Οι δημόσιες σχέσεις, η διπλωματία επισκόπων, Πνευματικών, Μοναστηριών, κληρικών και Λαϊκών δυστυχώς υπερτερούν στις μέρες μας ἀπό τον Λόγο του Θεού και των Πατέρων. Κοσμικότεροι πάντων η πλειοψηφία των Δεσποτάδων, ξεπερνούν τους πολιτικάντηδες. Και εμείς οι χριστιανοί τους προσκυνάμε....
Οἱ Ἅγιοι
τὰ γράφουν, ἀλλὰ ποιός νοιάζεται;
Μ. Βασίλειος: Ἐκεῖνον ποὺ μᾶς
ἐμποδίζει νὰ ἐφαρμόζουμε τὶς Ἐντολὲς τοῦ Κυρίου, πρέπει νὰ τὸν ἀποφεύγουμε καὶ
νὰ εἶναι γιὰ μᾶς βδελυκτός!
Πειθαρχεῖν δὴ Θεῷ μᾶλλον ἢ
ἀνθρώποις μνημονεύοντας τοῦ Κυρίου λέγοντος: Ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσι,
ἀλλὰ φεύξονται ἀπ΄αὐτοῦ, ὅτι οὐκ
οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν, καὶ τοῦ Ἀποστόλου τολμήσαντος ὑπὲρ τῆς ἡμετέρας
ἀσφαλείας καὶ αὐτῶν καθάψασθαι τῶν Ἀγγέλων δι΄ ὧν φησί: Κἂν ἡμεῖς ἢ Ἄγγελος ἐξ
οὐρανοῦ εὐαγγελίζητε ὑμῖν, παρ΄ ὃ εὐαγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω. Ἐξ ὧν
παιδευόμεθα, ὅτι κἂν πολὺ γνήσιός τις ᾖ, κἂν ὑπερβαλλόντως ἔνδοξος ὁ κωλύων τὸ
ὑπὸ τοῦ Κυρίου προστεταγμένον ἢ προτρέπων ποιεῖν τὸ ὑπ΄ αὐτοῦ κεκωλυμένον φευκτὸς ἢ καὶ βδελυκτὸς
ὀφείλει εἶναι ἑκάστῳ τῶν ἀγαπώντων τὸν Κύριον.
[Μ.
Βασιλείου,
T.L.G.,: Asceticon magnum sive Quaestiones (regulae brevius tractatae) : Volume
31, page 1160, line 38].
«“Κἂν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται
ὑμᾶς παρ’ ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω”· πόρρωθεν, ὡς εἰκός, μηδ’ ἐπισκόποις μήδ’
ἄρχουσιν μηδὲ διδασκάλοις προσέχειν, εἰ τὸν ἀληθῆ τῆς πίστεως διαστρέφει τις λόγον,
διαστελλόμενος» .
[Εὐσεβίου: Contra Marcellum : Book 1, chapter 1, section 12, line 8].
