Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2020

Η μεταδοτικότητα της συμπλεγματικής ιο-ψυχο-μικροβιοφοβίας του καταθλιπτικού Σύψα και των περί αυτού θεραπεύεται απαλλάσσοντάς μας από την παρουσία τους θέτοντας αυτούς εν καραντίνα

Ἡ “Παιδαγωγικὴ” Νοοτροπία τοῦ κ. Σύψα

ΡΟΥΝΤΑΣ ΝΑΠ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ


«Φυσικά, δὲν ἀγκαλιάζουμε, τὸ παιδὶ μέσα στὸ σπίτι καὶ δὲν τὸ φιλᾶμε, ἐὰν μᾶς πλησιάζει τὸ παιδὶ ποὺ πηγαίνει σχολεῖο, φορᾶμε τὴν μάσκα μας» 
Πρὶν λίγες ἡμέρες ὁ κ. Σύψας στὸ δελτίο εἰδήσεων τοῦ τηλεοπτικοῦ καναλιοῦ ΣΚΑΪ δήλωσε δημοσίως, ὄτι “φυσικα δεν ἀγκαλιάζουμε, τὸ παιδὶ μέσα στὸ σπίτι καὶ δὲν τὸ φιλᾶμε, ἐὰν μᾶς πλησιάζει τὸ παιδί μας ποὺ πηγαίνει σχολεῖο, φορᾶμε τὴν μάσκα μας “….. 
Μᾶλλον σὲ ὅλα τὰ χρόνια της ἐπιστημονικῆς του σταδιοδρομίας ὁ κὸς Σύψας, δὲν γνώρισε ποτέ, ἔστω διὰ τῆς λογικῆς, τὴν ἔννοια τῆς ΑΓΑΠΗΣ. Προφανῶς στὰ μεγάλα καὶ κορυφαία πανεπιστήμια τοῦ κόσμου διδάσκονται ἀπίστευτες καὶ ἀξιοθαύμαστες τεχνικὲς... γνώσεις καὶ ἔννοιες, ὅμως δυστυχῶς μᾶλλον δὲν διδάσκεται ἡ ἔννοια τῆς ΑΓΑΠΗΣ , τῆς ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ, τῆς ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, τῆς ΘΑΛΠΩΡΗΣ, τῆς ΜΗΤΡΙΚΗΣ καὶ ΠΑΤΡΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, τῆς ΘΥΣΙΑΣ, τῆς ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑΣ. 

Προφανῶς στὰ σύγχρονα πανεπιστήμια τοῦ κόσμου, ὁ ἄνθρωπος, ἡ κορωνίδα τῆς δημιουργίας, εἶναι περισσότερο ἀντικείμενο μελέτης καὶ πειραματισμοὺ παρὰ σημεῖον ἀναφορᾶς. Θεωρεῖται προφανῶς ὁ ἄνθρωπος πειραματόζωο καὶ ὄχι , διφυὲς ὄν, μὲ ψυχὴ καὶ σῶμα, τὸ ὁποῖο ὑπὸ προϋποθέσεις μπορεῖ νὰ γίνει κατὰ Χάριν Θεός! 

Μᾶλλον ἡ σύγχρονη “ἐπιστήμη” δὲν γνωρίζει, ὅτι ὅλες οἱ δυστυχίες στὴν ἀνθρώπινη ἱστορία, ὅλα τὰ φαινόμενα κοινωνικῆς παθογένειας, ὅλες οἱ ἀνθρώπινες ἐγκληματικὲς συμπεριφορὲς στὶς κοινωνίες, ὀφείλονται ἐκτὸς τῶν ἄλλων στὴν Ἔλλειψη Ἀγάπης καὶ στὶς διαταραγμένες οἰκογενειακὲς συνθῆκες ἀνατροφῆς τῶν παιδιῶν. 

Δὲν διδάσκονται μᾶλλον οἱ σύγχρονοι ἐπιστήμονες, ὅτι ἤδη ἀπὸ τὴν κυοφορία, ἀναπτύσσεται ἕνας ἀπερίγραπτος καὶ βαθὺς δεσμὸς Ἀγάπης μεταξὺ μητέρας καὶ παιδιοῦ, ὅπου ἡ ἀνθρώπινη λογικὴ ἀδυνατεῖ νὰ τὸν ἐξηγήσει! Ὅτι στὸν θηλασμὸ καὶ μὲ τὴν ἀγκαλιά της, ἡ μητέρα, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ὑλικὴ τροφή, δίνει στὸ παιδὶ τῆς Ἀγάπη, Ἀσφάλεια, Δύναμη, Συναισθηματικὴ Ἰσορροπία, Τρυφερότητα, Ἀποδοχή! Ὅτι τὸ ἴδιο συμβαίνει μὲ τὴν ἀγκαλιά, τὸ τρυφερὸ χάδι καὶ παρηγορητικὸ φιλὶ τῆς μάνας καὶ τοῦ πατέρα πρὸς τὰ παιδιά. 

Ὅτι οἱ πρῶτοι χῶροι παρουσίας τοῦ ἀνθρώπου στὴν ζωή, εἶναι πρῶτα ἡ μήτρα, ὕστερα ἡ μητρικὴ ἀγκαλιὰ ,ἡ οἰκογένεια καὶ ἀκολούθως τὸ σχολεῖο καὶ ἡ κοινωνία. Ὅτι ἡ μητέρα καὶ ὁ πατέρας εἶναι θεμελιώδη πρότυπα γιὰ ὅλη τὴν ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου. 

Ἀγνοοῦν προφανῶς τὰ σύγχρονα “ἐπιστημονικὰ δεδομένα” μὲ τὰ κουτάκια, τοὺς ἀριθμοὺς καὶ τὰ διαγράμματα, ὅτι ἡ οἰκογένεια εἶναι τὸ πρῶτον σημεῖον ἀναφορᾶς, ἡ πρώτη ἑστία – ρίζα, κάθε ἀνθρώπου ἀπὸ τὴν στιγμὴ τῆς γεννήσεώς του, ἐντός του ὁποίου ἀναπτύσσει τὴν ψυχοπνευματικὴ καὶ ὑλική του ὑπόσταση. Ὅτι μέσα σὲ αὐτὴν διαδρὰ μὲ τὰ ὑπόλοιπα μέλη της, ἐντοπίζοντας σταδιακὰ καὶ ἐπιτυχῶς τὴν οὐσία καὶ τὴν τελεολογία τῆς ὑπάρξεώς του. 

Ἐπίσης μᾶλλον οἱ σύγχρονοι “ἐπιστήμονες – μελετητές” ἀγνοοῦν, ὅτι ἀνάλογα μὲ τὸ πόσο ποιοτικὰ καὶ μὲ ποιὸ τρόπο βίωσε τὴν μητρότητα, τὴν πατρότητα καὶ τὴν ἀδελφικὴ σχέση μὲ τὰ μέλη τῆς οἰκογενείας τοῦ ὁ ἄνθρωπος, ἀντιστοίχως καὶ ἐκεῖνος θὰ προβάλλει τὰ πρότυπα αὐτὰ στὶς διαπροσωπικές του σχέσεις στὸ διηνεκές, θὰ τὶς διαιωνίσει καὶ θὰ τὶς ἀναπαράξει στὸ πλαίσιο τῆς κοινωνίας του, καθότι ὡς γνωστὸν ὁ ἄνθρωπος εἶναι καὶ μιμητικὸ ὄν. 

Μᾶλλον τὰ σύγχρονα πανεπιστήμια τοῦ κόσμου, τὰ ὁποία μὲ τὶς γνώσεις τοὺς ὁδηγήσανε τὴν ἀνθρωπότητα σὲ ἄλλους πλανῆτες, στὰ βάθη τῆς γής, στὴν ἀνακάλυψη νέων εἰδῶν ζωῆς ( ἐνῶ συγχρόνως δὲν θεωροῦν τὸ ἀνθρώπινο ἔμβρυο ὅτι εἶναι ζωὴ ἐξ ἀρχῆς ) ἀγνοοῦν ὅτι ἡ ΑΓΑΠΗ συνέχει ὅλο τὸ σύμπαν, ὅλη τὴν ἀνθρώπινη δημιουργία, ὅλη τὴν κτίση! Ἀγνοοῦν, ὅτι ἡ Ἀγάπη θεραπεύει, ὅτι ἔχει τόση δύναμη ποὺ κάνει θαύματα καὶ ὅτι ξεπερνᾶ τὴν ἀνθρώπινη λογική, ὅτι ἡ δίνει ζωή, ὅτι δίνει νόημα καὶ εὐτυχία, ὅτι Ἀγάπη Εἶναι Ὁ Θεός! 

Μᾶλλον στοὺς ἀτέλειωτους τόμους βιβλίων, στὶς τεράστιες βιβλιοθῆκες τῶν πανεπιστημίων τοῦ κόσμου, δὲν ὑπάρχουν ἀναφορὲς γιὰ περιπτώσεις αὐτοθυσίας τῶν γονιῶν πρὸς τὰ παιδιὰ τοὺς ἀλλὰ καὶ τὸ ἀντίστροφο! Πόσοι γονεῖς ἔδωσαν μέχρι καὶ τὴν ἴδια τοὺς τὴν ζωὴ γιὰ τὰ παιδιά τους, ἀπὸ Ἀγάπη!!! Μᾶλλον σὲ αὐτὲς τὶς βιβλιοθῆκες ἡ ἔννοια τῆς ΘΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ δὲν ὑπάρχει καταγεγραμμένη , ὅπως δὲν εἶναι καταγεγραμμένες οἱ ἔννοιες τῆς ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗΣ καὶ τῆς ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑΣ! 

Τὸ σχολεῖο ὡς θεσμός, ἔχει ἤδη εὐτελιστεῖ ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια, καθότι δὲν παρέχει παιδεία ἀλλὰ μόνο ἐκπαίδευση! Ἡ διαφορὰ εἶναι μεγάλη, διότι ἐκπαίδευση λαμβάνει ἀκόμη καὶ ἕνα ζῶο, ἀλλὰ ΠΑΙΔΕΙΑ λαμβάνει μόνο ὁ Ἄνθρωπος, διότι ἔχει Ψυχή, Νοῦ καὶ Πνεῦμα! Ἡ Ἀγάπη εἶναι ἡ θεμελιωδέστερη ἔννοια τῆς Παιδείας, διότι βοηθᾶ τὸ κάθε παιδὶ νὰ φθάσει στὴν αὐτογνωσία του καὶ στὴν ἐντελέχειά του, νὰ βρεῖ κοινῶς τὸ νόημα τῆς ζωῆς, νὰ γνωρίσει τὸν ἐσωτερικό του κόσμο καὶ νὰ μάθει τὸ γιατί ζεῖ! 

Τώρα λοιπόν, ὅπου δὲν θὰ μπορεῖ ἕνα παιδὶ νὰ κοινωνικοποιηθεῖ σωστὰ καὶ ἐπαρκῶς μέσα στὸ σχολεῖο, γιατί πρέπει ἡ στρέβλωση αὐτὴ νὰ ἐπιβληθεῖ καὶ μέσα στὴν οἰκογένεια; Ποιὸς ὁ λόγος; Δηλαδή θὰ διασώσει τὴν σωματική του ὑγεία ἕνα παιδὶ ἀπὸ τὴν χρήση μάσκας ἐνῶ ἡ ψυχική του ὑγεία, ἡ ὁποία διαταράσσεται μέσα στὸ σχολεῖο ἀλλὰ καὶ μέσα στὴν οἰκογένεια ἀπὸ τὴν προτεινόμενη στέρηση τῆς μητρικῆς καὶ πατρικῆς ἀγκαλιᾶς δὲν μᾶς προβληματίζει; Και ὅπως φαίνεται θὰ ἔχει διάρκεια μεγάλη ὅλη αὐτὴ ἡ ταλαιπωρία μὲ τὸν Ῥο. Ἂν κρατήσει ἕνα, δύο , τρία χρόνια ἢ καὶ παραπάνω, ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια θὰ στεροῦμε τὰ παιδιὰ ἀπὸ τὴν μητρικὴ καὶ πατρική μας ἀγκαλιά; Ἡ στέρηση αὐτὴ μπορεῖ νὰ διαπλάσσει μία βίαιη προσωπικότητα, ἡ ὁποία ἴσως νὰ σωθεῖ τώρα μὲ μία μάσκα, ἀλλὰ στὸ μέλλον μπορεῖ νὰ βλάψει πολλὲς ἄλλες ζωὲς στὴν κοινωνία, λόγω τῆς στέρησης τῆς οἰκογενειακῆς Ἀγάπης, τῆς τρυφερῆς καὶ παρηγορητικῆς Ἀγκαλιᾶς! 

Πειράματα στὰ σχολικά, κοινωνικὰ καὶ πόσο μᾶλλον στὰ οἰκογενειακὰ πρότυπα συμπεριφορᾶς δὲν χρειάζονται, διότι ἔχουν τραγικὰ ἀποτελέσματα. 

Ἂν ἀπαγορεύσουμε καὶ στερήσουμε τὴν Μητρικὴ καὶ Πατρικὴ Ἀγκαλιὰ στὰ παιδιά, τὴν θαλπωρὴ τοῦ οἰκογενειακοῦ καταφύγιου, ἂν τοὺς στερήσουμε τὸ σχολικὸ καταφύγιο, ἂν τοὺς στερήσουμε καὶ τὸ εὐρύτερο κοινωνικὸ καταφύγιο μὲ τὶς παρέες καὶ τὶς φιλίες, τότε τί θὰ ἔχει μείνει ἀπὸ τὰ παιδιὰ γιὰ νὰ σώσουμε; 

…. Ἴσως μία παιδικὴ καὶ ἄχρωμη σκιά, ἡ ὁποία ἁπλὰ θὰ κινεῖται στὸν χῶρο…..! 

Θέλουμε μία μελλοντικὴ κοινωνία μὲ παιδιὰ σκιές……καὶ γκρίζους συναισθηματικὰ ἀνθρώπους….; 

Μᾶλλον ὄχι….! 


Διδάχτηκες ἀπὸ μικρὸς τὴν ἔχθρα μὲ τοὺς Οὐρανοὺς 
καὶ αὐτὰ μὲ τὰ ὁποία ἔρχεται σὲ σκοτασμὸ ὁ Νοῦς. 
Έλαβες ρηχὲς πληροφορίες θεωρώντας ὅτι εἶχες Γνώση, 
νόμιζες ὅτι προόδευες μὲ τὸ νὰ σύρεσαι ἀπὸ πτώση σὲ πτώση 
Βασανίστηκες ἀπὸ νωρίς, 
ἀναζητώντας χαρὲς θνησιγενεῖς, 
χάθηκες μέσα στὶς ἀποπνικτικὲς ἀναθυμιάσεις τῆς παρακμῆς. 

……………… 

Βίωσες τὴν ἐκτεταμένη μωρία, 
σὲ μία ἀκοινώνητη κοινωνία, 
ὅπου τὰ μέλη της δὲν εἴχανε πρόσωπα, 
ἀλλὰ εἴχανε προσωπεῖα, 
μὰ ξάφνου μ’ ὅλα αὐτὰ ἦρθες σὲ ρήξη, 
ὅταν ἢρθ’ ἡ ἄνωθεν κλήση 
κι αἰσθάνθηκες ὅτι, μέσα ἀπὸ ἕναν ἐφιάλτη εἶχες ξυπνήσει! 

——————– 

Ἀπὸ τὸν θάνατο πρὸς τὴ ζωὴ 
καὶ ἀπὸ τὴν γῆ στὸν οὐρανό… 
Ἀπὸ τὸν θάνατο πρὸς τὴ ζωή… 
Μακάριοι ὅσοι πορεύονται τὴν Αἰωνία Ὁδό! 

(ἐπιλεγμένες στροφὲς ἀπὸ τὸ τραγούδι μὲ τίτλο : ” Ἀπὸ τὸν θάνατο πρὸς τὴν ζωὴ “, 

2014, Σύνθεση : Νίκος Παπακώστας Στίχοι : Ἀρτέμης – terror-x-crew )