ΔΕΝ ΕΦΘΑΣΕ Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΑΥΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ «ΚΑΤΑΠΑΥΣΕΩΣ»
Ισόψυχοι, Ισάδελφοι καί
Ισοβασιλιάδες μαζί, στό ταξίδι τού
Ονείρου
Υπερβατικός
καί μυστηριώδης λόγος
Κατά τή δακέθυμο
στιγμή τού Μυστικού Δείπνου, συντελείται ένας παράξενος, ξεχωριστά
υπερβατικός διάλογος.
Ο Κύριος: «... Ἀλλὰ νῦν ὁ ἔχων βαλλάντιον ἀράτω͵ ὁμοίως καὶ πήραν͵
καὶ ὁ μὴ ἔχων πωλησάτω τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ
καὶ ἀγορασάτω μάχαιραν»...
Οι Μαθηταί: «οἱ δὲ εἶπαν͵ Κύριε͵ ἰδοὺ μάχαιραι ὧδε δύο».
Ο Κύριος: «ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς͵ Ἱκανόν ἐστιν» (Λουκ. κβ’ 36-38).
(Ἤτοι, ο Κύριος:
Τώρα, όποιος έχει βαλάντιο άς τό πάρη μαζί
του. Τό ίδιο όποιος έχει σακούλι άς τό πάρη πλήρες μέ τρόφιμα.
Καί όποιος δέν
έχει μαχαίρι άς πουλήση ακόμη καί τό
εξωτερικό ρούχο καί νά αγοράση μαχαίρι, διότι είναι καιρός αμύνης.
Μαθηταί, μή
αντιληφθέντες τό βαθύ νόημα: Κύριε νά μπροστά μας δύο μαχαίρια άς τά πάρουμε.
Ο δέ Κύριος
απεκρίθη. Φθάνει. Δέν εννοείτε τί λέγω. Άς μή επεκτεινώμεθα περαιτέρω).
Μέ
μελάνη γράφει τήν ιστορία της η Εκκλησία
Κάποιος
αρχαίος Απολογητής της διωκομένης Εκκλησίας τών πρωτοχριστιανικών χρόνων,
διετύπωσε την άποψι πως η Εκκλησία γράφει την ιστορία της με τρία μέσα:
-Με το «Aίμα» (των Μαρτύρων), με τα «Δάκρυα» (των Ασκητών) και με τή “μελάνη» (των Συγγραφέων και των Απολογητών).
Όμως, ο φωτισμένος Απολογητής
κάνει μία οραματική καί προφητική πρόρρησι:
Θα έλθη, αναφέρει,
η εποχή,
κατά την οποία η «μελάνη»
θα «κοστίζη» περισσότερο από τα άλλα
δύο, διότι θα μετατρέπεται σε «Αίμα» και “Δάκρυ”.
Δηλαδή, η Εκκλησία θά γράφει τήν ιστορία της μέ τήν τυπογραφία, καί σήμερα μέ τά
ερτζιανά κύματα τών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών καί μέ τό διαδίκτυο.
Ο αγών
τών χριστιανών γιά τήν Εκκλησία
Γιά χρόνια πολλά
οι Χριστιανοί τής Ελλάδος, αγωνιζόμεθα γιά τήν Εκκλησία μας, γιά τήν Ορθοδοξία
μας καί γιά τήν Πατρίδα μας. Χρησιμοποιούμε κάθε νόμιμο καί ηθικό μέσο πού μάς δίδει ο Θεός. Μέ προσήλωσι στό Ιερό Ευαγγέλιο καί στούς Ιερούς κανόνες
διεξάγουμε τόν πνευματικό πόλεμο, μέ τή Χάρι τού Κυρίου μας, έντιμα καί καθαρά,
χωρίς κοσμικές καί άνομες μεθόδους.
Ειδικά οι
ευσεβείς Χριστιανοί τής Λαρίσης, απεδύθησαν σέ ένα τιτάνιο αγώνα, γιά τήν
εφαρμογή τών Ιερών Κανόνων καί τών τής Ιεράς Παραδόσεως θεσμίων. Πήγαν κόντρα
στά άνομα καί ανήθικα διευθυντήρια τής διοικήσεως τής Εκκλησίας καί τής
συνδραμούσης Πολιτείας. Η ομαδική είσοδος στόν Ιερό Οίκο τού Χριστού καί στό
ποίμνιο, λυκοποιμένων καί επιόρκων κληρικών, τους
βρήκε αντιθέτους. Γνωρίζουμε καλώς, πώς τό κύκλωμα αυτών τών ρασοφόρων κατέστη
μία Αντι-Εκκλησία μέσα στήν ίδια
τήν Εκκλησία.
Εχρησιμοποίησε τή
δύναμι τής εξουσίας σέ όλες της της μορφές. Δικτατορία, «Δημοκρτατία», Συντακτικές πράξεις, νομοθετήματα, δικαστήρια,
αστυνομικές δυνάμεις καταστολής (ΜΑΤ). Φυλακές,
κρατητήρια, αίμα, ξυλοδαρμοί, οικονομικές ποινές κ.τ.λ..
Έμπονος
προδοσία
Είχαμε πολλές
χαρές καί επιτυχίες στόν ενθουσιώδη πολυετή αγώνα μας. Δυστυχώς, είχαμε καί
θύματα, πιό «θύματα» από τά θύματα
τής μάχης.
Επίορκοι
ρασοφόροι, πολέμιοι όχι μόνον υμών αλλά καί τής Εκκλησίας, μετά δολιότητος
εκινήθησαν στόν σεμνό χώρο τών αγωνιστών καί πολλούς «ασθενείς στήν πίστι», απέσπασαν
μέ απειλές καί διώξεις. Διέσπασαν
οικογένειες καί Μοναστικές ή Ιεραποστολικές αδελφότητες. Γιά μάς, αυτό αποτελεί
τήν πιό έμπονη εμπειρία. Τήν πιό καί δυσίατο
πληγή.
Εχρησιμοποίησαν
τεχνιέντως, όλα τά θέλγητρα καί τά φόβητρα πού διαθέτει κάθε εξουσία. Μετέτρεψαν εις
αντιπάλους προσφιλείς αδελφούς καί τούς ενέταξαν στόν Αντι-Αγώνα, στήν Αντι-Ιεραποστολή, στήν Αντι-Ελλάδα, στήν Αντι-Εκκλησία.
Τούς εφόρεσαν «τυφλοπάνι»
στό πρόσωπο, ώστε νά μή βλέπουν τά τεκταινόμενα στήν Ιερή Ολκάδα τού Χριστού.
Η ιστοσελίδα μας, «Αγώνας Αγωνιζομένων Ορθοδόξων Χριστιανών»
Οι Λαρισαίοι τόν εκκλησιαστικό αγώνα τους τον διατήρησαν μέ
πολλούς τρόπους, μέ εκδηλώσεις, διαμαρτυρίες, πορείες, κ.τ.λ.. Του διαδικτύου
εξελιχθέντος, συνεργούσης και της εν λόγω ιστοσελίδος, φιλοξενώντας δημοσιεύματά
τών που αποστέλλονταν προς αναδημοσίευση,
προέβαλλε τους αγωνιστές Χριστιανούς καί διαμήνυε το δίκαιό τους είς τους αδελφούς μας στό Πανελλήνιο, ή
μάλλον στήν Πανορθοδοξία τής Οικουμένης μέ δύο τιμημένα μέσα, μέ τήν ψυχή τους
και μέ τό πορφυρό αίμα τής καρδιάς τους. Χωρίς ποτέ βέβαια να διανοηθεί να
υποκαταστήσει το όποιο επίσημο εκδοτικό μέσο έκφρασής τους ή να αντιπροσωπεύσει ή να ταυτίζεται με τους συντάκτες των.
Η ταπεινή έπαλξη της
ιστοσελίδας μας, «Αγώνας Αγωνιζομένων Ορθοδόξων Χριστιανών» παρέμεινε αδούλωτη και αχειραγώγητη. Η ιστοσελίδα μας δεν περιορίζεται τοπικά,
είναι ανοικτή σέ δημοσιεύματα
πού αναφέρονται σε κάθε τοπική Εκκλησία καί σ’ ολόκληρη τήν Ορθοδοξία. Ειδικότερα
ασχολείται με την τοπική
Εκκλησία της Λαρίσης που κατέστη δοκίμιο σκληρών πειραματισμών των
διοικούντων ταγών και των σκοτεινών δυνάμεων ένεκα των θαυμαστών αγώνων των
συνειδητών πιστών που διεξήχθησαν
και δεν εκάμφθησαν και παρέμειναν «εδραίοι και όρθιοι»
πειθόμενοι εις την ρήση του μακαριστού
Θεολόγου. Συνέχεται από την θυσία
των 12 αγίων Επισκόπων από τον τότε αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ Τίκα με την
κουστουδία του, την υποκίνησή των από την σκοτεινή Μασονία και τις κατ’
εξακολούθηση τελούμενες αδικίες στο σώμα της Εκκλησίας. Δεν διεκδικεί θώκους
και εμβλήματα, δεν οικειοποιείται δάφνες και αγώνες και πρωτεία κανενός, πολύ
περισσότερο να αντικαταστήσει ή να αναπληρώσει τα μέσα έκφρασής τους και τα
πρόσωπα. Ευχαρίστως φιλοξενούνταν δημοσιεύματα των Λαρισαίων προς περαιτέρω
προβολή του εκκλησιαστικού προβλήματος με τους μοιχεπιβάτες και τα δεινά που
επισυσσώρευσαν στην τοπική Εκκλησία πάντα με την συναίνεσίν των αβιάστως.
Η εν λόγω
ιστοσελίδα δεν χειραγωγείται, αλάνθαστη δεν είναι, στοιχίζεται
όπισθεν όλων των τιμίων και Αγίων αγώνων για «Ελευθέρα και Ζώσα Ορθόδοξη
Εκκλησία και της Πατρίδος την Ελευθερία». Εμπνέεται από τα μεγάλα αναστήματα
της Εκκλησίας και της Πατρίδος μας. Δεν
διεκδικεί προσήλυτους, δεν προσμετρά
οπαδούς και θαυμαστές.
Δεν περιορίζεται εις τα της Ορθοδοξίας αλλά
και εις τα φλέγοντα Εθνικά θέματα, όπως το Μακεδονικό, Κυπριακό, Ελληνοτουρκικά,
Επιβουλές από τον Οικουμενισμό και την
Ν.Τ.Π. της Παγκσμιοποιήσεως. Φιλοξενεί
σε ένα διαδικτυακό πλουραλιστικό
περιβάλλον άρθρα διακεκριμένων
συντακτών και ιστοτόπων με σύνεση και διάκριση χωρίς αυτό να σημαίνει
ότι οι διαχειριστές πάντοτε ταυτίζονται και συνενοχοποιούνται με τους
αρθρογράφους επωνύμους και μή.
Πάντα θαυμάζαμε
και θα θαυμάζουμε τους γενναίους αληθινούς ανυστερόβουλους, εντίμους, διαυγείς, αγωνιστάς της Ορθοδοξίας και
του Ελληνισμού, Κληρικούς και Λαϊκούς και πάντοτε ενώπιόν των ανυποκρίτως υποκλινόμεθα και παραχωρούμε τόπον να διαβούν
οι της τιμής άξιοι.
Οι πολέμιοι της
Εκκλησίας εξαπολύουν σφοδρότερους και πολυσυνθετότερους
πολέμους έσωθεν και έξωθεν, οι
απαιτήσεις αναβαθμίσθησαν καί αυξήθησαν
οι ανάγκες εις έμψυχο υλικό. Αυτό επέβαλε τόν καλύτερο συντονισμό τών δύο διακονιών τού
Ευαγγελικού καί Εκκλησιαστικού λόγου.
Σέ κάθε πόλεμο υφίσταται
Στρατός Ξηράς, Ναυτικό, Αεροπορία, Ειδικές δυνάμεις, Μυστικές υπηρεσίες κ.τ.λ.. Όλα αυτά
συνεργάζονται, καί αλληλοσυμπληρώνονται αρμονικά, χωρίς τό ένα νά καταργεί τό
άλλο. Αλλά, τά Ο.Υ.Κ. (Ειδικές Δυνάμεις τού Ναυτικού) δέν δύνανται νά κάνουν
επιχειρήσεις στά βουνά, όπως οι συνάδελφοί τους τών Λ.Ο.Κ. (Ειδικές Δυνάμεις
τού Στρατού). Κατ’ αναλογίαν, τό ίδιο πράγμα συμβαίνει καί μέ τίς διάφορες
ομάδες αγώνος τών Χριστιανών. Ο καθένας εντάσσεται όπου δύναται. Άλλωστε, πολλές διαφορετικές καμπάνες συνθέτουν
μία υπέροχη αρμονία.
Εμείς
ευχαριστούμε όλους τούς συμψύχους αδελφούς γιά τίς
προσπάθειές τους καί τίς θυσίες τους. Γιά τήν πνευματική αλκή καί τά ενάρετα
έργα τους.
Ξαναδιαβάζουμε
τόν αγώνα
Λένε πολύ σοφά,
ότι ο καλός μαθητής, ξαναδιαβάζει καί εμβαθύνει αυτό πού ήδη γνωρίζει. Καί
εμείς «ξαναδιαβάζουμε» καί
«ξαναμελετούμε» τόν αγώνα μας μέ τή Χάρι τού Κυρίου. Ανανεούμεθα καί ανακαινιζόμεθα. Ο αγών γιά τήν Εκκλησία δέν
σταμάτησε. Διότι, ποτέ δέν συνετελέσθη η κάθαρσις τής Εκκλησίας,
πλήν τής συντόμου περιόδου τού μακαριστού Ιερωνύμου α’ (1967-1973). Δέν εισήλθαμε ακόμη στή «Γή τής Επαγγελίας»,
γι’ αυτό συνεχίζουμε.
Αυτοί πού επί
δεκαετίες έστελναν τά «ΜΑΤ», καί κάθε δύναμι καταστολής εναντίον των
Χριστιανών δέν έχουν μετανοήσει, ούτε
ορθοφρονούν. Συνεχίζουν τό ίδιο καταλυτικό έργο τους. Έχουν τούς ίδιους
στόχους, μέ πιό εξελιγμένους τρόπους. Εκμεταλλεύονται τήν ευσέβεια τού λαού, γιά
νά αποσπούν χρήμα, γιά νά τρυγούν δόξα. Γιά νά επιδίδονται ασύστολα στά άνομα καί πονηρά έργα τού σκότους.
Οι
υπενάντιοι υποβοηθούμενοι από τούς «μηδίσαντες»
Ενημερώνουμε τούς
σεβαστούς Αδελφούς καί Πατέρες, ότι οι υπενάντιοι, συνεπικουρούμενοι από τούς «μηδίσαντες» έλαβαν θράσος. Κατά τό τελευταίο διάστημα, μέ
πολλούς δολίους καί εκβιαστικούς τρόπους, διαγράφουν τίς ανάλγητες διώξεις τών Δώδεκα παναξίων Επισκόπων. Πετούν στή λήθη
τό αδελφικό δάκρυ καί αίμα.
Καί... Μέ
προσχηματική ευγένεια. Μέ εκβιαστικό θράσος. Μάς αποστέλλουν τό απεχθές μήνυμα.
Μάς επιδίδουν τό απαίσιο εκβιαστικό τελεσίγραφο:
Καιρός νά «Υποταχθήτε».
Καιρός νά «Γονατίσετε».
Καιρός νά «Υπακούσετε».
Ασφαλώς, σεβαστοί Πατέρες καί επίλεκτοι Αδελφοί,
δέν έχουμε τήν
πρόθεσι νά προδώσουμε τόν Χριστό καί τήν Εκκλησία. Νά υποστείλουμε τήν ανεμίζουσα σημαία. Δέν θά ενδυθούμε τήν δειλία, ονομάζοντάς την σύνεσι καί σωφροσύνη.
Ιδού. Πρό
οφθαλμών, οι άγιοί μας, οι Μαρτυρικοί Δώδεκα Επίσκοποί μας. Δέν τούς θωρείτε, δέν τούς συλλαμβάνει η
πνευματική σας όρασι καί ακοή; Δέν μιλούν μυστικά στήν καρδιά σας;
«Στόν ουρανό ανεμίζουν εμβλήματα,
Στόν αέρα αντηχοῦν ουράνιες ψαλωδίες».
Ο αγών
μετεξελίσσεται
Ο αγώνας μετεξελίσσεται, αλλά δέν καταργείται. Άπαντες
οι αδελφοί μας γνωρίζουν καλώς, πώς στήν Διοίκησι τής Εκκλησίας μας δέν έχουν καταστεί αυτομάτως
όλα καλά καί τέλεια.
Μάς λένε νά σταματήσουμε καί νά μή κάνουμε τίποτε. Ήλθε η ώρα τού
Σαββάτου καί τού «Σαββατισμού». Τής αναπαύσεως. Η τής «Καταπαύσεως ημέρα». Τής
απολαύσεως τών καρπών. Κάνουν μεγάλο καί τραγικό λάθος. Ἀλλά...
Ο Χριστός ερωτά
ελεγκτικά τούς Γραμματείς καί Φαρισαίους κάθε εποχής.
«ἔξεστιν (τῷ σαββάτῳ) ἀγαθοποιῆσαι ἢ κακοποιῆσαι͵
ψυχὴν σῶσαι ἢ ἀπολέσαι;» (Λουκ. στ’ θ). (δηλαδή, είναι
καλό κατά τό Σάββατο νά πράττουμε τό αγαθό, ή νά κάνουμε τό κακό; Νά σώζουμε
ζωές καί ψυχές ή νά τίς καταστρέφουμε;)
Καί σέ άλλο
σημείο, πάλιν ο Κύριος τονίζει ότι, χρειάζονται βοήθεια οι ασθενείς στό σώμα
καί στήν ψυχή καί όχι οι υγιείς.
“Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ ἀλλ΄ οἱ κακῶς ἔχοντες” (Ματθ. θ’ 12). (Τουτέστιν: δέν
έχουν ανάγκη οι υγιείς από ιατρό, αλλά οι ασθενείς).
Εμείς βλέπουμε
τήν κατάστασι τής Πατρίδος μας καί τής
Εκκλησίας, καί πονάμε. Δέν θεωρούμε ότι όλα έχουν καλώς.
Καί κάτι ακόμη. Καί
τόν Απόστολο Παύλο τόν πολεμούσαν καί τόν διέσυραν οι εκ τών Φαρισαίων
Χριστιανοί, λέγοντες ότι δέν είναι Απόστολος, γι’ αυτό υφίσταται τόσα βάσανα
καί διωγμούς. Ο πρώτος μετά τόν Ένα, ο τών Εθνών φωτιστής, ο Παύλος, παίρνει τά ίδια τους τά λόγια καί τά κάνει
επιχείρημα εναντίον τους. Αφού τούς λέγει τόσα βάσανα πέρασα γιά τό Χριστό, αυτό
σημαίνει ότι φέρω επάνω μου τά γνήσια καί αληθή σημάδια τού Χριστού.
“Τοῦ λοιποῦ κόπους
μοι μηδεὶς παρεχέτω͵ ἐγὼ γὰρ τὰ στίγματα τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματί μου βαστάζω”
(Γαλ. Στ’ 17). (Ήτοι: από δώ καί στό εξής μή μέ κουράζετε. Διότι
εγώ φέρω στό σώμα μου τά σημάδια τού Χριστού, μέ όλα τά βάσανα πού πέρασα γιά Εκείνον).
Καντιώτης: Νά κόψω τά λιοντάρια από τά
δεσποτικά
Ο μακαριστός μέγας
αγωνιστής και εμπνευστής μας π.
Αυγουστίνος Καντιώτης, Επίσκοπος τής Ακριτικής Φλωρίνης
διεκήρυσσε:
-Δώστε μου ένα πριόνι...
-Θέλω νά κόψω τά λιοντάρια πού συμβολικά «φυλάσσουν»
τούς θρόνους των Δεσποτάδων.
-Διότι, αυτοί ...
έπαψαν νά είναι λιοντάρια καί κατέστησαν λαγοί. Είναι δειλοί
καί υποταγμένοι. Είναι πραγματικά «ψοφίμια».
-Ναί είναι «γαλιά» (γαλοπούλες), πού άγονται καί φέρονται μέ τό καλάμι, από τόν εκάστοτε
Αρχιεπίσκοπο, συνεπλήρωνε μέ θυμοσοφία, σύγχρονος καί αγία Πατερική μορφή.
Εμβαθύνοντας
σημειώνουμε. Κάθε άνομος Εκκλησιαστική Διοίκησις καί εξουσία, συνιστά άσπλαχνη «μητριά». Βδελυρή νομοκανονική «τροφό». Αυτή βασανίζει
τά τέκνα, πού φυσικά, δέν είναι δικά της. Τά ποτίζει μέ υπνωτικό αφασίας, αδιαφορίας
καί αναλγησίας. Τούς παραθέτει, μία ιδιαίτερα θανατηφόρα πνευματικά «τοξική κουζίνα».
Ο
αγών τών χριστιανών γιά τήν Εκκλησία
Το Ιερό Ευαγγέλιο, είναι μία δέσμη φύλλων, γεγραμμένων δια χειρός και μελάνης,
πολλαπλασιαζομένων δια του τύπου, αλλά φερόντων την σωτηρία και την αλλαγή του
κόσμου.
Ø Τά φύλλα τών Ορθοδόξων
Χριστιανικών Εντύπων, μεταδίδουν τόν Μήνυμα τής σωτηρίας.
Ø Τό ίδιο, τά κύματα
τού ηλεκτρομαγνητισμού, «ταξιδεύουν»
στόν αέρα, ή εισχωρούν μέσα στά καλώδια τών δικτύων καί διαδραστικά μεταφέρουν
τόν Θείο Λόγο, γιά τόν Ευαγγελισμό τών ψυχών.
Όθεν, κατά χρέος δέν θά κρατήσουμε καί, σύν Θεώ,
θά κραταιώσουμε, τήν μικρή μας ιστοσελίδα. Δέν θά δειλιάσουμε, δέν θά γοναντίσουμε. Μέ τή Χάρι τού Κυρίου μας θά συνεχίσουμε.
Από
Καρδιά σέ καρδιά
Ένα απήχημα απευθύνεται από Καρδιά σέ καρδιά.
Ø Όποιος «Συστρατιώτης» βούλεται, άς καθοπλισθή γιά
τό ωραίο Ταξίδι.
Ø Όποιος «Ισοβασιλιάς» νοεί, άς εισέλθη στόν Κήπο τού Παραδείσου.
Ø Όποιος «Ισόψυχος» αισθάνεται, άς Οραματισθή καί
άς Ονειρευτή μαζί μας.
Σεραφείμ Νικολάου.