Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης ΑΓΩΝΑΣ : | Α.Φ.184 | ||
http://www.agonas.org |
Μέσα στην ψυχική ομίχλη από την οικονομική κατακρήμνιση και
την πνευματική ανεστιότητα ξετρύπωσαν πάλι οι μεγάλες προφητείες και οι
ευρηματικά στυγνές αναλύσεις γύρω από την υπόθεση των μεταφράσεων των
λειτουργικών κειμένων.
Τούτη την φορά όμως τα πράγματα έχουν σοβαρέψει: Η ανάγκη να
υποστηριχθεί (από «κύκλους φιλομεταφραστών») η άθεσμη και ΑΝΤΙΣΥΝΟΔΙΚΗ εμμονή
(στην χρήση μεταφρασμένων) του μακαρία τή λήξει γενομένου Μητροπολίτου
Νικοπόλεως Μελετίου αφήνει να φανεί αφτιασίδωτη η ξαναζεσταμένη φρενίτις κατά
της Παραδόσεως. Μιας “δήθεν” παραδόσεως (!) από σκουριασμένα πολιτισμικά
υποπροϊόντα βυζαντινής προελεύσεως, τα οποία έχουν εξορίσει τον Χριστό από την
Εκκλησία. Δυο χιλιάδες μετά Χριστόν η έγκυρη επιστήμη απεφάνθη ότι Χριστός δεν
υπάρχει πλέον στην Εκκλησία. Δεν υπάρχει φυσικά πια ούτε Εκκλησία. Μόνο σκουριά,
ερείπια, άλλοθι του άλλοθι, αυτοϊκανοποίηση μεθέξεων και ατμοσφαιρική
Ορθοδοξία! Και πουθενά αγάπη Χριστού, αυταπάρνηση, ομολογία, εγκαρτέρηση,
πτώχεια, νηστεία, προσφορά, συγχωρητικότης, αδοξία, σιωπή. Είναι εξαιρετικά
ενδιαφέρον ότι όλες αυτές οι υπέροχες διαπιστώσεις αφορούν σχεδόν πάντοτε στα
θέσμια και στην τάξη της εκκλησιαστικής Λατρείας.
Ποτέ δεν αφορούν στην εκκοσμίκευση, στον ομολογιακό
μινιμαλισμό και στην θεατρικότητα που έχουν εισβάλει καταλυτικά στην ζωή των
τιμίων μελών (Κληρικών και Λαϊκών) της Εκκλησίας. Σημασία έχει η σκουριά των
αιώνων, όχι η οξείδωση των καρδιών!
Έστω κι έτσι. Αυτά όμως τα γενικώς και αδιακρίτως
εκτοξευόμενα και πληκτικώς αναμασώμενα δεν είναι τίποτα μπροστά στο ότι μιά νέα
“πριβέ” νοοτροπία, με επικοινωνιακό προβάδισμα και αντισκωριακή βαφή, διεκδικεί
πλέον ολοφάνερα αποκλειστική κυριότητα «στο πραγματικό νόημα του Χριστού»
διακατέχοντας συγχρόνως μιαν αταλάντευτη βεβαιότητα “πνευματικής” υπερβάσεως
των σχημάτων του αιώνος τούτου του καταργουμένου. (Σχημάτων που αδαώς
θεσμοθέτησαν οι Άγιοι Πατέρες, οι οποίοι δεν εννόησαν... το πραγματικό νόημα
του Σώματος του Χριστού).
Βαρειές κουβέντες. Θεολογική αυθάδεια μαζί με μια ευδιάκριτη
αίσθηση επάρκειας και ανωτερότητος έναντι των κατωτέρων «ευλαβών» επιβεβαιώνουν
ότι ο Χριστός προτού ... εξορισθεί από την Εκκλησία, εξορίσθηκε από το Ήθος
ημών, των “δήθεν” Χριστιανών. Μάλλον ετράπη εις φυγήν!
«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ»