Σάββατο 14 Ιουλίου 2018

ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΣ ή ΔΙΩΚΤΗΣ ο δεσπότης κ. Ιγνάτιος (Λάππας) Λαρίσης; Είναι μια ιστορία φρίκης!

Τι να πρωτοθυμηθούμε και τι να πρωτογράψουμε για τον  ΔΙΩΚΤΗ ΜΑΣ κ. Ιγνάτιο. Είναι μια ιστορία φρίκης!

Τριαντ. Ι. Τασιόπουλος Εκδότης – Διευθυντής
Εφημερίδος “ΑΓΩΝΑΣ” (το κείμενο γράφτηκε ενώ ζούσε ο κυρός Ιγνάτιος)

 ΙΓΝΑΤΙΟΣ:«Επιθυμώ την Ποινική τους δίωξη και τη νόμιμη τιμωρία τους»
Εξ αιτίας της υπεροψίας, της απόλυτης κρατικής κάλυψης, της απατηλής αίσθησης της υπεροχής και ανεξέλεγκτης άσκησης εξουσίας, ο κ. Ιγνάτιος περιφρόνησε τις αρχές της χρηστής διοίκησης, στραγγάλισε τους Ιερούς Κανόνες και διατάξεις κειμένων νομοθεσίας και δημιούργησε τετελεσμένα.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΓΕΩΡ. ΘΕΟΧΑΡΗ
“ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ”


Κύριε Θεοχάρη.

Αρκετές φορές ασχολήθηκες με τους Αγωνιζόμενους Λαρισαίους Χριστιανούς ή “θεολογικούς” όπως τιμώντας τους αποκαλείς.
Στην τελευταία ανάρτηση στο ιστολόγιό σου ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ καταπιάνεσαι με το πώς γνώρισες το 1999 «τον άξιο ποιμέναρχη Λαρίσης Ιγνάτιο».
Οι απόψεις του κάθε ανθρώπου είναι σεβαστές, αλλά το να διαμορφώνει την πληροφόρηση κατά τη δική του άποψη και αντίληψη είναι εκτροπή, είναι αλλοίωση.
Ο καλός δημοσιογράφος παρακολουθεί με άγρυπνο μάτι την επικαιρότητα και καταγράφει με πιστότητα τα γεγονότα. Ανοίγει τα μάτια και φωτογραφίζει την ιστορική πορεία. Τεντώνει το αυτί του να συλλάβει ακόμα και τις πιο μυστικές διαβουλεύσεις. Αφουγκράζεται τα όσα λέγονται ή πράττονται ακόμα και πίσω από το παραπέτασμα.
Το δημοσίευμά σου, κύριε, μας ξάφνιασε διότι ληστεύει την αλήθεια, κακοποιεί την είδηση, παραποιεί τα γεγονότα, ενοχοποιεί αθώους, και σπιλώνει ανθρώπινες υπάρξεις ζώντων και κεκοιμημένων, που ίσως δεν βρίσκει προηγούμενο στην δημοσιογραφική ιστορία. Ξεπέρασε δε ακόμα και την περίοδο του “Αυριανισμού”.
Χρόνια ολόκληρα κύριε, γνώρισα μηχανισμούς, έμαθα ανθρώπους, παρακολούθησα κινήσεις, άλλες έντιμες και άλλες ύπουλες, φανερές και πλάγιες… Το δισάκι μου είναι φορτωμένο με πληροφορίες και εμπειρίες. Ερεύνησα κάθε γωνιά, κι εκείνη που ανθοφορεί κι εκείνη που μολύνει το θησαύρισμα όλης αυτής της ιστορίας, που δεν είναι μικρή ούτε τυχαία.
Τέτοια παραμόρφωση γεγονότων (το έτος 1999) αναφερόμενα στην Αρχιερατική πορεία του ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥ δεσπότη κ. Ιγνατίου, δεν έχω συναντήσει.
Σας ερωτώ – και εκ μέρους των “Θεολογικών” – και αναμένουμε απάντηση.

Γράφετε ότι, τον κ. Ιγνάτιο, τον:
- “Στόχευσαν πληρωμένα τοπικά συμφέροντα”! Αναμένουμε να κατονομάσετε, ποια τα συμφέροντα και από πού πληρώνονταν!

- “Ανήμερα της εορτής του πολιούχου Αγίου Αχιλλείου δεχόταν ύβρεις”. Αποφεύγεις να κατονομάσεις τους χαρακτηρισμούς μήπως αποδειχθούν αληθείς;
- “Εκσφενδόνιζαν διάφορα αντικείμενα – καθώς προσέρχονταν στο Μητροπολιτικό Ναό –”. Η Αστυνομία που ήταν παρούσα δεν αναφέρει τέτοια τερατουργήματα ούτε οι τοπικές εφημερίδες:
α) Η “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” με πρωτοσέλιδο και τρεις ολοσέλιδες (10-11-12) αναφέρει το εξής: «Κατά την προσέλευση των επισήμων στο ναό, πριν τη δοξολογία και ειδικά των βουλευτών, αλλά και κατά την προσέλευση του Προέδρου της Δημοκρατίας, οι “Αγωνιζόμενοι Χριστιανοί”, περιφρουρούμενοι από αστυνομική δύναμη φώναζαν συνθήματα, τα οποία συνέχισαν και κατά την έξοδο και επιστροφή της πομπής» (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, σελ. 11), τίποτε άλλο.
β) Η εφημερίδα “ΗΜΕΡΗΣΙΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ” αφιερώνει – εκτός του πρωτοσέλιδου – και πέντε ακόμα ολόκληρες σελίδες (2-3-4-20-21) με μία φωτογραφία, ενός πανό και εκατοντάδες συγκεντρωμένους Αγωνιζόμενους τονίζοντας: «Έντονη παρουσία από τους “Αγωνιζόμενους”».
«Μετά τα γνωστά συνθήματα κατά του Μητροπολίτη κ. Ιγνατίου “υποδέχθηκαν” χθες τον Πρόεδρον της Δημοκρατίας κ. Κ. Στεφανόπουλο, έξω απ’ τον ιερό ναό του Αγίου Αχιλλείου, δεκάδες “Αγωνιζόμενοι Χριστιανοί”… Τους συγκεντρωμένους επιτηρούσε μεγάλη δύναμη της αστυνομίας, η οποία δεν χρειάστηκε να επέμβει, αφού εκτός των συνθημάτων δεν εκδηλώθηκαν άλλες ενέργειες…» (Ημ. Κήρ., σελ. 2). Τίποτε άλλο.
Στο ίδιο κλίμα κινήθηκαν και τον Αθηνών οι εφημερίδες.
- Προχωράτε γράφοντας: «Μερικές δεκάδες ανθρώπων, κυρίως ηλικιωμένοι με τα γνωστά κίνητρα από την λεγόμενη ομάδα των “Θεολογικών”!».
Για “μερικές δεκάδες”…! Δηλαδή, κ. δημοσιογράφε, για 20-30 ηλικιωμένους κινητοποιήθηκε μια δύναμη 500-600 αστυνομικών; Και δεν μας λέτε ποια είναι αυτά «τα γνωστά κίνητρα» αυτών των ηλικιωμένων της λεγόμενης ομάδας που τους σπιλώνεις και μετά θάνατον;
Ζητούμε απάντηση!
- «Μου έκανε μια δήλωση – γράφετε – ο νέος ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΣ δεσπότης μας. Κάλυπτα το ρεπορτάζ για το Θεσσαλικό Ραδιόφωνο».

Εδώ, κύριε, μανουβράρετε την πληροφόρηση αλλοιώνοντας την εικόνα με παραμορφωτικούς φακούς, διότι, ο κ. Ιγνάτιος, ήταν διωκόμενος ή ΔΙΩΚΤΗΣ; Τέτοια παραχάραξη τυπωμένη μάλιστα και σε χαρτί δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ!
Αλήθεια ποιος ή ποιοι δίωξαν τον κ. Ιγνάτιο, τον συμπαραστεκόμενο απ’ όλες τις πολιτικές, στρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις, που χτυπούσαν άγρια τους διαμαρτυρόμενους;
 Ας δούμε συνοπτικά το ιστορικό του “διωκόμενου”, κατά την άποψή σου Ιγνατίου – στην ουσία διώκτη.
  • Έγινε δεσπότης παραβιάζοντας όλους τους Ιερούς Κανόνες.
  • Ποδοπάτησε το Σύνταγμα του Ελληνικού Κράτους.
  • Έγραψε στα παλαιά των υποδημάτων του 30 αποφάσεις του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου της Χώρας (ΣτΕ), μια ομόφωνη απόφαση της Ολομέλειας (29 δικαστών) του ΣτΕ και μία της Ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
  • Αγνόησε την απόφαση 407/94 του ΣτΕ που ανέστειλε την εκλογή του.
  • Προχώρησε στην χειροτονία του, κατά παράβαση των Ιερών Κανόνων, με κλειδωμένες τις πόρτες της μητρόπολης Αθηνών, με δεκάδες τραυματισμένους από τα γκλοπς των δυνάμεων καταστολής (ΜΑΤ, ΕΚΑΜ & ΕΙΔΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ).
  • Ήρθε στη Λάρισα να ενθρονιστεί χωρίς Προεδρικό Διάταγμα – πρωτοφανές στο ελληνικό κράτος – μεταφέροντας από όλη την Ελλάδα 2.500 (κατά τον αθηναϊκό τύπο 3.000) αστυνομικούς, στέλνοντας πάνω από 150 ανθρώπους βαριά τραυματισμένους στα Νοσοκομεία, και άλλους τόσους ελαφρύτερα.
  • Ερχόταν ως πειρατής στη Λάρισα να “Λειτουργήσει” κουβαλώντας κάθε φορά περί τους      1.000 αστυνομικούς, που αφού χτυπούσαν μερικούς, ξαναγύριζε στη Σαλαμίνα.
  • Έστελνε στα δικαστήρια κάθε φορά και μερικούς με ψεύτικες κατηγορίες, γι’ αυτό και, σχεδόν κανένας δεν καταδικάστηκε!
  • Υπάρχει άνθρωπος που κάθισε πάνω από 300 φορές στο εδώλιο του κατηγορουμένου χωρίς τιμωρία. Αυτό τί δείχνει άλλο, παρά ψεύτικες και κατασκευασμένες κατηγορίες!
  • Δίωξε τον κανονικό και νόμιμο άγιο Θεολόγο. [Όποιος βρει την υπομονή και αντοχή να ξεφυλλίσει τις εφημερίδες της επίμαχης περιόδου θα κλάψει για το κατάντημα του “δεσπότη” Ιγνάτιου Λάππα. Για την ιστορία θα αναφερθώ σε μια πολύ μικρή περίοδο του έτους 1996 και θα αφήσω στον καθένα σας να βγάλει ελεύθερα και υπεύθυνα τα συμπεράσματά του].
Ο κ. Ιγνάτιος από την ώρα που “ψηφίστηκε” ως μητροπολίτης Λάρισας (25/5/1994) η εκλογή θεωρήθηκε ως παράνομη και με την 407/94 του τμήματος αναστολών του ΣτΕ διατάχθηκε την ΑΝΑΣΤΟΛΗ της εκτέλεσης της εκλογής του. Υπέρ του Θεολόγου υπήρχαν πλέον των 30 ομοφώνων αποφάσεων του ΣτΕ συν των Ολομελειών.
Ο κ. Ιγνάτιος δεν σεβάστηκε τίποτα. Όλο το σκοτεινό κονκλάβιο (μασονία, Σεραφείμ, διεφθαρμένοι) εργάζονταν 2 χρόνια (1994-1996) πως θα ανατρέψουν με σατανικό τρόπο την κανονικότητα και την νομιμότητα του Θεολόγου. Η εφημερίδα “ΤΟ ΠΑΡΟΝ” κυκλοφόρησε στις 12 Νοεμβρίου 1995 με τίτλο: ΙΔΟΥ ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑ… “Μυστική σύσκεψη στην Εκάλη για το εκκλησιαστικό με την Δήμητρα”. Και συνεχίζει: «Για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο, το “ΠΑΡΟΝ” σας αποκαλύπτει σήμερα…
Το τραγικό στην σύσκεψη αυτή, η οποία πραγματοποιήθηκε υπό την προεδρία της κ. Δήμητρας Λιάνη, είναι ότι έλαβε μέρος ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας κ. Μποτόπουλος, ο νομικός σύμβουλος της Εκκλησίας κ. Χριστονάκης και, το ακόμα τραγικότερο, ο Αρχιμανδρίτης και «πνευματικός» της Δήμητρας Τιμόθεος Ηλιάκης και «προστατευόμενος» του Μητροπολίτη Ν. Ιωνίας, που εξελέγη Μητροπολίτης με την επιφοίτηση του «επιγείου πνεύματος Δήμητρας»… Όπως είδαμε συμμετείχαν σιτιζόμενοι και μη της «αυλής» - να σημειωθεί ότι δεν έλαβαν μέρος ούτε ο υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ κ. Αντ. Λιβάνης, ούτε οι αρμόδιοι υπουργοί Δικαιοσύνης κ. Γιάννης Ποττάκης και Θρησκευτικών Γ. Παπανδρέου – επιβεβαιώνοντας το «ποιος κυβερνά τον τόπο»…”.
Μετά από συνεχείς αναβολές (επειδή δεν τους έβγαιναν τα νούμερα) στις 20 Φεβρουαρίου 1996 έγινε η διάσκεψη της Ολομέλειας του ΣτΕ και…“απέρριψε τις προσφυγές των τριών μητροπολιτών (Θεολόγου, Νικοδήμου, Κωνσταντίνου) κατά “πλειοψηφία” (15 έναντι 12). Βλέποντας κανείς όλο το παρασκήνιο της πολύκροτης δίκης ανατριχιάζει, και διαβάζοντας τις σχετικές δηλώσεις που έγιναν αμέσως μετά, δακρύζει, γιατί φωτογραφίζει την... “δίκαιη απόφαση”: Δικαστικός εξερχόμενος της Ολομέλειας στην οποία συμμετείχε δήλωσε: «Θυσιάσαμε τους τρεις μητροπολίτης για τη γαλήνη της Εκκλησίας και της Πολιτείας». Άλλος δικαστικός, στην ίδια διάσκεψη, δήλωσε: «με την άδικη αυτή απόφαση επιβεβαιώνονται οι φόβοι του ότι υπό ένα καθεστώς εξουσίας (σ.σ. όπως αυτό του ΠΑΣΟΚ) δεν επιτρέπεται σε νοήμονες ανθρώπους να έχουν αισιοδοξία ούτε ελπίδα διεξόδου»….
Φαίνεται να επαληθεύεται από τα πράγματα, η συνεργασία, σε ανώτατο επίπεδο διοικήσεως της Εκκλησίας, πολιτείας και ΣτΕ…” (εφημ. “ΤΥΠΟΣ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ”, 25/2/1996).
Η τακτοποίηση της εκλογής του κ. Ιγνατίου έγινε χωρίς καμιά αμφιβολία με την επιφοίτηση της Δήμητρας Λιάνη-Παπανδρέου.
Ω της υποκρισίας του Ιγνατίου! Μόλις δημοσιεύτηκε η αμφισβητούμενη απόφαση – ακόμα και από τους ίδιους τους δικαστές – ο κ. Ιγνάτιος δήλωσε: «Να σεβαστεί ο κ. Θεολόγος την απόφαση του ΣτΕ…». Τέτοιος ευτελισμός δεν είχε προηγούμενο. Ενώ αρχικά ποδοπάτησε δεκάδες ομόφωνες αποφάσεις, τώρα να ζητάει από το Θεολόγο να σεβαστεί απόφαση αμφισβητούμενη. “Θου Κύριε…”.
Καθρέπτης της παρανομίας του Ιγνατίου είναι το “Προεδρικό Διάταγμα Αναγνώρισής του” στο ΦΕΚ τεύχος Ν.Π.Δ.Δ. αριθμ. 114 που φέρνει την ημερομηνία 11/7/1996. Δηλαδή δύο ολόκληρα χρόνια και δύο μήνες, μετά την εκλογή του (25/5/94) που αποτελεί βραβείο πρωτοτυπίας για την κανονικότητά του!
Α΄) ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΣ ή ΔΙΩΚΤΗΣ ο κ. Ιγνάτιος;
Ο συνεχής διωγμός του Θεολόγου, οι χυδαίες ύβρεις που ξεστομούσε ο πάτρωνας του Ιγνατίου Σεραφείμ, η μανία εξόντωσης του Θεολόγου που φώλιασε στις ψυχές τους, οι πράξεις βίας και παρανομίας, η κατάλυση των θεσμών, η ποδοπάτηση των δικαστικών αποφάσεων, η φλύαρη αναφορά στους Ιερούς Κανόνες…, όλα αυτά αποτέλεσαν παρωνυχίδα, το «μαρουλόφυλλο» του Αισώπου, με αποτέλεσμα να φορτώσουν τον Θεολόγο με «επιτίμια», χωρίς να τον δικάσουν!
Η μισαδελφία στην μεγαλοπρέπειά της!
Ο π. Θεολόγος, ο κριός ο άμωμος της Λαρισαϊκής ποίμνης, πικραμένος κι απογοητευμένος, έμεινε σιωπηλός έχων βαθειά αίσθηση της αρχιερατικής ευθύνης του. Η υγεία του όμως κλονίστηκε. Ο αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ το πληροφορήθηκε και έσπευσε στο Νοσοκομείο “ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ” να πληροφορηθεί ο ίδιος το χρόνο ζωής του Θεολόγου (sic). Ο Ιγνάτιος πανηγυρίζοντας δήλωνε: «Γυρίζουμε σελίδα…». “Η εκκλησιαστική διαμάχη στη Λάρισα έχει κλείσει οριστικά…” (εφ. Ημ. Κήρυκας, 26/7/1996).
Και το ΦΟΒΕΡΟΤΕΡΟ (ίσως η πιο βάρβαρη πράξη) που συντελέστηκε τις τελευταίες κρίσιμες ώρες – μία ημέρα πριν την κοίμησή του – από τον Ιγνάτιο ερχόμενο στη Λάρισα με 10 κλούβες αστυνομικών, πολυάριθμες διμοιρίες των ΜΑΤ και περικυκλώνοντας τον άγιο Αχίλλειο να λειτουργήσει ήταν η χωρίς ίχνος ανθρωπιάς, περιβόητη δήλωσή του στους δημοσιογράφους: «όπως βλέπετε… το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω…» (πρωτοσέλιδα εφημερίδων).
Κύριε Θεοχάρη, διαβάζοντας και βλέποντας όλα αυτά μας κατέλαβε οδύνη μη μπορώντας να ερμηνεύσουμε τις πράξεις και τις σκληρές κουβέντες του. Να βρίσκονταν άραγε σε υπερδιέγερση, σε ομαδική νεύρωση, σε έξαρση εμπάθειας ή σε φόβο ανασφάλειας;
Και δεν έφθανε αυτό. Προχώρησε και σε κάτι πιο σκληρό που ούτε οι Γραμματείς και Φαρισαίοι δεν τόλμησαν να πράξουν στο Χριστό μας. Έστειλε έγγραφο στον αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ ζητώντας την τιμωρία όσων συμμετείχαν στην εξόδιο ακολουθία του Θεολόγου.  Δηλαδή θα τον άφηνε άταφον; Ω Θεέ μου!
Ο τύπος έγραψε: “Σε απολογία οι Μητροπολίτες που κήδεψαν τον Θεολόγο…”. Και συνεχίζει: «Σε… πειθαρχικές διώξεις των Μητροπολιτών που κήδεψαν τον μακαριστό κυρό Θεολόγο προχωρά η Ιερά Σύνοδος εγκαλώντας τους… για δύο αντικανονικά παραπτώματα τα οποία τους έχει προσάψει με έγγραφη καταγγελία του ο Σεβ. Μητροπολίτης Λαρίσης κ. Ιγνάτιος» (Ημερήσιος Κήρυκας 29/10/96).
“Σε ανάκριση καλούνται μητροπολίτες, γιατί συνιερούργησαν στην κηδεία Θεολόγου”.
«Μετά και το σχετικό έγγραφο του Μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνατίου η ΔΙΣ στη χθεσινή συνεδρίασή της όρισε ανακριτή τον ν. Σμύρνης κ. Αγαθάγγελο με γραμματέα τον αρχιμανδρίτη π. Σερ. Μεντζελόπουλο» (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, 6/11/96).
Το ίδιο δεν έπραξε ο κ. Ιγνάτιος σε 3 Ιερείς που έλαβαν μέρος στην εξόδιο ακολουθία παιδιού 3 ετών Αγωνιζομένου που σκοτώθηκε σε τροχαίο, και σε Ιερείς που συμμετείχαν σε στέφανα Αγωνιζομένων αλλά και σε άλλες περιπτώσεις;
Β΄ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΣ ή ΔΙΩΚΤΗΣ ο κ. Ιγνάτιος;
Κύριε Θεοχάρη, οι Αγωνιζόμενοι μπορούσαν να διώξουν τον Ιγνάτιο με μηνύσεις και αγωγές γι’ αυτά που κατά καιρούς προκάλεσε στους ίδιους, στις οικογένειές τους ή ακόμα στην εργασία και υπηρεσία τους. Δεν του έκαναν όμως απολύτως τίποτα. Ούτε και να τον στείλουμε στο Συνοδικό Δικαστήριο χρειάσθηκε διότι οι ίδιοι Ιεροί Κανόνες είναι κατηγορηματικοί και δεν επιδέχονται παρερμηνείες: «Επίσκοπον, ή Πρεσβύτερον, ή Διάκονον, τύπτοντα πιστούς αμαρτάνοντας, ή απίστους αδικήσαντας, και δια των τοιούτων φοβείν εθέλοντα, καθαιρείσθαι προστάσσομεν. Ουδαμού γαρ ο Κύριος τούτο ημάς εδίδαξε. Τουναντίον δε, αυτός τυπτόμενος, ουκ αντέτυπτο· λοιδορούμενος, ουκ αντελοιδόρει· πάσχων, ουκ ηπείλει» (ΚΑΝΩΝ ΚΖ΄).
Αντίθετα, κύριε Θεοχάρη, ο κ. Ιγνάτιος έχει στείλει εκατοντάδες Αγωνιζόμενους στα δικαστήρια. Είχαν γεμίσει τα πινάκια των δικαστηρίων!
Κάθε μήνα δεκάδες σέρνονταν στις δικαστικές αίθουσες. Δεκάδες επίσης στα κρατητήρια της αστυνομίας χωρίς λόγο. Αμέτρητοι οι ξυλοφορτωμένοι!
Μια δεκαετία (1994-2003) αναδύονταν μέσα από το επισκοπείο οσμή σκανδάλων…, πάσχιζε με κάθε αθέμιτο μέσο (απειλές, εκβιασμούς, Μ.Μ.Ε., αστυνομία, δικαστήρια…) να μας υποτάξει, και αφού δεν το κατάφερε οργανώθηκε καλύτερα και τότε βγήκε ο ίδιος στην επίθεση.
Έτσι στις 5 Αυγούστου 2004 στήθηκε ένα καλά οργανωμένο θέατρο. Τί έγινε;;; ΙΔΟΥ!
Ήταν παραμονή της Μεταμορφώσεως και την ώρα που έβγαινε ο Ιγνάτιος με το αυτοκίνητό του ακούστηκαν – όπως κάθε φορά – κάποια συνθήματα. Στο χώρο βρίσκονταν αστυνομική δύναμη 40-50 ατόμων. Τους ζητήθηκε να καταθέσουν εναντίον των Αγωνιζόμενων «μηνυτήρια αναφορά». Όμως δεν δέχθηκε κανείς να καταθέσει ως μάρτυς σε μία έτοιμη δικογραφία. Προθυμοποιήθηκε τότε ένας αστυνομικός που πριν μερικούς μήνες ο κ. Ιγνάτιος του βάπτισε το παιδί του. Και τι είπε ο εν λόγω αστυνομικός: «Σήμερα (5-8-2004) διατάχθηκα από την Υπηρεσία μου να μεταβώ μαζί με άλλους συναδέλφους μου περί την 18:45΄ στην οδό Ιωαννίνων στη Λάρισα, έξω από την Μητρόπολη Λάρισας για λήψη μέτρων τάξης γιατί εκεί είχαν συγκεντρωθεί τριάντα (30) περίπου άτομα με σκοπό να αποδοκιμάσουν τον Μητροπολίτη Λάρισας. Τα άτομα αυτά, όπως διαπίστωσα κατά την άφιξή μου στο σημείο, φώναζαν διάφορα υβριστικά συνθήματα σε βάρος του Μητροπολίτη, όπως: «ΑΝΑΞΙΟΣ» και «ΛΑΠΠΑ τα χέρια σου στάζουν αίμα». Τα άτομα αυτά επαναλάμβαναν όλα μαζί τις παραπάνω ύβρεις για αρκετή ώρα, τόσο κατά την παραμονή του Μητροπολίτη εντός της Μητρόπολης, όσο και κατά την αποχώρησή του. Μάλιστα κατά την έξοδό του κινήθηκαν απειλητικά εναντίον του Μητροπολίτη αλλά συγκρατήθηκαν από τους αστυνομικούς. Μεταξύ αυτών που αναγνώρισα είναι (αναφέρει 3 άτομα). Και καταλήγει: Μετά την έξοδο του Μητροπολίτη και την απομάκρυνσή του από την Μητρόπολη, οι συγκεντρωμένοι αποχώρησαν».
Καρμπόν κατάθεση ήταν σχεδόν και του κ. Ιγνατίου, με τη διαφορά ότι αυτός αναγνώρισε 14 άτομα (μέσα από το αυτοκίνητό του!!!). Και καταλήγει: «Επιθυμώ την Ποινική τους δίωξη και τη νόμιμη τιμωρία τους».
Ίδιες ήταν και οι καταθέσεις κατηγορίας ακόμα 5 Ιερομονάχων παρόντων και απόντων! Η υπόθεση προχώρησε ταχύτατα. Η αστυνομία στις 28-9-2004 την στέλνει στην Εισαγγελία Εφετών Λάρισας.
Οι κατηγορούμενοι στις 29-10-2004 υπέβαλαν στον Γ΄ Πταισματοδίκη Λάρισας απολογητικό υπόμνημα αντικρούοντας τους ισχυρισμούς Ιγνατίου, παράλληλα ζητώντας ο φάκελος να παραπεμφθεί σε άλλη εφετειακή περιφέρεια, για πολλούς λόγους.
Η ποινική δίωξη δεν προχώρησε, επειδή δεν στοιχειοθετούνταν αδίκημα… και ο φάκελος μπήκε στο αρχείο.
Μετά από την απρόσμενη αυτή έκβαση, το γόητρο του κ. Ιγνατίου φαίνεται ότι ετρώθη, γι’ αυτό, από το «παιδί μου πρέπει να κάνω υπομονή, εμείς οι Ιερωμένοι καμιά φορά πρέπει να μαρτυρήσουμε για τον Χριστόν», που σας είπε, κ. Θεοχάρη, ο Ιγνάτιος, προχώρησε στην εξόντωσή μας, βέβαια για την σωτηρία τη δική μας και την τσέπη την δική του!
Έτσι, Α) Στις 14-1-2005 καταθέτει αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.
Β) Στις 28-2-2005 Αγωγή στο Πολυμελές Πρωτ. Λάρισας κατά 15 ατόμων.
Γ) Και μετά από δύο μήνες (10-4-2005) άλλη Αγωγή σε 18 άτομα, ζητώντας… τι άλλο; ΧΡΗΜΑΤΑ: «Προς ικανοποίηση – γράφει στην αγωγή – της προκληθείσης ηθικής βλάβης μου, να μου καταβάλουν ως αποζημίωση το ποσό των είκοσι χιλιάδων ευρώ (20.000 €) έκαστος, το ύψος της οποίας είναι εύλογο» (sic).
Δύο μικρές “ασήμαντες” παρατηρήσεις: α) Αφού στις καταθέσεις ο αστυνομικός, ο δεσπότης, και οι ιερομόναχοι ανεβάζουν τους συγκεντρωμένους στους 30 (αναγνωρίζοντας ο αστυνομικός 3, οι Ιερομόναχοι 5-8 και ο κ. Ιγνάτιος 14) πώς πάει κατηγορούμενους 33 άτομα;;; Και β) Παίρνοντας τα 20.000 ευρώ σβήνει η προσβολή της προσωπικότητας;;;
Κύριε Θεοχάρη, για να πιάσει το κόλπο και μην πάθει ό,τι στην προηγούμενη μηνυτήρια αναφορά, ο κ. Ιγνάτιος – “ο ταπεινός Ιεράρχης, της καρτερικής υπομονής και της απόλυτης σιωπής” – (εσύ λέγεις)-, πρόσθεσε και ένα κάρο ψέματα, που σε καμία από τις εκατοντάδες αστυνομικές αναφορές δεν υπάρχουν, παρά μόνο στου “Αξίου Ποιμενάρχη”, όπως: «κτυπούν με πέτρες, λακτίζουν και εφορμούν αδιακρίτως εναντίον εμού και της συνοδείας μου με πρόθεση να πλήξουν την σωματική μου ακεραιότητα… πίπτουν με το σώμα τους επί του εμπροσθίου τμήματος του αυτοκινήτου, χτυπούν τους υαλοπίνακες για να τους θραύσουν, ή εκτοξεύουν πέτρες κατ’ αυτού, χρησιμοποιώντας ακόμα και μικρά παιδιά για τις ενέργειές τους αυτές…», «διέβαινα την οδό προς το Μνημείο για τέλεση επιμνημόσυνης δέησης (παρακολουθήστε πόσο ωραία τα περιγράφει) όταν γύρισαν εν σώματι την πλάτη τους και άρχισαν να βήχουν ομαδικά, εκδηλώνοντας έτσι και πάλι απαξιωτική και εξυβριστική, με λόγο, συμπεριφορά προς το πρόσωπό μου και πολλών άλλων…».
Για τα ψέματα του Ιγνατίου κανείς από τους 33 αδίκως ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ δεν κινήθηκε με αγωγές ή μηνύσεις εναντίον του, ακολουθώντας την προτροπή του αποστόλου Πέτρου “παραδίδου δε τω κρίνοντι δικαίως” (Α΄ Πετ. 2, 23).
Το αποτέλεσμα: Το πρώτο με τα ασφαλιστικά μέτρα δικαστήριο συζητήθηκε στις 28 Ιαν. 2005, το δε δεύτερο στο Πολυμελές Πρωτοδικείο συζητήθηκε στις 19 Σεπτ. 2006 - σε κανένα δεν προσήλθε ο κ. Ιγνάτιος να καταθέσει ο ίδιος τα ψέματα, αλλά έστειλε ως μάρτυρα νεαρό Ιερομόναχο ο οποίος είπε: «21 ετών χειροτονήθηκα. Άγαμος είμαι. Τώρα είμαι 25 ετών και είμαι αρχιμανδρίτης…». Το τι εξιστόρησε στο Δικαστήριο δεν χρειάζεται να τα αναφέρουμε, διότι όλοι οι κατηγορούμενοι είχαμε “βγει από τα ρούχα μας”. Κάποιος δεν άντεξε και κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Λάρισας για τα όσα ψευδή και συκοφαντικά ισχυρίστηκε.
Μετά από πολύμηνη προκαταρκτική εξέταση, η Εισαγγελέας παρέπεμψε τον μάρτυρα ιερομόναχο να δικαστεί στις 23 Ιανουαρίου 2009 με την κατηγορία: 1) Συκοφαντική δυσφήμιση και 2) ψευδορκία μάρτυρα. Να τι αναφέρει το κατηγορητήριο: «Κατηγορείται ως υπαίτιος του ότι στην Λάρισα την 19-9-2006 με πρόθεση: Α) Ισχυρίσθηκε για άλλον ενώπιον τρίτων γεγονός εν γνώσει ψευδές, το οποίο μπορούσε να βλάψει την τιμή και υπόληψη του ατόμου αυτού. Συγκεκριμένα εξεταζόμενος ως μάρτυρας και διαβεβαιώνοντας στην ιεροσύνη του ότι θα πει την αλήθεια, σε δίκη ενώπιον του Πολυμελούς Λάρισας… κατέθεσε εν γνώσει του ψευδώς ότι ο εγκαλών “πέταξε πέτρες κατά του αυτοκινήτου του, έσπασε τα τζάμια και ότι επιτίθεται και απειλεί τη σωματική ακεραιότητα του κ. Ιγνατίου”. Τα ανωτέρω γεγονότα που ισχυρίσθηκε ήταν ψευδή…».
Β) «Εξεταζόμενος ως μάρτυρας… κατέθεσε εν γνώσει του ψέματα…, ενώ γνώριζε καλώς ότι τα ως άνω αναφερόμενα ουδέποτε είχαν τελεσθεί».
Τι έγινε αυτή η υπόθεση, κ. Θεοχάρη, καλά είναι να ρωτήσετε τον κ. Ιγνάτιο. Ίσως σας πει ότι καταπίεζε τους νεαρούς, κυρίως, κληρικούς να ψευδομαρτυρήσουν προς υπεράσπισή του. Και ίσως αυτές οι ενέρειες τον ελέγχουν και κατατρώγουν τα σωθικά του. Έσωθεν η αιτία της ασθενείας του Ιγνατίου, κ. θεοχάρη, και μη ψάχνεις να αποδώσεις αλλού την αιτία της ασθένειας. Εν γνώσει του εξεθρόνισαν τον μακαριστό Θεολόγο – και το πανηγύρισε – αλλά και πλήθος άλλων παρανομιών ποιήσας κωφεύετε και εις απορίαν περιέρχεσθε.
Σχεδόν όλες αυτές οι εξ αιτίας του δικαστικές υποθέσεις βρίσκονται στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ξοδεύοντας χιλιάδες ευρώ από τις δικές μας τσέπες, και όχι από δίσκους ή παγκάρια των ναών!
Παρουσιάζοντας ένα μόνο μικρό μέρος κ. θεοχάρη για τα πεπραγμένα του “ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥ δεσπότη μας”… Και ότι “Δεν αντέδρασε (όπως “πολύ” ωραία τα γράφετε) ποτέ στα όσα κατάπτυστα[A1] [A1] [A2] [A3]  του είχαν φορτώσει στην πλάτη του εντελώς ΑΔΙΚΩΣ!”.
Τώρα ποιος είναι ο ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΣ και ποιος ο ΔΙΩΚΤΗΣ ή ποιον φόρτωσαν στη πλάτη τα κατάπτυστα εντελώς ΑΔΙΚΩΣ ο λαός έχει κρίση και αντιλαμβάνεται!
Γράφετε: “Τον πόλεμο συκοφαντίας και διωγμού που δέχθηκε – ο Ιγνάτιος – τον αντιμετώπισε μόνο πνευματικά”.

Για ποια συκοφαντία μιλάτε!
Συκοφαντία, κύριε είναι, που ο κόσμος θέλει να πληροφορηθεί γιατί η μητρόπολη Λάρισας 24 χρόνια δεν δημοσίευσε κανέναν απολογισμό εσόδων-εξόδων – όπως κάνουν οι άλλες μητροπόλεις;
Συκοφαντία είναι όταν ρωτάμε τί έγιναν τα υπόλοιπα χρήματα για την ανέγερση του “ΚΡΙΚΚΕΙΟΥ” Ορφανοτροφείου που ενώ εισπράχθηκαν πάνω από 2.000.000 ευρώ από διάφορες πηγές δαπανήθηκαν περίπου 550.000 ευρώ;

Συκοφαντία είναι όταν ρωτάμε για τα χρήματα που επί χρόνια συγκεντρώνονται για τη λειτουργία των ανύπαρκτων κατασκηνώσεων, που, με τους τόκους πρέπει να πλησιάζουν τα 2.000.000 ευρώ, μη λαμβάνοντας υπόψιν τα ποσά που παρέδωσε ο μακαριστός Θεολόγος;

Συκοφαντία είναι όταν ρωτάμε πού βρήκε τόσα εκατομμύρια και αγόρασε περί τις 240 αρχιερατικές στολές, μίτρες, πατερίτσες, εγκόλπια, σταυρούς, ράβδους κ.ά.;

Συκοφαντία είναι που ρωτάμε για την τύχη των χρημάτων από τα ενοίκια του κληροδοτήματος ΚΡΙΚΚΗ – περίπου 1.200.000 ευρώ – που εισπράχθηκαν με αποδείξεις μπακαλίστικες της παλαιάς εποχής χωρίς σφραγίδα και αύξοντα αριθμό;

Συκοφαντία είναι όταν ρωτάμε τί γίνονται τόσα χρήματα και τρόφιμα που συγκεντρώνονται για τον “ΕΠΙΟΥΣΙΟ” αφού όλα τα έξοδα σίτισης τα καλύπτουν οι ενορίες εξ’ ολοκλήρου κάθε εβδομάδα;

Συκοφαντία είναι που διερωτώμαστε πως είναι δυνατόν να μην φθάνουν 200-250 χιλ. ευρώ να ζήσουν 10 περίπου κοριτσάκια – τρόφιμες – του “Κρίκκειου” Ορφανοτροφείου;

Συκοφαντίες είναι που ρωτάμε, γιατί αύξησε, από την ημέρα που ήρθε στη Λάρισα, τους προϋπολογισμούς περί τα χίλια πεντακόσια τοις εκατό (1500%);

Συκοφαντία είναι το να μάθει ο κόσμος ότι διώκει 34 οικογένειες – απ’ αυτές 11 είναι πολύτεκνες – επειδή δεν τον αποδέχονται και δεν τον αναγνωρίζουν ως κανονικό επίσκοπο, και με αγωγές ζητάει δικαστικά να τους εξουθενώσει οικονομικά;

Συκοφαντίες είναι που ο ΛΑΟΣ θέλει να μάθει πού είναι τα ενοίκια από τα ακίνητα, τα χωράφια, οι πωλήσεις ακινήτων, δωρεές, έρανοι, κρατικές επιχορηγήσεις, κοινοτικά κονδύλια, προσκυνήματα, δισκοφορίες… και δεν πήρε ποτέ καμία ΑΠΑΝΤΗΣΗ;;;
--«Του κόστισε πολύ. Σταδιακά η υγεία του άρχισε να κλονίζεται».
Μεγάλη κουβέντα ξεστομίσατε κ. Θεοχάρη. Πειστικό το τέχνασμα για τους ευκολόπιστους, για κείνους, που δεν επεξεργάζονται την πληροφορία, αλλά την καταπίνουν αμάσητη.
Τούτη την στιγμή, που ο κ. Ιγνάτιος βρίσκεται στην οδύνη του πόνου, δεν είχαμε καμία διάθεση (πρόθεση) να ασχοληθούμε μαζί του. Το δημοσίευμά σου προκάλεσε την αντίδραση. Τόσο το ότι οι σχέσεις μας βρίσκονταν σε κάποια ύφεση, όσο και η δοκιμασία της ασθένειας του επέβαλαν κάποια χαλάρωση.
Ήλθες εσύ και όξυνες την κατάσταση με τα γραφόμενά σου. Σε τι απέβλεπες; Να δείξεις ότι είσαι με το μέρος του, σε ακατάλληλη στιγμή, ή να επιδεινώσεις την κατάστασή του;
Έκανες διπλό κακό με την απερισκεψία σου: Τον… “δικό” σου να αναστατώσεις έτι περισσότερο κι εμάς να βάλεις σε θέση μάχης. Γιατί έξυσες πληγές και έφερες στην επιφάνεια βρώμικες και θλιβερές καταστάσεις, που ούτε ο Ιγνάτιος θα ήθελε να θυμάται ως δημιουργός αυτών των 25χρονων γεγονότων.
Νιώθουμε ως Αγωνιζόμενοι το χρέος να καταθέσουμε αυτή την αμεσότητα κι αυτή την ανάγκη να μεταφέρουμε γεγονότα και καταστάσεις άγνωστες, που πονέσαμε, κλαύσαμε, περπατήσαμε σκυθρωποί στην κοιλάδα της οδύνης, αλλά πάντα με το βλέμμα στυλωμένο στο Θεανθρώπινο πρόσωπο του Κυρίου μας, που βγάζει από το πικρό γλυκύ, που μετέβαλε τους ληστές, που ανύψωσε τους τελώνες, που καθάρισε τους άσωτους, και έχει κρατήσει για τον εαυτόν Του τον τελευταίο λόγο του βιβλίου της παγκόσμιας ιστορίας.
Η αλήθεια είναι σκληρή, αλλά δυστυχώς είναι αλήθεια Κυρίου!!!
Όταν άρχισε η περιπέτεια του “δεσπότη” Ιγνατίου τον Οκτώβριο του 2015, οι Αγωνιζόμενοι τον συμπεριέλαβαν στα Δίπτυχα των δικών τους προσώπων (σε Λειτουργίες, Παρακλήσεις και στις καθημερινές προσευχές) – διότι η κάθε δοκιμασία και ιδιαίτερα της αρρώστιας είναι στο σχέδιο του Θεού, είναι μια ευεργεσία του Θεού στον άνθρωπο, επειδή κανείς δεν σώζεται εάν πρώτα δεν έχει δοκιμαστεί – ώστε ο Κύριος που “ετάζει νεφρούς και καρδίας” (Αποκ. β΄ εξ. Α’ Παρ. 29, 77) και “πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν” (Α΄ Τιμ. 2, 4) να τον φωτίσει να έλθει σε μετάνοια και έμπρακτη συγγνώμη για το κακό που προκάλεσε στην Εκκλησία και να γίνει καλά κατά το συμφέρον της αιτήσεως. Διότι οι ημέρες του ανθρώπου μοιάζουν με σύννεφο που ένα μικρό αεράκι το σκορπίζει αλλά και το αφήνει να μετατραπεί σε ευεργετική βροχή.
Όταν ρωτηθήκαμε ποια είναι η άποψή μας για τα εκατομμύρια που δαπανήθηκαν με τον ερχομό του Ελληνοαμερικανού γιατρού στην Ελλάδα και θα ξοδευτούν με την μετάβαση, παραμονή κ.λ.π. του Ιγνατίου στην Αμερική, – λογιζόμενοι ότι υπάρχουν συνάνθρωποί μας που δεν έχουν δυνατότητα ούτε μια ΑΣΠΙΡΙΝΗ ν’ αγοράσουν – είπαμε: Απάντηση δεν έχουμε. Ο καθείς ας τον κρίνει με τα δικά του κριτήρια.
Για την μεταμόσχευση – παρ’ ότι δεν είμαστε ειδικοί – οι γνώμες και οι ιατρικές απόψεις διχάζονται. Βέβαια τη μεταμόσχευση την ενέπνευσε στους επιστήμονες η Πρόνοια του Θεού, προς εξυπηρέτηση του ανθρώπου. Παίρνοντας από υγιά περιοχή του σώματος του ιδίου του πάσχοντος ή άλλου δότου εν εγρηγόρσει και συναινούντα μέρος ιστών, δέρμα, μυελό οστών, αιμοπετάλια, αίμα ή μάτι, νεφρό- που η αφαίρεσή του δεν εμποδίζει τη συνέχιση της ζωής – ποτέ όμως όργανο μοναδικό ή αναντικατάστατο.
Το δικαίωμα να παρεμβάλουμε την δική μας θέληση, ανάμεσα στην Πρόνοια του Θεού για μας, και την μεταμόσχευση, είναι προσωπικό του καθενός θέμα.
Ως προς το θέμα υπάρχει πληθώρα δημοσιευμάτων αλλά εμείς θα αναφέρουμε  ένα που λέει: «Ο τερματισμός μιας αθώας ζωής αναζητώντας μιας άλλης, όπως στην περίπτωση της μεταμόσχευσης μη διπλών ζωτικών οργάνων, δεν μετριάζει το κακό της αφαίρεσης μιας αθώας ανθρώπινης ζωής. Το κακό δεν πρέπει να γίνεται, ακόμα και όταν μπορεί να προκύψει καλό από αυτό» (www.cwnews.com/news/viewstory.ctm).
Οι Πατέρες προσεγγίζουν με ρεαλισμό την βιολογική μας αδυναμία, την αρρώστια και τον θάνατο. Ο φυσικός άνθρωπος, που δεν έχει αναγεννηθεί μέσα στην πλημμύρα της θείας χάριτος, δεν αποδέχεται τα αναρίθμητα θαύματα της ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ: Χωλοί να πλησιάζουν τον Χριστό ή τους Μαθητές και να φεύγουν με πηδήματα χαράς. Λεπροί, που η αρρώστια κατέτρωγε τις σάρκες τους με μόνο ένα λόγο γιατρεύονταν. Τυφλοί, που δεν έβλεπαν, άνοιγαν τα μάτια τους και απολάμβαναν τη δημιουργία και τον δημιουργό. Παράλυτοι θεραπεύονταν, νεκροί ανασταίνονταν, πεινασμένοι χόρταιναν.
Η συνάντηση με τον Χριστό μας, είναι συνάντηση με το θαύμα γιατί όπου σταθεί και όπου βρεθεί σπογγίζει μάτια, διώχνει τον πόνο, ελευθερώνει τα σώματα από τις αρρώστιες και τις ψυχές από την ενοχή.
Επειδή παύσαμε να πιστεύουμε στο Χριστό και την πρόνοιά του και αφήσαμε να μας καταποντίσει η απαισιοδοξία, γι’ αυτό προσφεύγουμε τώρα στις μεταμοσχεύσεις.

ΣΥΓΓΝΩΜΗ ;;;
Εξ αιτίας της υπεροψίας του αξιώματος, της απόλυτης κρατικής κάλυψης, της απατηλής αίσθησης της υπεροχής και ανεξέλεγκτης άσκησης εξουσίας, ο κ. Ιγνάτιος περιφρόνησε τις αρχές της χρηστής διοίκησης, στραγγάλισε τους Ιερούς Κανόνες και διατάξεις κειμένων νομοθεσίας και δημιούργησε τετελεσμένα.
Παρακολουθώντας την πορεία του κ. Ιγνατίου, από την “εκλογή” του μέχρι τις ημέρες μας, φρίττεις. Διαβάζεις τα έργα και τις ημέρες του και μένεις με ανοιχτό το στόμα. Το μόνο που δεν τόλμησε να κάνει ήταν να μας διώξει από τους ναούς. Και τούτο θα είχε πραγματοποιήσει εάν δεν τον προλάβαινε η δικαστική τιμωρία ιερέα γιατί αρνήθηκε να κοινωνήσει Αγωνιζόμενο!!!
Στην πρώτη εγκύκλιο (υπ’ αρ. 1 Αρ. Πρωτ. 158, Αρ. Διεκ. 34 ημ. 6/9/1996) έχει δέκα (10) “απαγορεύομεν” και δύο “παρακαλούμε”. Μετά ακολούθησαν προφορικές διαταγές που έπρεπε να εκτελεστούν:
1) Η διακοπή των ομιλιών του μακαριστού π. Αθανασίου, και οι εξομολογήσεις στη Λάρισα. 2) Η πίεση των Πνευματικών να μην εξομολογούν Αγωνιζόμενους ή αν εξομολογούν να τους βάζουν επιτίμιο εάν δεν τον αναγνωρίζουν. 3) Η διακοπή κύκλων, συμμελέτης Αγ. Γραφής, που για δεκάδες χρόνια πραγματοποιούνταν σ’ όλη την περιοχή, με διάφορα τερτίπια και αφορμές αλλά κυρίως όταν δεν τον αποδέχονταν ομιλητές και ακροατές. 4) Η κλήση σε απολογία ιερέων που έλαβαν μέρος σε διάφορα μυστήρια Αγωνιζόμενων (κηδείες, γάμους, βαπτίσεις…). 5) Η απαγόρευση Αγωνιζόμενων να ανεβαίνουν σε ψαλτήρια, με εντολή του οι ιερείς τους κατέβαζαν ακόμη και εν ώρα Θείας Λειτουργίας. 6) Η με κάθε τρόπο παρεμπόδιση της κυκλοφορίας του “Αγώνα”, “Πιστοί τοις Κείνου ρήμασι” άρχισαν να μας απειλούν, να μας εξυβρίζουν και οι ιερείς λάβροι από τον άμβωνα να καλούν τους πιστούς να μην την παίρνουν…
Συλλάβαμε επ’ αυτοφώρω ανθρώπους του στενού περιβάλλοντός του να πετούν ή να καταστρέφουν τον “ΑΓΩΝΑ” (Ο αρχιγραμματέας της μητρόπολης δικάστηκε σε 6 μήνες φυλάκιση…), να αρπάζουν τις εφημερίδες από τα χέρια των διανομέων μας (για το σκοπό αυτό είναι κατηγορούμενοι ως ηθικοί αυτουργοί ο αρχιερατικός του κ. Ιγνατίου και δύο λαϊκοί, που για τις “αγαθές” πράξεις τους, ο ένας προσελήφθη υπάλληλος στην μητρόπολη και ο άλλος “βοηθάει” στον μεγαλύτερο ναό της Λάρισας).
Τι να πρωτοθυμηθούμε και τι να πρωτογράψουμε για τον “ΔΙΩΚΟΜΕΝΟ ΣΟΥ” κ. Ιγνάτιο. Είναι μια ιστορία φρίκης!
Θα θέλαμε τελευταία να θυμίσουμε στον άνθρωπο (της … “καρτερικής υπομονής”, της “απόλυτης σιωπής”, τον “ταπεινό ιεράρχη”, τον “διωκόμενο”, τον “συκοφαντούμενο”, και δέκτη «εκσφενδονισθέντων αντικειμένων») τους τρελούς του πανηγυρισμούς, μόλις βγήκε η απόφαση του Αρείου Πάγου που τον δικαίωνε, κι έτσι θα αποζημιώνονταν χρηματικά με 5.000 ευρώ συν τους τόκους, αντί των 20.000 ευρώ που ζητούσε από τον καθένα (34 κατηγορούμενοι) και θα επανέρχονταν το χαμένο κύρος του, η προσβολή, η συκοφαντία… που του έγινε (sic).
Προσφύγαμε όμως στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια και η αναμονή του πλουτισμού τον φρενάρισε.
Το μόνο που βρήκε να πει με επιστολή του στην τοπική εφημερίδα “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” (17/12/2014) ήταν να μας κατηγορήσει γιατί προσφύγαμε στην Ευρώπη, λέγοντας: “Πώς εσείς και οι (συν) «Αγωνιζόμενοι Χριστιανοί», άτεγκτοι αμύντορες της «υπερθοδοξίας» καταφεύγετε και προσβλέπετε στην κρίση μη Ορθόδοξων δικαστών;”.[1]
Το τι έπρεπε να κάνουν οι Αγωνιζόμενοι μας το λέει αμέσως παρακάτω: «… Σας υπενθυμίζω και πάλι. Υπάρχει καιρός μετανοίας και για σας, όπως έπραξαν σχεδόν το σύνολο των «Αγωνιζομένων Χριστιανών» πλην ενίων…».
Και ρωτήσαμε: Τί έκαναν οι ριψάσπιδες και αυτομολήσαντες “Αγωνιζόμενοι”; Μάθαμε ότι απλώς γονάτισαν μπροστά του και ζήτησαν συγγνώμην! (Δεν γνωρίζουμε αν του φίλησαν και τη παντόφλα όπως γίνεται με τον Πάπα).
Αυτή την μετάνοια ήθελε ο «ταπεινός Ιεράρχης».
Και τελειώνοντας έχουμε ιστορική υποχρέωση να θυμίσουμε στον “Σεβασμιώτατο” Ιγνάτιο, που στα χείλη είχε πάντα το «ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ», το παρακάτω: Πριν αναχωρήσει από τη Λάρισα ο Σεβασμιώτατος Ιγνάτιος Μαδενλίδης – Επίσκοπος Πενταπόλεως - για την τελευταία Ιεραποστολή (μήπως είχε κάποια πληροφορία;) θεώρησε ιερό καθήκον να επισκεφθεί τον Ιγνάτιο Λαρίσης και να τα πουν τετ-α-τετ – Ιγνάτιος προς Ιγνάτιο.
Είπαν αρκετά, αλλά, με την επίσκεψή του αυτή, ήθελε να ξεκαθαρίσει κάτι που τον απασχολούσε – όπως έλεγε – για χρόνια. Είπε στον Ιγνάτιο Λαρίσης: «Αδελφέ, βρισκόμαστε στη δύση του βίου μας και νομίζω είναι καιρός να καλέσεις τους «Αγωνιζόμενους» και να αλληλοσυγχωρηθήτε…». Δεν θέλουμε να περιγράψουμε τη στάση και τις κινήσεις του Λαρίσης, μεταφέρουμε μόνο την απάντηση: «Εγώ! Θα τους πεθάνω όλους αυτούς και μετά θα πεθάνω εγώ…». Ο π. Ιγνάτιος έμεινε αποσβολωμένος και άφωνος… και αναχώρησε…!!!
Αυτός είναι σε συνοπτικές γραμμές ο ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΣ δεσπότης σου.
Κύριοι υπεύθυνοι, κατά Νόμον, του ιστολογίου σας “ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ”, επικαλούμενος την χριστιανική σας Ορθοδοξία αλλά και την Νομική υποχρέωση, έχετε καθήκον να δημοσιεύσητε αυτούσια χωρίς περικοπές και αλλοιώσεις την απάντησή μας.
Και ο κ. Θεοχάρης, ο συντάκτης του άρθρου, να απαντήσει με αποδείξεις τα όσα καταμαρτυρεί σε βάρος ζώντων και προ πάντων κεκοιμημένων εκατοντάδων Αγωνιζόμενων Χριστιανών ατιμάζοντας την μνήμη των.

Λάρισα, 25/5/2018

Σας ευχαριστώ
Για τους Αγωνιζόμενους Χριστιανούς
Τριαντ. Ι. Τασιόπουλος
Εκδότης – Διευθυντής
Εφημερίδος “ΑΓΩΝΑΣ”


[1] Αγνοεί το του Παύλου «Καίσαρα επικαλούμαι».


 [A1]
 [A2]
 [A3]
Αναρτήθηκε από ΟΜΟΛΟΓΙΑ στις 12:48 μ.μ.
Ετικέτες Λαρισαϊκα








 [A1]

Προς τους αναγνώστες μας.                                                                                                                            
   Αναγκαστήκαμε να  στείλουμε την απάντησή μας  στους κυρίους που χειρίζονται το Ιστολόγιο   «ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» για το άρθρο τους με τίτλο: πως γνώρισα το 1999 τον «άξιο  Ποιμενάρχη Λαρίσης Ιγνάτιο».                                                                                Δύο φορές, πρίν κάνουμε την  δημοσίευσή της-εφημ.’’ΑΓΩΝΑΣ’’- τους παρακαλέσαμε πρώτον, να την αναρτήσουν οι ίδιοι και δεύτερον να μας απαντήσει ο συντάκτης της κ. Θεοχάρης στα ερωτήματά μας.
   Άλλ`αντί να πράξουν αυτό  που προβλέπει  η δημοσιογραφική δεοντολογία και η σχετική Νομολογία εκώφευσαν. Στη δεύτερη ενόχλησή μας αναγκάστηκαν να μας απαντήσουν λέγοντας:  ‘’Το κείμενο σας   είναι συκοφαντικό…Αν θέλετε στείλτε άλλο κείμενο χωρίς να συκοφαντή… Δεν μπορούμε να  δημοσιεύσουμε το συγκεκριμένο κείμενο…’’. 
   Κύριοι η απάντησή μας δεν συκοφαντεί αλλά καταγράφει ιστορικά στοιχεία και γεγονότα δημοσιευμένα κατά  καιρούς και τα  οποία  ουδείς τα διέψευσε διότι είναι ΑΛΗΘΙΝΑ.
   Τα δικά σας γραφόμενα που όχι απλώς συκοφαντούν αλλά υβρίζουν, σπιλώνουν  και ατιμάζουν εκαντοντάδες κεκοιμημένους και ζώντας άσπιλους ανθρώπους, γιατί τα δημοσιεύετε;
  Ο κάθε καλόπιστος αναγνώστης θα  κρίνει ποιος συκοφαντεί, ποιος σπιλώνει, ποιος ατιμάζει.
Από τούδε, τον λόγο θα τον έχουν  άλλοι!!!.                                                                                               .
Ευχαριστώ
Λάρισα 10-6-2018
Εκ μέρους των Αγωνιζομένων
Τριαντάφυλλος Τασιόπουλος
=====================================
==================

10 σχόλια:

  1. Πάντα ματαιότης τὰ ἀνθρώπινα, ὅσα οὐχ ὑπάρχει μετὰ θάνατον.

    Ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸ ἐὰν μετενόησε ἢ ὄχι, ἂν θὰ σωθῆ ἢ ὄχι, ὁ μεταστάς, τὸ ὅλο ἱστορικὸ καὶ ἡ ἄδοξη κατάληξἰ του πρέπει νὰ γίνῃ ἀφορμὴ μετανοίας καὶ προβληματισμοῦ γιὰ ὅλους μας, λαϊκοὺς καὶ κληρικούς καὶ τοὺς ἐπισκόπους διότι "τὸ ψάρι βρωμάει ἀπὸ τὸ κεφάλι. Τὸ πλοῖο πλέει πρὸς τοὺς ὑφάλους ὅταν ὁ τιμονιέρης δὲν τὸ κατευθύνει σωστά.

    Ἄτμὸς ποὺ γιὰ μιά στιγμὴ ἐμφανίζεται κι ἔπειτα ἐξαφανίζεται, ἄνθος τοῦ ἀγροῦ καὶ χόρτο ποὺ γιὰ ἐλάχιστο χρόνο ὑπάρχει κι' ἔπειτα μαραίνεται καὶ ξεραίνεται, θερίζεται καὶ καίγεται, εἶναι ἡ ἐπίγεια ζωή μας.

    Δεσποτᾶδες κάθησαν στοὺς θρόνους καὶ νομίζοντας ὅτι θὰ ζήσουν αἰώνια, ὑποκὐπτουν δουλικὰ σὲ ισχυροὺς τῆς ἡμέρας, ἐκκλησιαστικοὺς καὶ κοσμικοὺς ἡγέτες (ἐμεῖς μαζὶ μὲ τὸν μακαριστὸ π. Αὐγουστῖνο ζητοῦμε Χωρισμὸ τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τὸ Κράτος) ὑποτασσόμενοι ὅπως καὶ ἐμεῖς οἱ πλεῖστοι λαϊκοὶ τοῦ ποιμνίου των ἀπὸ τὸ ὁποῖο καὶ προέρχονται, στὴ ματαιότητα τοῦ ἐφήμερου βίου. Χοῦς έσμέν. οὐ παραμένει ὁ πλοῦτος, οὐ συνοδεύει ἡ δόξα· ἐπελθὼν γὰρ ὁ θάνατος, ταῦτα πάντα ἐξηφάνισται. Ζητοῦμε Ἐλεύθερη καὶ ΖΩΝΤΑΝΗ Έκκλησία. Τὰ ψόφια ψάρια τὰ παρασέρνει τὸ ρεῦμα, τὰ ζωντανὰ ψάρια πᾶνε κόντρα στὸ ρεῦμα τῆς ἐκκοσμίκευσης, τῆς πανθρησκείας τοῦ οἰκουμενιστικοῦ συγκρητισμοῦ, τῆς γεροντοκρατίας, τῆς δεσποτοκρατίας. Κόντρα στο ρεῦμα!
    Απάντηση
  2. ΕΥΓΕ στον κ.Τασσόπουλο. Κονιορτοποίησε τα όσα εγραψε ο κ.Θεοχάρης.
    Τις μέρες αυτές θα ακούσουμε πολλούς διθυράμβους για τον αποθανόντα.
    Υπάρχει, όμως, και η αδέκαστη Ιστορία. Αυτή δεν μπορούν να τη διαστρεβλώσουν. Δεν είναι όλοι λωτοφάγοι σε αυτόν τον τόπο. Έχει και η πρόκληση τα όριά της!
    Απάντηση
  3. Eπιεικέστατα απαράδεκτο άρθρο (βαρύτερη έκφραση θα επρεπε να χρησιμοποιήσουμε) του π.Θεμιστοκλή Μουρτζανού για το μακαριστό μητροπολίτη Ιγνάτιο.
    http://www.romfea.gr/katigories/10-apopseis/22533-o-larisis-ignatios.
    Ποιος είναι αυτός που απαξιώνει τον αγώνα των Λαρισαίων για αποκατάσταση της κανονικής τάξης, κάθαρση, διαφανεια και αξιοκρατία και γράφει " Ποιος ήταν αυτός ο άγνωστος, ο οποίος καλούνταν να σταθεί πατέρας και ποιμένας σε μία πόλη και μία Μητρόπολη τραυματισμένη από τον φανατισμό;

    Σε έναν τόπο που είχαμε μάθει ότι Χριστός σημαίνει στράτευση σε ένα έργο, ηθική, κήρυγμα, αλλά και «ίδιον θέλημα»; Ότι οι γεροντάδες είναι πιο πάνω από την Ιερά Σύνοδο, η οποία ήταν μόνο θεσμοποιημένη Εκκλησία;

    Και εκλέγεται Μητροπολίτης ο Ιγνάτιος. Χειροτονείται με φωνές, αποδοκιμασίες εκτός ναού. Έρχεται στην Λάρισα και ενθρονίζεται μέσα σε συνθήκες βίας, πόλωσης, σταυροφορίας «στο όνομα του Χριστού».
    Υ.Γ. Ο π.Θεμιστοκλής Μουρτζανός παρουσιαστής του επαίσχυντου βιβλίου "ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΣ ΣΧΕΣΕΙΣ"
    https://www.youtube.com/watch?v=CwqKBnAfQX0
    Δίπλα-δίπλα με το νεονικολαίτη Γιανναρά σε εκδήλωση της μητρόπολης Κερκύρας.
    http://www.romfea.gr/ieres-mitropoleis/7554-o-x-giannaras-ston-kuklo-foititon-tis-im-kerkuras
    Απάντηση

    Απαντήσεις


    1. Βεβαίως και είναι απαράδεκτο το κείμενο του π.Θ.Μ. Προφανώς δεν έχει καταλἀβει τι εστι εκκλησία.
  4. Κατ΄ἀρχήν ὁ Θεός νά συγχωρέσῃ καί νά ἀναπαύσῃ τόν θανόντα Μητροπολίτη. Νά μή χαθῇ καμμά ψυχή.
    "Ὁ ἀποθανῶν δεδικαίωται" καί μόνον ὁ Θεός θά μᾶς κρίνῃ ὃλους.
    Ὃμως, διά τήν καλήν τάξιν, πρέπει νά ποῦμε τήν ἀλήθειαν
    διά τήν πρόκλησι πού γίνεται στόν "Λαουτζίκο" πού διαβάζει
    τίς σχετικές εἰδήσεις, διότι ὑπάρχουν δύο ἀμείληκτα ἐρωτήματα πού ἀπασχολοῦν τόν ταλαίπωρον Ἃγιον Λαόν τοῦ Θεοῦ:
    1)
    Ὁ Χριστόδουλος τότε καί ὁ Λαρίσης τώρα ἐπῆγαν στήν Ἀμερική γιά ἐγχείρισι, μεταμόσχευσι. Ποῦ εὑρῆκαν τόσα χρήματα, ἀπό τόν μικρό τους μισθό, ἢ τά ἐπλήρωσε ἡ Μητρόπολις;
    Δηλαδή θά πληρώσῃ ὁμοίως ἠ Μητρόπολις καί διά τούς ἁπλούς Ἱερεῖς καί διά τούς πτωχούς τῆς περιοχῆς, Ναί ἢ Ὂχι;
    2)
    Τελικῶς εἶναι παραδεκτόν νά ἀφαιρεῖται π.χ. τό σηκῶτι ἀπό (ἀπαραιτήτως) ζῶντα ἂνθρωπον, δία νά γίνῃ μεταμόσχευσις, Ναί ἢ Ὂχι;
    Απάντηση

    Απαντήσεις


    1. τα χρηματα που δαπανηθηκαν και στους 2 (ιεραρχες) ειναι απο τον απλο λαο απο τον ομβολο στο παγκαρι απο τους δισκους που περιφεροντε και απο πολλα αλλα . οσο για τα ζωτικα οργανα που θα δεχοταν ειναι απο ζωντανους ανθρωπους που τους πανε στο σφαγειο . απλα ? Κ Α Ν Ι Β Α Λ Ι Σ Μ Ο Σ - ΑΙΣΧΟΣ .
    2. Το "ο αποθανών δεδικαίωται από της αμαρτίας" (Ρωμ.6,7) δεν σημαίνει σε καμμία περίπτωσι ότι ο πεθαμένος δῆθεν δικαιώνεται και ότι μετά θάνατον του συγχωρούνται οι αμαρτίες του για τις οποίες δεν μετανόησε. Διότι αν ήταν έτσι ακυρώνεται όλη η διδασκαλία της Πίστεως, ακυρώνεται η μετάνοια, ακυρώνεται η εξομολόγηση, ακυρώνεται η Δικαιοσύνη του Θεού, ακυρώνεται η διδασκαλία για παράδεισο κα κόλαση. Φάγωμεν πίωμεν αύριον γαρ αποθνήσκωμεν και δικαιωθώμεν (αν ήταν έτσι το "ο αποθανών δεδικαίωται")

      Η συνάφεια του χωρίου είναι το 6ο κεφάλαιο της προς Ρωμαίους. Ο Απ. Παύλος εκεί αναφέρεται στο βάπτισμα. Και μας διδάσκει ότι, όπως ο νεκρός δεν μπορεί να αμαρτήσει πλέον, ἐτσι και ο διά του βαπτίσματος συσταυρωθείς και συνταφείς με τον Χριστό και αποθανών ως προς την αμαρτίαν άνθρωπος, μετὰ τπ βάπτισμα ούτε έχει τις παλιές αμαρτίες αλλά και ούτε αμαρτάνει πλέον: "δεδικαίωται ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας"! (Στη Βίβλο πλείστες φορές οι λέξεις Δίκαιος, Δικαιοσύνη έχουν την έννοια της αγιότητας ήτοι της συνέπειας απέναντι στον Θεό και στο Νόμο Του. Υφίσταται και ο μοναχικός τίτλος "Δικαίος" ίσον άγιος ηγούμενος της Σκήτης).

      Μετά το βάπτισμα εἰναι αδιανόητο ο Χριστιανός να αμαρτάνει εκ πεποιθήσεως, σκόπιμα, καθ΄ έξιν, εσκεμμένα, εκ συστήματος, εκ διανοίας και επιθυμίας, πλην μόνο εκ προσωπικής αδυναμίας ή πειρασμού μετά την οποία εκάστη πτώση μικρή ή και μεγάλη αμέσως μετανοεί.

      Ώστε το νόημα είναι ότι "ὁ Πιστός Χριστιανός δεδικαίωται από της αμαρτίας".

      Ιωάννης Μ.
  5. ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΠΟΘΑΝΟΝΤΑ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΘΡΟΝΟ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΟΙΟΙ ΣΤΕΛΝΑΝ ΤΑ ΜΑΤ ΠΟΙΟΙ ΤΟΝ ΣΤΗΡΙΖΑΝ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ ΣΤΗΝ ΕΜΠΕΡΙΣΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ. Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ. ΤΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΙΑ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΟ ΣΤΟΜΑΤΑΚΙ ΤΟΥΣ ΑΝ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΓΝΩΣΤΑ ΑΥΤΑ ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΡΑΦΙΔΑ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΣΥΝΕΝΟΧΩΝ. ΤΟΥΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΛΘΟΥΝ ΣΕ ΜΕΤΑΝΟΙΑ.
    Απάντηση

    Απαντήσεις


    1. Από τη μια τα δεσποτογλειφτικά μπουμπούκια από την άλλη οι γέροντες και γεροντάδες. ΜΑΚΡΥΑ...
  6. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΛΑΠΠΑ ΛΑΡΙΣΗΣ
    Δυστυχῶς ὅμως στην Ἐκκλησία ὑπάρχουν τά πιό ἀνυπόληπτα πρόσωπα. Περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλο χῶρο, θά βρῆς τήν ἀνυποληψία. Τό ζήσαμε αὐτό σέ ὅλο τό μεγαλεῖο του μετά τήν ἑπταετία. Ἡ Ἐκκλησία ἐκθρονίζει ἐπισκόπους πού οὐδέποτε ἔδωσαν ἀφορμή σκανδαλισμοῦ, οὔτε ἐν ἔργῳ οὔτε ἐν λόγῳ. Ποῦ σκανδάλισε ὁ Λαρίσης Θεολόγος, ποιόν φαρμάκωσε ὁ Παραμυθίας Παῦλος ὁ ἁπλοῦς, ὁ Ἠλίας ὁ Βόλου καί ὁ πολυμαθέστατος καί διδακτικώτατος Νικόδημος Γκατζιρούλης, καί ἀντικαταστάθηκαν μέ ἀνθρώπους, πού στήν πατρίδα μου τούς χαρακτηρίζουν «σημειωμένους»( ὀνόματα δέν θά μνημονεύσω); Κανείς άπό αὐτούς δέν εἶπε: «Μά πῶς θά πάω ἐγώ νά ἀντικαταστήσω τόν ἁπλό, τόν ἀκατηγόρητο, τόν φτωχό, τόν φίλεργο; Πέστε μου ποῦ ἔφταιξε, γιά νά ἀναπαύσω τήν συνείδησή μου καί νά τόν ἀντικαταστήσω». Τίποτα ἀπό αὐτά, ἀλλά μέ κεκαυμένη τή συνείδηση προχώρησαν καί ἀνέβηκαν στούς θρόνους τῶν ἁγίων Νικολάου Χαλκίδος, Κωνσταντίνου Καρδίτσης καί λοιπῶν καί λοιπῶν...
    Απόσπασμα απο το άρθρο
    Παναγία Η Γοργοεπήκοος ή Γοργοϋπήκοος; Ποιο Είναι Το Σωστό; Του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου Αρχιμανδρίτου Γρηγορίου
    Σάββατο, 23 Σεπτεμβρίου 2017
    Απάντηση
    πηγή: http://apotixisi.blogspot.gr/
Αναρτήθηκε από
Ετικέτες , ,