ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΝ ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΕΝ ΔΙΑ ΤΑ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 1821;

Τὰ προεόρτια τοῦ ἀντιεκκλησιαστικοῦ ἑορτασμοῦ διεφάνησαν ἤδη

διὰ τῆς ἐπιλογῆς τοῦ ἐμβλήματος τῶν 200 ἐτῶν ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴν Ἐπανάστασιν τοῦ 1821.

«Ὁ Νικόλαος Σαρίπολος ἐφώναξεν εἰς τήν Β΄ Ἐθνοσυνέλευσιν τό 1864:
ΕΣΩΘΗΜΕΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!»

«Ἡ Ἐκκλησία μόνη διετήρησε καὶ διοίκησε τὸν λαό μας σὲ συνθῆκες Θείας Κιβωτοῦ,
διὰ τοῦτο εἶναι Ὁ Μοναδικός Δικαιοῦχος τοῦ ἑορτασμοῦ καί Ὁ Μοναδικός Κριτής
τῶν ἐπί 200 ἔτη πεπραγμένων τῶν Κυβερνητῶν τῆς Πατρίδος μας».

Γράφει ὁ π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης

Ἄρχισαν ἤδη οἱ ἑτοιμασίες γιά τόν ἑορτασμό τῶν 200 χρόνων ἀπό τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821, ὁ ὁποῖος προγραμματίζεται νά γίνη ἐντός τοῦ ἔτους 2021.

Ἡ εἴδηση αὐτή γιά τόν πανηγυρικό ἑορτασμό τῆς Ἐθνικῆς Παλιγγενεσίας ἔδωσε σέ ὅλους μας μεγάλη χαρά καί ἐλπίδα. Ἀναζωπυρώσαμε τίς ἐλπίδες μας ὅτι οἱ Κυβερνῆτες τῆς Πατρίδος μας ἀνένηψαν ἀπό τόν λήθαργο καί τήν ξενοδουλεία καί ἀποφάσισαν νά σταθοῦν ὡς Ἕλληνες μέ ἀνδρεῖο καί ἀδούλωτο πνεῦμα, ἐνισχυόμενοι ἀπό τά «λαμπρά παλληκάρια», πού ἔδωσαν μιά ἄνιση μάχη 4 αἰώνων ἐναντίον τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας καί ἐνίκησαν «μέ τοῦ Χριστοῦ τήν Πίστη τήν Ἁγία».

Δυστυχῶς, ὅμως, ἐνῶ βρισκόμαστε ἀκριβῶς ἕνα χρόνο πρίν ἀπό αὐτόν τόν ἑορτασμό, ὅπως ὅλα δείχνουν, δέν μποροῦμε νά ἐλπίζουμε σέ κανένα καλό, ἀλλά πρέπει νά περιμένουμε ἕνα ἑορτασμό ἀντάξιο τῆς τραγικῆς εἰκόνας, πού παρουσίασε ὅλα αὐτά τά χρόνια τό Γένος μας, ἀπό τῆς δολοφονίας τοῦ Μοναδικοῦ καί ἀνεπανάληπτου Κυβερνήτου τῆς Πατρίδος μας (1831) Ἰωάννου Καποδίστρια!

Αὐτό δέν εἶναι ἀποκύημα τῆς φαντασίας μας, οὔτε ἀποτέλεσμα ζοφερῆς προκαταλήψεως, ἀλλά στηρίζεται σέ δύο πολύ βασικούς καί ἰσχυρούς λόγους: Πρῶτον, ὁ ἑορτασμός δέν ἀνετέθη στήν Ἐκκλησία, ἡ Ὁποία εἶναι καί Ὁ Μοναδικός Δικαιοῦχος αὐτοῦ τοῦ ἑορτασμοῦ, ἀλλά καί Ὁ Μοναδικός Κριτής τῶν ἐπί 200 ἔτη  πεπραγμένων τῶν Κυβερνητῶν τῆς Πατρίδος μας, ἀλλά ἀνετέθη σέ μιά δραστήρια, ὄντως καί ἐργατική κυρία, ἡ ὁποία, ὅμως, διοργάνωσε τούς Ὀλυμπιακούς Ἀγῶνες τοῦ 2004 μέ Χολιγουντιανό κίτς, ἀμέτρητα ἄσκοπα ἔξοδα, συμπεριλαμβάνοντας στήν ὀργανωτική της ὁμάδα ὅλα τά ἀντιεκκλησιαστικά στοιχεῖα τῆς θολοκουλτούρας καί τοῦ Δυτικοῦ πιθηκισμοῦ! Καί, δεύτερον, τό Ἐκκλησιαστικό Σῶμα, ὄχι μόνο δέν ἔδειξε μέχρι σήμερα σημεῖα ἀντιδράσεως σ’ αὐτόν τόν ἐπικείμενο ἐξευτελισμό μιᾶς μοναδικῆς Ἐθνικῆς Πανηγύρεως, ἀλλά παρουσιάζεται ἄχρι τοῦ νῦν ὅτι συμφωνεῖ καί «συνευδοκεῖ τοῖς πράττουσι».

Φαίνεται, πώς ἡ πνευματική ἀφασία ἀπό τήν ἠθική μας ἀποχαύνωση δέν μᾶς ἄφησε οὔτε αὐτήν τήν κρίσιμη ὥρα νά αὐτοκριθοῦμε, ἀναμετρώμενοι μέ τό πνευματικό μας παρελθόν, Κληρικοί, Κυβερνῆτες καί Λαός. Νά ἀναμετρηθοῦμε μέ τήν πραγματικότητα τῆς Πνευματικῆς ψυχικῆς καί κυτταρικῆς συστάσεώς μας, ἡ ὁποία ―παρά τήν ἐπί 4 αἰῶνες ὑποδούλωσή μας ― μᾶς κράτησε ἰσχυρούς, ἀγωνιστές καί ἠθικά ἐλεύθερους.

Ὡστόσο, ὑπάρχουν ἀκόμη στό Ἔθνος μας Ἰσχυρές Φωνές Πνευματικῶν Ἀνθρώπων, Κληρικῶν καί Λαϊκῶν ―ἐντός καί ἐκτός Ἑλλάδος―  οἱ ὁποῖοι γνωρίζουν πολύ καλά, μέ τήν συν­είδηση πού εἶχαν καί οἱ πρόγονοί μας,  ὅτι  ἡ Ἐκκλησία καί Μόνη Αὐτή, νομιμοποιεῖται νά ὀργανώση αὐτόν τόν ἑορτασμό, ἐπειδή ἡ Ἐκκλησία δέν εἶχε ἁπλῶς συμβολή στήν ἐπί 400 χρόνια διατήρηση τῆς Ἐθνικῆς συνειδήσεως, τῆς μοναδικῆς Γλώσσας μας (τῆς χωρητικῆς ἀκόμη καί τῆς Ἀχωρήτου Θεολογίας) καί τῆς Πίστεώς μας, ἀλλά ΑΥΤΗ ΜΟΝΗ ΔΙΕΤΗΡΗΣΕ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕ ΤΟΝ ΛΑΟ ΜΑΣ ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΘΕΙΑΣ ΚΙΒΩΤΟΥ, ὥστε νά ἐξέλθη τό Γένος μας ἀπό τήν ὑποδούλωσή του σέ βαρβάρους ἀλλοφύλους, ἄσπιλο καί ἀλώβητο!

Ποιό  ἱστορικό στοιχεῖο μπορεῖ νά διαψεύση τήν πραγματικότητα ὅτι ἐπί 400 χρόνια ―ἰσόχρονα μέ τήν Βιβλική ὑποδούλωση τοῦ Ἰουδαϊκοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ (εἶναι ἄραγε τυχαία ἡ ἐξομοίωση πού ἔκαμε ὁ Θεός μας πρός παιδαγωγία μας;)― τό Γένος μας τό Κυβέρνησε ΜΟΝΗ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ, μέ διοικητικούς σχεδιασμούς, πού ἔκαμε, βάσει τῶν ὁδηγιῶν τῆς διοικήσεως τοῦ Μωυσέως, ὅπως περιλαμβάνονται στό «Δευτερονόμιον», προσ­αρμοσμένες στήν πληρότητα τῶν Ὁδηγιῶν τοῦ Θεοῦ; Ποιός, ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας, διετήρησε  τήν  ἑνότητα τοῦ Λαοῦ μας μέ τόν σύνδεσμο τῆς ἀγάπης καί τῆς αὐτοθυσίας;

Ποιόν, ἐκτός τοῦ Πατριάρχου, πού ἦταν ὁ νέος Μωυσῆς γιά τόν λαό μας, ἀνεγνώριζε ὁ Σουλτάνος ὡς συνομιλητή του γιά τήν ρύθμιση τῶν συνθηκῶν διαβιώσεως τῶν ὑποδούλων Ἑλλήνων; Ὑπῆρξε ἄλλος Κυβερνήτης κατά τά 400 χρόνια τῆς δουλείας μας; Καί ἄν ναί, τότε ποιός ἦταν αὐτός καί ποῦ μαρτυρεῖται ὅτι συζήτησε ποτέ ὁ Σουλτάνος θέματα  τῶν Ἑλλήνων μέ αὐτόν; Γιατί δέν παραθέτουν τά ἱστορικά τους στοιχεῖα οἱ ἀντιεκκλησιαστικοί κονδυλοφόροι, γιά νά μᾶς δείξουν ποῦ ἦσαν οἱ πολιτικοί μας τά 400 χρόνια τῆς δουλείας μας; Ὅλα τά διέστρεψαν οἱ ἄρχοντες τοῦ ψεύδους καί οἱ μισθοφόροι τους, γιά νά ἐξαλειφθῇ αὐτή ἡ πραγματική Ἱστορική Εἰκόνα τῆς Μονομάχου Ἐκκλησίας μας κατά τοῦ ἀσεβοῦς Τυράννου. Ἀκόμη καί τά  Κρυφά Σχολειά ἀρνοῦνται, παρ’ ὅτι καί τά Κρυφά Σχολειά ὑπάρχουν ―εὐτυχῶς― μέχρι σήμερα, «κράζοντες καί οἱ λίθοι» τους, ἀλλά καί ὁ περίφημος, παμπάλαιος καί πασίγνωστος Πίνακας «Τό Κρυφό Σχολειό» τοῦ ζωγράφου Γύζη βοᾶ. Ἀλήθεια, πῶς σκέπτονται νά ἐξαφανίσουν αὐτόν τόν Πίνακα;

Στή διαστροφή τῆς Ἱστορικῆς Ἀλήθειας περιλαμβάνεται καί ὁ ὑπερτονισμός τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821, στήν ὁποία, βεβαίως, βοήθησαν καί Ἕλληνες πολιτικοί τοῦ ἐξωτερικοῦ καί κάποιες ἀπό τίς Ξένες Δυνάμεις, οἱ ὁποῖες, ὅμως, πρέπει νά ἐπισημανθῇ ὅτι δέν ἦσαν καθόλου Φιλελληνικές, ἀλλά βοήθησαν τήν Ἐπανάσταση, γιά νά περιορισθῇ ἡ Ἑλλάδα σέ στενά γεωγραφικά ὅρια καί νά μή ἐπανακτήση τά ἐ­δάφη της, γιατί ἔβλεπαν ὅτι ἡ Ὀθωμανική Αὐτοκρατορία κατέρρεε καί σύν­τομα θά ἔ­πεφταν τά ἐ­δάφη τῆς Ὀρ­θοδόξου Αὐτοκρατορίας μας σέ μᾶς!

Ὡστόσο, βεβαίως, ἡ Ἐπανάσταση ἔγινε καί ἐλευθερωθήκαμε, γιά νά ἀγωνισθοῦμε νά ἀναβιώσουμε τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ μας, πού ἦταν σ’ Αὐτό ταυτισμένο καί τό Πνεῦμα τῶν Προγόνων μας. Ὅμως, δέν πρέπει ἐπ’ οὐδενί λόγῳ νά λησμονοῦμε ὅτι μέ τόν ἑορτασμό τοῦ 1821 δέν ἑορτάζουμε μόνο τήν μερική ἀπελευθέρωση τῆς πάλαι Αὐτοκρατορίας μας ἀλλά, κυρίως, ἑορτάζουμε τήν ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ τοῦ Γένους μας στήν ΚΙΒΩΤΟ τῆς Ἐκκλησίας μας!

Αὐτό πανηγύριζαν οἱ πραγματικοί Ἕλληνες μετά τήν ἀπελευθέρωσή μας. Ὅπως μᾶς ὑπενθύμισε ὁ Γενικός Διευθυντής τῶν «Ἀρχείων τοῦ Κράτους» Ἐμμανουήλ Γ. Πρωτοψάλτης, « Δέν εἶναι ὑπερβολή ἐκεῖνο τό ὁποῖο ὁ σοφός Νομομαθής Νικόλαος Σαρίπολος ἐφώναξεν εἰς τήν Β΄ Ἐθνοσυνέλευσιν τό 1864: ΕΣΩΘΗΜΕΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ! » (Ἐμμ. Γ. Πρωτοψάλτου, Ἰγνάτιος Μητροπολίτης Οὐγγροβλαχίας, Ἀθῆναι 1961, σελ. 7).

Αὐτή τήν Ἱστορική Ἀλήθεια περιμένουμε νά σαλπίση ἡ Ἐκκλησία μας, οἱ Λειτουργοί της καί ὁ Λαός Της, ὅχι ὡς Πατριδοκαπηλεία, ἀλλά ὡς Εὐγνωμοσύνη πρός τόν «Θεῖον τῆς Ἐκκλησίας Δομήτορα», τούς Πιστούς δούλους Του Πατέρας μας, ἀλλά καί σάν δική μας αὐτοκριτική πρός Μετάνοιαν!

Ἄλλως, μᾶς ἀξίζει μιά νέα καταστροφή, πολύ μεγαλύτερη, ἀπό τήν Μικρασιατική Καταστροφή τοῦ 1921, πού ―ὅπως φανέρωσε τό φρόνημα τῶν ὑπαιτίων της― θά ἑορτάζαμε καί τότε ἀντιεκκλησιαστικά τά 100 χρόνια τῆς Ἀπελευθερώσεώς μας!

 http://orthodoxostypos.gr/