Η σημειολογία της μάσκας

 

Υπό Πρωτοπρεσβυτέρου Λάμπρου Φωτόπουλου

  σημεία και τα συστήματα σημασίας. Η σημειολογία ή σημειωτική είναι η επιστήμη που μελετά τα

Μας διδάσκει η Επιστήμη αυτή ότι όλα τα σημεία, γεγονότα, λέξεις, κινήσεις κλπ. νοηματοδοτούνται μέσω της κοινωνίας και του πολιτισμού.

Ζούμε μέσα από τα σημεία, αφού αυτά μεσολαβούν για να κατανοήσουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας και καθιστούν εφικτή την επικοινωνία.

Η Εκκλησία από της ιδρύσεως της γνωρίζει πολύ καλά ότι σημασία δεν έχουν οι λέξεις αλλά το νόημα που μεταφέρουν.

Έτσι οι ίδιες λέξεις ή συμπεριφορές μέσα σε συγκεκριμένα χρονικά και τοπικά πλαίσια έχουν διαφορετικό νόημα και σημασία.

Μια πράξη, όπως γνωρίζουν οι θεολόγοι, είναι καλή ή κακή όχι από μόνη της αλλά από την σημασία που έχει.

Παραδείγματα: Στην Παλαιά Διαθήκη οι αδελφοί του Ιωσήφ πέφτουν και τον προσκυνούν χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αμαρτάνουν (Έξοδος 43,20).

Αντίθετα οι Τρεις Παίδες δεν προσκυνούν την εικόνα του Βασιλιά Ναβουχοδονόσορα για να μην αμαρτήσουν (Δανιήλ, 3,1 επομ.).

Η εικόνα του Ναβουχοδονόσορα συνδέεται με την κρατική καταστολή που επιτάσσει να μην ζητάει κανείς άνθρωπος βοήθεια από το Θεό αλλά μόνον από τον δυνάστη, την Κρατική Εξουσία.

Το Κράτος εδώ εμφανίζεται ως Θεός. Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι μια συγκεκριμένη συμπεριφορά μπορεί να είναι καλή η κακή (αμαρτία) ανάλογα με την σημασία που παίρνει μέσα στην Κοινωνία.

Στη Καινή Διαθήκη ο απόστολος Παύλος, αν και εξηγεί ότι το ειδωλόθυτο δεν ζημιώνει τον χριστιανό, δηλαδή δεν είναι αμαρτία το να φάγει, όταν όμως αυτή η συμπεριφορά νοηματοδοτείται από τους αδύνατους χριστιανούς ως συμμετοχή στην ειδωλολατρία τότε γίνεται αμαρτία και γι’  αυτό το απαγορεύει (Α Κορινθ. 8).

Έχει επομένως μεγάλη σημασία το νόημα που έχει μια συμπεριφορά μέσα στην κοινωνία για να χαρακτηριστεί αμαρτία η μη.

Ας έλθουμε τώρα στο θέμα της μάσκας. Παγκόσμια μέθοδος προστασίας από τον κορονοϊό θεωρείται αυτή τη στιγμή η μάσκα.

Σχεδόν κανένα πολιτικό πρόσωπο δεν κάνει δημόσια εμφάνιση χωρίς μάσκα.

Είναι το σύμβολο της κρατικής προστασίας από τον ιο.

Πίσω από τη μάσκα κρύβονται βέβαια Παγκόσμιες Τράπεζες, διεθνείς οργανισμοί, πολυεκατομμυριούχοι, πόλεμοι εξουσίας, παγκοσμιοποιητές, όλο το σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Η χρήση μάσκας έχει πάρει σαφή πολιτικό χαρακτήρα.

Τι σημαίνει λοιπόν ότι δέχομαι να φορέσω μάσκα μέσα στην Εκκλησία;

Σημειολογικά σημαίνει ότι δέχομαι την Κρατική άποψη ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος σωτηρίας από αυτόν.

Αυτή είναι η Κρατική και γενικότερα Κοινωνική τοποθέτηση.

Και δεν είναι απλή γνώμη κάποιου ατόμου η ειδικού αλλά επίσημη άποψη της Εξουσίας και στηρίζεται στην Κρατική καταστολή , στον αστυφύλακα, όπως και στην περίπτωση της εικόνας του Ναβουχοδονόσορα.

Για τους λόγους αυτούς η σημασία της μάσκας όπως προβάλλεται από τους Κρατικούς φορείς και τα απόλυτα υπάκουα σε αυτούς ΜΜΕ, έρχεται σε ευθεία αντιπαλότητα με την χριστιανική πίστη.

Όσοι παρακολούθησαν τα γεγονότα, τις τοποθετήσεις των κρατούντων, τις νομικές διατάξεις και τα διαγγέλματα κ.τ.ο. δεν έχουν καμμία αμφιβολία ότι όλα καταλήγουν στο ίδιο μοτίβο «μόνον η Επιστήμη σώζει και κανένας Θεός» .

Αυτό αποδείχθηκε αναμφισβήτητα με το κλείσιμο των Εκκλησιών μετά από κυβερνητική απόφαση κατά το Μέγα Πάσχα, με την απαγόρευση της κωδωνοκρουσίας, με την κατάργηση των λιτανειών (που ήταν πάντα το μέγα όπλο της Εκκλησίας για την εξαφάνιση κάθε πανδημίας), με τα μέτρα προστασίας μέσα στο Ναό, με τα φίμωτρα- μάσκες στους πιστούς και, κυρίως, με τις βλάστημες δηλώσεις Πρωθυπουργού και Υπουργών για την Θεία Κοινωνία κλπ.

Μόνον όποιος «στρουθοκαμηλίζει» δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτή τη στιγμή το Κράτος δεν δέχεται άλλο σωτήρα πλην του ίδιου και των οργάνων του.

Αν κοντά σε όλα αυτά προσθέσει κανείς και τα «ουρλιαχτά» των δημοσιογράφων, όταν ανακαλύψουν κάποιο παπά με αντίθετη άποψη, καταλαβαίνει ο καθένας ποιος αμφισβητείται με τη χρήση της μάσκας.

Για να το αντιληφθούμε πληρέστερα ας δούμε τι διδάσκεται χρόνια τώρα στο μάθημα της Κοινωνιολογίας του Λυκείου βάσει των οδηγιών του Υπουργείου Παιδείας.

Οι Κοινωνιολόγοι διδάσκουν ότι οι «διαχειριστές του θείου», δηλαδή οι κληρικοί, έχουν αντικατασταθεί στην Εποχή μας από τους Επιστήμονες και η Θρησκεία από την Επιστήμη. Αυτή την άποψη ακολουθεί σήμερα το Κράτος.

Τούτων ούτως εχόντων είναι πλέον σαφές ότι η μάσκα είναι το σημείο αποδοχής ότι δεν υπάρχει άλλη σωτηρία πλήν της από το Κράτος επιλεκτικά αποδεκτής Επιστήμης.

Κατόπιν αυτού αβίαστα προκύπτει ότι όποιος Επίσκοπος η κληρικός γενικά προπαγανδίζει τη χρήση μάσκας μέσα στην Εκκλησία, εν γνώσει του σημειολογικού περιεχομένου που έχει αυτή στις σημερινές συγκυρίες, ουσιαστικά αρνείται να ενεργήσει ως κληρικός.

Αν πιστεύει ότι δεν έχει ούτε λόγο ούτε τρόπο να σταματήσει το κακό με τις Ευχές που του όρισε η Εκκλησία για την περίπτωση της «Πανδημίας», και προπαγανδίζει τη μάσκα ως σωτηρία τότε έχει αρνηθεί το όνομα του κληρικού.

Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (τους λόγους του οποίου πολύ έχουν επικαλεσθεί τον τελευταίο καιρό κάποιοι) αναφερόμενος στο ξβ' Αποστολικό Κανόνα που καθαιρεί και αφορίζει τον κληρικό που αρνείται το όνομα του κληρικού φέρνει παραδείγματα και σημειώνει τα ακόλουθα «Τόσον λεπτόν πράγμα είναι η πίστις, ώστε όπου ημπορεί να αρνηθή και όποιος παραβή μίαν μοναχήν συλλαβήν, ή κάμη ένα νεύμα» (Πηδάλιον, σελ. 80 σημ.1).

Ένα νεύμα!!! Δεν είναι η μάσκα-φίμωτρο σημειολογικά σημαντικότερη από ένα νεύμα.

Πηγή: Εδώ.