ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ
1.- ΘΕΟΛΟΓΙΑ (ΣΥΝΕΧΕΙΑ)
Λοιπόν, κυρίως η εσωτερική ζωή της όλης Θεότητος είναι αυτοαποκάλυψη του ενός προσώπου προς το άλλο. Έξοδος του ενός προσώπου προς το άλλο. Το δόσιμο του ενός προσώπου προς το άλλο.
Τοιουτοτρόπως, ο Πατήρ εξερχόμενος εξ Εαυτού δίδει όλη την ουσία και τη Φύση Του στα άλλα δύο πρόσωπα, τον υιό και το Πνεύμα, και αυτά εξερχόμενα εξ εαυτών ανταποδίδουν τον εαυτό τους στον Πατέρα, δια της πλήρους αγάπης και υπακοής τους. Έχουμε, δηλαδή, μια ενιαία «Περιχώρηση (=ενύπαρξη) των τριών προσώπων, τα Τρία Θεία Πρόσωπα εξέρχονται από την ουσία τους και αλληλοδωρίζονται μεταξύ τους. Η Χριστιανική αγάπη εδώ έχει τη βάση και το περιεχόμενό της. Είναι δε αύτη σωτηρία στο «χάσιμο», στη θυσία υπέρ του άλλου, στην έξοδο προς τον άλλον και χάριν του άλλου, όλης της ύπαρξης, για τούτο είπε ο Κύριος «ός γαρ αν θέλη την ψυχήν αυτού σώσαι, απωλέσει αυτήν…» [Ματθ. 16, 25]. Είναι δε ταύτα, διότι ο Θεός είναι τοιούτος. Είναι ζωή, ήτοι η έξοδος προς τον άλλον ως αγάπη και θυσία γι’ αυτόν, αυτό είναι ζωή.
ΤΑ ΔΥΟ ΕΙΔΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ [Τρόποι]
Η αποκάλυψη του Θεού διακρίνεται σε φυσική και υπερφυσική:
1.-) Φυσική Αποκάλυψη: Αυτή είναι η αποκάλυψη του Θεού στον κόσμο. Διότι ο Θεός, η ουσία του Θεού, είναι αποκάλυψη, εκεί δε έγκειται και η δημιουργία του κόσμου, του σύμπαντος κόσμου.
Η Φιλοσοφία θεωρεί τον κόσμο, ή αυθύπαρκτον, ή αφ’ εαυτού εκ του μηδενός προερχόμενον και σ’ αυτόν καταλήγοντα. Ενώ για το Χριστιανό η δημιουργία του κόσμου είναι ευλογία του Θεού, για το φιλόσοφο ο κόσμος είναι κακός και θα πεθάνει. Από αγάπη λοιπόν, εδημιούργησε τον κόσμο ο Θεός. Τη σχετική ατέλεια του κόσμου την αποδίδουμε, χριστιανικά, στην υπαιτιότητα των δημιουργημάτων.
Την αποκάλυψη του Θεού στον κόσμο την ονομάζουμε φυσική αποκάλυψη. Όλος ο κόσμος μαρτυρεί την παρουσία του Θεού. Εν τούτοις ο κόσμος δεν είναι ο Θεός, αλλά δημιούργημα του Θεού, και όχι της ουσίας του Θεού, αλλά της θελήσεως του Θεού, διότι εν τοιαύτη περιπτώσει ο κόσμος θα ήτανε Θεός (=Πανθεϊσμός). Ο κόσμος προέρχεται εκ του μηδενός. Δεν ταυτίζεται προς τον κόσμον ο Θεός, αλλά και ο κόσμος δεν είναι ξένος προς Αυτόν. Ο κόσμος είναι δημιούργημα του Θεού και δεν νοείται, ούτε και κατανοείται μόνος χωρίς την παρουσία του Θεού. Χωρίς το Θεό ο κόσμος λαμβάνει το νόημα της αντιθέου δυνάμεως.
Αυτό σημαίνει Φυσική Αποκάλυψη του Θεού, ότι δηλαδή η ζωή του κόσμου είναι στενότατα συνυφασμένη με τη ζωή του Θεού. Όταν ο κόσμος ζη και κινείται για το Θεό, τότε εκπληρώνει τον προορισμό του, και ζη αληθινά, διαφορετικά αυτοκαταστρέφεται.
[ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ]
