Δημ. Κ. Ἀναγνώστου, θεολόγος
- Οὔτε τελετή Ἀναστάσεως, οὔτε, βεβαίως, Πασχάλιος Θεία Λειτουργία σύμφωνα μέ τόν παραλογισμό καί τήν ἀσέβεια τῶν διοικούντων!
- Οὐδείς συμμέτοχος στήν ἱερόσυλη ἀλλοίωση ὅσων διδαχθήκαμε καί παρελάβαμε!
- Δύο οἱ ἐπιλογές τῶν θελόντων εὐσεβῶς ζῆν: Ἤ συμμετοχή σέ παραδοσιακό ἑορτασμό (τή νύκτα σέ Μονές, μεμονωμένες Ἐνορίες, κατακόμβες καί σέ πρωϊνή Θεία Λειτουργία τήν Κυριακή τοῦ Πάσχα) ἤ Ἀνάσταση τή νύκτα μπροστά στά εἰκονίσματα μέ τήν οἰκογένειά μας. Τό δίλημμα ἤ ἀπαγόρευση (Πάσχα 2020) ἤ ἀλλοίωση (Πάσχα 2021) εἶναι ἀπορριπτέο!
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες συμπατριῶτες,
Ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῆ καί δι’ ἡμῶν τῶν ἀναξίων “ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου”, ὁ Θεάνθρωπος Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὁ μοναδικός λυτρωτής καί Σωτήρ τοῦ κόσμου! Βεβαίως Ἐκεῖνος δέν ἔχει ἀνάγκη τήν ἰδική μας ὑποστήριξη, ἀντηχεῖ ὅμως πάντοτε στά αὐτιά καί τήν καρδιά μας ὁ λόγος Του «πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.» (Ματθ. ι΄, 32-33)!
Αὐτές τίς ἡμέρες, γίναμε ὅλοι μάρτυρες μιᾶς ἄνευ προηγουμένου προκλήσεως, ταραχῆς, συγχύσεως καί ἀκαταστασίας. Αὐτή προκλήθηκε, ἀφ’ ἑνός μέν, ἀπό τήν ἀδικαιολόγητη καί ἀπαράδεκτη ἐμμονή τῶν κυβερνώντων νά παρεμποδίσουν ἐμπράκτως τόν παραδοσιακό κανονικό ἑορτασμό τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, μέ τήν ἀπαγόρευση κυκλοφορίας τῶν πολιτῶν μετά τίς 11 μ.μ. τοῦ Μεγάλου Σαββάτου καί μέχρι τό πρωΐ τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα, ἀκόμη καί ἄν τηροῦνταν τά πλέον αὐστηρά ἕως ὑπερβολικά ὑγειονομικά μέτρα προστασίας, ἀφ’ ἑτέρου δέ, ἀπό τήν ἀθεολόγητη καί ἀντικανονική, μᾶλλον δέ ἐνδοτική καί μειοδοτική στάση ἐκ μέρους τῆς Διαρκοῦς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (ἀφοῦ δέν ὑπῆρξε καμμία διαμαρτυρία ἤ ἐναλλακτική κανονική ἐπιλογή ἐκ μέρους της), ἡ ὁποία ἀπεφάσισε τήν πλήρη ἀποδοχή τῶν ἀνωτέρω καί τόν ἀνίερο συμβιβασμό!
Ἀναμφισβήτητα αὐτά θά μείνουν διά παντός ὡς μελανά στίγματα στήν ἱστορία ὅσων τά ἀποφάσισαν καί τά ὑποστηρίζουν. Δέν θά πρέπει ὅμως νά τά ἀποδεχθεῖ στήν πράξη, διότι τά λόγια εἶναι ἀνέξοδα καί δέν πιστοποιοῦν τίποτε ἄνευ τῆς ἐφαρμογῆς των, ὁ πιστός λαός τοῦ Θεοῦ ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ, κατά τή γνωστή ἔκφραση τῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς τοῦ 1848, τόν “φύλακα τῆς πίστεως”, ἀκριβῶς ἐπειδή (καί ἐφ’ ὅσον) θέλει τή συνέχιση καί τήρηση τῆς ἀκαινοτομήτου Παραδόσεως τῶν Πατέρων του!
Ἦλθε λοιπόν ἡ ὥρα τῶν πιστῶν! Καί τό Πάσχα εἶναι Πάσχα Κυρίου καί Πάσχα τῶν πιστῶν! Πληροφορηθήκαμε, ἐνημερωθήκαμε, διαβάσαμε, διακρίναμε καί πλέον δέν δικαιολογούμαστε νά μήν πράξουμε τά δέοντα καί ἐπιβεβλημένα, ὥστε νά μποροῦμε νά ὁμολογοῦμε ἀδιστάκτως καί νά εἴμεθα συνεπεῖς πρός τήν Πίστη μας στόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό τόν “παθόντα καί ταφέντα καί ἀναστάντα τῆ τρίτη ἡμέρα κατά τάς Γραφάς”, σύμφωνα μέ τό Σύμβολο τῆς Πίστέως μας.
Θα μᾶς ποῦν ὁρισμένοι, ἴσως καλοπροαίρετα, ὅτι δέν τίθεται ζήτημα ἀρνήσεως τῆς πίστεώς μας στόν τριήμερον ἐκ Τάφου ἡμῖν ἀνατείλαντα Κύριον. Ἄς μᾶς ἐπιτρέψουν ὅμως νά εἴμεθα πλέον αὐστηροί καί ἀνυποχώρητοι, διότι ἐδῶ πού φθάσαμε, τουλάχιστον στήν πάλαι ποτέ ὑπερήφανη Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας ἀπό τίς ἀλλεπάλληλες ὑποχωρήσεις, συμβιβασμούς καί ἐκσυγχρονισμούς ἐκ μέρους τοῦ Κράτους καί τῆς διοικούσης Ἐκκλησίας, φθάσαμε ἀκριβῶς λόγω τῆς ἐνδοτικότητος καί τῆς ἀνοχῆς, ξεκινώντας πάντοτε ἀπό τά μικρά καί φθάνοντας ἀναπόδραστα καί στά μεγαλύτερα!
Οἱ Πατέρες μᾶς ἐπισημαίνουν ὅτι στήν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας “οὐ μικρόν τό παραμικρόν”, ὅτι ἐφ’ ὅσον “παράδοσις ἐστί μή πλέον ζήτει” ἀλλά καί ὅτι ἐάν κάτι ἔστω καί μικρό πειραχθεῖ ἀπό τά παραδεδομένα δέν θά ἀργήσει νά ἔλθει καί ἡ καταφρόνηση στά Δόγματα τῆς Πίστεως! Ἐν προκειμένῳ δέ, οὔτε περί μικροῦ, οὔτε περί ἀμελητέου πρόκειται. Οὐσιαστικῶς πρόκειται γιά ὔπουλη σχετικοποίηση τῶν πάντων καί εἰσβολή τῆς πλάνης τῆς ἀμφισβητήσεως καί ἀναθεωρήσεως τῶν παραδεδομένων καί καθαγιασμένων στοιχείων τῆς Παραδόσεως μέσα στόν πυρήνα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς τῶν πιστῶν καί τήν κανονική τάξη τῆς Ἐκκλησίας.
Γράψαμε σχετικῶς κι ἐμεῖς μερικά, ἔγραψαν περισσότερα καί καλύτερα ὁ ὁμότιμος Πανεπιστημιακός Καθηγητής π. Θεόδωρος Ζήσης καί ὁ μελετημένος σέ Κανονικά θέματα π. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος ἐκ Πατρῶν. Τό ζήτημα γιά τούς πιστούς ἔχει ἐξαντληθεῖ καί ξεκαθαριστεῖ! Τό τεχνητό καί μᾶλλον μεθοδευμένο δίλημμα ἤ σᾶς ἀπαγορεύουμε τήν Λατρεία ἤ σᾶς ἐπιβάλλουμε τήν ἀλλοίωσή της εἶναι ἀπορριπτέο καί καταδικαστέο στίς συνειδήσεις ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων χριστιανῶν Ἑλλήνων, μιᾶς καί μιλᾶμε γιά τήν πατρίδα μας. Καί νά μή λησμονοῦμε ὅτι αὐτή ἡ φοβερή ἀσέβεια καί κυρίως ἡ ἀμετανοησία γι’ αύτήν θά ἔχει καί φοβερές συνέπειες, διότι πᾶσα παράβαση καί παρακοή λαμβάνει τήν μισθαποδοσία της! Αὐτό ἀποτελεῖ πνευματικό νόμο!
Δέν εἴχαμε σκοπό, ἀφοῦ ἔχουμε γνωστοποιήσει μέ κάθε τρόπο τήν τοποθέτησή μας, νά ἐπανέλθουμε ἐπί τοῦ θέματος μέ κίνδυνο νά κριθοῦμε ὡς “καθοδηγητικοί” καί βεβαίως “ὑπερβολικοί”, “πείσμονες” ἤ καί “ὑπερήφανοι”, “προπετεῖς” καί ὅ, τι ἄλλο σκεφθεῖ οἱοσδήποτε ἐκ τῶν πάντοτε πειθομένων καί ὑποταγμένων στίς κοσμικές ἐξουσίες. Δέν κρίνουμε πρόσωπα, ἀλλά ἐνέργειες. Δέν κατακρίνουμε οὐδένα, ἀλλά διακρίνουμε καί πράττουμε κατά χρέος καί κατά συνείδησιν. Το σημαντικόν ὅμως εἶναι ὅτι δέν πρόκειται γιά ὑπεράσπιση προσωπικῶν θέσεων, ἀλλά γιά ὐπεράσπιση αὐτῶν πού μάθαμε καί διδαχθήκαμε ἀπό τήν μητέρα μας Ἐκκλησία! Μή παραθεωροῦμε δέ ὅτι Ἐκκλησία δέν εἶναι ἡ διοικοῦσα Ἱεραρχία, πολύ δέ περισσότερο δεν εἶναι μία Διαρκής Σύνοδος. Συντασσόμεθα καί ὑποτασσόμεθα στήν ἀληθινή Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ στήν ὁποία ἀνήκουν ὅσοι εἶναι τῆς Ἀληθείας, κατά τόν πολύ Θεῖο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, ἐνῶ καί κατά τόν Ὁμολογητή Ἅγιο Πατριάρχη Νικηφόρο “εἰ δέ καί πάνυ ὀλίγοι ἐν τῆ Ὀρθοδοξίᾳ καί εὐσεβεία διαμείνωσιν, οὗτοι εἰσίν Ἐκκλησία καί τό κῦρος καί ἡ προστασία τῶν ἐκκλησιαστικῶν θεσμῶν ἐν αὐταῖς κεῖται”!
Ἐλᾶτε, λοιπόν, ἀγαπητοί μας ἀδελφοί Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί Ἕλληνες συμπατριῶτες, διότι προσβάλλεται καί ἡ Πίστη καί ἡ Πατρίδα μας, ἡ ὁποία ἐδῶ καί δύο χιλιάδες περίπου χρόνια ἀκτινοβολοῦσε τήν Ὀρθοδοξία σέ ὅλη τήν οἰκουμένη, νά ὑπερασπισθοῦμε ἀνδρείως καί ἐμπράκτως τό κῦρος τῆς Ὀρθοδοξίας!
ΟΥΔΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ δέν πρέπει νά συμμετάσχει στήν ἀσέβεια τῶν πολιτικῶς κρατούντων καί τήν ἀντικανονική σύμπραξη τῶν ἐκκλησιαστικῶς διοικούντων στή βλασφημία κατά τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως καί μέ ἕνα λόγο στή βλασφημία κατά τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, ἑορτάζοντας Ἀνάσταση πρίν τήν ὥρα Της πρός ἐμπαιγμόν τῶν παραδεδομένων!
ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΟΝ μυριάκις νά μείνωμε ἔγκλειστοι στά σπίτια μας, ἄν δέν ἔχουμε τό σθένος νά ξεχυθοῦμε ὡς ποταμοί ζῶντες στόν περίβολο τῶν κλειδωμένων Ναῶν νά ἑορτάσωμε τήν Ἁγίαν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ὅπως παρελάβαμε κανονικῶς καί ὀρθοδόξως, δηλαδή τά μεσάνυκτα καί μέχρι πρωΐας, παρά νά στηρίξωμε τό ἀνοσιούργημα τῆς ἀλλοιώσεως τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς μεγαλύτερης Ἑορτῆς τῆς Πίστεώς μας!
Πέρυσι μᾶς ἔκλεισαν στά σπίτια μας γιά νά μείνωμε ἀκουσίως μακρυά ἀπό τούς Ναούς καί τή Θεία Λατρεία τίς ἅγιες ἡμέρες. Ἐφέτος μᾶς ζητοῦν νά ἀφήσουμε μόνον τόν Ἀναστάντα Χριστόν στούς Ναούς χωρίς Λατρεία ἀνήμερα τοῦ Πάσχα! Κι ἐμᾶς θέλουν νά μᾶς κρατήσουν μακρυά ἀπό τή “σωτήριο καί φωταυγή νύκτα”, ὅπως ψάλλουμε στόν θεσπέσιο Ἀναστάσιμο Ὄρθρο (ἄλλο ἕνα θῦμα τῆς Συνοδικῆς ἀσεβείας) πού Ἰουδαϊκῶς, ἄν ὄχι δαιμονικῶς, θέλουν νά τήν ἀκυρώσουν μέ τίς φιέστες (αὐτό ἐννοῦν οἱ πολιτικοί ὡς τελετή Ἀναστάσεως καί συνηγόρησε σέ αὐτό μέ τό καινοτόμο Τυπικό Της καί ἡ Σύνοδος) νωρίς τό βράδυ τοῦ Μεγάλου Σαββάτου, ἀλλοιώνοντας (καί) τή σιγή καί τό συμβολισμό τῆς καταπαύσεως καί τοῦ Θείου Σαββατισμοῦ!
Προσκυνοῦμεν σου τά Πάθη Χριστέ, δεῖξον ἡμῖν καί τήν ἔνδοξόν σου Ἀνάστασιν!
