ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΙΣ 27.6.2018
Κ. Διευθυντά
του ιστολογίου ("romfea")
Στην έγκριτη ιστοσελίδα σας στις 27.6.2018,
δημοσιεύσατε μία επιστολή του π. Θεμιστοκλή Μουρτζανού, που αφορούσε την
κοίμηση του μακαριστού πλέον δεσπότη Λάρισας κυρού Ιγνατίου.
Πράγματι, όπως αναφέρει ο π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός,
«...μπροστά στον θάνατο αγαπημένων προσώπων δεν αναλογίζεσαι μόνον την δική σου
πορεία, αλλά αισθάνεσαι έντονα κι’ αυτό το κενό της απουσίας…».
Αυτή την απουσία του σεβ. κυρού Ιγνατίου που
αισθάνθηκε ο π. Θεμιστοκλής, αισθανθήκαμε και εμείς από την απουσία του σεβ.
κυρού Θεολόγου, αγίου κατά γενική ομολογία, πράου, ειρηνικού, εφαρμόζοντος την
εντολή της αγάπης και της φιλαδελφίας, ο οποίος αντικαταστάθηκε παρανόμως από
τον σεβ. 
Δημήτριο Μπεκιάρη και στην συνέχεια παρανόμως και αντικανονικώς από
τον σεβ. κυρό Ιγνάτιο.
Δεν θα
αναφερόμασταν στον π. Θεμιστοκλή, εάν δεν αναφερόταν αναίτια, ψευδώς και
συκοφαντικά στους Αγωνιζομένους Χριστιανούς.
Αναίτια
Αναίτια διότι, δεν περιορίσθηκε στο να εγκωμιάσει τον
κυρό Ιγνάτιο, που είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός, αλλά θεώρησε
καλό να οξύνει αναίτια τα από 44ετίας (25ετίας από
εμφανίσεως κυρού Ιγνατίου) εκκλησιαστικά γεγονότα εμπλέκοντας
τους μαρτυρικούς Αγωνιζόμενους και μιλώντας για ‘’σχοινί στο σπίτι του
κρεμασμένου’’. Αυτό δεν είναι ίδιον ανδρός και μάλιστα ιερέως.
Ψευδώς και
συκοφαντικά
1)Αναφέρει ότι
τον σεβ. κυρό Ιγνάτιο δεν τον γνώριζε. Ότι ήταν άγνωστος. Αυτό είναι αληθές,
διότι οικογενειακώς ακολουθούσαν τον σεβ. Δημήτριο Μπεκιάρη, και αργότερα
ακολούθησαν τον σεβ. κυρό Ιγνάτιο.
2)Αναφέρει ότι
ο σεβ. κυρός Ιγνάτιος καλούνταν σε μία Μητρόπολη, τραυματισμένη από φανατισμό.
Αυτό βέβαια αποτελεί δυσφήμιση και μάλιστα δια του τύπου.
Συμφωνούμε ότι
ήταν τραυματισμένη , βαριά από το 1974 όταν Κενόδοξοι, αμοραλιστές ρασοφόροι
μνηστήρες ποδοπάτησαν σε ξένες μητροπόλεις
ετσιθελικά αναστατώνοντας και τη
μητρόπολη Λάρισας. Και τότε ο λαός που γαλουχήθηκε στην Ορθόδοξη πίστη από αξιόλογους πνευματικούς αντέδρασε μέχρις εσχάτων σταθείς στο πλευρό του αγίου τους Ποιμενάρχη
Θεολόγου.
Αυτή την αντίδραση των θρησκευόμενων Λαρισαίων ο π. Θεμιστοκλής την χαρακτήρισε ΦΑΝΑΤΙΣΜΟ.
Τότε με ελαφρά συνείδηση ο εν λόγω επιστολογράφος να χαρακτήριζε
"φανατικούς" και τους υποστηρικτές του αγίου Χρυσοστόμου, που σαν
τους Λαρισαίους, διώκονταν από το εκκλησιαστικό κατεστημένο με την σύμπραξη των
δυνάμεων της πολιτείας.
Επίσης συκοφαντώντας τον Άγιο Νεκτάριο, θαρρούσε το
εκκλησιαστικό καθεστώς ότι θα ξεμπέρδευε μ’ αυτόν. Φοβερή σύμπτωση. Τα ίδια και
στην Λάρισα. Από συκοφαντία σε συκοφαντία ο σεβ. κυρός Θεολόγος. Ότι τάχα έκανε
φατρία,και ότι τάχα δεν υπάκουσε στην Ι. Σύνοδο. Αποτέλεσμα ποινή 10 ετούς
ακοινωνησίας!!!. Και από την πολύ "αγάπη" των συνεπισκόπων του,
είκοσι δύο (22) χρόνια τώρα πεθαμένος, είναι σε ακοινωνησία !!!
3) Όσον αφορά
ποιος είχε μάθει τι σημαίνει Χριστός, ηθική, κήρυγμα, στράτευση σ’ ένα έργο,
αφιλοκερδής διακονία κ.ά., ας είναι καλά οι μακαριστοί σεβ. Αυγουστίνος
Καντιώτης, σεβ. Ιγνάτιος Μανδελίδης, αρχιμ. Αθανάσιος Μυτιληναίος, ο αρχιμ.
Ανάργυρος Σταματόπουλος, και πολλοί ακόμη, οι οποίοι «ζύμωσαν» την Λάρισα με τα
κηρύγματά τους και το παράδειγμά τους.
Έτσι την σπορά των πολλών, την χρεώνετε στον σεβ. κυρό
Ιγνάτιο. Μπράβο, φοβερή δικαιοσύνη. Δηλαδή όσοι χειροτονήθηκαν οφείλονταν στον
πνευματικό αγώνα που έκανε ο σεβ. κυρός Ιγνάτιος!!!
4) Γρήγορα
φθάνατε(στο κείμενό σας) στο ‘’καρδιοχτύπι’’ που είχε την ημέρα της εκλογής του
σεβ. Κυρού Ιγνατίου.
Μα καλά π. Θεμιστοκλή, εσείς που είστε φιλομαθέστατος,
δεν μάθατε κανένα ιερό κανόνα; Δεν μάθατε ότι δεν εκλέγεται άλλος μητροπολίτης
στην θέση κάποιου άλλου που έχει την θέση; Στους ιερούς κανόνες αυτό λέγεται
«μοιχεπιβασία» και τιμωρείται με καθαίρεση.
Γι’ αυτόν τον λόγο ακυρώθηκε ως παράνομη η εκλογή του
σεβ. Δημητρίου Μπεκιάρη και μάλιστα χρειάστηκε η προσφυγή στα δικαστήρια, τα
οποία κατέδειξαν ως άκυρα και παράνομα τα έργα και τις ημέρες του Αρχιεπισκόπου
Σεραφείμ Τίκα. Φυσικά όπως ξέρετε
εφαρμόστηκαν πλήρως από την Ιερά Σύνοδο οι αποφάσεις των δικαστηρίων.
Μάλιστα η απόφαση του δικαστηρίου απαγόρευε την εκλογή
νέου μητροπολίτου στην Λάρισα επί ποινή ακυρώσεως. Αυτά δεν τα ξέρετε ή σας
αρέσει να διαστρεβλώνετε την αλήθεια και να συκοφαντείτε ένα τίμιο και αληθινό
αγώνα που δεν είχε σχέση ούτε με χρήματα αλλά και ούτε με θέσεις.
Άλλοι διαχειρίστηκαν χρήματα χωρίς διαφάνεια, χωρίς
απολογισμούς και χωρίς έλεγχο, από Άγια λείψανα ή Άγια προσκυνήματα.
Επειδή λοιπόν παρανόμως εξελέγη ο σεβ. κυρός
Ιγνάτιος,(δεν είχε διάταγμα εγκαταστάσεως στην Λάρισα) γι’ αυτό τόσο η εκλογή του όσο και η
ενθρόνισή του ήταν παράνομες.
Συνεπώς δεν μπορούσε να μείνει στην Λάρισα, παρά μόνον
μετά από 2,5 χρόνια που υπεγράφη το
διάταγμα εγκατάστασης, δηλαδή μία (1) εβδομάδα πριν τον θάνατο του σεβ. κυρού
Θεολόγου.
Παρ’ όλα αυτά εσείς χωρίς να τα ξέρετε (το θεωρούμε
απίθανο), ή τα ξέρετε και αυτό είναι το χειρότερο, στάζετε το δηλητήριο της συκοφαντίας, ότι το
επισκοπείο τελούσε υπό κατάληψη !!!. Το επισκοπείο δεν τελούσε υπό κατάληψη,
αλλά έμενε κανονικά ο σεβασμιότατος κυρός Θεολόγος, αφού δεν υπήρχε λόγος να
φύγει.
5) Αναφέρεται
ότι περνά τα πρώτα χρόνια (ο Ιγνάτιος) "μέσα σ’ ένα κλίμα μίσους και
διχασμού, χωρίς αυτοί που τον καθύβριζαν να τον γνωρίζουν ποιος είναι".
Πάλι ψευδώς αναφέρεσθε (τι κρίμα) ότι τον καθυβρίζαμε.
Πες τε μας μία βρισιά. Εκτός εάν κάποιος που διαμαρτύρεται, θεωρείται εκ των
προτέρων υβριστής.
Όσο αφορά το κλίμα μίσους και διχασμού, θα σας
αναφέρουμε ότι ποτέ δεν μισήσαμε τον σεβ. κυρό Ιγνάτιο, διότι απλώς δεν τον
γνωρίζαμε.
Διαμαρτυρόμασταν όμως, όπως και στον σεβ. Δημήτριο Μπεκιάρη για την αποκατάσταση της αληθείας και όχι του
ψεύδους, της συκοφαντίας και της παραπλανήσεως που αναφέρετε στο κείμενό σας.
Τώρα όσον αφορά το πρώτο Πάσχα,(ήταν Χριστούγεννα και
όχι Πάσχα) που αναφερθήκατε στον Άγιο Κων/νο, δεν τα έκανε στον άγιο Αχίλλειο,
διότι ήταν παράνομη η παραμονή του στη Λάρισα και μόνον με τα ΜΑΤ μπορούσε να
λειτουργήσει.
Εμείς βεβαίως τις πράξεις του κρίναμε ως πράξεις ενός αμαρτωλού
ανθρώπου, Τον ίδιο δε συγχωρούσαμε σαν πρόσωπο. Άραγε έκανε το ίδιο και με μας;
Πάνω από 200 μηνύσεις και αγωγές εναντίον των
Αγωνιζομένων Χριστιανών.
Πάνω από 740.000 € αποζημίωση.
Κάθε φορά, από την χειροτονία του, την ενθρόνισή του,
την κάθε εμφάνισή του, γέμιζαν οι δρόμοι αίμα από τα χτυπήματα των ΜΑΤ στους
Αγωνιζομένους Χριστιανούς, και οι φυλακές και τα δικαστήρια από συλλήψεις.
Φυσικά χρειαζόταν χρήματα για δικηγόρους και έξοδα. Ας
δούμε όμως ακριβώς τι συμβαίνει.
α) Για
δικηγόρους.
Οι αγωνιζόμενοι Χριστιανοί, πλήρωναν παράβολα και
δικαστικά έξοδα από το υστέρημά τους (διότι προς τιμή τους οι δικηγόροι μας δεν
ελάμβαναν αμοιβή).
Αντίθετα η μητρόπολη από τα παγκάρια των εκκλησιών,
αλλά και από τα χρήματα της Αγίας Παρασκευής, κινούνταν άνετα διασπαθίζοντας το
ιερό χρήμα και περιμένοντας μέρα- μέρα να καταβάλη τους Αγωνιζόμενους, μια που
απολογισμούς δε δημοσίευσε και έλεγχο δεν τον έκανε κανείς.
β) Έξοδα.
Όσον αφορά τα έξοδα για δώρα, ταξίδια, στολές (τι θα
γίνουν οι εκαντοτάδες στολές τώρα;),ποιος θα δώσει απολογισμό στον Λαρισαϊκό
λαό;
γ)
Προσκυνήματα.
Τι έγινε με τα χρήματα της Τιμίας Ζώνης (στον άγιο
Νικόλαο Λάρισας);Θα μας ενημερώσει κανένας ή ό,τι δηλώσατε, δηλώσατε;
Φανταζόμαστε ότι όλα αυτά υπάγονται σ’ αυτό που λέτε:
“… σιγά – σιγά αναδεικνύεται μία αγαπώσα καρδία, ένα χαμόγελο, μία απλότητα…”
6) Αν αυτό είναι “αγάπη” (με ΜΑΤ, αίματα,
συλλήψεις, δικαστήρια, πρόστιμα, αγωγές, χρήματα αποζημίωσης κ.α.), τότε τι να
πούμε για τον σεβ. κυρό Θεολόγο!
Έβγαινε να λειτουργήσει χωρίς ΜΑΤ, χωρίς να ενοχλείτε
κανένας, χωρίς συλλήψεις, χωρίς να πηγαίνει στα δικαστήρια κανέναν, χωρίς να
ζητά αποζημίωση από κανέναν.
Αυτό λέγεται αγάπη. Γι’ αυτό τον σεβ. κυρό Θεολόγο ο
λαός τον αγαπούσε και θυσιαζόταν γι’ αυτόν, γιατί ήταν αληθινός ποιμένας,
“…άκακος…”
7) Αναφέρετε ότι ήταν συγχωρητικός. Καμία
ενέργειά του δεν το έδειξε αυτό.
Λέτε ότι δεν κράτησε κακία. Αντίθετα απ’ αυτό που
λέτε, έκανε. Έστειλε έγγραφο στην Ι. Σύνοδο, με το οποίο ζητούσε να τιμωρηθούν
όσοι αρχιερείς, ιερείς, μοναχοί και μοναχές, πήραν μέρος στην εξόδιο ακολουθία
του σεβ. κυρού Θεολόγου.
Που πήγε η συγχωρητικότητα;
Όταν ζητούσε από 33 οικογένειες να τον αποζημιώσουν με
χρήματα, για προσβολή του προσώπου του αλλιώς
θα έκανε πλειστηριασμό τα σπίτια τους, αυτό υπάγεται στην αγάπη και
συγχωρετικότητα;
Όταν συνάζονταν οι ιερείς, μπορούσε κανείς να
διαμαρτυρηθεί; Αυτό λέγεται ενότητα των ιερέων;
Όταν έστελνε τα κουπόνια του εράνου, χωρίς να ερωτά
εάν μπορούν να τα διαθέσουν οι ενορίες, αυτό λέγεται αγάπη και ενότητα;
8) Όσον αφορά το ότι εντάχθηκαν στο δυναμικό της εκκλησίας νέοι
ιερείς μορφωμένοι, δεν οφείλεται στον σεβ. Κυρό Ιγνάτιο, αλλά στο ότι δούλεψαν
δεκάδες χρόνια (παρ. 3) κάποιοι άλλοι.
9)Αναφέρεστε
στα 24 χρόνια της αρχιερατείας του, ότι ήταν η πιο μακρόβια στην Λάρισα. Πρώτον
δεν ήταν 24, αλλά 22, διότι δεν είχε διάταγμα εγκατάστασης και δεύτερο, ο Άγιος
Τριαδικός Θεός τόσο επέτρεψε να μείνει. Στην Παλαιά Διαθήκη μακροημέρευαν οι
άνθρωποι για να μην πάνε στον Άδη. Είναι
κριτήριο πνευματικότητος, δημιουργίας, τι είναι τα πολλά χρόνια; Καταλαβαίνετε
τί λέτε;.
10) Αναφέρεστε
ότι μπορεί να έλεγε “τι τους έφταιξα;” Ο σεβ. κυρός Ιγνάτιος, ως νομικός, ήξερε
ότι αυτός και ο σεβ. Δημήτριος Μπεκιάρης, παραβίασαν τα μισά άρθρα του
καταστατικού χάρτη της Ελλάδος και τους μισούς ιερούς κανόνες.
Το γνώριζε πολύ καλά. Είχε έγκριτους νομικούς και η Ι.
Σ. αλλά και ο ίδιος. Γιατί όμως και ο σεβ. Δημήτριος Μπεκιάρης αλλά και ο σεβ.
κυρός Ιγνάτιος, έπρεπε να παραβιάσουν κάθε καταστατικό χάρτη και κάθε ιερό
κανόνα, προκειμένου να γίνουν μητροπολίτες;
11)Αληθινά σας
λέμε, ότι ευχόμαστε «αιωνία η μνήμη». Εσείς είπατε για τον σεβ. Κυρό Θεολόγο
«αιωνία η μνήμη»; Γιατί για πολλά χρόνια από την κοίμηση του σεβ. κυρού
Θεολόγου, έχει ακόμα το επιτίμιο της ακοινωνησίας; Πως λοιπόν υπάρχει αγάπη και
συγχωρετικότητα, όταν αντί να παραιτηθεί μετά από όσα είχε κάνει ο σεβ. κυρός
Ιγνάτιος, έστελνε στο συνοδικό δικαστήριο:
α) τους Αρχιερείς, ιερείς μοναχούς και μοναχές
β) τον ιερομόναχο π. Ευθύμιο Τρικαμηνά
γ) καθένα που είχε αντίρρηση και διαφωνία;
12) Κλείνοντας θα θέλαμε να αναφέρουμε ότι η
διασάλευση της κανονικής τάξης της εκκλησίας, δεν οφείλεται στον σεβ. κυρό
Θεολόγο (διότι εξελέγην από την Ι. Σ. που είχαν εκλεγεί και άλλοι (29)
αρχιερείς) αλλά στον αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ Τίκα και τους ομοίους του.
Ούτε στο λαό καταλογίζεται ευθύνη, όπως στο
ακροτελεύτιο άρθρο του συντάγματος αναφέρεται ότι ο λαός είναι ο καθεαυτού
αρμόδιος για την τήρησή του, έτσι και
στην Εκκλησία, όλα τα
μυστήρια γίνονται δια του λαού και για
τον λαό. Άρα θεματοφύλακας είναι ο λαός. Αυτός που διαμαρτυρόταν και
διαμαρτύρεται (όχι από κακία, συμφέρον και εμπάθεια-αυτά κάποιοι άλλοι τα
έχουν) το κάνει για την κανονική τάξη στην Εκκλησία.
Από
το γραφείου τύπου
Των Αγωνιζομένων Χριστιανών Λάρισας
πηγή: ομολογία
