ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ "ΑΓΩΝΑΣ" ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ αρ. φύλλου 211 /12ος/ 2014
http://www.agonas.org/
1. Στο
υπ’ αριθμ. 32.568 φύλλο της Εφημερίδος «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», της Τρίτης 09.
12.2014, της οποίας την σύνταξη διευθύνετε, δημοσιεύσατε πρωτοσέλιδο άρθρο, με
συνέχεια αυτού στην 5η σελίδα αυτής, υπό τον τίτλο “ «Καμπάνες» σε
«Αγωνιζόμενους Χριστιανούς» ” και επίτιτλο «ΔΥΟ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΔΙΚΑΙΩΝΟΥΝ ΤΟΝ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΛΑΡΙΣΗΣ», παραθέτοντας επίσης σχόλιο του κ. Ιγνατίου, επ’ αφορμή
εκδόσεως δύο προσφάτων αποφάσεων των Ελληνικών Δικαστηρίων, αναφορικώς, η μεν πρώτη,
με την διενέργεια των τακτικών συναθροίσεών μας και εκδηλώσεων διαμαρτυρίας και
αποδοκιμασίας κατά του προσώπου του Δεσπότη Λαρίσης, από το έτος της
εγκαταστάσεώς του στον Μητροπολιτικό θρόνο της πόλεως, η δε δεύτερη, με τις
εκπεφρασθείσες δημοσιογραφικές θέσεις του Ιδιοκτήτη, Εκδότη και Διευθυντή της
Εφημερίδας «ΑΓΩΝΑΣ», κ. Τριαντάφυλλου Τασιόπουλου, κληθείς σε σχετική παρέμβασή
του στην πρωινή εκπομπή υπό τον τίτλο «ΚΑΘΑΡΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ», του τηλεοπτικού
σταθμού ALTER, υπό τον συντονισμό του
δημοσιογράφου Γεωργίου Βαρεμένου, της 07ης.02.2005, με θεματική της επίμαχης τηλεοπτικής εκπομπής
την σωρεία δημοσιοποιηθέντων αποκαλύψεων εκκλησιαστικών σκανδάλων που
συγκλόνισαν την πανελλήνια κοινή γνώμη και την ανάγκη εν γένει κάθαρσης στον
χώρο της Εκκλησίας.
2. Αντικειμενικώς
θεωρούμενο το πνεύμα και ύφος του εν λόγω άρθρου σας, ευδιακρίτως
χαρακτηρίζεται από εμφανή μεροληπτική υπέρ του Μητροπολίτη Λαρίσης θέση και
στάση σας, γνωστή σε εμάς αλλά και τους αναγνώστες σας από παρόμοιες
δημοσιεύσεις σε παρελθόντα φύλλα της εφημερίδος σας. Τούτο δε καθ’ όσον, εάν
προδήλως αδιαμφισβήτητος σκοπός του συνταχθέντος δημοσιεύματός σας ήταν η
αντικειμενική και αμερόληπτη παράθεση γεγονότων, θα ανταποκρινόσαστε
απαρεγκλίτως στην εκ του νόμου επιτασσομένη δημοσιογραφική δεοντολογία και δεν
θα δημιουργούσατε πεπλανημμένη εντύπωση περί αντικειμενικής και πλήρους ερεύνης
των επιμάχων γεγονότων διά της τυπικής περιληπτικής παραθέσεως του αιτιολογικού και διατακτικού
των προσφάτως εκδοθέντων δικαστικών αποφάσεων και μονομερούς σχολιασμού αυτών
υπό του Μητροπολίτου Λαρίσης. Συγκεκριμένως, η πιστή ανταπόκριση στις
συναλλακτικές υποχρεώσεις του Τύπου και στην συναφή δεοντολογία εκ μέρους σας
επιβάλλει την τήρηση του καθήκοντος αληθείας και σεβασμού των απόψεων, βάσει
των οποίων οφείλατε να εξαντλήσετε όλα τα διατιθέμενα κατά τον χρόνο παραγωγής
και συντάξεως του κειμένου σας μέσα ελέγχου της ακριβείας των ειδήσεων που
πρόκειται να δουν το φως της δημοσιότητος, καθώς επίσης να καταχωρήσετε και τον
δικό μας σχολιασμό και απάντηση επί των γεγονότων, αναζητώντας προηγουμένως
σχετική επικοινωνία μαζί μας και κυρίως με τον Ιδιοκτήτη και Εκδότη της
εφημερίδος «ΑΓΩΝΑΣ», προς τον σκοπό παροχής προς το κοινό της ετέρας εκδοχής
και κρίσεως επί του δημοσιευτέου θέματος. Δυνάμει των ανωτέρω τηρηθέντων, θα
παρείχατε επαρκέστερη διαφώτιση επί των αναπτυχθέντων ισχυρισμών μας στα
πλαίσια των επιμάχων δικαστικών
διαδικασιών και θα εξακριβώνατε πως αυτές παραμένουν ακόμη εκρεμμείς ενώπιον
των Ελληνικών και Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων, γεγονός επί του οποίου τελεί σε πλήρη
γνώση η Μητρόπολη Λαρίσης εδώ και αρκετό διάστημα. Ειδικώτερον επί τούτων
παρατίθενται τα κάτωθι:
Α) Η
υπ’ αριθμ. 1085/2014 απόφαση του Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου
πράγματι απεφάνθη υπέρ της προστασίας της προσωπικότητος του Επισκόπου Λαρίσης
έναντι του χαρακτήρα των πολυετώς διενεργουμένων συναθροίσεών μας, θεωρήσασα τα
εκφερόμενα υφ’ημών συνθήματα «Ανάξιος», «έξω οι κλέφτες από την Εκκλησία»,
«Νάτος Νάτος ο κλέφτης των Τεμπών»,
«Λάππα τα χέρια σου στάζουν αίμα» και «Να φύγει ο Λάππας να ησυχάσει η πόλη»,
καθώς και μεμονωμένες βίαιες και απειλητικές εκδηλώσεις ομάδος των
«Αγωνιζομένων» ως ενέχουσες αμφισβήτηση της ηθικής και κοινωνικής αξίας του,
αναγνωρίζοντας κατ’ αρχήν το νόμιμο δικαιολογημένο ενδιαφέρον κάθε
θρησκευόμενου προσώπου για θεμιτή προσβολή της τιμής κάποιου ατόμου, το οποίο,
όταν τηρώντας τους νόμους συμμετέχει σε μαζικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας
εναντίον ομοθρήσκων του αξιωματούχων, για τους οποίους φρονεί ότι παρέβησαν
βασικούς κανόνες της κοινής τους πίστης (απόφαση Αρείου Πάγου υπ’ αριθμ.
967/2011) καθώς και το επιτρεπτόν των εκδηλώσεων συμμετεχόντων σε υπαίθριες
δημόσιες συναθροίσεις με σκοπό την δημοσιοποίηση πεποιθήσεων και αιτημάτων σε
ζητήματα που ενδιαφέρουν ευρύτερο κύκλο προσώπων (πολιτικά, κοινωνικά,
εκκλησιαστικά κλπ), συνοδευόμενες από οξεία κριτική και από δυσμενείς
χαρακτηρισμούς σε βάρος προβεβλημένων προσώπων, τα οποία ασκούν δημόσια εξουσία
ή λειτουργία ή άλλη δραστηριότητα, που ενδιαφέρει μερίδα του κοινωνικού
συνόλου. Επισημαίνεται πως η παρούσα απόφαση δεν υπεισήλθε σε ουσιαστική
αξιολογική έρευνα του πνευματικού περιεχομένου των συνθημάτων μας και του
πολυετούς πολυσχιδούς ιστορικού και νομικού υποβάθρου του εκκλησιαστικού προβλήματος
της τοπικής μητροπόλεως επί της Κανονικής Επισκοπικής διαδοχής στον
Μητροπολιτικό Θρόνο της Λάρισας, που αποτελεί την πραγματική βάση εκφοράς των
και αιτία πραγματοποίησης των συναθροίσεών μας. Επίσης διευκρινίζεται πως στα
ανωτέρω επίμαχα συνθήματα δεν περιλαμβάνονται τα αναρτώμενα συνθήματα περί μη
δημοσιοποιήσεως απολογισμού από την Μητρόπολη εδώ και 17 έτη, περί της έρευνας
για το κληροδότημα «ΚΡΙΚΚΗ», η κριτική περί του ανυπάρκτου φιλανθρωπικού έργου
της Μητροπόλεως Λαρίσης, οι αποκαλύψεις σχετικά με την αξία των ιερών αμφίων,
μιτρών και εγκολπίων του Δεσπότη Λάρισας και περί την εν γένει αδιαφάνεια ως
προς την απόληξη των εσόδων της Μητροπόλεως.
Άξια ιδιαιτέρας παραθέσεως είναι η θετική περί
αναιρέσεως Εισήγηση του Αρεοπαγίτη Εισηγητή επί της προκειμένης υποθέσεως, κ.
Αριστείδη Πελεκάνου, ο οποίος επί λέξει σημειώνει τα κάτωθι:
«… Από όσα προαναφέρθηκαν προκύπτει ότι το
Εφετείο δέχτηκε ότι οι αναιρεσείοντες
ενήργησαν με ειδικό σκοπό εξύβρισης του αναιρεσίβλητου, ο οποίος ειδικός
σκοπός, κατά την εφετειακή απόφαση, προκύπτει από το ύφος και την οξύτητα των
εξυβριστικών εκφράσεων και χαρακτηρισμών, που αυτοί απηύθυναν εν γνώσει της
μειωτικής σημασίας τους για την τιμή και υπόληψη του τελευταίου (ανάξιος,
κλέφτης). Ακολούθως, το Εφετείο απέρριψε ως αβάσιμη την ένσταση των
αναιρεσειόντων από την παρ. 1γ' του άρθρου 367 ΠΚ, ότι ενήργησαν, ως μέλη
συγκροτημένης ομάδας 5.000 περίπου ατόμων (αποκαλούμενοι ως «Αγωνιζόμενοι
Λαρισαίοι Χριστιανοί») και ως εξέχοντα μέλη της τοπικής εκκλησίας με πνευματική
σχέση και σύνδεσμο με τον αναιρεσίβλητο Μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου, κατά
την άσκηση των συνταγματικών δικαιωμάτων του συνέρχεσθαι και της ελεύθερης
δημόσιας εκφοράς κριτικής γνώμης και διαμαρτυρίας για ένα μείζονος τοπικού
ενδιαφέροντος ζήτημα και για την αποκατάσταση της κανονικής ευταξίας στην
τοπική εκκλησία, που διασαλεύτηκε με την αντικανονική και παράνομη εκλογή και
ενθρόνιση του τελευταίου στην προαναφερόμενη μητρόπολη τον Ιούλιο 1994, ενώ
υπήρχε ακόμη εν ενεργεία Μητροπολίτης αυτής ο Αρχιερέας κυρός Θεολόγος
Πασχαλίδης. Η απόρριψη δε της παραπάνω ένστασης και η παραδοχή της σχετικής
αντένστασης του άρθρου 367 παρ. 2β' ΠΚ έγινε με την αιτιολογία ότι οι μειωτικοί
χαρακτηρισμοί και τα γεγονότα, με τα οποία αυτοί συνδέονται άμεσα, δηλαδή
κλοπές στην εκκλησία και υποκίνηση από τον αναιρεσίβλητο βιαίων αντιδράσεων της
αστυνομίας κατά την ενθρόνισή του, που κατέληξαν σε τραυματισμούς μελών της
ομάδας των αναιρεσειόντων, δεν ήταν αναγκαίο μέτρο για την άσκηση την
υποστήριξη των θέσεών τους, αλλά ήταν έξω από τα όρια του δικαιολογημένου
ενδιαφέροντος και κατέτειναν μόνο στην προσβολή της τιμής και υπόληψης του
αναιρεσίβλητου. Αντίθετα, το Εφετείο δεν παραθέτει στην απόφασή του πραγματικά
περιστατικά, τα οποία να στηρίζουν την παραδοχή
κρίση ότι ο τρόπος εκδήλωσης της εξυβριστικής και δυσφημηστικής
συμπεριφοράς των αναιρεσειόντων δεν ήταν πράγματι αναγκαίος για την
αντικειμενική απόδοση των σκέψεών τους και για την προστασία του επικαλούμενου
δικαιολογημένου ενδιαφέροντος αυτών, δηλαδή δεν αναφέρει ποιες ηπιότερες
φραστικές διατυπώσεις (λέξεις, χαρακτηρισμούς, φράσεις) μπορούσαν να
χρησιμοποιήσουν οι τελευταίοι για την εκδήλωση του εν λόγω ενδιαφέροντος, αντί
για εκείνα που χρησιμοποίησαν. Επίσης το Εφετείο δεν παραθέτει στην απόφασή του
πραγματικά περιστατικά που να στηρίζουν τις παραδοχές α) ότι οι αναιρεσείοντες
γνώριζαν τον αντικειμενικά αναγκαίο και ηπιότερο τρόπο εκδήλωσης του
δικαιολογημένου ενδιαφέροντός τους και β) χρησιμοποίησαν συνειδητά τον
συγκεκριμένο μη αναγκαίο και δυσμενέστερο τρόπο, έχοντας ως ειδικό σκοπό την
εξύβριση ή/και την απλή δυσφήμηση του αναιρεσίβλητου. Την ανάγκη παράθεσης των
παραπάνω περιστατικών καθιστούσε ακόμη εντονότερη η παραδοχή του Εφετείου, ότι
οι αναιρεσείοντες κατά την εκδήλωση της εξυβριστικής και δυσφημηστικής συμπεριφοράς
τους πίστευαν ότι ήταν αληθή τα γεγονότα που συνάπτονται άμεσα με τους
αρνητικούς χαρακτηρισμούς που προσήπταν στον αναιρεσίβλητο, ότι δηλαδή ο
τελευταίος είχε υποκινήσει τις βίαιες αντιδράσεις της αστυνομικής δύναμης και
των τραυματισμό των ίδιων και άλλων ατόμων της ομάδας τους κατά την ενθρόνισή
του και ότι αυτός είχε προσωπική εμπλοκή στο σκάνδαλο της κλοπής σε βάρος του
Ιερού Προσκυνήματος της Αγίας Παρασκευής των Τεμπών, καθώς και ότι οι
αναιρεσείοντες έπαυσαν να απευθύνουν το σύνθημα «νάτος νάτος ο κλέφτης των
Τεμπών», μετά τον εντοπισμό και την ποινική καταδίκη των υπαιτίων για τη
σχετική αξιόποινη πράξη, στάση που δεν συμπορεύεται με την παραδοχή της
εφετειακής απόφασης ότι οι μειωτικές εκφράσεις των αναιρεσειόντων κατέτειναν
μόνο στην προσβολή της τιμής και της υπόληψης του αναιρεσίβλητου. Οι
προαναφερόμενες ουσιώδεις ελλείψεις στην ελάσσονα πρόταση της προσβαλλόμενης
απόφασης στερούν από αυτή την απαιτούμενη νόμιμη βάση και καθιστούν ανέφικτο
τον αναιρετικό έλεγχο ως προς την ορθή ή μη εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου
367 παρ. 1γ και 2β' ΠΚ από το Εφετείο…»
Επιπροσθέτως ανακοινώνεται ότι, η εν λόγω ομάδα των Αγωνιζομένων
επίκειται να καταθέσει Προσφυγή ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων
του Ανθρώπου στο Στρασβούργο, εντός του προσεχούς διαστήματος, αξιοποιώντας
περαιτέρω τις παραδοχές της ανωτέρω Εισηγήσεως, και ακολουθώντας την πρώτη
ομάδα των Αγωνιζομένων,η οποία ήδη προσέφυγε ενώπιον του ΕΔΔΑ, διά της από 11.07.2014
ομοίας υποβληθείσης Προσφυγής, κατόπιν εκδόσεως της υπ’ αριθμ. 2074/2013
ομοίας με την ανωτέρω απόφασης του Αρείου Πάγου, η οποία εκρίθη κατ’ αρχήν
παραδεκτή, δυνάμει της από 15.10.2014 εγγράφου επιστολής του Προϊσταμένου της
νομικής υπηρεσίας του Πρώτου Τομέως της Γραμματείας του ΕΔΔΑ. Στην εν λόγω
προσφυγή ζητείται, συν τοις άλλοις, η αναγνώριση παραβίασης του άρθρου 11 της
Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), ως προς το δικαίωμα της
τελέσεως ειρηνικών συναθροίσεων, του άρθρου 10 ΕΣΔΑ, ως προς την ελευθερία
εκφράσεως και μεταδόσεως των συνθημάτων μας, και του άρθρου 9 ΕΣΔΑ, ως προς τον
θρησκευτικό χαρακτήρα των συγκεντρώσεών μας και των συλλογικώς εκφερομένων
συνθημάτων μας, καθώς και η αναγνώριση του νομίμου δικαιώματος εν γένει
κριτικής και κοινωνικής παρέμβασης της πολυπληθούς ομάδος των Αγωνιζομένων
Χριστιανών στην πνευματική ζωή της Μητροπόλεως και της Ελλαδικής Εκκλησίας,
υπομιμνήσκοντες την διασάλευση της εκκλησιαστικής τάξεως που σημειώθηκε στους
κόλπους της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ως ενάσκηση εκδήλωσης θρησκευτικής πεποίθησης
και συνείδησης των μελών ενός εκκλησιαστικού οργανισμού, με ταυτόχρονο
παρεμπίπτοντα έλεγχο, ως προς την συμβατότητα προς τις παραδεδεγμένες αρχές και
τη νομολογία του ΕΔΔΑ, του παρανόμου τρόπου αναγνωρίσεως και καταστάσεωςτου κ.
Ιγνατίου στην Μητρόπολη Λαρίσης, σύμφωνα με τους πολιτειακούς νόμους και τους
προβλεπομένους Ιερούς Κανόνες, ο οποίος προσκρούει στην αυτονομία των θρησκευτικών οργανισμών και
στην ουδετερότητα και αμεροληψία των Πολιτειακών αρχών στις σχέσεις τους με θρησκευτικές
κοινότητες.
Β)
Επί της εκδοθείσης υπ’ αριθμ. 221/2014 τελεσιδίκου αποφάσεως του Εφετείου
Λάρισας, διά της οποίας εκρίθη ότι οι επίδικοι σχολιασμοί και
δημοσιογραφικές κρίσεις που εξέφερε ο Ιδιοκτήτης, Εκδότης και Διευθυντής της
Εφημερίδας «ΑΓΩΝΑΣ», κ. Τριαντάφυλλος Τασιόπουλος, κληθείς σε σχετική παρέμβασή
του στην πρωινή εκπομπή υπό τον τίτλο «ΚΑΘΑΡΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ», του τηλεοπτικού
σταθμού ALTER, υπό τον συντονισμό του
δημοσιογράφου Γεωργίου Βαρεμένου, της 07ης.02.2005, με θεματική της
επίμαχης τηλεοπτικής εκπομπής την σωρεία δημοσιοποιηθέντων αποκαλύψεων
εκκλησιαστικών σκανδάλων που συγκλόνισαν την πανελλήνια κοινή γνώμη και την
ανάγκη εν γένει κάθαρσης στον χώρο της Εκκλησίας, εν όψει της εκδικάσεως κατ’
έφεσιν ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου Λάρισας, την 23η.03.2005,
της υποθέσεως υπεξαιρέσεως χρημάτων από το Ιερό Προσκύνημα της Αγίας Παρασκευής
Τεμπών, ήσαν δυσφημηστικοί για το πρόσωπο του Μητροπολίτη Λάρισας,
επιδικάζοντας υπέρ αυτού χρηματική ικανοποίηση ποσού 30.000 Ευρώ
προς αποκατάσταση της ηθικής του βλάβης, κατετέθη Αίτηση Αναιρέσεως εμπροθέσμως
ενώπιον του Αρείου Πάγου, στις 24.09.2014, δικάσιμος συζητήσεως της οποίας
ορίστηκε η 16η.03.2015.
3. Συνεπώς,
κατόπιν των ανωτέρω, ευελπιστούμε όπως η Ελληνική και Ευρωπαϊκή Δικαιοσύνη, σε
ανώτατο διαγνωστικό επίπεδο, ανταποκριθεί με ευθυδικία και υψηλό αίσθημα ευθύνης
στα καθήκοντά της, ως εγγυητής της συνταγματικής και ευρωπαϊκής νομιμότητας και
προς το συμφέρον των Ελλήνων Πολιτών, εσείς δε προσκαλείστε όπως δημοσιεύσετε
αμελλητί την παρούσα απαντητική επιστολή στο ίδιο σημείο με το προηγούμενο
άρθρο σας, προς αποκατάσταση της αληθείας και αντικειμενική ενημέρωση των
αναγνωστών σας, συμμορφούμενοι προς το καθήκον αληθείας, σεβασμού των απόψεων
και δικαίωμα απαντήσεως ημών, σε διαφορετική δε περίπτωση επιφυλασσόμεθα να
ασκήσουμε κάθε νόμιμο δικαίωμα εναντίον σας ενώπιον των αρμοδίων πολιτικών και
ποινικών δικαστηρίων.
Μετά
τιμής
Η απάντησή μας ήταν άμεση,
και η εφημερίδα Ελευθερία
την δημοσίευσε 16/12/2014
