ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ
ΗΤΑΝ 5.000… ΗΤΑΝ 10.000… ΗΤΑΝ 13.000
Το ταξίδι ΑΘΗΝΑ-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ αρχίζει με το δρομολόγιο την 16:14. Το τραίνο, λες και είχε κάτι να μας πει, σταματούσε σε κάθε μικρό και μεγάλο σταθμό παίρνοντας αραιά και πού από κανένα επιβάτη. Οι ταξιδιώτες, χάνοντας την υπομονή τους, άρχισαν να διαμαρτύρονται. Η απάντηση των υπευθύνων ψυχρή και στερεότυπη: «βγήκε το σύστημα εκτός∙ θα αλλάξουμε τα κλειδιά και φεύγουμε…». Επιτέλους στις 22:32 (αντί τις 20:20) φθάνουμε στο σταθμό της Λάρισας. Κουρασμένος, ταλαιπωρημένος και στενοχωρημένος κάθομαι στο καφέ-μπαρ του σταθμού να πάρω μια ανάσα. Οχλαγωγία ασυνήθιστη επικρατεί. Αρχίζουν να βουίζουν τ’ αυτιά μου. Δίπλα μου, παρέες-παρέες, συζητούσαν δυνατά, πίνοντας άλλος τον φραπέ του, άλλος την μπύρα ή το ουζάκι του και άλλος το ουίσκι του και ζαλισμένοι όπως ήταν λίγο απ’ το οινόπνευμα λίγο απ’ το ταξίδι, φωνάζουν τον μπάρμαν να επαναλάβει την παραγγελιά τους. Δεν άντεξα και σηκώνομαι να φύγω. Καθώς πλήρωνα είδα στο μπροστινό τραπέζι τέσσερα νεαρά άτομα να διαφωνούν έντονα μεταξύ τους σε σημείο να κινδυνεύουν να πιαστούν στα χέρια. Τους ρωτάω παραξενεμένος:
- Τι συμβαίνει, ρε παιδιά, και μαλώνετε;
- Εσείς τι λέτε, κύριε – με ρώτησαν με τη σειρά τους – πόσοι αστυνομικοί να ήσαν στην έκθεση της Θεσσαλονίκης;
- Δεν ξέρω, απαντώ.
- Μα, που ζεις εσύ, δε διαβάζεις εφημερίδες, δε βλέπεις τηλεόραση, ούτε ραδιόφωνο ακούς; Και συνέχισαν: Το τι καπνογόνα και δακρυγόνα έπεσαν έξω από το χώρο που θα μιλούσε ο Πρωθυπουργός δε λέγεται, κι εσύ δεν πήρες είδηση;
Ένιωσα άσχημα για την άγνοιά μου και έσπευσα να δικαιολογηθώ:
- Πραγματικά δεν γνωρίζω, ταξίδευα, είχα Άρειο Πάγο στην Αθήνα και μόλις επέστρεψα.
Κάνω ν’ απομακρυνθώ αλλά νέο περιστατικό με καθηλώνει. Στο ακρινό προς τα δεξιά τραπέζι, δύο μεσήλικες άνδρες και μια κυρία, συζητούν έντονα, κοιτώντας τις αθηναϊκές εφημερίδες που είχαν μπροστά τους.
Κοντοστάθηκα. Διαπίστωσα ότι κι αυτοί συζητούσαν για το ίδιο θέμα. Τους άκουσα να διαβάζουν: Στην έκθεση 5.000 αστυνομικοί (εφημ. Ε…), 10.000 αστυνομικοί στη Θεσσαλονίκη (πρωτοσέλιδο εφημ. Π…) κ.α. αλλά σταμάτησαν εκνευρισμένοι, γιατί φαίνεται διαφωνούσαν και παρά λίγο ν’ αρπαχτούν. Τρελάθηκα. Πού μπορεί να φθάσει το πάθος του κομματισμού! Σκέφτηκα.
Αποφάσισα τελικά να φύγω αλλά δυστυχώς, μια γνωστή μου συντροφιά-πατριωτάκια: Ο Μήτσιος, ο Χανσάν, ο Τράκας κι ο Κώτσιος (έτσι τους φωνάζαμε στο χωριό, με τα παρατσούκλια τους) και κανα-δυό άλλοι που δεν γνώριζα, με εντόπισαν, με φώναξαν κοντά τους με επιφωνήματα χαράς: Σαν τα χιόνια… πού χάθηκες, κάτσε να σε κεράσουμε μια μπύρα, να ξαποστάσεις. Κάθισα σ’ ένα σκαμπώ.
- Σας βλέπω ξαναμμένους, τους λέω∙ μήπως σας διέκοψα από καμμιά σοβαρή συζήτηση;
- Ναι, μ’ απάντησαν οργισμένοι. Δε βλέπεις; Χιλιάδες αστυνομικοί (πέντε, δέκα, δεκατρείς χιλιάδες) φερμένοι απ’ όλη την Ελλάδα στη Θεσσαλονίκη για να φυλάξουν τους ένοχους απ’ τους αθώους κι αδικημένους. Ποιος θα πληρώσει «το μάρμαρο»; (Μετακινήσεις, διανυκτερεύσεις, φαγοπότι, τα εκτός έδρας κλπ) πάλι ο λαουτζίκος!!!
Πήραν φόρα οι φίλοι μου, με το δίκηό τους, και σταματημό δεν είχαν. Αλλά επειδή συνήθως ο χρόνος σβήνει από τη μνήμη των ανθρώπων πολύ πιο σοβαρότερα θέματα, τους διέκοψα λέγοντας:
- Πατριωτάκια, γιατί πάμε στη Θεσσαλονίκη; Ξεχάσατε τι έγινε στην πόλη μας, πριν από καμιά δεκαπενταριά χρόνια και κάτι, που επιστρατεύτηκαν όλα τα ΜΑΤ και τα ΕΚΑΜ της Ελλάδας και για τρεις μέρες όλα τα ξενοδοχεία της Θεσσαλίας ήταν φουλαρισμένα μαζί με όλους τους στρατιωτικούς χώρους γεμάτους από αστυνομικούς; Τα καταστήματα του κέντρου και γύρω από το μητροπολιτικό ναό είχαν κλείσει για λόγους ασφαλείας. Και όλα αυτά γιατί; Για να κάνουν μια παράνομη και αντικανονική ενθρόνιση ενός κληρικού, που ο τότε αρχιεπίσκοπος τον έκανε με το νταηλίκι, δεσπότη!
- Στάσου, στάσου κάνεις λάθος – Παρενέβη ο Τράκας, δεν είναι ακριβώς έτσι όπως τα λες, για τον Ιγνάτιο δε μιλάς;
- Ναι, γι’ αυτόν μιλάω. Δε θυμάστε τι έγινε στην Αθήνα με την εκλογή του και τα «μαγειρέματα» των σκοτεινών γραφείων της Μονής Πετράκη, από τον «αντάρτη» αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ; Αφού κάλεσε καμμιά 5-6 υποψηφίους δεσποτάδες και κανείς δε δέχονταν να γίνει Λαρίσης, σεβόμενοι προφανώς την κανονικότητα και την αγιότητα του Θεολόγου, τελικά οργίλος κάλεσε τον Ιγνάτιο και τον ρώτησε: «Ρε Ιγνάτιε θέλεις να γίνεις δεσπότης Λαρίσης;». Κι εκείνος με το γνωστό του ύφος του απήντησε καταφατικά!!!
- Βρε Μήτσιο, ρωτάει ο Κώτσιος, εσύ ήσουνα στη χειροτονία του Ιγνατίου στην Αθήνα, πες μας τί έγινε στη Μητρόπολη;
- Τι έγινε φίλε; Είναι να τα διηγείται κανείς και να κλαίει. Είδα ένα μητροπολιτικό ναό, φρούριο από αστυνομικούς, κυρίως ΜΑΤ, λεωφορεία να έρχονται και να κατεβάζουν κι άλλους αστυνομικούς, οπλισμένους σαν «αστακούς» και οι ελάχιστοι λαϊκοί που μπήκαν στο ναό δείχνανε κάρτα εισόδου και ταυτότητα…!!! Μόνο δακτυλικά αποτυπώματα δεν ζητούσαν…
Αμ, και το αποκορύφωμα; Την ώρα που τα ασθενοφόρα κουβαλούσαν διαμαρτυρόμενους χριστιανούς με σπασμένα κεφάλια, πλευρά, χέρια… ο Ιγνάτιος δήλωνε: «σήμερα είναι μέρα χαράς και ευλογίας…»!!!
- Κώτσιο για θύμισέ μας – ρωτάει ο Τράκας – τι είπε ο Ιγνάτιος, λίγες μέρες μετά την χειροτονία του, όταν το Συμβούλιο Επικρατείας (ΣτΕ) ακύρωσε την εκλογή και την χειροτονία του και τον κατέταξε στην τάξη του Ιερομονάχου; «Εγώ δεν ξέρω τι λέει το ΣτΕ «επιθυμία μου είναι να έρθω να ενθρονιστώ στη Λάρισα… αφού εκδοθεί και το Προεδρικό Διάταγμα, όπως προβλέπεται από το νόμο…».
- Λοιπόν, πατριωτάκια, ο Χανσάν που παρακολουθούσε από «δημοσιογραφικής» πλευράς τα γεγονότα ας μας τα περιγράψει εν συντομία για να πληροφορηθείτε το τί έγινε εκείνο το απόγευμα της Πέμπτης στην ενθρόνιση «μαϊμού» (όπως γράφτηκε στις εφημερίδες), γιατί πιστεύω, παρ’ ότι δεν είδα τα της εκθέσεως της Θεσσαλονίκης, θα πρέπει να ωχριούν μπροστά σ’ εκείνα της Λάρισας!!!
Λοιπόν, φίλοι μου, μου θυμίζετε πράγματα που, ανατριχιάζω, σηκώνονται οι τρίχες της κεφαλής μου. Το υλικό που υπάρχει συγκεντρωμένο και θα δημοσιευτεί προσεχώς, θα φρίξει όποιος το διαβάσει. Θα χρειασθούν τόμοι να καλυφθούν με λεπτομέρειες τα τραγικά εκείνα γεγονότα.
Όμως, εν συντομία, σας λέω ότι: ο Ιγνάτιος ήρθε και «ενθρονίστηκε» χωρίς να υπάρχει Προεδρικό Διάταγμα καταστάσεώς του και παρ’ όλα αυτά, επέμενε να ενθρονισθεί. Τότε αποφασίζεται από την Πολιτεία, παράνομα, και φέρνουν πάνω από 3.000 αστυνομικούς, εκτός από τους τοπικούς και της ευρύτερης Θεσσαλίας, τους δε δεσποτάδες, ακούστε πλάκα, τους φέρανε φορτωμένους σε πούλμαν (!). Απ’ αυτούς «ξεχώριζε» ο Κυθήρων Ιάκωβος (μετά από λίγο καιρό καθαιρέθηκε για…), ο «Αττικής» Παντελεήμων κι αυτός ήδη καθηρημένος, ο Ιεραπόλεως και μετέπειτα Πατριάρχης Ιεροσολύμων κι αυτός την ίδια τύχη είχε. Ήσαν βέβαια και αρκετοί άλλοι, όπως ο μετέπειτα «Φαναριοφερσάλων» Θεόκλητος, που ξέφυγε την καθαίρεση μετά από καθοριστική παρέμβαση του πνευματικού του πατέρα Αρχ/που Χριστόδουλου. Δηλαδή, Χάνσαν, όπως ακούω, λέει ο Μήτσιος, όλη η «αφρόκρεμα» ήρθε στη Λάρισα για την «ενθρόνιση» του Ιγνατίου!!!
- Παιδιά, την πλάκα την έζησε ο πρωτοσύγκελος Νικόδημος, που δεν τον επέτρεψαν να πλησιάσει τον μητροπολιτικό ναό διότι φεύγοντας από το σπίτι ξέχασε (!) να πάρει την κάρτα εισόδου (εφημ. «Ελευθερία»).
Όσον αφορά τώρα στον επιχειρησιακό τομέα της αστυνομίας, τι να πούμε βρε παιδιά; Αυτή δεν ήταν δεσποτική ενθρόνιση αλλά πολεμική επιχείρηση, τύπου Λιβύης!!! Κόσμος στο δρόμο ποδοπατημένος, παντού αίματα, ρούχα σχισμένα και πεταγμένα, γκλόμπς σπασμένα, σι-μπι (CB) κατεστραμμένα, μάσκες ασφυξιογόνες διαλυμένες… μικρά παιδιά να κλαίνε σπαρακτικά ψάχνοντας τις μανάδες τους, ασθενοφόρα να πηγαινοέρχονται σφυρίζοντας δαιμονιωδώς και να μεταφέρουν τραυματίες στο Νοσοκομείο (πάνω από 150 κατεγράφησαν στο βιβλίο συμβάντων). Ακόμα και επιπλέον γιατροί «επιστρατεύτηκαν», όπως συμβαίνει περίπου σε καιρό πολέμου, το δε κέντρο της πόλης και η περιοχή γύρω από τον μητροπολιτικό ναό του Αγ. Αχιλίου, θύμιζε βομβαρδισμένη πόλη!!!
- Και ο Ιγνάτιος, Χάνσαν, τί έκανε ρώτησε ο Κώτσιος.
- Ο Ιγνάτιος έμεινε περίπου μια ώρα, όσο διήρκησε το «ΣΟΟΥ». Ούτε τον «μπουφέ» που ετοίμασαν οι Αρχές και οι «κλακαδόροι» της Λάρισας, δεν πρόλαβαν οι προσκεκλημένοι να δοκιμάσουν. Κι έτσι έφυγαν και πάλι φορτωμένοι στο πούλμαν, ο δε Ιγνάτιος δήλωσε: «η τελετή έγινε, όπως κι εσείς θα ξέρετε, πολύ ωραία, τόσο μέσα στο ναό όσο και έξω απ’ αυτόν, χάρη στην αστυνομία!!!».
Προσέξτε: το ίδιο δήλωσε και σήμερα ο Πρωθυπουργός από τη Θεσσαλονίκη! «Κάναμε την ομιλία χάριν της αστυνομίας…» (τα εγκαίνια έγινα από τον κ. Χρυσοχοΐδη).
- Για στάσου ρε Χάνσαν – τον σταματάει ο Μήτσιος – Τον Πρωθυπουργό τον εκλέγει ο λαός, ο κυρίαρχος, και επισημοποιείται η εκλογή του από το Εκλογοδικείο, γι’ αυτό τον προστατεύει η αστυνομία με 5.000, 10.000 ή και 13.000 ένστολους, για την «ομαλή» λειτουργία της Δημοκρατίας. Τον Ιγνάτιο όμως για ποιο λόγο να τον προστατεύει; Μήπως γιατί όλα έγιναν παράνομα; Ή γιατί έγραψε τις απανωτές αποφάσεις του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου της Χώρας μας (ΣτΕ) στα «παληά του παπούτσια»; Γιατί παραβιάζει το Σύνταγμα της πατρίδας μας; Γιατί αγνόησε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας; Γιατί σπαταλήθηκαν εκατομμύρια χρήματα για ένα «ΣΟΟΥ»; Πόσα χρήματα χάθηκαν από την αγορά με το κλείσιμο των καταστημάτων; Το κόστος της περίθαλψης των τραυματιών και η ζημιά της υγείας τους πως μπορεί κανείς να το υπολογίσει;
Λοιπόν, Μήτσο, βλέπεις, τόσος ντόρος και χαμός γίνεται για τα γεγονότα της έκθεσης Θεσσαλονίκης, ενώ εδώ βλέπεις τι έγινε, γίνανε πολύ χειρότερα πράγματα, γιατί; Για να στηρίξουν όχι τη νομιμότητα, αλλά την παρανομία! Ενώ αν λειτουργούσε η Δικαιοσύνη, κατά τα πρότυπα των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων, θα έπρεπε να κινηθεί η διαδικασία της αυτεπάγγελτης δίωξης και να καταλήξει σε κάποιο κελλί του Κορυδαλλού, παρέα με τον φίλο το Παντελεήμονα ή το λιγότερο να είχε καθαιρεθεί.
Βλέπετε πατριωτάκια; Και όχι μόνο όλα αυτά τα παραπάνω, που περιληπτικά αναφέραμε, αλλά συμβαίνουν, ακόμη και σήμερα, εξωφρενικά γεγονότα. Ο παράνομος κυνηγάει δικαστικά με αγωγές τους ντόπιους νόμιμους πολίτες που διαμαρτυρήθηκαν για την αντικανονικότητά του και την παρανομία. Κι αυτοί είναι καταξιωμένοι πολίτες, έντιμοι, πολλοί σε ηλικία άνω των 70 ετών, πιστοί στο Θεό και την Εκκλησία (Γιατροί, συνταξιούχοι Αξκοί, Εκπαιδευτικοί, Έμποροι, ανώτατοι υπάλληλοι, αρκετοί πολύτεκνοι).
Μάλιστα, για να τελειώνω φίλοι μου, αυτές τις μέρες ο Άρειος Πάγος έκανε δεκτή την αγωγή του κ. Ιγνατίου κατά 33 χριστιανών της μητροπόλεώς του, με ψευδείς ισχυρισμούς (πετάγανε πέτρες, σπάζανε τζάμια του αυτοκινήτου του, απείλησαν την σωματική του ακεραιότητα κ.α.π.) ανυπόστατα, χωρίς αποδεικτικά στοιχεία (συλλήψεις, μηνύσεις από την αστυνομία, εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης κ.π.α.) που στερούνται αντικειμενικής αξιοπιστίας, λόγω και της ψευδομαρτυρίας, του μοναδικού προβλεπομένου μάρτυρος, και πρέπει, βάσει της αποφάσεως να πληρώσει ο καθένας γύρω στις 10.000 ευρώ με τους τόκους!!! Που να τα βρουν φτωχοί, βιοπαλαιστές άνθρωποι τα χρήματα και μάλιστα κατά την περίοδο που περνάμε;
Από κει (τον Άρειο Πάγο) έρχομαι σήμερα γι’ αυτό με βλέπετε κουρασμένο, ταλαιπωρημένο και στενοχωρημένο.
Πετάχτηκαν όλοι πάνω. Είναι δυνατόν; Αυτά είναι απίστευτα!!! Είπαν όλοι μαζί, ο δε Τράκας διερωτήθηκε: Λέτε, βρε παιδιά, να υπάρχει ακόμα το παραδικαστικό;
