια, που δεν δίστασε μέσα από τον Μητροπολίτη, την στιγμή που Αρχάγγελοι και Άγιοι κρύβουν τα πρόσωπά τους, να αντικρύσει το Μυστήριο των Μυστηρίων ως ίσος προς ίσο.
Ως εδώ έχουμε σχηματίσει μία άποψη για το τί είναι πλάνη και πώς εκδηλώνεται. Παρακάτω θα δούμε τι συμβαίνει, αν δεν επέμβουμε στην πλάνη και την αφήσουμε να καλλιεργείται και ποιές είναι οι συνέπειες, αν δεν συντρέξουμε στον πάσχοντα αδελφό μας.
Είναι δεδομένο ότι, αν η πλάνη δεν αντιμετωπιστεί άμεσα, τότε γιγαντώνεται και οδηγεί τον άνθρωπο ακόμα και στην απώλεια. Μας λέει ο Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής: «Αν πλέον επέλθη η δηλητηρίασις του νοητού αίματος, είναι αληθώς πλέον κατά πολλά δύσκολον».
«Ο πονηρότατος διάβολος, μιμούμενος τα διάφορα στάδια, πού ο άνθρωπος κοινωνεί με υπερφυσικές αξίες μέσω της αγιαζούσης θείας χάριτος, παραχαράζει, ως συνήθως, την αληθή θεοφάνεια με ψευδαισθήσεις της δικής του κακουργίας και ενεργείας και αποκοιμίζει τα δικά του θύματα, ότι καλώς βαδίζουν, αφού βλέπουν και αισθάνονται πράγματα υπερφυσικά, όπως και η Εκκλησία παραδέχεται. Αυτή, λοιπόν, είναι η παγίδα των περιέργων και εγωιστών.
(..) Αναφέρομεν μερικούς ειδικούς τρόπους ή μορφές, πού μετασχηματίζεται ευκολώτερα η πλάνη στους αγωνιζόμενους. Κάποτε στην προσευχή τους, όταν αρχίσουν λίγο να προχωρούν, τους παρουσιάζεται σαν φαντασία ταχύτατη κάποια λάμψις, πού, αν την προσέξουν, στην δεύτερη και τρίτη φορά μορφοποιείται σε σχήμα προσώπου ή πράγματος, αναλόγως, που έπεισε τον νουν να το παραδεχθή. Εάν καταφύγουν σε συμβουλή Γέροντος, εξασθενεί και υποχωρεί. Αν, όμως, πιστεύσουν ότι για την αρετή τους, τους άξιζαν και αναμένουν να τα δούν πάλι, λόγω κάποιας ευλάβειας, πού προσποιούνται, τότε αυξάνει η παρουσία του πονηρού σε πλέον συγκεκριμένα θεάματα.
Όλες αυτές οι ψευδαισθήσεις δεν έχουν κανένα πραγματικό ιδίωμα των όσων η θεία χάρις πληροφορεί τους δικούς της, αλλ’ απεναντίας είναι γεμάτες ταραχή και σύγχυση, ερεθίζουσες συνάμα και τα κατώτερα πάθη του σώματος. Ο νους του πλανηθέντος σκοτίζεται και δεν μπορεί να διακρίνη, διότι ούτε της αληθινής χάριτος έχει πείρα, ούτε όμως ταπείνωση, για να αμφισβητήση την δική του κρίση.
Στα αρχικά ακόμη στάδια, εάν ελέω Θεού ανακύψη ο παρασυρθείς και ζήτηση θεραπεία, υπάρχει ελπίς να θεραπευθή τη επεμβάσει της Εκκλησίας. Αν, όμως, προχωρήση η πλάνη βαθύτερα, ώστε, κατά τον Γέροντα, «αν πλέον επέλθη η δηλητηρίασις του νοητού αίματος, είναι αληθώς πλέον κατά πολλά δύσκολον» και δικαίως θεωρείται ως δυσέκνιπτον η πλάνη». (Απόσπασμα από το βιβλίο: Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής, τόμ. β΄, (Πατρικαί Υποθήκαι), https://www.impantokratoros.gr)
Όταν κάποιος πάρει το «αντικείμενο» της πλάνης και του αποδώσει λατρεία, τότε η πλάνη εξελίσσεται σε ειδωλολατρία και η τελετή αυτή καθίσταται παγανιστική.
Εν προκειμένω, ο Μητροπολίτης Δημήτριος αποθανάτισε το «τεκμήριο» του «θαύματος» σε φωτογραφία και κατασκεύασε εγκόλπιο, αντικαθιστώντας με αυτό το Εγκόλπιο του Κυρίου. Ιδού:
Δεν σταματάμε, όμως εδώ, έχει και συνέχεια.
Το τεκμήριο του «θαύματος», εκτυπώθηκε, τοποθετήθηκε κορνίζα και έγινε εικόνισμα-είδωλο. Σε «ειδική» και πανηγυρική τελετή πραγματοποιήθηκε η περιφορά και τελικά η ενθρόνιση του ειδώλου, στον Ι. Ν. Πέτρου και Παύλου στο χωριό Στάθης. Το είδωλο εξετέθη εις προσκύνηση από τον λαό και ο λαός το προσκύνησε.
Και το ερώτημα, που τίθεται, είναι το εξής : Μόνο ο Μητροπολίτης Δημήτριος είναι πλανεμένος ή μήπως είναι και οι κληρικοί, που συμμετέχουν στην ειδωλολατρία και την παγανιστική τελετή; Αν πρόκειται για εξαπάτηση, δεν είναι συναυτουργοί; Πώς νιώθουν οι Χριστιανοί της Μητρόπολης να έχουν για πνευματικούς τους συγκεκριμένους κληρικούς; Πού θα οδηγηθούν;
Η πτώση του Μητρ. Δημητρίου στον ειδωλολατρικό παπισμό είναι εμφανής και από την αποδοχή του ψευδοαγίου των Παπικών Βαλεντίνου. Απόδειξη γι’ αυτό είναι τα ημερολόγια της Μητροπόλεως Γουμενίσσης του 2019 και του 2020, τα οποία αναφέρουν τον Βαλεντίνο.
Γράφει μεταξύ άλλων ο Παν. Αρχιμ. π. Νεκτάριος Γκολιόπουλος :
«Η καινοφανής και απαράδεκτη αυτή γιορτή είναι κατάλοιπο αρχαίου ειδωλολατρικού εθίμου, που οδηγούσε τους νέους και τις νέες σε ακατανόμαστες σαρκικές ακολασίες. Στις ημέρες μας πήρε μια σύγχρονη μορφή.
Προβάλλει παραπλανητικά τον έρωτα και την αγάπη, που είναι έννοιες θεϊκές και πνευματικές, αλλά οδηγεί, δυστυχώς, τα νιάτα. στις ίδιες ακολασίες, που οδηγούσε και στην αρχαιότητα» (https://www.ekklisiaonline.gr/eipan/agiou-valentinou-mia-pseftiki-idololatriki-eorti-pou-parasyri-tous-neous/)
Αυτά και άλλα πολλά είναι τα αποτελέσματα της ψευδοσυνόδου και της ύβρεως προς τον Άγιο Τριαδικό Θεό, σύμφωνα με τις αποφάσεις της. Αυτά είναι τα αποτελέσματα του Οικουμενισμού. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της κατάργησης του Συνοδικού συστήματος και του επισκοποκεντρισμού, που το αντικατέστησε.
Αυτά είναι τα αποτελέσματα, όταν δεν ενδιαφερόμαστε για τους αδελφούς, και επιτρέπουμε να καλλιεργούνται οι πλάνες, οι βλασφημίες και οι κακοδοξίες, διότι η σιωπή στα θέματα πίστεως είναι λίπασμα, που θρέφει τις ρίζες κακού.
Απόδειξη γι’ αυτό είναι ότι ο Μητροπολίτης Δημήτριος είχε δώσει «δείγματα» των οικουμενιστικών κακοδοξιών, που καλλιεργούσε. Δεν οδηγήθηκε στην ειδωλολατρία και τον παγανισμό ξαφνικά, αλλά ήδη είχε μολυνθεί. Παρ’όλα αυτά, παρέμενε και παραμένει ποιμένας Ορθοδόξων Χριστιανών.
Ο «ιός», που ευθύνεται για την πτώση του Μητρ. Δημητρίου, προϋπήρχε και μάλιστα ήταν γνωστό σε όλους μας από το 2007. Ο ιός αυτός του Οικουμενισμού, κοινός στην Ιεραρχία, τον κλήρο, αλλά και τον λαό, δεν ήταν δυνατόν να αντιμετωπιστεί από ομοιοπαθείς. Γι’ αυτό και σήμερα παρατηρούμε την απάθεια και την αδιαφορία για την ειδωλολατρία και τον παγανισμό, που εισήχθη στην Μητρόπολη Γουμενίσσης.
Οι νατουραλιστικές αγιογραφίες στον Ιερό Ναό Άξιον Εστί μαρτυρούν για την προϋπάρχουσα ασθένεια. Πολλές ήταν οι αντιδράσεις αγιογράφων και μερίδας του κλήρου και του λαού.
Η προσωπική μου τοποθέτηση είναι η εξής : Η φιλοτέχνηση είναι εξαιρετικά οριακή μεταξύ της βυζαντινής παραδόσεως και του παπικού νατουραλισμού. Τα οριακά καινοτόμα στοιχεία αντικατέστησαν την «αρχή» της Βυζαντινής αγιογραφίας, που δεν είναι άλλη από τον Φόβο του Θεού. Οι βυζαντινοί αγιογράφοι κατασύντριβαν οποιοδήποτε καλλιτεχνικό ιδίωμα οικειοθελώς, παραμένοντας μικροί και ταπεινωμένοι μπροστά στην Θεία Χάρη, που τους δάνειζε την δυνατότητα να αγιογραφούν. Ο φόβος του Θεού, που χαρακτήριζε τους αγιογράφους, μας παρέχει την ασφάλεια να προστρέχουμε στην αγιογραφία της Ορθοδόξου Ιεράς Παραδόσεως, όταν θέλουμε να ερευνήσουμε ζητήματα δόγματος.
Ο νατουραλισμός χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από τους παπικούς, ώστε να επιτευχθεί αποτελεσματικά η διαστροφή των δογμάτων, καθώς εξορίζεται η λατρευτική υπόσταση της Βυζαντινής Αγιογραφίας, παραπέμποντας στην ειδωλολατρία.(Σχ. βλ. Δημητρίου Τσελεγγίδη, Εικονολογικές μελέτες, έκδ. Ι.Μ. Κοιμήσεως Θεοτόκου, Μάκρη Αλεξανδρουπόλεως, 2003).
Οι φωτογραφίες, που ακολουθούν στο τέλος, βρίσκονται στον Ιερό Ναό Άξιον Εστί της Αξιουπόλεως, «φιλοτεχνούμενες» κατ΄ εντολήν του Μητρ. Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου Δημητρίου και με προϊστάμενο του έργου αυτού τον τότε εφημέριο του Ι. Ν., τον πρώην πρωτοσύγκελο της Μητρ. Γουμενίσσης, Αρχ. Θεόδωρο Πάπαρη, ο οποίος σήμερα είναι Α’ Γραμματεύς της Ιεράς Συνόδου και υποψήφιος για επισκοποποίηση [δεξιά στην φωτογραφία]. Λόγω της θέσεώς του, ο ειρημένος Αρχιμανδρίτης από Δευτέρα έως Παρασκευή βρίσκεται στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών, όπου συλλειτουργεί με τον Αρχιεπίσκοπο και τον μνημονεύει. Ο Αρχιεπίσκοπος, όμως, λόγω της αναγνώρισης της ακοινωνήτου σχισματοαιρετικής Ουκρανικής ψευδοεκκλησίας και της μνημόνευσης του επικεφαλής της Επιφανίου, καθίσταται ακοινώνητος. Επομένως, και ο Αρχ. Θεόδωρος Πάπαρης, συλλειτουργώντας και μνημονεύοντας τον ακοινώνητο Αρχιεπίσκοπο, καθίσταται κι αυτός ακοινώνητος. Δυστυχώς, ένας τέτοιος υπόδικος σε ακοινωνησία αρχιμανδρίτης προωθείται για μελλοντικός επίσκοπος.
Στον μανδύα του αγγέλου, που είναι δίπλα και δεξιά της Πλατυτέρας, σ’ ένα τμήμα του, ο αγιογράφος έχει απεικονίσει μέσα σ’ ένα ορθογώνιο πλαίσιο μια παράσταση, που προκαλεί πολλά ερωτηματικά. Η παράσταση αυτή παραπέμπει αφ’ενός στην αρχαία ελληνική μυθολογία και αφ’ετέρου… στην αρχαία αιγυπτιακή θρησκεία (!!!).
Συγκεκριμένα, στο τμήμα αυτό αναπαριστάνεται ένας «νέος της αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας, θαυμαστός δια την ωραιότητά του…», ο οποίος κατά τον ΄Ομηρο ήταν ο ομορφότερος από όλους τους θνητούς (βλ. Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν ΗΛΙΟΥ, τ.5ος, σ. 24-25). Πρόκειται για τον Γανυμήδη, υιό του Τρώα και της Καλλιρόης, ο οποίος «ήταν ο ωραιότερος άνδρας, που γέννησε η φύση και τον ερωτεύτηκε ο Δίας…
Ο έρωτας του Δία για τον θνητό Γανυμήδη τον έκανε να αρπάξει τον νεανία… και να τον κάνει οινοχόο των θεών (ή μόνο του εαυτού του) στον Όλυμπο. Μάλιστα ο ίδιος ο Δίας πήρε τη μορφή αετού και άρπαξε τον ωραίο νεανία …Ο τελικός μύθος του Γανυμήδη είναι έκφραση της εξιδανικευμένης παιδεραστίας…», αναφέρει ανάμεσα σε άλλα η Εγκυκλοπαίδεια «ΥΔΡΙΑ», ενώ επιπλέον τονίζει ότι η «μορφή του Γανυμήδη έγινε αφορμή να γίνει πρότυπο παιδεραστίας» (βλ. Εγκυκλοπ. «ΥΔΡΙΑ», τ. 16ος, σ. 435).
Ανατρέχοντας σε άλλη μια Εγκυκλοπαίδεια (ΧΑΡΗ ΠΑΤΣΗ, τ. 9ος, σ. 328), για να πλουτίσουμε περισσότερο τις γνώσεις μας για το μυθολογικό αυτό πρόσωπο της αρχαιότητας, διαβάζουμε ότι «ο Γανυμήδης ήταν ερωμένος του Δία», ενώ στο Εγκυκλ. Λεξικό του Ελευθερουδάκη (τ. 3ος, σ. 754) και στο «Νεώτερον Εγκυκλ. Λεξικόν «ΗΛΙΟΥ» (τ.5ος, σ.24) αποδίδονται οι ίδιοι επίσης χαρακτηρισμοί.
Παρόμοιες, όμως, απόψεις, που αναφέρουν ότι ο νεαρός Γανυμήδης ήταν ερωμένος του Δία και ότι αποτέλεσε πρότυπο παιδεραστίας, βρίσκει κανείς – όπως είδαμε – στην Εγκυκλ. «ΥΔΡΙΑ» (τ.16ος, σ.435), αλλά και στην Εγκυκλ. «ΠΑΠΥΡΟΣ – ΛΑΡΟΥΣ» (τ.16ος, στο λήμμα Γανυμήδης), όπου ο Γανυμήδης αναφέρεται ως «ενσάρκωση της θηλυπρεπούς ανδρικής ομορφιάς», ενώ παράλληλα γίνεται σαφής νύξη για την ερωτική σχέση μεταξύ Δία και Γανυμήδη.
Στην «Παγκόσμια Μυθολογία» της Εκδοτικής Αθηνών (τ. 25ος, σ. 101-102) αναφέρεται επίσης ότι ο Γανυμήδης για την εξαιρετική ομορφιά του μεταφέρθηκε με εντολή του Δία στον Όλυμπο και ορίστηκε οινοχόος των θεών, για να χαίρεται έτσι (ο Δίας) αιώνια τη νεότητα και την ομορφιά του…». Και σ’ αυτήν την Εγκυκλοπαίδεια τονίζεται ότι «ο μύθος του Γανυμήδη… σφραγίστηκε από το στοιχείο της παιδεραστίας».
Επιπρόσθετα, όμως, σε όλα αυτά, που έχουμε αναφέρει, υπάρχει και ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του γνωστού αγιογράφου Ιωάννη Βράνου (βλ. περιοδικό ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ, αρ. φύλ.21, Αύγουστος 2007).
Ανάμεσα στις άλλες συνταρακτικές αποκαλύψεις, που αναφέρει ο αγιογράφος αυτός για την Καπέλα Σιξτίνα (Capella Sixtina – τον Ναό, όπου λειτουργεί ο Πάπας στο Βατικανό) και τις τοιχογραφίες της, υπάρχει στο περιοδικό αυτό δημοσιευμένο και ένα σκίτσο, που απεικονίζει τον Γανυμήδη να αναρπάζεται από αετό. Το σκίτσο επιγράφεται «Ο βιασμός του Γανυμήδη».
Aφήσαμε τελευταίους τους εκκλησιαστικούς Πατέρες. Ξεχωρίσαμε δύο μεγάλα και λαμπρά πνευματικά αναστήματα της Χριστιανοσύνης, που οι απόψεις τους έρχονται να στηρίξουν τα όσα παραπάνω αναφέρουμε. Είναι μάλιστα καταπέλτες στο θέμα αυτό.
Ο Μέγας Αθανάσιος (ο Αλεξανδρείας), ένας από τους μεγάλους αγίους της Εκκλησίας και από τους επιφανέστερους οικουμενικούς διδασκάλους της, στον στηλιτευτικό του Λόγο «Κατά ειδωλολατρών», καυτηριάζει με δριμύτητα την ασεβή συνήθεια, που είχαν στην αρχαιότητα οι άνθρωποι, να αναγορεύουν σε θεούς τα ίδια τα πάθη τους, δηλαδή να θεοποιούν και να προσκυνούν την ηδονή και την επιθυμία.
Ο άγιος αναφέρεται στην περίπτωση του Γανυμήδη, που τον απήγαγε ο Δίας στον Όλυμπο, και από άνθρωπο τον έκανε θεό, για να ασελγεί πάνω του! ( Μ. Αθανασίου, Ε.Π.Ε, τ.1ος, σ. 110-112).
Αλλά και ο ιερός Χρυσόστομος δεν είναι λιγότερο καυστικός και δριμύς από τον Μεγάλο Αθανάσιο αναφορικά με την ηθική αυτή διαστροφή των ανθρώπων κατά τα χρόνια εκείνα, που επικρατεί η ειδωλομανία. Στην Ομιλία του στον ΡΙΓ΄(113ο) ψαλμό (βλ. Ε.Π.Ε., τ. 6ος, σ. 502) μιλάει επιτιμητικά για τα είδωλα (ξόανα) των εθνικών (ειδωλολατρών), που απεικονίζουν πορνικές και ασελγείς εικόνες, και φέρνει σαν παράδειγμα την παράσταση του αετού (Δία) και του Γανυμήδη.
Αυτή η διεστραμμένη και σιχαμερή πράξη του κιναιδισμού, αναφέρει ο άγιος, δείχνει σε ποιά φοβερή κατάπτωση είχαν φθάσει κάποιοι άνθρωποι, που είχαν αυτό το πάθος.
Έχοντας, λοιπόν, υπ’όψιν όλες τις παραπάνω αναφορές, που γίνονται σε διάφορες Εγκυκλοπαίδειες και σε εκκλησιαστικά κείμενα της πατερικής γραμματείας, σχετικά με το πρόσωπο του Γανυμήδη, η συγκεκριμένη τοιχογραφία της Αξιούπολης, μας δημιουργεί ήδη πολλά ερωτηματικά και απορίες. Πώς αλήθεια, ο Γανυμήδης, το σύμβολο της παιδεραστίας, βρέθηκε μέσα σε ένα ορθόδοξο χριστιανικό ναό;
Αν σκεφτούμε ότι μια μορφή ενός αγίου, αποτυπωμένη σε μια εικόνα αγιογραφίας, μεταδίδει στον πιστό κάτι από το θείο, του δημιουργεί πνευματική ανάταση και κατανυκτική διάθεση, τον διδάσκει και τον παιδαγωγεί κατά Θεόν, του προβάλλει πρότυπα προς μίμηση, τότε η συγκεκριμένη παράσταση με τον ημίγυμνο Γανυμήδη (που ήταν, όπως αναφέρεται, ο θεός των κιναίδων!) και οι παραστάσεις με τα ολόγυμνα παιδιά, τί μηνύματα άραγε θέλουν να του περάσουν;
Τί θέλουν να τον διδάξουν; Μήπως την ανατριχιαστική και κτηνώδη πράξη της παιδεραστίας; Είναι κάτι το πρωτοφανές αυτό, που συμβαίνει!
Ένα άλλο, ακόμη πιο παράξενο στοιχείο, που παρατηρείται στην τοιχογραφία αυτή, που απεικονίζει την αρπαγή του Γανυμήδη από τον αετό (Δία), είναι ο …βέβηλος σταυρός, που κρατά στο δεξί του χέρι ο Γανυμήδης! Ομολογούμε ότι κυριολεκτικά σοκαριστήκαμε, μόλις τον αντικρίσαμε.
Η εικονογράφηση ενός τέτοιου σατανικού συμβόλου είναι βλασφημία, καταφέρεται άμεσα στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού και δείχνει άρνηση του Θεού! Το σατανικό αυτό σύμβολο, που είναι αναπόσπαστο μέρος κάθε μαγικής τελετουργίας, εφ’όσον χρησιμοποιείται από σατανιστές και μάγους, που αντιτίθενται φανερά και πολεμούν τη Χριστιανική θρησκεία, απεικονιζόμενο μέσα σ’ ένα ορθόδοξο χριστιανικό Ναό, τί άραγε θέλει να δηλώσει»;
Και ακολουθεί η απάντηση του αγιογράφου, που φιλοτέχνησε τόν Ιερό Ναό, στις τότε αντιδράσεις κλήρου και λαού κου Κ. Βαφειάδη.
«Παράσταση αετού με νέο. Το θέμα αυτό αποτελεί διακοσμητικό μονόχρωμο στοιχείο (20×35 εκ.) στο μανδύα του Αρχαγγέλου Γαβριήλ [2]. Πρόκειται για παράσταση Αποθέωσης, γνωστή στην ύστερη ρωμαϊκή και παλαιοχριστιανική τέχνη, που έχει ως στόχο να καταδείξει, με συμβολικό τρόπο, τη δυνατότητα ανόδου του ανθρώπου στο Θεό.
Επισημαίνεται ότι η αρχαιότητα γνώριζε τρεις τύπους Αποθεώσεως : α) αυτήν με τον αετό, γύπα, φτερωτή Νίκη η θεότητα, που ανυψώνει άνδρα (π.χ. Ανάληψη Αυτοκρατόρων και ηρώων) (εικ.1), β) αυτήν με άνδρα εποχούμενο σε τέθριππο (π.χ. Αποθέωση Μεγάλου Κωνσταντίνου) και γ) αυτή με άνδρα στην κορυφή όρους ή κλίμακας (Πρώϊμος τύπος Αναλήψεως του Χριστού, Κλίμαξ Ιακώβ).
Από τους τρεις ο γράφων επέλεξε τον πρώτο τύπο, επειδή ο Αρχάγγελος είναι ενδεδυμένος με υπατικό μανδύα και επειδή ο ιπτάμενος προς ουρανόν αετός (εικ.2), όπως και η πυρά, είναι από τα κύρια σύμβολα της αφαρπαγής των επιφανών από τον Θεό[3].
Είναι σημαντικό να ειπωθεί ότι ο νέος κρατά πρωτοχριστιανικό σταυρό αιγυπτιακού τύπου. Παρότι ο νέος κρατά σταυρό, οι καταγγέλοντες ισχυρίζονται ότι η λεπτομέρεια στο ρούχο του Αρχαγγέλου αφορά αποκλειστικά στο μύθο του Γανυμήδη, που κατ’ αυτούς συνδέεται με την παιδεραστία. Αλλά και ο μύθος του Γανυμήδη ουδόλως έχει σχέση με την παιδεραστία. Η ερμηνεία αυτή είναι, κατά τον Κακριδή, μεταγενέστερη και υποβολιμαία (βλ. Ι. Θ. Κακριδής, Ελληνική Μυθολογία, Αθήνα 1986, τομ. 2, 73, 75).
Επισημαίνεται ότι κάτω ακριβώς από τον αρχάγγελο Γαβριήλ εικονίζεται ο Κύριος να κατέρχεται, συνοδεία αγγέλων, προκειμένου να δώσει Εαυτόν εις βρώσιν τοις πιστοίς. Το νόημα, λοιπόν, του διακοσμητικού θέματος στο ένδυμα του αρχαγγέλου είναι το εξής: Ο αληθινός Θεός αποκαλύπτεται-ενανθρωπίζει (και ο άρχων Γαβριήλ έπαιξε σημαντικό ρόλο σε αυτό, βλ. Ευαγγελισμός Θεοτόκου) με μοναδικό του κίνητρο την αγάπη προς τους ανθρώπους και, θυσιάζοντας τον Εαυτόν του, τους ανεβάζει στον ουρανό (διαδικασία θεώσεως). http://archive.romfea.gr/diafora-ekklisiastika/3282-4879
Επίλογος
Καθένας αδελφός ας συλλογιστεί την ευθύνη για την ατομική του σωτηρία και την ευθύνη του για την Εκκλησία συνολικά, που συνεπάγεται το όνομα «Χριστιανός», πού φέρει, ζητώντας από τον Κύριο να τον ενισχύσει.
Κλείνω με μία πρόρρηση του Αγίου Ιωάννου Μαξίμοβιτς, το σκήνωμα του οποίου παραμένει άφθαρτο εδώ και πενήντα χρόνια. Μετά την ψευδοσύνοδο, το Ουκρανικό σχίσμα και την βλασφημία των μέτρων περί κινδύνου μολύνσεως εντός των Ιερών Ναών και εκ της Θείας Κοινωνίας, θεωρώ ότι η πρόρρησή του έχει επιβεβαιωθεί πλήρως στις ημέρες μας.
«Στα έσχατα χρόνια το κακό και η αίρεση θα έχει τόσο εξαπλωθεί, που οι πιστοί δεν θα βρίσκουν ιερέα και ποιμένα να τους προστατέψει από την πλάνη και να τους συμβουλέψει στη σωτηρία.
Τότε, οι πιστοί δε θα μπορούν να δεχτούν ασφαλείς οδηγίες από ανθρώπους, αλλά οδηγός τους θα είναι τα κείμενα των Αγίων Πατέρων. Ιδίως σε αυτή την εποχή, ο κάθε πιστός θα είναι υπεύθυνος για όλο το πλήρωμα της Εκκλησίας. Αδελφοί, καιρός να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας απέναντι στον Θεό και την ιστορία. Μην ανέχεστε άλλες λοξοδρομίες και πλάνες από τους ιερείς και αρχιερείς σας! Μην κάνετε τα «στραβά μάτια», είστε συνυπεύθυνοι! Οι Άγιοι σας προειδοποιούν…»
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ: https://www.youtube.com/watch?time_continue=95&v=I9V6lXYDDjE&feature=emb_logo
– ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΜΕΝΟΣ “ΧΡΙΣΤΟΣ” ΣΑΝ ΖΟΜΠΙ !!!
