ΟΡΘΌΔΟΞΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ
1. ΘΕΟΛΟΓΙΑ (ΣΥΝΕΧΕΙΑ)
Στη Φιλοσοφία τα ερωτήματα αυτής στηρίζονται στην περιέργεια, ήτοι: Ποίος είναι ο κόσμος; Ποία η αρχή του; Τί είναι αρετή; κλπ., δηλαδή θεωρητική θεμελίωση. Ενώ στη Θεολογία τα ερωτήματα αυτά έχουν σχέση με την έννοια της υπάρξεως, με τη ζωή. Ο κόσμος έχει ζωή, αλλά δεν έχει διαρκεί ζωή. Ο Θεός δεν έχει μόνον ζωή, αλλά είναι Η ΖΩΗ, «Εγώ ειμί η ανάσταση και η ζωή» [Ιωάν. 11, 25]. Ο Θεός δεν παίρνει ζωή από κανέναν, γιατί είναι η ζωή, «ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται, και πως ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα» [Ιωάν. 11, 26]. Ο Θεός έχει ζωή «εν εαυτώ». Συγχρόνως δε είναι η πηγή της ζωής και η μόνη εγγύηση για να ζήσουμε.
Ώστε, το όλο νόημα της γνώσεως του Θεού, ήτοι γιατί να γνωρίσουμε το Θεό, συμπίπτει με το πώς θα ζήσουμε. Η λύση δε του ερωτήματος τούτο συνιστά την ευτυχία μας. Άρα το ερώτημα περί της γνώσεως του Θεού σχετίζεται με το πώς θα ευτυχήσουμε, με την ευτυχία μας. Πραγματική δε ευτυχία υπάρχει εκεί όπου υπάρχει ζωή. Ο Θεός είναι ο χορηγός και η πηγή της ζωής, αλλά για να λάβουμε αυτή τη ζωή, πρέπει να προσέλθουμε στη πηγή αυτής. Και εδώ, κατά βάση, είναι το πρόβλημα της ευτυχίας. Ευτυχία, κατ’ αρχήν, σημαίνει πώς θα ζήσω καλά. Ευτυχία είναι εκεί, όπου δύναται να υπάρξει πραγματική ευτυχία, ήτοι πραγματική ζωή.
ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ – ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ
Η Φιλοσοφία είναι αγάπη για γνώση. Η Θεολογία θέτει το υπαρξιακό πρόβλημα περί ζωής. Και τα δύο ερωτούν περί της αρχής του κόσμου. Αλλά ο μεν φιλόσοφος ερωτά γιατί θέλει να μάθει και δίνει μια θεωρητική απάντηση στο ερώτημα της αρχής του κόσμου, δηλαδή ερωτά εκ περιεργείας, η δε Θεολογία ερευνά θέτουσα το ερώτημα της ζωής, της υπάρξεως, ή το ποίος είναι η ζωή, και πώς δύναται αυτός να δώσει στον άνθρωπο αυτή τη ζωή. Δηλαδή, η προσπάθεια της Θεολογίας είναι λυτρωτική, για το πώς θα ζήσουμε, και όχι εκ περιεργείας όπως η Φιλοσοφία.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Μόνοι μας δεν μπορούμε να γνωρίσουμε το Θεό, αν ο Θεός δεν φανερωθεί σε εμάς. Ο Θεός φανερώνεται. Έρχεται προς εμάς και μας ανοίγει τα μάτια, για να μας θεραπεύσει. Είναι πρόσωπο ο Θεός και δίνει σε μας τη Χάρι Του, για να τον γνωρίσουμε. Η ουσία του Θεού είναι να αποκαλύπτεται, και να φανερώνεται, γιατί ο Θεός είναι ΑΓΑΠΗ. Η αποκάλυψη δεν είναι κάτι ξένο προς το Θεό, γιατί «ο Θεός αγάπη εστί» [Α΄ Ιωάν. 4,16]. Αγάπη σημαίνει έξοδο από τον εαυτό σου και παράδοση στον άλλον, θυσία του εαυτού σου χάριν των άλλων. Η Ουσία του Τριαδικού Θεού ως ζωής των προσώπων «εν εαυτοίς», είναι η παράδοση, η αποκάλυψη του ενός προσώπου προς το Άλλο. Κυρίως η εσωτερική ζωή της Θεότητος είναι αυτοαποκάλυψη του ενός προσώπου προς το άλλο, άνοιγμα του είναι, του ενός προσώπου, προς το Άλλο, το δόσιμο.
του πρεσβύτερου
ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΚΟΛΛΑ
ορθόδοξος θεολόγος
[ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ]
