Μακαριστός Αιτωλίας & Ακαρνανίας κυρός Κοσμάς: Ένας Ομολογητής και συκοφαντημένος Αρχιερέας!

β) Εστία Πατερικών Μελετών: Eἰς μνήμην Μητροπολίτου Κοσμᾶ - ὁμολογητής ἐπίσκοπος, πρεσβεύει πλέον στο ἐπουράνιο θυσιαστήριο γιά ὅλους μας.

 

Μακαριστός Αιτωλίας & Ακαρνανίας κυρός Κοσμάς: Ένας Ομολογητής και συκοφαντημένος Αρχιερέας!

του Χαρ. Ν. Βραμπίδη, καθηγητού Δευτ/μιας Εκπ/σης

Με αισθήματα θλίψης και κατ΄άνθρωπον λύπης αλλά και την χαρά και παρηγορία ότι θα έχουμε έναν νέο Άγιο να πρεσβεύει για εμάς στον θρόνο του Θεού αποχαιρετίσαμε τον πράο, ταπεινό, ομολογητή, γεμάτο αγάπη και συγχωρητικότητα πνευματικό μας πατέρα Μητροπολίτη Αιτωλίας & Ακαρνανίας κυρό Κοσμά.

Όσα και να αναφερθούν για τον ίδιο και το πολυδιάστατο έργο του δεν θα είναι αρκετά. Αγάπησε τον Χριστό και την Εκκλησία Του, ενώθηκε μαζί Του, παραμένοντας πιστός σ΄ Εκείνον μέχρι το τέλος της επίγειας ζωής του.

Στολισμένος με όλα τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος διακόνησε την Εκκλησία ως φλογερός Ιεροκήρυκας αλλά και ως θαυμαστός Επίσκοπος, γνωρίζοντας πως στο τίμιο κεφάλι του δεν θα στηριχθεί αδαμαντοκόλλητη μίτρα αλλά ακάνθινο στεφάνι.

 Άνθρωπος της προσευχής και της συνεχούς επικοινωνίας με τον Ουρανό, ζητούσε και λάμβανε την θεία ενίσχυση. Φίλος του Χριστού και φίλοι του οι Άγιοι! Εμπνευστής του και συνοδοιπόρος του ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, την διδασκαλία και το έργο του οποίου μιμήθηκε.

Πονάμε, ο πιστός λαός της Αιτωλοακαρνανίας γιατί μείναμε ορφανοί από πατέρα συμπονετικό, φιλάνθρωπο και γεμάτο αγάπη σε καιρούς δύσκολους και πονηρούς, σε καιρούς διωγμού της πίστεως.

Πονάμε όμως γιατί ο πνευματικός πατέρας μας έφυγε συκοφαντημένος αλλά και μετά την κοίμησή του συνεχίζει να συκοφαντείται.

Η καρδιά ματώνει, τα μάτια βουρκώνουν, η σκέψη θολώνει όταν αναλογίζεται ότι το ανθρώπινο στοιχείο πλέκεται μέσα στο θεϊκό της Εκκλησίας μας. Και είναι κάποτε τόσο έντονες και αποκρουστικές οι ανθρώπινες μικρότητες.

Λίγες ώρες μετά την εκδημία του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δωδώνης κ. Χρυσόστομος έσπευσε να τον χαρακτηρίσει «ξερόλα» συνεχίζοντας με τον τρόπο αυτό το προηγούμενο παραλήρημα του, όταν ο Δεσπότης μας νοσηλευόταν στο νοσοκομείο.

Τις δημόσιες άστοχες και ανεπίτρεπτες στο πρόσωπο, του προ ολίγων ωρών κεκοιμημένου επικρίσεις, μιμήθηκε ο  εκπρόσωπος Τύπου της Ιεράς Συνόδου, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος κ. Τιμόθεος λέγοντας μεταξύ των άλλων «Ευχόμαστε ο Θεός να τον αναπαύσει και όλους τους άλλους που αφήνει πίσω του να τους διδάξει ότι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί πολύ και να λαμβάνουμε μέτρα».

Την πονεμένη και αγανακτισμένη για τις ανωτέρω συκοφαντίες απάντησή μας, την δίνει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος που λέει ότι: «Δεν υπάρχουν άνθρωποι άσχημοι, αλλά άνθρωποι που δεν μπορούν να δείξουν την ομορφιά τους. Και δεν μπορούν να δείξουν την ομορφιά τους γιατί δεν αγαπούν και δεν αγαπιώνται».

Στις Ποιμαντορικές Εγκυκλίους του και στους λόγους του ποτέ δεν τοποθετήθηκε κατά της Ιατρικής Επιστήμης και των υπευθύνων. Αντιθέτως αναφέρει στην Ποιμαντορική Εγκύκλιο προς τον λαό της Ιεράς Μητροπόλεως του (Νοέμβριος 2020) «Ὑπάρχει, ἀγαπητοὶ μου,  ἕνας μεγάλος πειρασμός.  Ὑπάρχει μία ἐπιδημία, μιὰ λοιμικὴ νόσος. Βέβαια, ὀφείλουμε ὡς ἄνθρωποι νὰ προσέχουμε. Μὲ ταπείνωσι νὰ ἀκούσουμε τὶς ὁδηγίες τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης καὶ νὰ τηροῦμε τοὺς ὅρους τῆς ὑγιεινῆς», καθώς και σε άλλη Εγκύκλιο σημειώνει: «Υπάρχει, αγαπητοί, μία πανδημία όπως ονομάζεται. Επί ένα χρόνο τώρα, οι υπεύθυνοι τονίζουν ότι πρέπει να προσέξουμε την σωματική μας υγεία…. Κανείς δεν κατηγορεί τους υπευθύνους για την ανησυχία και την φροντίδα τους, όσον αφορά στον κίνδυνο της υγείας του ελληνικού λαού, όσο υπάρχει η επιδημία» (Ποιμ. Εγκ. περί της Θείας Κοινωνίας Μάρτιος 2021).

Καθώς και ο ίδιος επιστήμων και κάτοχος δυο πανεπιστημιακών τίτλων αυτών της Πολιτικής Επιστήμης και της Θεολογίας, ποτέ του δεν αμφισβήτησε καμία επιστήμη, ιδιαιτέρως την Ιατρική.

Μας λύπησε βαθύτατα ο Σεβασμιωτάτος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως μας κ. Ιερόθεος, όταν στον επικήδειο λόγο του χαρακτήρισε την κοίμηση του Δεσπότη μας ως «οδυνηρό θάνατο» επειδή κοιμήθηκε εξαιτίας των επιπλοκών που προκλήθηκαν από τον κορωναϊό με τον οποίο είχε προσβληθεί.

Στο λεξικό του ο καθηγητής κ. Μπαμπινιώτης στο λήμμα «οδυνηρός» σημειώνει: «1. Αυτός που προκαλεί σωματικό ή ψυχικό πόνο. 2. (μτφ) για κάτι ιδιαίτερα αρνητικό για κάποιον». 

Στο βιβλίο «Η ζωή μετά τον θάνατο» του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου αναφέρεται: «Η έξοδος της ψυχής από το σώμα γίνεται βιαίως, και αυτό είναι το μυστήριο του θανάτου» (σελ.55).

Προφανώς και δεν εννοούσε στον επικήδειο λόγο του, ως «οδυνηρό θάνατο» το μυστήριο της διάσπασης της ενότητας ψυχής και σώματος, γιατί έτσι θα έπρεπε να χαρακτηρίζει κάθε θάνατο ως οδυνηρό. Περισσότερο υπονοούσε το γεγονός ότι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας & Ακαρνανίας κυρός Κοσμάς, δεν είχε εμβολιαστεί, αφήνοντας να εννοηθεί εμμέσως κάθε θάνατο ανεμβολίαστου από κορωναϊό ως «οδυνηρό». Είναι μέσα στα γενικότερο πλαίσιο «δαιμονοποίησης» των ανθρώπων που δεν έχουν εμβολιαστεί.

Τα δυο τελευταία χρόνια, που έχουμε εισέλθει στην εποχή της Covid-19, παρατηρείται μια συστηματική προσπάθεια παραποίησης και στρέβλωσης της Εκκλησιολογίας και κατά συνέπεια συνολικά της Δογματικής της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, καθώς και αποϊεροποίηση των πάντων.

Ολόκληρη η Βιβλική και Πατερική Θεολογία είναι σωτηριολογική, δηλαδή θεμελιωμένη στην ενανθρώπηση του Λόγου, έχοντας ως στόχο την σωτηρία και την κατά χάρη θέωση του ανθρώπου. Έτσι, η Δογματική της Εκκλησίας μας εξετάζει και κινείται γύρω από το τρίπτυχο: Θεός, κόσμος και άνθρωπος. Κατά συνέπεια κάθε παραποίηση και στρέβλωσή της συνεπάγεται παραποίηση και στρέβλωση της ανθρωπολογίας και κοσμολογίας.

Οι άγευστοι του εκκλησιαστικού γεγονότος, αποφεύγουν τον συνωστισμό εντός των Ιερών Ναών, με το να συγχέουν την παρουσία και σύναξη στα Ιερά Μυστήρια, με τις λοιπές συνάξεις που γίνονται σε άλλους κλειστούς και ανοιχτούς χώρους. Αρνούνται λοιπόν την κατ΄ Ενέργεια παρουσία του Θεού στις λατρευτικές συνάξεις των χριστιανών. Σε αυτές τις καινοτομίες και τους νεωτερισμούς ήταν αντίθετος ο κοιμηθείς Μητροπολίτης κυρός Κοσμάς, και όχι στην Ιατρική Επιστήμη!

Στην Επιστημονική Διημερίδα που διοργάνωσε το Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ στις 12 & 13 Μαρτίου 2021 με θέμα «COVID-19. Πίστη, ελπίδα και όραμα στον καιρό της πανδημίας» ο Αναπληρωτής Καθηγητής κ. Νικόλαος Ξιώνης, στην εισήγησή του με θέμα «Η Εκκλησία στην εποχή της πανδημίας: Ενδοιασμοί, αμφισβητήσεις και σωτηρία» της οποίας παραθέτουμε τον σύνδεσμο (https://www.youtube.com/watch?v=TurucfzzBJg) μεταξύ των άλλων αναφέρει: «Άρνηση της κατ΄ ενέργειας παρουσίας της Θεότητος είναι πολύ πιο σημαντική από την αλλοίωση της πίστεως, η οποία επιχειρείται από την αίρεση. Διότι αυτή δεν είναι μια απλή διαφοροποίηση από την διδασκαλία της Εκκλησίας. Δεν αποτελεί μια διαφορετική ερμηνεία του Δόγματος όπως συμβαίνει με τους αιρετικούς. Η άρνηση της Θεότητος του Ιησού, η οποία στηρίζεται στην αμφιβολία και άρνηση της θεϊκής του δύναμης και η οποία βεβαίως εκφράζεται με την απόδοση των θαυμάτων στις φυσικές δυνάμεις των κτιστών όντων, όπως στην περίπτωση των Φαρισαίων ή με την απόδοση της φθοράς και του θανάτου στο ανακαινισμένο Σώμα του Χριστού που είναι η Εκκλησία, όπως συμβαίνει σήμερα στην εποχή της Covid-19, σημαίνει βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος και ως εκ τούτου είναι πολύ σοβαρότερο από την αίρεση. Διότι ο Φαρισαίος ή ο κατ΄ όνομα μόνο Χριστιανός δεν προσπαθεί να ερμηνεύσει το μυστήριο όπως κάνει ο αιρετικός αλλά αρνείται αυτό το ίδιο το μυστήριο. Δεν αλλοιώνει την πίστη στην προσπάθειά του να την κατανοήσει αλλά την αναιρεί αντιστρέφοντας την αλήθεια και αποδίδοντας στα έργα της Θεότητος ιδιότητες και συνθήκες της κτιστής φύσεως. Γι΄ αυτό, οι μεν αιρετικοί μπορούν να συνειδητοποιήσουν τα λογικά λάθη των ερμηνευτικών τους προϋποθέσεων, να μεταβάλουν το θεωρητικό υπόβαθρο της κακοδοξίας τους και τελικά να μετανοήσουν, οι βλάσφημοι όμως θεωρούν την πίστη και το βίωμα της Εκκλησίας ως υπερβολικά και αντιεπιστημονική αντίληψη της πραγματικότητας. Τοιουτοτρόπως αρνούνται την παρουσία του Θεού και ως εκ τούτου παραμένουν αμετανόητοι. Η άρνηση συνεπώς της Θεότητος είναι μια πράξη δαιμονική και εκφράζει την απόλυτη πνευματική διαστροφή και υπαρξιακή αλλοίωση προς το μη ον και την ανυπαρξία».

Ποτέ, καμία ασθένεια και κανένας ιός, δεν παραποίησε την Εκκλησιολογία και δεν έκανε τους χριστιανούς να φοβηθούν την συμμετοχή τους στα Ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας μας και ιδίως σε αυτό της Θείας Ευχαριστίας, τον ασπασμό των αγίων λειψάνων και των ιερών εικόνων. 

Αντιθέτως, οι πανδημίες και κάθε λοιμική νόσος ήταν ευκαιρία για «θαρραλέα ομολογία των χριστιανών μαρτύρων και η προθυμία των πρώτων χριστιανών να μεριμνούν για τους συνανθρώπους τους σε καιρό πανδημιών… και αυτή η στάση είχε ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη επιβίωση των χριστιανών και εκείνων που αυτοί περιποιούντο, και αυτό δεν εθεωρείτο τίποτε άλλο παρά θαύμα», αναφέρει στο βιβλίο «Ο ολικός πόνος και η φύση της ίασης» ο Dr Daniel B. Hinshaw,  το οποίο προλογίζει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας & Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος, χαρακτηρίζοντάς το ως «θησαυρό Ορθόδοξης βιοηθικής θεωρίας», μεταξύ των άλλων.

Αυτή η αντιμετώπιση και εκδήλωση της έμπρακτης αγάπης των χριστιανών, αύξανε και πλήθυνε την Εκκλησία, γιατί οι ειδωλολάτρες συγκινημένοι από το παράδειγμα αγάπης και αυτοθυσίας των χριστιανών βαπτίζονταν και οι ίδιοι, αφού έβλεπαν ότι μόνο μια αληθινή πίστη σε έναν αληθινό Θεό αναγεννά τέτοιους ανθρώπους, που μιμούνται το παράδειγμα του Σωτήρα Χριστού!

Αυτή την Θεολογία των Πατέρων και την Παράδοση της Εκκλησίας μας ακολούθησε, βάδισε, δεν έβγαλε από τη ζωή του και δίδαξε, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, κυρός Κοσμάς!

Αυτή την ιερά Παράδοση, που σε αντίθεση με τον δυισμό σώματος – ψυχής, δεν κατακερματίζει το επιστητό. Αυτή την ιερά Παράδοση, που αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ως όλο, ως ψυχοσωματική οντότητα, με ψυχή αθάνατη, που επιδιώκει την ίαση και την θεραπεία του από την ασθένεια της αμαρτίας αλλά και τις ασθένειες του σώματος. Αυτή την Παράδοση των Πατέρων συνέχισε και με αυτή πορεύθηκε σε ολόκληρη τη ζωή του. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να πράξει διαφορετικά αφού μεγάλωσε σε κολλυβαδική οικογένεια, με πατέρα Ιερέα, τον π. Ευστράτιο, που σήκωνε τα χέρια και επιτελούσε θαύματα (βλ.  βιβλίο «Ασκητές μέσα στον κόσμο, τόμος Α΄»).

Δεν κήρυξε τίποτα νέο και άγνωστο στην Εκκλησία. Τήρησε τον εαυτό του μέσα στην ακραιφνή πίστη, την καθαρά και ανόθευτη διδασκαλία. Πάντα κήρυττε την μετάνοια, την καθαρότητα και την αγάπη!

Κατηγορήθηκε γιατί δεν φορούσε μάσκα. Στις αρχές Δεκεμβρίου του 2021, όταν ο Πάπας Φραγκίσκος επισκέφθηκε την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος, τον υποδέχθηκε και συνομίλησε μαζί του χωρίς να φοράει μάσκα ενώ λίγους μήνες νωρίτερα ο φωτογραφικός φακός απαθανάτισε τον Αρχιεπίσκοπο να ασπάζεται την εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου φορώντας μάσκα. Ουδείς διαμαρτυρήθηκε όμως! Ω της υποκρισίας!

Κλήθηκε σε απολογία από την Ιερά Σύνοδο μαζί με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων κ. Σεραφείμ, για απειθαρχία και έλλειψη σεβασμού προς την ομόφωνη απόφαση του συλλογικού οργάνου διοικήσεως της Εκκλησίας της Ελλάδος (ΔΙΣ), ως προς την έκτακτη διαδικασία τελέσεως των Ιερών Ακολουθιών του Πάσχα, εξαιτίας των υγειονομικών περιορισμών. Η Εκκλησία συμπορευόμενη με τις άγευστες εκκλησιαστικής παραδόσεως αποφάσεις της Πολιτείας, προτίμησε να σκανδαλίσει και να πληγώσει το πλήρωμά της και να καλέσει σε απολογία δύο Ιεράρχες.

Για το ρεβεγιόν της Πρωτοχρονιάς πριν λίγες ημέρες, η Πολιτεία έκανε εξαίρεση του μέτρου κλεισίματος της εστίασης από τις 11:00΄ μ.μ στις 2:00΄ π.μ.. Η Ανάσταση όμως δεν μπορούσε να γίνει στις 12 τα μεσάνυχτα, ένεκα απαγόρευσης!

Για τον εμπαιγμό του θρησκευτικού φρονήματος των πιστών που προκαλείται από τις ανωτέρω διακρίσεις εις βάρος της Εκκλησίας, δυστυχώς δεν είδαμε καμία αντίδραση από την Ιερά Σύνοδο. Τι έχουν να πουν σήμερα όλοι αυτοί που υποστήριζαν ή δικαιολογούσαν εκείνη την κατρακύλα;

Η εξέλιξη αυτή δικαίωσε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αιτωλίας & Ακαρνανίας κυρό Κοσμά, ο οποίος για την υπεράσπισή της Ιεράς Παραδόσεως της Εκκλησίας μας και την ομολογία του για το θέμα αυτό, δέχτηκε έντονη επικριτική αντιμετώπιση και χαρακτηρισμούς ταπεινωτικούς από «αδερφούς» Του. Όμως ως νέος Άγιος Μάρκος Ευγενικός, έλεγε πως «σε θέματα πίστεως και αυτό που φαίνεται μικρό δεν είναι μικρό». Οι γενναίοι μιλούν ταπεινά αλλά γενναία!

Η αταλάντευτη και ανόθευτη πίστη στην Ορθοδοξία, καθώς και ορθοπραξία του, είχαν ζωηρή απήχηση στο ορθόδοξο πλήρωμα, το οποίο δεχόταν τους λόγους του με βαθύτατη συγκίνηση και τον περιέβαλλε με σεβασμό απεριόριστο, με εκτίμηση και ειλικρινή αγάπη. Βρέθηκαν βέβαια ορισμένοι, οι οποίοι τον κατηγορούσαν ως φανατικό. Αλλά όταν ο νους και η καρδιά του ανθρώπου σκοτισθούν, τότε εύκολα διαστρέφονται οι λέξεις. Ο περιφρονητής κάθε ευτελούς συμβιβασμού και ο ένθερμος υποστηρικτής της καθαράς αληθείας χαρακτηρίζεται φανατικός και μονόπλευρος.

Απάντηση σε όλους αυτούς; Ο λόγος του! Η τελευταία Ποιμαντορική Εγκύκλιος των Χριστουγέννων 2021, μεστή θεολογικών νοημάτων όπως κάθε άλλη άλλωστε,  αναφέρει: «Θολωμένοι ἀπό τήν ἐγωπάθειά μας, τή φιλαυτία μας καί τήν ὑλοφροσύνη μας, αἰχμάλωτοι τοῦ αἰῶνος τούτου, χάσαμε τήν θερμή καί καθαρή πίστι μας στόν Τριαδικό Θεό μας, τόν Σαρκωθέντα Κύριο, θεοποιήσαμε τή λογική μας καί πορευόμαστε χωρίς χάρι Θεοῦ καί Ἁγιοπνευματική παρουσία. Βρισκόμαστε, ὅπως νομίζουμε, μέσα στό ἀμπέλι τοῦ Χριστοῦ μας, τήν Ἐκκλησία, καί καμμιά σχέσι δέν ἔχουμε μέ τόν Ἀμπελουργό. Ἁμαρτάνουμε καί οὔτε, δυστυχῶς, κἄν συναισθανόμαστε ὅτι εἴμαστε ἄνθρωποι ἀποστασίας».

Σύμφωνα με τη δισχιλιετή εμπειρία της Εκκλησίας μας, έναν άγιο τον αναδεικνύει η συνείδηση του λαού της Εκκλησίας! Ο άγιος είναι πρώτα άγιος στη συνείδηση και στις καρδιές των πιστών, και στη συνέχεια η Εκκλησία προβαίνει στην αγιοκατάταξή του.

Στη συνείδηση και στην καρδιά του πιστού λαού της Αιτωλοακαρνανίας, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας & Ακαρνανίας κυρός Κοσμάς είναι Άγιος! Και αυτή η αγιότητά του είναι καθολικά αναγνωρισμένη απ΄ όλον τον Ορθόδοξο κόσμο! Αν επιτρέψει ο Θεός και ζήσουμε, θα εορτάσουμε πανηγυρικά και την επίσημη αγιοκατάταξή του!

Την αγιότητά του, την καταμαρτυρεί κλήρος και λαός που συγκεντρώθηκε παρά τις απαγορεύσεις στην εξόδιο Ακολουθία και στην ταφή του και με πίστη φώναξε «Άγιος»!

Την αγιότητά του, την καταμαρτυρεί η ομολογία του σε θέματα πίστεως!

Την αγιότητά του, την καταμαρτυρεί η συγχώρεση των συκοφαντών του!

Την αγιότητά του, την καταμαρτυρεί ο μαρτυρικός βίος του!

Την αγιότητά του την καταμαρτυρεί η ευωδία του θαλάμου νοσηλείας του τις τελευταίες ημέρες πριν φύγει από τον μάταιο τούτο κόσμο!

Δοξάζουμε τον Τριαδικό Θεό, που μας χάρισε Δεσπότη Άγιο και Ομολογητή!

 ==================================================

Εστία Πατερικών Μελετών: Eἰς μνήμην Μητροπολίτου Κοσμᾶ - ὁμολογητής ἐπίσκοπος, πρεσβεύει πλέον στο ἐπουράνιο θυσιαστήριο γιά ὅλους μας.

Ἕνας ὁμολογητής ἐπίσκοπος, πρεσβεύει  πλέον στο ἐπουράνιο θυσιαστήριο γιά ὅλους μας.

Ἐκ νεότητός του ὠφελήθηκε πολύ ἀπό τούς Ἁγίους Πορφύριο, Ἰάκωβο, Παΐσιο, στούς ὁποίους προσέτρεχε μέ πνεῦμα μαθητείας. Καί ἐκεῖνοι, κατά τίς μαρτυρίες τῶν πιστῶν, ἐκτιμοῦσαν πολύ τόν ἄδολο ἐργάτη τοῦ Εὐαγγελίου, π. Κοσμᾶ.

Σέ ὅλη τήν ἀρχιερατική του πορεία ὑπῆρξε φάρος ὀρθόδοξης μαρτυρίας, λαμβάνοντας ξεκάθαρες θέσεις σέ σοβαρά ζητήματα  τῆς ἐποχῆς μας, ὅπως ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ ἐκκοσμίκευση τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ἠλεκτρονική  ἐπιτήρηση τῶν πολιτῶν μέσῳ ταυτοτήτων κ.λπ, μέ νηφαλιότητα, χωρίς φανατισμούς, χωρίς ἐμπάθεια καί κυρίως μέ ἐμπιστοσύνη στόν Παντοδύναμο Κύριο.

Παράλληλα, ἦταν πραγματικός πατέρας γιά τούς πιστούς τῆς ἐπαρχίας του. Ταπεινός, πράος καί λιγομίλητος, δαπανήθηκε γιά τόν τελευταῖο πιστό. Παρά τίς πολλές ἀρχιερατικές ὑποχρεώσεις του, δέν σταμάτησε νά εἶναι πρῶτα ἀπό ὅλα πνευματικός πατέρας καθ’ ὅλο τό ἡμερονύκτιο, ἐξομολογώντας καί νουθετώντας ἐν Κυρίῳ τά πνευματικά του τέκνα. Ὅλη ἡ αὐτοθυσιαστική ποιμαντική διακονία του, τόν ἀνέδειξε ὡς σπάνια περίπτωση λαοπροβλήτου Μητροπολίτου πού ἀγάπησε καί ἀγαπήθηκε ἀπό τόν πιστό λαό, ὁ ὁποῖος ἀνεφώνησε «Ἅγιος» κατά τήν ἐξόδιο ἀκολουθία καί κατά τήν ταφή του.

Ἁγία ἡ  ρίζα, ἅγιοι καί οἱ κλάδοι.  Ἅγιος ὁ ἱερεύς πατέρας του. Διαβάζουμε στὀν Α΄ Τόμο τοῦ ἔργου « Ἀσκητές μέσα στόν κόσμο» γιά τόν π. Εὐστράτιο Παπαχρήστου :  Ἡ θερμή πίστη του, ἡ ἀγάπη του στόν Θεό καί στήν Πατρίδα, ἡ ἀγάπη του στούς Ἁγίους, στίς ἀκολουθίες, στήν ἀκρίβεια τοῦ τυπικοῦ τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν καί στήν ἐν γένει λατρεία τόν ἔκαναν κληρικό πού σήκωνε ἐπάνω του μέ εὐθύνη τήν παράδοση τοῦ γνησίου ὀρθοδόξου κληρικοῦ καί τοῦ συνειδητοῦ Ρωμιοῦ… Λειτουργοῦσε καί τίς μικρές λεγόμενες γιορτές καί δέν ἐπέτρεπε νά παραλειφθῆ τίποτε ἀπό τήν σειρά τοῦ τυπικοῦ κατά τίς ἀκολουθίες. Ἔκανε τίς ἀκολουθίες του καθημερινῶς καί μέχρι τίς τελευταῖες μέρες τῆς ζωῆς του στό δωμάτιό του. Ὅλη αὐτή ἡ ἱερατική του διακονία κοσμήθηκε μέ πλῆθος θαυμάτων!

Ὁ ἐπίσκοπος Κοσμᾶς πιστός σ΄αὐτήν τήν ἁγία Παράδοση, στήν ἐμπειρία τῆς ἁγιότητος πού ἀπέκτησε στό πατρικό του σπίτι καί κατά τήν πιστή τέλεση τῶν ἱερῶν Ἀκολουθιῶν στήν ἐκκλησία τοῦ χωριοῦ του, ἦταν ἀδύνατο  νά ἀθετήσῃ ὡς παρωνυχίδα ὁποιοδήποτε θέσμιο τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας, ὅπως εἶναι ἡ κανονική τάξη τῶν Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν. Νά παραβλέψει τίς γραπτές ἤ προφορικές παραδόσεις τῶν ἁγίων Πατέρων - γινόταν νά ἀθετήσει τήν ὥρα τῆς τελετῆς τῆς Ἀναστάσεως, ἡ ὁποία χωρίς ἀμφιβολία τελεῖται συμφώνως πρός τούς Ἱερούς Κανόνες καί τή ζῶσα Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας ἀπό τό μεσονύκτιο καί πέρα;  Δέν μποροῦσε νά ἀδιαφορήσει γιά τήν πίστη δηλ. τήν πλήρη ἐμπιστοσύνη στόν Θεό καί νά ἐπενδύσει στήν πάσῃ θυσίᾳ μίζερη συνέχεια τοῦ βίου πού νεκρώνει τή ζωή μας, τήν ἐν Χριστῷ ζωή μας, πού μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τήν Θεία Χάρη καί μᾶς παρασύρει πολλές φορές ἀνεπίγνωστα στήν κατάσταση τῆς ἀθεΐας.  Νά λίγοι ἀπό τούς λόγους του:

«Εἶναι καιρός, νά μήν χάσουμε τήν πίστη μας ὡς Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι, σήμερα, πού βλέπουμε τόσα πολλά νά γίνονται γύρω μας. Σήμερα πού μᾶς λένε νά μπαίνουμε στούς Ναούς καί νά φορᾶμε μάσκες γιά νά μήν μολυνθοῦμε. Σέ ποιόν πηγαίνουμε ὅταν μπαίνουμε μέσα στό Ναό; Σέ ἕναν ἄνθρωπο ἀδύναμο; Κοντά στόν Παντοδύναμο Θεό πηγαίνουμε. Μέσα στούς Ναούς οἱ πρόγονοί μας γονάτισαν, προσευχήθηκαν θερμά, ἀπομάκρυναν καί λοιμώδεις νόσους καί κινδύνους καί ἐπαναστάσεις καί πολέμους καί ἐχθρούς καί τά πάντα. Ἐκεῖ στούς Ἱερούς Ναούς πήγαιναν, κι ἐμεῖς φοβούμαστε σήμερα νά πᾶμε στούς Ναούς μας γιατί, λένε, “κινδυνεύουμε“!

Μᾶς λένε “μήν ἀσπάζεστε τίς εἰκόνες”. Μά ἡ Παναγία δίνει τή χάρη της. Χάρη Θεοῦ δίνει ἡ Παναγία, καί εὐλογία. Ἀσθένεια θά δώσει ἡ Παναγία μας; Τόσα θαύματα εἴδαμε μπροστά στήν εἰκόνα τῆς Παναγίας! Κι ἐμεῖς φοβόμαστε νά πᾶμε νά προσκυνήσουμε τήν Προυσιώτισσα ἤ τήν Κατερινιώτισσα ἐδῶ, γιά νά μήν μεταδοθοῦν ἀσθένειες;».

Ποῦ εἶναι ἡ Πίστις; Μᾶς προσέβαλε ἡ ὀλιγοπιστία καί ἡ ἀχαριστία, κι ἐμεῖς τά δεχόμαστε δυστυχῶς καί κινδυνεύουμε νά χάσουμε τήν πίστη μας. Ἀμέτρητοι οἱ ἐχθροί οἱ ὁποῖοι ἐπαναστατοῦν κατά τοῦ Χριστοῦ σήμερα. Καί φωνάζουν καί σκορπίζουν τόσα δηλητήρια, γιατί δέν θέλουν τή Χάρη τοῦ Θεοῦ».

Ἐξ αἰτίας τῆς θαρρετῆς ὁμολογίας του συκοφαντήθηκε καί διώχθηκε ἀπό τήν ἀντίχριστη κοσμική ἐξουσία, ἀλλά, καί, ὡς μή ὤφειλε, ὑπό τῶν ἡμετέρων[1].

Ὅμως τώρα, κατάφορτος ἀπό ἀρετές, πλήρης ὀρθοδόξου βιοτῆς καί Ὁμολογίας μέ τέλος μαρτυρικό λόγῳ τῆς ἀσθενείας του, πορεύεται πρός συνάντηση Αὐτοῦ πού ἀγάπησε, Αὐτοῦ πού τόν ἀγάπησε, γιά νά λάβῃ τόν «στέφανο τῆς ζωῆς». Στ΄αλήθεια, αὐτούς τούς ἀντίχριστους καιρούς πού διερχόμεθα, ἀποτελεῖ μέγα κατόρθωμα νά λάβει κάποιος αὐτόν τόν ἀχειροποίητο στέφανο. Ὁ ἐπίσκοπος Κοσμᾶς ἄκουσε προσεκτικά καί τήρησε μέ εὐλάβεια τόν λόγο τοῦ Κυρίου :

«Μηδέν φοβοῦ ἅ μέλλεις πάσχειν…Γίνου πιστός ἄχρι θανάτου καί δώσω σοι τόν στέφανον τῆς ζωῆς…Κράτει ὅ ἔχεις, ἵνα μηδείς λάβῃ σου τόν στέφανον» (Ἀποκ. 2,10 · 3,11)

Μετάφραση :

Καθόλου μή φοβᾶσαι γιά ὅσα πρόκειται νά πάθεις…Νά γίνεις πιστός μέχρι τό θάνατο καὶ θά σοῦ δώσω τόν στέφανο τῆς ζωῆς…Κράτα αὐτό πού ἔχεις γιά νά μή σοῦ πάρει κανείς τό στεφάνι.

Πορεύου σεβαστέ μας Γέροντα πρός τόν Κύριό μας!  Πορεύου ἐκεῖ πού ὑπάρχει ἡ αἰώνια εὐφροσύνη καί ἀγαλλίασις, ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος οὐ λύπη, οὐ στεναγμός.  Ὅπου ὑπάρχει ἡ ἀληθής δικαιοσύνη, ὁ ἀπροσωπόληπτος Κριτής καί τά οὐράνια ἀγαθά. Καί πρέσβευε γιά ὅλους μας, ἐχθρούς καί φίλους, πιστούς καί ἀπίστους, διῶκτες καί διωκομένους γιά νά μᾶς ἐλεήσει ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός,  καί σέ ὅλους μας νά δώσει ἀληθινή μετάνοια καί μόνιμη ἐπιστροφή στό πατρικό μας σπίτι, τήν Ἐκκλησία Του.

Αἰωνία σου ἡ μνήμη ἅγιε Δέσποτα!

……………………………..

[1] Ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ ἅγιορείτης μακαρίζει ὅσους ἀγωνίζονται ὄχι μόνο γιά τήν πίστη, ἀλλά καί γιά τήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας :

Ἤξευρε ὅμως ὅτι πολλούς ἐχθρούς μέλλεις νά κίνήσῃς κατ΄ἐπάνω σου…οἵτινες ἔχουν νά σέ μισήσουν, ἔχουν νά σέ κατηγορήσουν καί νά σέ δυσφημήσουν μέ ὀνόματα αἱρετικά καί κακόδοξα.  Διατί; Ἐπειδή καί δέν ὁμοιάζεις καί σύ μέ αὐτούς, μήτε θέλεις νά παραβαίνεις τάς ἐντολάς τοῦ Κυρίου καί τούς θείους καί ἱερούς Κανόνας καί τάς θείας παραδόσεις.  Πλήν καί τοῦτο ἤξευρε ὅτι οἱ κατηγορίες καί δυσφημίες, ὅπου λαλοῦσι κατά σοῦ οἱ τοιοῦτοι, αὐταί ἔχουν νά γένουν εἰς ἐσέ μακαρισμοί,  εὐλογίες στέφανοι καί ἔπαινοι :  «Μακάριοι γάρ, φησίν ὁ Κύριος, μακάριοι ἐστε, ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καί διώξωσι καί εἴπωσι πᾶν ρῆμα καθ΄ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ ( Ματθ. ε΄11)

Εστία Πατερικών Μελετών